ساختار و سیاست های آموزشی کانادا: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «ساختار نظام آموزشی در استان‌ها و قلمروهای مختلف کانادا با یکدیگر متفاوت‌ است. می‌توان گفت که نظام‌ آموزشی اين کشور از یک دوره پیش‌دبستانی، با مدت زمان یک تا دو سال؛ مقطع آموزش ابتدایی، با مدت زمان پنج تا هشت سال، و مقطع آموزش متوسطه تا پایا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ساختار نظام آموزشی در استان‌ها و قلمروهای مختلف [[کانادا]] با یکدیگر متفاوت‌ است. می‌توان گفت که نظام‌ آموزشی اين کشور از یک دوره پیش‌دبستانی، با مدت زمان یک تا دو سال؛ مقطع آموزش ابتدایی، با مدت زمان پنج تا هشت سال، و مقطع آموزش متوسطه تا پایان پایه 12 تحصیلی تشکیل شده است. در اين كشور آموزش ابتدایی از مهدکودک آغاز می‌شود و با توجه به قوانین آموزشی موجود در استان مورد نظر تا پایان پایه ششم یا هشتم ادامه می‌یابد. تحصیلات متوسطه نیز پس از پایان آموزش ابتدایی آغاز می‌شود. این مقطع در استان‌های مختلف دارای ساختار، محدودیت‌ها و قوانین خاص هر استان است. تحصیلات متوسطه در برخی از استان‌ها تا سال‌های هفتم یا نهم و در برخی به سال‌های دهم تا دوازدهم تقسیم می‌شوند. به‌طور معمول هر فرد یا دانش‌آموز برای ورود به دانشگاه باید یک دوره آکادمیک مشخص را طی کند تا بتواند از سطح تحصیلات دانشگاهی برخوردار گردد.  
ساختار نظام آموزشی در استان‌ها و قلمروهای مختلف [[کانادا]] با یکدیگر متفاوت‌ است. می‌توان گفت که نظام‌ آموزشی این کشور از یک دوره پیش‌دبستانی، با مدت زمان یک تا دو سال؛ مقطع آموزش [[آموزش های ابتدایی کانادا|ابتدایی]]، با مدت زمان پنج تا هشت سال، و مقطع آموزش [[آموزش متوسطه کانادا|متوسطه]] تا پایان پایه 12 تحصیلی تشکیل شده است. در این کشور آموزش [[آموزش های ابتدایی کانادا|ابتدایی]] از مهدکودک آغاز می‌شود و با توجه به [[قوانین و مقررات مدارس کانادا|قوانین]] آموزشی موجود در استان مورد نظر تا پایان پایه ششم یا هشتم ادامه می‌یابد. تحصیلات [[آموزش متوسطه کانادا|متوسطه]] نیز پس از پایان آموزش [[آموزش های ابتدایی کانادا|ابتدایی]] آغاز می‌شود. این مقطع در استان‌های مختلف دارای ساختار، محدودیت‌ها و قوانین خاص هر استان است. تحصیلات [[آموزش متوسطه کانادا|متوسطه]] در برخی از استان‌ها تا سال‌های هفتم یا نهم و در برخی به سال‌های دهم تا دوازدهم تقسیم می‌شوند. به‌طور معمول هر فرد یا دانش‌آموز برای ورود به دانشگاه باید یک دوره آکادمیک مشخص را طی کند تا بتواند از سطح تحصیلات دانشگاهی برخوردار گردد.  


براساس قوانین، آموزش همگانی در این کشور به عهده دولت‌های استانی است. بر این اساس تمامی کودکان این کشور باید حداقل تا سن 16 سالگی از آموزش همگانی برخوردار شوند. دانش‌آموزان به طور قانونی می‌توانند در سن 16 سالگی مدرسه را ترک کنند. جدول زير تركيب سني و پايه‌هاي تحصيلي را در كشور كانادا نشان مي‌دهد]3[.
براساس [[قوانین و مقررات مدارس کانادا|قوانین]]، آموزش همگانی در این کشور به عهده دولت‌های استانی است. بر این اساس تمامی کودکان این کشور باید حداقل تا سن 16 سالگی از آموزش همگانی برخوردار شوند. دانش‌آموزان به طور قانونی می‌توانند در سن 16 سالگی مدرسه را ترک کنند. جدول زیر ترکیب سنی و پایه‌های تحصیلی را در کشور [[کانادا]] نشان می‌دهد.<ref name=":13">محمود، محمودي، (1387)، "كانادا سرزمين مليت‌ها"، شيراز، انتشارات قشقايي، چاپ اول،  </ref>


 
جدول شماره 1. ترکیب سنی و پایه‌های تحصیلی در [[کانادا]]
 
 
 
