جشنواره های نمایشی فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''جشنواره ها ی نمایشی''' فرانسه را می توان كشور جشنواره ها نامید. شهرهای گوناگون برای برگزاری جشنواره های متفاوت با هم رقابت می كنند. جشنواره های نمایشی كه روز به روز بر تعدادشان افزوده می شود غالبا باسابقه اند و در زمره نخستین جشنواره های محلی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فرانسه را می‌توان كشور جشنواره‌ها ناميد. شهرهای گوناگون برای برگزاری جشنواره‌های متفاوت با هم رقابت می‌كنند. جشنواره‌های نمايشی كه روز به روز بر تعدادشان افزوده می‌شود غالبا باسابقه‌اند و در زمره نخستين جشنواره‌های محلی محسوب می‌شوند. تا سال 1940 بيش از 200 جشنواره نمايشی در نقاط مختلف فرانسه شكل گرفت و در سال‌های پس از جنگ بر تعدادشان روز به روز افزوده شد. كمتر شهری بزرگ و معروفی است كه جشنواره‌ای را به نام شهرش ثبت نكرده باشد. بيشتر اين جشنواره‌ها تابستانی هستند و بسياری از مراكز بزرگ و كاخ‌های باشكوه در فصل تابستان به بهانه اين جشنواره‌ها درهايشان را به روی مردم می‌گشايند. شهر مون پليه در جنوب فرانسه با جشنواره بهار هنرمندان، شهر شارلويل مزير با جشنواره عروسكی و آوينيون با تئاتر هر ساله‌اش مشهور هستند. فستيوال تئاتر آوينيون كه از سال 1947 تاسيس شد به سرعت شهرت جهانی يافت و شهر كوچک و تاريخی آوينيون در كوچه پس كوچه‌های قديمی‌اش و به ويژه در محوطه كاخ‌های پاپ هر سال شاهد هنرنمايی هنرمندان كشورهای مختلف است. شهر قديمی ورسای نيز مانند بسياری از شهرها، تابستان هر سال درهای بخش‌های مختلفی از كاخ ورسای را برای استقبال از هنر نمايشی به روی مردم می‌گشايد. در برگزاری اين جشنواره‌ها انجمن‌های خصوصی بسيار فعال هستند و بسياری از جشنواره‌ها تمام امورشان با حمايت مالی و پشتيبانی‌های شهرداری‌ها و توسط انجمن‌های هنری و فرهنگی انجام می‌شود. جشنواره تئاتر پاييزی در شهر پاريس كه در 1975 آغاز به كار كرد و همچنان يكی از جشنواره‌های پر طرفدار به شمار می‌آيد. از ديگر جشنواره‌های معروف نمايشی، جشنواره بوردو و شب‌های فوروير شهر ليون است. شهرهای مهم ديگر فرانسه نيز هر يک جشنواره‌ای در عرصه‌های هنرهای نمايشی دارند و می‌كوشند با اين برنامه‌ها برای شهرشان هويتی دست و پا كنند. <ref>ایوبی ، حجت اله ، سیاست‌گذاری فرهنگی در فرانسه ؛ دولت و هنر ، [https://esale.samt.ac.ir/ انتشارات سمت] ،1388،ص.144.</ref><ref>نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] ( در دست انتشار )،</ref> | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
فرانسه را | [[تئاتر و هنرهای نمایشی کانادا]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی روسیه]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی تونس]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی ژاپن]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی کوبا]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی لبنان]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی مصر]]؛ [[هنر تئاتر مدرن چین]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی سنگال]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی آرژانتین]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی فرانسه]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی مالی]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی ساحل عاج]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی زیمبابوه]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی تایلند]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی اوکراین]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی اسپانیا]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی اردن]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی اتیوپی]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی سیرالئون]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی قطر]] | ||
==کتابشناسی== | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۵
فرانسه را می‌توان كشور جشنواره‌ها ناميد. شهرهای گوناگون برای برگزاری جشنواره‌های متفاوت با هم رقابت می‌كنند. جشنواره‌های نمايشی كه روز به روز بر تعدادشان افزوده می‌شود غالبا باسابقه‌اند و در زمره نخستين جشنواره‌های محلی محسوب می‌شوند. تا سال 1940 بيش از 200 جشنواره نمايشی در نقاط مختلف فرانسه شكل گرفت و در سال‌های پس از جنگ بر تعدادشان روز به روز افزوده شد. كمتر شهری بزرگ و معروفی است كه جشنواره‌ای را به نام شهرش ثبت نكرده باشد. بيشتر اين جشنواره‌ها تابستانی هستند و بسياری از مراكز بزرگ و كاخ‌های باشكوه در فصل تابستان به بهانه اين جشنواره‌ها درهايشان را به روی مردم می‌گشايند. شهر مون پليه در جنوب فرانسه با جشنواره بهار هنرمندان، شهر شارلويل مزير با جشنواره عروسكی و آوينيون با تئاتر هر ساله‌اش مشهور هستند. فستيوال تئاتر آوينيون كه از سال 1947 تاسيس شد به سرعت شهرت جهانی يافت و شهر كوچک و تاريخی آوينيون در كوچه پس كوچه‌های قديمی‌اش و به ويژه در محوطه كاخ‌های پاپ هر سال شاهد هنرنمايی هنرمندان كشورهای مختلف است. شهر قديمی ورسای نيز مانند بسياری از شهرها، تابستان هر سال درهای بخش‌های مختلفی از كاخ ورسای را برای استقبال از هنر نمايشی به روی مردم می‌گشايد. در برگزاری اين جشنواره‌ها انجمن‌های خصوصی بسيار فعال هستند و بسياری از جشنواره‌ها تمام امورشان با حمايت مالی و پشتيبانی‌های شهرداری‌ها و توسط انجمن‌های هنری و فرهنگی انجام می‌شود. جشنواره تئاتر پاييزی در شهر پاريس كه در 1975 آغاز به كار كرد و همچنان يكی از جشنواره‌های پر طرفدار به شمار می‌آيد. از ديگر جشنواره‌های معروف نمايشی، جشنواره بوردو و شب‌های فوروير شهر ليون است. شهرهای مهم ديگر فرانسه نيز هر يک جشنواره‌ای در عرصه‌های هنرهای نمايشی دارند و می‌كوشند با اين برنامه‌ها برای شهرشان هويتی دست و پا كنند. [۱][۲]
نیز نگاه کنید به
تئاتر و هنرهای نمایشی کانادا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی روسیه؛ تئاتر و هنرهای نمایشی تونس؛ تئاتر و هنرهای نمایشی ژاپن؛ تئاتر و هنرهای نمایشی کوبا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی لبنان؛ تئاتر و هنرهای نمایشی مصر؛ هنر تئاتر مدرن چین؛ تئاتر و هنرهای نمایشی سنگال؛ تئاتر و هنرهای نمایشی آرژانتین؛ تئاتر و هنرهای نمایشی فرانسه؛ تئاتر و هنرهای نمایشی مالی؛ تئاتر و هنرهای نمایشی ساحل عاج؛ تئاتر و هنرهای نمایشی زیمبابوه؛ تئاتر و هنرهای نمایشی تایلند؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اوکراین؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اسپانیا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اردن؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اتیوپی؛ تئاتر و هنرهای نمایشی سیرالئون؛ تئاتر و هنرهای نمایشی قطر
کتابشناسی
- ↑ ایوبی ، حجت اله ، سیاست‌گذاری فرهنگی در فرانسه ؛ دولت و هنر ، انتشارات سمت ،1388،ص.144.
- ↑ نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار )،