رودهای سریلانکا: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی «شانزده رودخانه مهم سریلانکا با بیش از نود و شش کیلومتر طول از ارتفاعات و مناطق کوهستانی مرکزی سرچشمه میگیرند و از آن جا به صورت مارپیچ به سوی مناطق و دشتهای پایین دست سرازیر شده، گاهی در سراشیبهای تند و عمیق آبشارهای دیدنی و زیبایی را به و...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شانزده رودخانه مهم سریلانکا با بیش از نود و شش کیلومتر طول از ارتفاعات و مناطق کوهستانی مرکزی سرچشمه میگیرند و از آن جا به صورت مارپیچ به سوی مناطق و | شانزده رودخانه مهم [[سریلانکا]] با بیش از نود و شش کیلومتر طول از ارتفاعات و مناطق کوهستانی مرکزی سرچشمه میگیرند و از آن جا به صورت مارپیچ به سوی مناطق و دشتهای پایین دست سرازیر شده، گاهی در سراشیبهای تند و عمیق آبشارهای دیدنی و زیبایی را به وجود میآورند، دشتها و مزارع پایینتر را سیراب کرده و سرانجام به دریا و اقیانوس میپیوندند. طولانیترین رودخانه کشور مهاولی(The Mahaweli) است که سیصد و سی و دو (332)کیلومتر طول دارد. این رود در یک مسیر طولانی از ارتفاعات مرکزی به سوی شمال شرق جریان پیدا کرده و در نزدیکی بندر ترینکومالی به خلیج بنگال میریزد. پس از مهاولی، اراوی ارو(The Aravi Aru) با دویست و بیست (220) کیلومتر طول، دومین رودخانهای است که در مسیرش به سوی شمال و خلیج منّار سرزمینهای زیادی را پشت سر میگذارد<ref name=":02">Encyclopedia, A. (1995). ''Encyclopedia Americana'' (Vol. 25). Encyclopedia Americana Corporation.</ref>. | ||
سریلانکا هیچ دریاچه طبیعی ندارد. | [[سریلانکا]] هیچ دریاچه طبیعی ندارد. سدهای ساخته شده روی رودخانه مهاولی و سایر رودخانهها مخازن بزرگ آبی را در این جزیره درست کردهاند. جدای از این سدها، آبگیرهایی در مناطق مرکزی و خشک نیز هستند که در فصول بارندگی از آب سرشار می شوند. پیشینه احداث بعضی از این آبگیرها به بیش از دو هزار سال قبل بر میگردد <ref name=":12">Vidyamal, S. (2009). Sri Lanka.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[رودهای روسیه]]؛ [[رودهای مصر]]؛ [[رودهای کانادا]]؛ [[رودها و دریاچه های چین]]؛ [[رودها و دریاچه های تونس]]؛ [[رودها و دریاچه های ژاپن]]؛ [[رودهای افغانستان]]؛ [[رودهای مالی]]؛ [[رودهای فرانسه]]؛ [[رودهای سوریه]]؛ [[رودهای سودان]]؛ [[رودهای اسپانیا]]؛ [[رودهای زیمبابوه]]؛ [[رودها و دریاچه های ساحل عاج]]؛ [[رودهای تایلند]]؛ [[رودهای آرژانتین]]؛ [[رودهای اوکراین]]؛ [[رودها و دریاچه های اردن]]؛ [[رودهای اتیوپی]]؛ [[رودهای سیرالئون]]؛ [[رودها و دریاچه های سنگال]]؛ [[رودهای تاجیکستان]]؛ [[رودهای بنگلادش]]؛ [[رودهای قزاقستان]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار) | |||
== نویسنده مقاله == | |||
مهدیقلی رکنی | |||
[[رده:ویژگی ها وموقعیت جغرافیایی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۳۷
شانزده رودخانه مهم سریلانکا با بیش از نود و شش کیلومتر طول از ارتفاعات و مناطق کوهستانی مرکزی سرچشمه میگیرند و از آن جا به صورت مارپیچ به سوی مناطق و دشتهای پایین دست سرازیر شده، گاهی در سراشیبهای تند و عمیق آبشارهای دیدنی و زیبایی را به وجود میآورند، دشتها و مزارع پایینتر را سیراب کرده و سرانجام به دریا و اقیانوس میپیوندند. طولانیترین رودخانه کشور مهاولی(The Mahaweli) است که سیصد و سی و دو (332)کیلومتر طول دارد. این رود در یک مسیر طولانی از ارتفاعات مرکزی به سوی شمال شرق جریان پیدا کرده و در نزدیکی بندر ترینکومالی به خلیج بنگال میریزد. پس از مهاولی، اراوی ارو(The Aravi Aru) با دویست و بیست (220) کیلومتر طول، دومین رودخانهای است که در مسیرش به سوی شمال و خلیج منّار سرزمینهای زیادی را پشت سر میگذارد[۱].
سریلانکا هیچ دریاچه طبیعی ندارد. سدهای ساخته شده روی رودخانه مهاولی و سایر رودخانهها مخازن بزرگ آبی را در این جزیره درست کردهاند. جدای از این سدها، آبگیرهایی در مناطق مرکزی و خشک نیز هستند که در فصول بارندگی از آب سرشار می شوند. پیشینه احداث بعضی از این آبگیرها به بیش از دو هزار سال قبل بر میگردد [۲].
نیز نگاه کنید به
رودهای روسیه؛ رودهای مصر؛ رودهای کانادا؛ رودها و دریاچه های چین؛ رودها و دریاچه های تونس؛ رودها و دریاچه های ژاپن؛ رودهای افغانستان؛ رودهای مالی؛ رودهای فرانسه؛ رودهای سوریه؛ رودهای سودان؛ رودهای اسپانیا؛ رودهای زیمبابوه؛ رودها و دریاچه های ساحل عاج؛ رودهای تایلند؛ رودهای آرژانتین؛ رودهای اوکراین؛ رودها و دریاچه های اردن؛ رودهای اتیوپی؛ رودهای سیرالئون؛ رودها و دریاچه های سنگال؛ رودهای تاجیکستان؛ رودهای بنگلادش؛ رودهای قزاقستان
کتابشناسی
منبع اصلی
رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
نویسنده مقاله
مهدیقلی رکنی