'''جدول10.1. تركيب سني و پايه‌هاي تحصيلي در كانادا'''
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|'''سن'''
|سن
|'''پایه تحصیلی'''
|پایه تحصیلی
|'''مدرسه'''
|مدرسه
|-
|-
|2 تا 5
|2 تا 5
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
|پیش  دبستانی یا کودکستان
|[[آموزش پیش دبستانی کانادا|پیش  دبستانی]] یا کودکستان
|-
|-
|6 تا 11
|6 تا 11
|1 تا 6
|1 تا 6
|دوره  ابتدایی
|دوره  [[آموزش های ابتدایی کانادا|ابتدایی]]
|-
|-
|12 تا 14
|12 تا 14
|7 تا 9
|7 تا 9
|دوره  دبيرستان
|دوره  دبیرستان
|-
|-
|15 تا 17
|15 تا 17
|10 تا 12
|10 تا 12
|دوره پيش دانشگاهي
|دوره پیش دانشگاهی
|}
|}معمولاً دانش‌آموز در 6 سال اول تحصیلات [[آموزش های ابتدایی کانادا|ابتدایی]] برای درس‌های اصلی خود تنها یک معلم دارند. در 6 سال تحصیلات [[آموزش متوسطه کانادا|متوسطه]] هر درس را یک معلم تدریس می‌کند. ارتقا از یک پایه تحصیلی به پایه تحصیلی بالاتر براساس امتحانات است و ممکن است لازم باشد دانش‌آموزی که دارای عملکرد ضعیفی است یک پایه تحصیلی را دوباره تکرار کند. دانش‌آموزان تیزهوش می‌توانند به صورت جهشی در دو پایه تحصیلی بالاتر ادامه تحصیل دهند.
 
 
معمولاً دانش‌آموز در 6 سال اول تحصیلات ابتدایی برای درس‌های اصلی خود تنها یک معلم دارند. در 6 سال تحصیلات متوسطه هر درس را يك معلم تدریس می‌کند. ارتقا از یک پایه تحصیلی به پایه تحصیلی بالاتر براساس امتحانات است و ممکن است لازم باشد دانش‌آموزی که دارای عملکرد ضعیفی است یک پایه تحصیلی را دوباره تکرار کند. دانش‌آموزان تیزهوش می‌توانند به صورت جهشی در دو پایه تحصیلی بالاتر ادامه تحصيل دهند.  
 
در اين کشور رسیدگی و نظارت بر آموزش به طور کامل در حیطه اختیارات استان‌ها و قلمروهای کشور قرار دارد و تابع نظام آموزشی فدرال نيست. به دیگر سخن، نوعی تعهد ملی نسبت به حوزه آموزش در این کشور به چشم می‌خورد. آموزش پایه برای کلیه شهروندان آزاد و رایگان است. هر استانی، علی‌رغم وجود تشابهات در اغلب زمینه‌ها با سایر استان‌ها، علایق منطقه‌ای خاص خود را نیز دنبال می‌کند. به عنوان مثال، حداقل سن آغاز به تحصيل در استان‌های مختلف با يكديگر متفاوت است. آموزش عالي از طريق مؤسسات ويژه تحت عناوين ذيل به دانشجويان ارائه مي‌گردد:
 
1. دانشگاه‌هاي ايالتي
 
2. دانشكده‌هاي ايالتي


3. كالج‌هاي ايالتي
در این کشور رسیدگی و نظارت بر آموزش به طور کامل در حیطه اختیارات استان‌ها و قلمروهای کشور قرار دارد و تابع نظام آموزشی فدرال نیست. به دیگر سخن، نوعی تعهد ملی نسبت به حوزه آموزش در این کشور به چشم می‌خورد. آموزش پایه برای کلیه شهروندان آزاد و رایگان است. هر استانی، علی‌رغم وجود تشابهات در اغلب زمینه‌ها با سایر استان‌ها، علایق منطقه‌ای خاص خود را نیز دنبال می‌کند. به عنوان مثال، حداقل سن آغاز به تحصیل در استان‌های مختلف با یکدیگر متفاوت است. آموزش عالی از طریق مؤسسات ویژه تحت عناوین ذیل به دانشجویان ارائه می‌گردد:


4. كالج‌هاي كاربردي
* دانشگاه‌های ایالتی؛
* دانشکده‌های ایالتی؛
* کالج‌های ایالتی؛
* کالج‌های کاربردی؛
* مؤسسات غیررسمی فنی و حرفه‌ای.


5. مؤسسات غيررسمي فني و حرفه‌اي
بخش وسیعی از هزینه‌های دانشگاه‌ها و مراکز [[آموزش عالی کانادا|آموزش عالی]] این کشور از محل بودجه ملی تأمین می‌شود. بسیاری از دانشگاه‌ها با حمایت دولت‌های استانی و فدرال اداره می شوند. در دانشگاه‌های این کشور انواع گوناگونی از دوره‌های آموزشی و مدارک علمی متنوع - از جمله کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری - و نیز گواهینامه‌های فنی و حرفه‌ای ارائه می‌گردد. در نظام آموزشی این کشور سعی بر این است که دانش‌آموزان به روش‌های مختلف در [[مدارس دولتی کانادا|مدارس دولتی]] تحصیل نمایند؛ به طوری که در برخی موارد مطابق با نیاز دانش‌آموزان برنامه‌های آموزشی جداگانه‌ای پیش‌بینی می شود.<ref>Gaskell, J. (2003). Urban education policy in Canada and the United States. In R. Teese, S. Lamb, & M. Duru-Bellat (Eds.), Education and poverty in affluent countries (pp. 193-205). Routledge.</ref> <ref>Jones, G. A. (Ed.). (1997). Higher education in Canada: Different systems, different perspectives. Garland Publishing.</ref><ref>لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ [[کانادا]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]ص.322-324.</ref>
==نیز نگاه کنید به==
[[ساختار و سیاست های آموزشی آرژانتین]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی روسیه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی افغانستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تونس]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی ژاپن]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی کوبا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی لبنان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی مصر]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سنگال]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی فرانسه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی مالی]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی ساحل عاج]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی زیمبابوه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تایلند]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اوکراین]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اسپانیا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اردن]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اتیوپی]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سیرالئون]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی قطر]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی گرجستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی قزاقستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تاجیکستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی بنگلادش]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سریلانکا]]


