زنان در آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
وضعیت زنان: | بر اساس اعلام کمیسیون اقتصادی آمریکای لاتین(Comisión Económica para América Latina y el Caribe (CEPAL)) در حال حاضر بیش از 51 درصد جامعه [[آرژانتین]] را زنان تشکیل می‌دهند. در دو دهه اخیر وضعیت قوانین کشور به نفع زنان بسیار بهبود بخشیده شده و اکنون زنان 5/38 درصد مجلس قانونگذاری این کشور و 29 درصد پسته ای عالی قضایی کشور را در اختیار دارند. ضمن این‌که برای اوّلین بار از سال 2007 رئیس‌جمهور این کشور یک زن (خانم کرچنر) می‌باشد<ref name=":52">برگرفته از https://www.cepal.org</ref>. | ||
بر اساس اعلام | در بازار کار نیز بر اساس اعلام مؤسّسه اطلاعات و آمار [[آرژانتین]] نرخ بیکاری زنان جویای کار بسیار بالاست؛ به گونهای که تنها 52 درصد از زنان موفّق به یافتن شغل مناسب مورد انتظار خود میشوند در صورت که این آمار برای مردان حدود 77 درصد است. بر اساس آمار دیگر منتشره توسّط سپال، تعداد زنانی که در بخش های کمدرآمد و سخت مشغول فعّالیت هستند، به صورت بارزی بیشتر از مردان است. و بالأخره آن که بر اساس آمار رسمی میزان بیکاری زنان جویای کار حدود 2/10 درصد است در حالی که این آمار برای مردان 9/ 6 درصد می‌باشد. | ||
میزان حقوق زنان برای کار برابر با مردان حدود 25 درصد کم‌تر است. زنان 100 درصد مشاغل خانگی، 77 درصد پستهای آموزشی و 72 درصد مشاغل اجتماعی و بهداشتی کشور را اشغال کرده اند. بین سالهای 2003 تا 2009 تنها 4 درصد زنان پست های مدیریتی را اشغال کرده بودند<ref name=":52" /><ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص119-120.</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[زنان در تایلند]]؛ [[زنان در ژاپن]]؛ [[زنان در روسیه]]؛ [[زنان در کانادا]]؛ [[زنان در لبنان]]؛ [[زنان مصر]]؛ [[وضعیت زنان در چین]]؛ [[زنان در افغانستان]]؛ [[زنان در تونس]]؛ [[زنان در سنگال]]؛ [[زنان در فرانسه]]؛ [[زنان در مالی]]؛ [[زنان در سوریه]]؛ [[زنان در سودان]]؛ [[زنان در ساحل عاج]]؛ [[زنان در زیمبابوه]]؛ [[زنان در اوکراین]]؛ [[زنان در اسپانیا]]؛ [[زنان در اردن]]؛ [[زنان در اتیوپی]]؛ [[زنان در قطر]]؛ [[زنان در بنگلادش]]؛ [[زنان در گرجستان]]؛ [[زنان در تاجیکستان]]؛ [[زنان در قزاقستان]]؛ [[زنان در سیرالئون]] | |||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
[[رده:زن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۴
بر اساس اعلام کمیسیون اقتصادی آمریکای لاتین(Comisión Económica para América Latina y el Caribe (CEPAL)) در حال حاضر بیش از 51 درصد جامعه آرژانتین را زنان تشکیل می‌دهند. در دو دهه اخیر وضعیت قوانین کشور به نفع زنان بسیار بهبود بخشیده شده و اکنون زنان 5/38 درصد مجلس قانونگذاری این کشور و 29 درصد پسته ای عالی قضایی کشور را در اختیار دارند. ضمن این‌که برای اوّلین بار از سال 2007 رئیس‌جمهور این کشور یک زن (خانم کرچنر) می‌باشد[۱].
در بازار کار نیز بر اساس اعلام مؤسّسه اطلاعات و آمار آرژانتین نرخ بیکاری زنان جویای کار بسیار بالاست؛ به گونهای که تنها 52 درصد از زنان موفّق به یافتن شغل مناسب مورد انتظار خود میشوند در صورت که این آمار برای مردان حدود 77 درصد است. بر اساس آمار دیگر منتشره توسّط سپال، تعداد زنانی که در بخش های کمدرآمد و سخت مشغول فعّالیت هستند، به صورت بارزی بیشتر از مردان است. و بالأخره آن که بر اساس آمار رسمی میزان بیکاری زنان جویای کار حدود 2/10 درصد است در حالی که این آمار برای مردان 9/ 6 درصد می‌باشد.
میزان حقوق زنان برای کار برابر با مردان حدود 25 درصد کم‌تر است. زنان 100 درصد مشاغل خانگی، 77 درصد پستهای آموزشی و 72 درصد مشاغل اجتماعی و بهداشتی کشور را اشغال کرده اند. بین سالهای 2003 تا 2009 تنها 4 درصد زنان پست های مدیریتی را اشغال کرده بودند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
زنان در تایلند؛ زنان در ژاپن؛ زنان در روسیه؛ زنان در کانادا؛ زنان در لبنان؛ زنان مصر؛ وضعیت زنان در چین؛ زنان در افغانستان؛ زنان در تونس؛ زنان در سنگال؛ زنان در فرانسه؛ زنان در مالی؛ زنان در سوریه؛ زنان در سودان؛ زنان در ساحل عاج؛ زنان در زیمبابوه؛ زنان در اوکراین؛ زنان در اسپانیا؛ زنان در اردن؛ زنان در اتیوپی؛ زنان در قطر؛ زنان در بنگلادش؛ زنان در گرجستان؛ زنان در تاجیکستان؛ زنان در قزاقستان؛ زنان در سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برگرفته از https://www.cepal.org
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص119-120.