رودها و دریاچه های چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[چین|کشور چین]] دارای دریاچه‌ها و برکه‌های متعددی است که بزرگترین آنها عبارتند از: | [[چین|کشور چین]] دارای دریاچه‌ها و برکه‌های متعددی است که بزرگترین آنها عبارتند از: | ||
دریاچه‌ی نمک چینگ‌خَی(Qinghai) با 4635 کیلومتر مربع مساحت، دریاچه‌های آب شیرین پویانگ (Poyang) | دریاچه‌ی نمک چینگ‌خَی(Qinghai) با 4635 کیلومتر مربع مساحت، دریاچه‌های آب شیرین پویانگ (Poyang)، با 3960 کیلومتر مربع مساحت، دونگ‌تینگ (Dongting)، با 3940 کیلومتر مربع مساحت، خونگزِ (Hongze)، با 3180 کیلومتر مربع مساحت، تَی‌خو (Taiho)، با 2425 کیلومتر مربع مساحت، و دریاچه‌ی نمک شینگ‌کَی (Shing Kai)، با 4380 کیلومتر مربع مساحت. افزون بر رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، در این کشور [[منابع طبیعی چین|کانال‌های آب فراوانی]] نیز وجود دارد که مشهورترین آنها کانال بزرگ میان [[پکن]] و خانگجو با 1801 کیلومتر طول است که با عبور از چهار استان، پنج رودخانه را به هم متصل می‌کند. [[چین]] بیش از 1500 رودخانه‌ی بزرگ و قابل کشتیرانی دارد. رودخانه‌های چانگ‌جیانگ (Changjiang)، «یانگ تسه»(Yangtse) با 6300 کیلومتر طول، به‌عنوان سومین رود بلند جهان، رودخانه‌ی زرد «خوانگ‌خِه»(Huang He) با 5464 کیلومتر طول، «خِی لونگ‌جیانگ»(Heilongjiang)، با 2965 کیلومتر طول، رودخانه‌ی تاریم، با 2179کیلومتر طول، «جو‌جیانگ»(Zhu Jiang)با 2129 کیلومتر طول، «لیائوخِه»(Liao He)، «خَی‌خِه»(Hai He)، «خوای‌خِه»(Huai He) از جمله‌ی این رودها هستند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد 1، ص. 52-54.</ref>. | ||
افزون بر رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، در این کشور [[منابع طبیعی چین|کانال‌های آب فراوانی]] نیز وجود دارد که مشهورترین آنها کانال بزرگ میان [[پکن]] و خانگجو با 1801 کیلومتر طول است که با عبور از چهار استان، پنج رودخانه را به هم متصل می‌کند. | |||
[[چین]] بیش از 1500 رودخانه‌ی بزرگ و قابل کشتیرانی دارد. رودخانه‌های چانگ‌جیانگ (Changjiang)، «یانگ تسه»(Yangtse) با 6300 کیلومتر طول، به‌عنوان سومین رود بلند جهان، رودخانه‌ی زرد «خوانگ‌خِه»(Huang He) با 5464 کیلومتر طول، «خِی لونگ‌جیانگ»(Heilongjiang) | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[رودهای مصر]]؛ [[رودهای کانادا]]؛ [[رودها و دریاچه های تونس]]؛ [[رودها و دریاچه های ژاپن]]؛ [[رودهای افغانستان]]؛ [[رودهای مالی]]؛ [[رودهای فرانسه]]؛ [[رودهای سوریه]]؛ [[رودهای سودان]]؛ [[رودهای اسپانیا]]؛ [[رودهای زیمبابوه]]؛ [[رودها و دریاچه های ساحل عاج]]؛ [[رودهای تایلند]]؛ [[رودهای آرژانتین]]؛ [[رودهای اوکراین]]؛ [[رودها و دریاچه های اردن]]؛ [[رودهای اتیوپی]]؛ [[رودهای سیرالئون]]؛ [[رودها و دریاچه های سنگال]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:ویژگی ها وموقعیت جغرافیایی]] | |||
[[رده:ویژگی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۲۸
کشور چین دارای دریاچه‌ها و برکه‌های متعددی است که بزرگترین آنها عبارتند از:
دریاچه‌ی نمک چینگ‌خَی(Qinghai) با 4635 کیلومتر مربع مساحت، دریاچه‌های آب شیرین پویانگ (Poyang)، با 3960 کیلومتر مربع مساحت، دونگ‌تینگ (Dongting)، با 3940 کیلومتر مربع مساحت، خونگزِ (Hongze)، با 3180 کیلومتر مربع مساحت، تَی‌خو (Taiho)، با 2425 کیلومتر مربع مساحت، و دریاچه‌ی نمک شینگ‌کَی (Shing Kai)، با 4380 کیلومتر مربع مساحت. افزون بر رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، در این کشور کانال‌های آب فراوانی نیز وجود دارد که مشهورترین آنها کانال بزرگ میان پکن و خانگجو با 1801 کیلومتر طول است که با عبور از چهار استان، پنج رودخانه را به هم متصل می‌کند. چین بیش از 1500 رودخانه‌ی بزرگ و قابل کشتیرانی دارد. رودخانه‌های چانگ‌جیانگ (Changjiang)، «یانگ تسه»(Yangtse) با 6300 کیلومتر طول، به‌عنوان سومین رود بلند جهان، رودخانه‌ی زرد «خوانگ‌خِه»(Huang He) با 5464 کیلومتر طول، «خِی لونگ‌جیانگ»(Heilongjiang)، با 2965 کیلومتر طول، رودخانه‌ی تاریم، با 2179کیلومتر طول، «جو‌جیانگ»(Zhu Jiang)با 2129 کیلومتر طول، «لیائوخِه»(Liao He)، «خَی‌خِه»(Hai He)، «خوای‌خِه»(Huai He) از جمله‌ی این رودها هستند[۱].
نیز نگاه کنید به
رودهای مصر؛ رودهای کانادا؛ رودها و دریاچه های تونس؛ رودها و دریاچه های ژاپن؛ رودهای افغانستان؛ رودهای مالی؛ رودهای فرانسه؛ رودهای سوریه؛ رودهای سودان؛ رودهای اسپانیا؛ رودهای زیمبابوه؛ رودها و دریاچه های ساحل عاج؛ رودهای تایلند؛ رودهای آرژانتین؛ رودهای اوکراین؛ رودها و دریاچه های اردن؛ رودهای اتیوپی؛ رودهای سیرالئون؛ رودها و دریاچه های سنگال
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد 1، ص. 52-54.