غذاهای سنتی مالی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۱

انسام غذای سنتی مالی

هرچند مردم مالی انسان‌های بسیار فقیری به‌شمار می‌روند ولی صرف غذاهای متنوع سنتی اهمیت زیادی در زندگی روزمره مردمان شهری و روستایی این کشور دارد. غذای اصلی مالیایی‌ها ارزن، ذرت خوشه‌ای و فونیو (fONIO) (غذایی حلیم مانند) است که با سس‌های محلی یا گوشت و سبزیجات صرف می‌شود. در مراسم و مناسبت‌هایی همچون جشن ازدواج، میلادالنبی یا مناسبت‌های ملی غذاهایی همچون «انسام» (nSAAME) که مخلوطی از برنج و سبزیجات است، "کاس کاس" که مخلوطی از آرد ارزن و روغن و گوشت است و گوشت کباب شده بز و گاو نیز طبخ و به همراه «جینجیبر» (Jinjinber) (نوشیدنی متشکل از آب، شکر، لیمو و زنجفیل) سرو می‌شوند .

این غذاها به همراه برخی نان‌ها و میوه‌های محلی سخت مورد علاقه قبایل مختلف‌اند و مردمان شهری و روستایی این غذاها را با اشتهای فراوان میل می‌کنند.^[۱] برنج پخته شده توام با گوشت از دیگر غذاهای سنتی این کشور است با این حال در مناطق روستایی مالی برنج معمولا به عنوان غذایی تجملی درنظر گرفته‌می‌شود و با وجود آن که دهقانان به کاشت برنج اشتغال دارند، کمتر برنج تولیدی خود را صرف نموده و بدلیل نیازهای معیشتی تقریباً تمام تولیدات برنج خود را به فروش می‌رسانند.

در واقع روستاییان تنها در هنگام برگزاری جشن‌های مذهبی و ملی این فرصت را می‌یابند تا از برنج پخته شده توأم با گوشت یا سبزیجات به عنوان خوراکی خوشمزه بهره‌مند شوند. آلاباجا (برنج مخلوط با گوشت چرخ کرده و کره)، سورونتو (برنج چرب مخلوط با رب گوجه و گوشت) و لاخوی (مخلوطی از گوشت، ادویه، گوجه و فلفل) از غذاهای مورد علاقه مردمان گایو و طوارق به‌شمار می‌روند^[۲]. سبزیجات محلی، نان‌ها و سوپ‌های محلی، سیب زمینی و انواع ماهی‌های پخته یا سرخ شده همراه با چاشنی‌های بومی، از دیگر غذاهای سنتی کشور مالی محسوب می‌شود^[۳]^[۴].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ برگرفته از www.everynation.com/Mali
↑ احمدی، سيروس (1384). فرهنگ و تمدن كشور مالی. مشهد: موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس، ص236.
↑ برگرفته از www.newworldencyclopedia.org/mali
↑ عرب‌احمدی، امیربهرام (1392). جامعه و فرهنگ مالی. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص225-227.

[1] برگرفته از www.everynation.com/Mali

[2] احمدی، سيروس (1384). فرهنگ و تمدن كشور مالی. مشهد: موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس، ص236.

[3] برگرفته از www.newworldencyclopedia.org/mali

[4] عرب‌احمدی، امیربهرام (1392). جامعه و فرهنگ مالی. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص225-227.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 [[پرونده:غذای سنتی انسام.jpg|بندانگشتی|انسام غذای سنتی مالی]]
-هرچند مردم مالی انسان‌های بسیار فقیری به‌شمار می‌روند ولی صرف غذاهای متنوع سنتی اهمیت زیادی در زندگی روزمره مردمان شهری و روستایی این کشور دارد. غذای اصلی مالیایی‌ها ارزن، ذرت خوشه‌ای و فونیو (fONIO) (غذایی حلیم مانند) است که با سس‌های محلی یا گوشت و سبزیجات صرف می‌شود. در مراسم و مناسبت‌هایی همچون جشن ازدواج، میلادالنبی یا مناسبت‌های ملی غذاهایی همچون «انسام» (nSAAME) که مخلوطی از برنج و سبزیجات است، "کاس کاس" که مخلوطی از آرد ارزن و روغن و گوشت است و گوشت کباب شده بز و گاو نیز طبخ و به همراه «جینجیبر» (Jinjinber) (نوشیدنی متشکل از آب، شکر، لیمو و زنجفیل) سرو می‌شوند . این غذاها به همراه برخی نان‌ها و میوه‌های محلی سخت مورد علاقه قبایل مختلف‌اند و مردمان شهری و روستایی این غذاها را با اشتهای فراوان میل می‌کنند.<ref>برگرفته از www.everynation.com/Mali</ref> برنج پخته شده توام با گوشت از دیگر غذاهای سنتی این کشور است با این حال در مناطق روستایی مالی برنج معمولا به عنوان غذایی تجملی درنظر گرفته‌می‌شود و با وجود آن که دهقانان به کاشت برنج اشتغال دارند، کمتر برنج تولیدی خود را صرف نموده و بدلیل نیازهای معیشتی تقریباً تمام تولیدات برنج خود را به فروش می‌رسانند. در واقع روستاییان تنها در هنگام برگزاری جشن‌های مذهبی و ملی این فرصت را می‌یابند تا از برنج پخته شده توأم با گوشت یا سبزیجات به عنوان خوراکی خوشمزه بهره‌مند شوند. آلاباجا (برنج مخلوط با گوشت چرخ کرده و کره)، سورونتو (برنج چرب مخلوط با رب گوجه و گوشت) و لاخوی (مخلوطی از گوشت، ادویه، گوجه و فلفل) از غذاهای مورد علاقه مردمان گایو و طوارق به‌شمار می‌روند.<ref>احمدی، سيروس (1384). فرهنگ و تمدن كشور مالی. مشهد: [http://www.astanprint.ir موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس]، ص236.</ref> سبزیجات محلی، نان‌ها و سوپ‌های محلی، سیب زمینی و انواع ماهی‌های پخته یا سرخ شده همراه با چاشنی‌های بومی، از دیگر غذاهای سنتی کشور [[مالی]] محسوب می‌شود.<ref>برگرفته از www.newworldencyclopedia.org/mali</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام (1391). جامعه و فرهنگ [[مالی]]. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص225-241.</ref>
+هرچند مردم مالی انسان‌های بسیار فقیری به‌شمار می‌روند ولی صرف غذاهای متنوع سنتی اهمیت زیادی در زندگی روزمره مردمان شهری و روستایی این کشور دارد. غذای اصلی مالیایی‌ها ارزن، ذرت خوشه‌ای و فونیو (fONIO) (غذایی حلیم مانند) است که با سس‌های محلی یا گوشت و سبزیجات صرف می‌شود. در مراسم و مناسبت‌هایی همچون جشن ازدواج، میلادالنبی یا مناسبت‌های ملی غذاهایی همچون «انسام» (nSAAME) که مخلوطی از برنج و سبزیجات است، "کاس کاس" که مخلوطی از آرد ارزن و روغن و گوشت است و گوشت کباب شده بز و گاو نیز طبخ و به همراه «جینجیبر» (Jinjinber) (نوشیدنی متشکل از آب، شکر، لیمو و زنجفیل) سرو می‌شوند .
+این غذاها به همراه برخی نان‌ها و میوه‌های محلی سخت مورد علاقه قبایل مختلف‌اند و مردمان شهری و روستایی این غذاها را با اشتهای فراوان میل می‌کنند.<ref>برگرفته از [https://Www.everynation.com/Mali www.everynation.com/Mali]</ref> برنج پخته شده توام با گوشت از دیگر غذاهای سنتی این کشور است با این حال در مناطق روستایی مالی برنج معمولا به عنوان غذایی تجملی درنظر گرفته‌می‌شود و با وجود آن که دهقانان به کاشت برنج اشتغال دارند، کمتر برنج تولیدی خود را صرف نموده و بدلیل نیازهای معیشتی تقریباً تمام تولیدات برنج خود را به فروش می‌رسانند.
+در واقع روستاییان تنها در هنگام برگزاری جشن‌های مذهبی و ملی این فرصت را می‌یابند تا از برنج پخته شده توأم با گوشت یا سبزیجات به عنوان خوراکی خوشمزه بهره‌مند شوند. آلاباجا (برنج مخلوط با گوشت چرخ کرده و کره)، سورونتو (برنج چرب مخلوط با رب گوجه و گوشت) و لاخوی (مخلوطی از گوشت، ادویه، گوجه و فلفل) از غذاهای مورد علاقه مردمان گایو و طوارق به‌شمار می‌روند<ref>احمدی، سيروس (1384). فرهنگ و تمدن كشور مالی. مشهد: [http://www.astanprint.ir موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس]، ص236.</ref>. سبزیجات محلی، نان‌ها و سوپ‌های محلی، سیب زمینی و انواع ماهی‌های پخته یا سرخ شده همراه با چاشنی‌های بومی، از دیگر غذاهای سنتی کشور [[مالی]] محسوب می‌شود<ref>برگرفته از [https://Www.newworldencyclopedia.org/mali www.newworldencyclopedia.org/mali]</ref><ref>عرب‌احمدی، امیربهرام (1392). جامعه و فرهنگ [[مالی]]. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص225-227.</ref>.
 == نیز نگاه کنید به ==
+[[غذاهای سنتی ژاپن]]؛ [[غذای روسی]]؛ [[غذای کانادایی]]؛ [[غذاهای سنتی کوبا]]؛ [[غذای سنتی لبنان]]؛ [[غذاهای سنتی تونس]]؛ [[غذا در افغانستان]]؛ [[تنوع غذاهای چینی]]؛ [[غذاهای سنتی سنگال]]؛ [[غذای فرانسوی]]؛ [[غذاهای سنتی ساحل عاج]]؛ [[غذا در زیمبابوه]]؛ [[غذای تایلندی]]؛ [[غذای اوکراینی]]؛ [[غذای اسپانیایی]]؛ [[غذاهای سنتی اردن]]؛ [[غذاهای سنتی اتیوپی]]؛ [[غذاهای سنتی سیرالئون]]؛ [[غذاهای سنتی در قطر]]؛ [[غذاهای سنتی قزاقستان]]؛ [[غذای بنگلادشی]]؛ [[غذاهای سنتی سریلانکا]]؛ [[غذاهای سنتی تاجیکستان]]؛ [[غذاهای آرژانتینی]]
-* [[فرهنگ عمومی مالی]]
 == کتابشناسی ==
+<references />
+[[رده:سبک تغذیه و خوراک]]