رود سیر دریا: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «این رود که با نام عربی «سیحون» یا نام «گل‌زریون» نیز معروف است دومین رود پر آب و بزرگ آسیای مرکزی و دومین رود مهم قزاقستان به شمار می رود، این رود از سلسله ارتفاعات تیان شان در قرقیزستان سرچشمه گرفته با گذر از مرز ازبکستان وارد جنوب قزاقستان م...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
این رود که با نام عربی «سیحون» یا نام «گل‌زریون» نیز معروف است دومین رود پر آب و بزرگ آسیای مرکزی و دومین رود مهم قزاقستان به شمار می رود، این رود از سلسله ارتفاعات تیان شان در قرقیزستان سرچشمه گرفته با گذر از مرز ازبکستان وارد جنوب قزاقستان می شود و با پیوستن به آمو دریا (جیحون) سر انجام به دریاچه آرال (دریاچه خوارزم) در خاک قزاقستان می‌ریزد، سیر دریا دارای دو سرچشمه است یکی از کوه های تین شیان واقع در قرقیزستان و دیگری در شرق ازبکستان، دو رودخانه نارین و قره دریا در مجاورت مرز این کشور با تاجیکستان رودخانه سیر دریا با حدود ۲۲۰۰ کیلومتر طول از کشورهای قرقیزستان، تاجیکستان ، ازبکستان می‌گذرد تا سرانجام در دریاچه آرال در قزاقستان بریزد. بخش عمده مسیر سیردریا از خاک ازبکستان گذشته و محصول پنبه این کشور مدیون آب حیات بخش این رودخانه است.
این رود که با نام عربی «سیحون» یا نام «گل‌زریون» نیز معروف است دومین رود پر آب و بزرگ آسیای مرکزی و دومین رود مهم [[قزاقستان]] به شمار می رود، این رود از سلسله ارتفاعات تیان شان در قرقیزستان سرچشمه گرفته با گذر از مرز ازبکستان وارد جنوب [[قزاقستان]] می شود و با پیوستن به آمو دریا (جیحون) سر انجام به [[دریاچه آرال]] (دریاچه خوارزم) در خاک [[قزاقستان]] می‌ریزد، سیر دریا دارای دو سرچشمه است یکی از کوه های تین شیان واقع در قرقیزستان و دیگری در شرق ازبکستان، دو رودخانه نارین و قره دریا در مجاورت مرز این کشور با [[تاجیکستان]] رودخانه سیر دریا با حدود ۲۲۰۰ کیلومتر طول از کشورهای قرقیزستان، [[تاجیکستان]]، ازبکستان می‌گذرد تا سرانجام در دریاچه آرال در [[قزاقستان]] بریزد. بخش عمده مسیر سیردریا از خاک ازبکستان گذشته و محصول پنبه این کشور مدیون آب حیات بخش این رودخانه است.<ref>برگرفته شده از: جام جم انلاین</ref>


بر روی رود سیر دریا در محدوده قرقیزستان از سوی دولت برای تولید برق سدی احداث شده است که بخاطر کمبود آبیاری کشتزارهای پنبه موجب نارضایتی دولت ازبکستان شده است ، مردم تاچیکستان هم از برکت سیر دریا بهره مند می شوند که بیشتر از این رود برای تولید برق استفاده می‌کنند. رود سیر دریا پس از ترک کوه های آسیای مرکزی به دشت های ازبکستان و قزاقستان می رسد. این دو کشور پر جمعیت از این رود برای کشاورزی بهره می‌برند. در قزاقستان بدلیل کاهش آب های این رود ناگزیر در بهره برداری از آب سیر دریا برای کشاورزی و کشت پنبه از شیوه های مدرن آبیاری استفاده می‌کنند. بسیاری از مردم قزاق که در کناره های سیر دریا زندگی می‌کنند با ماهی گیری از این رود روزگار می‌گذرانند.
بر روی رود سیر دریا در محدوده قرقیزستان از سوی دولت برای تولید برق سدی احداث شده است که بخاطر کمبود آبیاری کشتزارهای پنبه موجب نارضایتی دولت ازبکستان شده است، مردم تاچیکستان هم از برکت سیر دریا بهره مند می شوند که بیشتر از این رود برای تولید برق استفاده می‌کنند. رود سیر دریا پس از ترک کوه های آسیای مرکزی به دشت های ازبکستان و [[قزاقستان]] می رسد. این دو کشور پر جمعیت از این رود برای کشاورزی بهره می‌برند. در [[قزاقستان]] بدلیل کاهش آب های این رود ناگزیر در بهره برداری از آب سیر دریا برای کشاورزی و کشت پنبه از شیوه های مدرن آبیاری استفاده می‌کنند. بسیاری از مردم قزاق که در کناره های سیر دریا زندگی می‌کنند با ماهی گیری از این رود روزگار می‌گذرانند. علاوه بر روستاهای زیادی که در طول مسیر این رود قرار دارد، شهرهای خجند در [[تاجیکستان]] و قزل اوردا در [[قزاقستان]] نیز در کنار این رود آرام گرفته و از مواهب آن بهره مند می‌شوند. دره حاصلخیز فرغانه مدیون آب این رودخانه است: حجم آب وارده به سیردریا درسال حدود ۹۰ کیلومتر مکعب است که نسبت به سال های گذشته کاهش چشمگیری داشته است<ref>صابری، اصغر(1395). جامعه و فرهنگ [[قزاقستان]]. تهران: [https://www/icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>.


