موافقت نامه‌های فرهنگی تونس و ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۶

نخستین موافقت‌نامه‌های رسمی ایران و تونس در سال ۱۳۴۸ شمسی (۱۹۶۹م) به امضای مسئولان بازرگانی دو کشور رسید و پایه و مرجع همه موافقت‌نامه‌ها و تفاهم‌نامه‌های دو کشور تاکنون به شمار می‌رود. مجموع موافقت‌نامه‌های امضاشده بین ایران و تونس شامل ۴۵ سند رسمی در زمینه‌های تجارت، محیط‌زیست، حمل‌ونقل هوایی، فرهنگی علمی، گردشگری، ورزشی، امور دینی و امور گمرکی است. بیشترین حجم امضای تفاهم‌نامه‌ها، موافقت‌نامه‌ها و یادداشت تفاهم‌ها از سال ۲۰۰۰ میلادی به بعد است. توافق ایران و تونس برای لغو ویزای خدمت میان دو کشور در سال ۱۹۶۹ میلادی به امضا رسید. امروزه، وزرای بازرگانی ایران و تونس مسئولیت هماهنگی ارتباطات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دو کشور را در قالب امضای تفاهم‌نامه‌ها بر عهده دارند.^[۱]

نیز نگاه کنید به

منبع اصلی

↑ عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص257.

نویسنده مقاله

سیدحسن عصمتی بایگی

[1] عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص257.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-نخستین [[موافقت نامه‌های فرهنگی تونس و ایران|موافقت‌نامه‌های رسمی ایران و تونس]] در سال ۱۳۴۸ شمسی (۱۹۶۹م) به امضای مسئولان بازرگانی دو کشور رسید و پایه و مرجع همه موافقت‌نامه‌ها و تفاهم‌نامه‌های دو کشور تاکنون به شمار می‌رود. مجموع موافقت‌نامه‌های امضاشده بین ایران و تونس شامل ۴۵ سند رسمی در زمینه‌های تجارت، محیط‌زیست، حمل‌ونقل هوایی، فرهنگی علمی، [[صنعت گردشگری تونس|گردشگری]]، ورزشی، امور دینی و امور گمرکی است. بیشترین حجم امضای تفاهم‌نامه‌ها، موافقت‌نامه‌ها و یادداشت تفاهم‌ها از سال ۲۰۰۰ میلادی به بعد است. توافق ایران و [[تونس]] برای لغو ویزای خدمت میان دو کشور در سال ۱۹۶۹ میلادی به امضا رسید. امروزه، وزرای بازرگانی ایران و [[تونس]] مسئولیت هماهنگی ارتباطات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دو کشور را در قالب امضای تفاهم‌نامه‌ها بر عهده دارند.<ref>عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ [[تونس]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص257.</ref>
+نخستین موافقت‌نامه‌های رسمی ایران و تونس در سال ۱۳۴۸ شمسی (۱۹۶۹م) به امضای مسئولان بازرگانی دو کشور رسید و پایه و مرجع همه موافقت‌نامه‌ها و تفاهم‌نامه‌های دو کشور تاکنون به شمار می‌رود. مجموع موافقت‌نامه‌های امضاشده بین ایران و تونس شامل ۴۵ سند رسمی در زمینه‌های تجارت، محیط‌زیست، حمل‌ونقل هوایی، فرهنگی علمی، [[صنعت گردشگری تونس|گردشگری]]، ورزشی، امور دینی و امور گمرکی است. بیشترین حجم امضای تفاهم‌نامه‌ها، موافقت‌نامه‌ها و یادداشت تفاهم‌ها از سال ۲۰۰۰ میلادی به بعد است. توافق ایران و [[تونس]] برای لغو ویزای خدمت میان دو کشور در سال ۱۹۶۹ میلادی به امضا رسید. امروزه، وزرای بازرگانی ایران و [[تونس]] مسئولیت هماهنگی ارتباطات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دو کشور را در قالب امضای تفاهم‌نامه‌ها بر عهده دارند.<ref>عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ [[تونس]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص257.</ref>
 == نیز نگاه کنید به ==
-[[موافقت نامه‌های فرهنگی سنگال و جمهوری اسلامی ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی روسیه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران]]؛ [[قرارداد همکاری های رسمی فرهنگی میان ایران و چین]]؛ [[تفاهم نامه های امضا شده بین سازمان ها و مراکز علمی فرهنگی ایران و چین]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی تایلند و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی فرانسه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی مالی و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی سودان و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی ساحل عاج و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی زیمبابوه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اوکراین و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اسپانیا و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اردن و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اتیوپی و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی قطر و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی گرجستان و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی و آموزشی بنگلادش و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی قزاقستان و ایران]]
+[[موافقت نامه‌های فرهنگی سنگال و جمهوری اسلامی ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی روسیه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران]]؛ [[قرارداد همکاری های رسمی فرهنگی میان ایران و چین]]؛ [[تفاهم نامه های امضا شده بین سازمان ها و مراکز علمی فرهنگی ایران و چین]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی تایلند و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی فرانسه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی سودان و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی ساحل عاج و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی زیمبابوه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اوکراین و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اسپانیا و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اردن و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی قطر و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی گرجستان و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی و آموزشی بنگلادش و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی قزاقستان و ایران]]
 == منبع اصلی ==