علاوه بر روستاهای زیادی که در طول مسیر این رود قرار دارد، شهرهای خجند در تاچیکستان و قزل اوردا در قزاقستان نیز در کنار این رود آرام گرفته و از مواهب آن بهره مند می‌شوند.
== نیز نگاه کنید به ==
[[رودهای قزاقستان]]؛ [[رود ایرتیش]]؛ [[رود ولگا]]؛ [[رود اورال]]؛ [[رود ایلی]]


دره حاصلخیز فرغانه مدیون آب این رودخانه است: حجم آب وارده به سیردریا درسال حدود ۹۰ کیلومتر مکعب است که نسبت به سال های گذشته کاهش چشمگیری داشته است.
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:ویژگی ها وموقعیت جغرافیایی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۳

این رود که با نام عربی «سیحون» یا نام «گل‌زریون» نیز معروف است دومین رود پر آب و بزرگ آسیای مرکزی و دومین رود مهم قزاقستان به شمار می رود، این رود از سلسله ارتفاعات تیان شان در قرقیزستان سرچشمه گرفته با گذر از مرز ازبکستان وارد جنوب قزاقستان می شود و با پیوستن به آمو دریا (جیحون) سر انجام به دریاچه آرال (دریاچه خوارزم) در خاک قزاقستان می‌ریزد، سیر دریا دارای دو سرچشمه است یکی از کوه های تین شیان واقع در قرقیزستان و دیگری در شرق ازبکستان، دو رودخانه نارین و قره دریا در مجاورت مرز این کشور با تاجیکستان رودخانه سیر دریا با حدود ۲۲۰۰ کیلومتر طول از کشورهای قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان می‌گذرد تا سرانجام در دریاچه آرال در قزاقستان بریزد. بخش عمده مسیر سیردریا از خاک ازبکستان گذشته و محصول پنبه این کشور مدیون آب حیات بخش این رودخانه است.[۱]

بر روی رود سیر دریا در محدوده قرقیزستان از سوی دولت برای تولید برق سدی احداث شده است که بخاطر کمبود آبیاری کشتزارهای پنبه موجب نارضایتی دولت ازبکستان شده است، مردم تاچیکستان هم از برکت سیر دریا بهره مند می شوند که بیشتر از این رود برای تولید برق استفاده می‌کنند. رود سیر دریا پس از ترک کوه های آسیای مرکزی به دشت های ازبکستان و قزاقستان می رسد. این دو کشور پر جمعیت از این رود برای کشاورزی بهره می‌برند. در قزاقستان بدلیل کاهش آب های این رود ناگزیر در بهره برداری از آب سیر دریا برای کشاورزی و کشت پنبه از شیوه های مدرن آبیاری استفاده می‌کنند. بسیاری از مردم قزاق که در کناره های سیر دریا زندگی می‌کنند با ماهی گیری از این رود روزگار می‌گذرانند. علاوه بر روستاهای زیادی که در طول مسیر این رود قرار دارد، شهرهای خجند در تاجیکستان و قزل اوردا در قزاقستان نیز در کنار این رود آرام گرفته و از مواهب آن بهره مند می‌شوند. دره حاصلخیز فرغانه مدیون آب این رودخانه است: حجم آب وارده به سیردریا درسال حدود ۹۰ کیلومتر مکعب است که نسبت به سال های گذشته کاهش چشمگیری داشته است[۲].

نیز نگاه کنید به

رودهای قزاقستان؛ رود ایرتیش؛ رود ولگا؛ رود اورال؛ رود ایلی

کتابشناسی

  1. برگرفته شده از: جام جم انلاین
  2. صابری، اصغر(1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)