بخش وسيعي از هزينه‌هاي دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالي اين كشور از محل بودجه ملي تأمين مي‌شود. بسیاری از دانشگاه‌ها با حمايت دولت‌های استانی و فدرال اداره مي شوند. در دانشگاه‌هاي اين كشور انواع گوناگوني از دوره‌هاي آموزشي و مدارك علمي متنوع - از جمله كارشناسي، كارشناسي ارشد، دكتري - و نيز گواهينامه‌هاي فني و حرفه‌اي ارائه مي‌گردد. در نظام آموزشي این کشور سعي بر اين است كه دانش‌آموزان به روش‌هاي مختلف در مدارس دولتي تحصيل نمايند؛ به طوري كه در برخي موارد مطابق با نياز دانش‌آموزان برنامه‌هاي آموزشي جداگانه‌اي پيش‌بيني مي شود. ]4 و 5[.
==کتابشناسی==
<references />
[[رده:سیاست ها ، قوانین، مقررات و برنامه های کلان در زمینه آموزش]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۸

ساختار نظام آموزشی در استان‌ها و قلمروهای مختلف کانادا با یکدیگر متفاوت‌ است. می‌توان گفت که نظام‌ آموزشی این کشور از یک دوره پیش‌دبستانی، با مدت زمان یک تا دو سال؛ مقطع آموزش ابتدایی، با مدت زمان پنج تا هشت سال، و مقطع آموزش متوسطه تا پایان پایه 12 تحصیلی تشکیل شده است. در این کشور آموزش ابتدایی از مهدکودک آغاز می‌شود و با توجه به قوانین آموزشی موجود در استان مورد نظر تا پایان پایه ششم یا هشتم ادامه می‌یابد. تحصیلات متوسطه نیز پس از پایان آموزش ابتدایی آغاز می‌شود. این مقطع در استان‌های مختلف دارای ساختار، محدودیت‌ها و قوانین خاص هر استان است. تحصیلات متوسطه در برخی از استان‌ها تا سال‌های هفتم یا نهم و در برخی به سال‌های دهم تا دوازدهم تقسیم می‌شوند. به‌طور معمول هر فرد یا دانش‌آموز برای ورود به دانشگاه باید یک دوره آکادمیک مشخص را طی کند تا بتواند از سطح تحصیلات دانشگاهی برخوردار گردد.

براساس قوانین، آموزش همگانی در این کشور به عهده دولت‌های استانی است. بر این اساس تمامی کودکان این کشور باید حداقل تا سن 16 سالگی از آموزش همگانی برخوردار شوند. دانش‌آموزان به طور قانونی می‌توانند در سن 16 سالگی مدرسه را ترک کنند. جدول زیر ترکیب سنی و پایه‌های تحصیلی را در کشور کانادا نشان می‌دهد.[۱]

جدول شماره 1. ترکیب سنی و پایه‌های تحصیلی در کانادا

سن پایه تحصیلی مدرسه
2 تا 5 - پیش دبستانی یا کودکستان
6 تا 11 1 تا 6 دوره ابتدایی
12 تا 14 7 تا 9 دوره دبیرستان
15 تا 17 10 تا 12 دوره پیش دانشگاهی

معمولاً دانش‌آموز در 6 سال اول تحصیلات ابتدایی برای درس‌های اصلی خود تنها یک معلم دارند. در 6 سال تحصیلات متوسطه هر درس را یک معلم تدریس می‌کند. ارتقا از یک پایه تحصیلی به پایه تحصیلی بالاتر براساس امتحانات است و ممکن است لازم باشد دانش‌آموزی که دارای عملکرد ضعیفی است یک پایه تحصیلی را دوباره تکرار کند. دانش‌آموزان تیزهوش می‌توانند به صورت جهشی در دو پایه تحصیلی بالاتر ادامه تحصیل دهند.

در این کشور رسیدگی و نظارت بر آموزش به طور کامل در حیطه اختیارات استان‌ها و قلمروهای کشور قرار دارد و تابع نظام آموزشی فدرال نیست. به دیگر سخن، نوعی تعهد ملی نسبت به حوزه آموزش در این کشور به چشم می‌خورد. آموزش پایه برای کلیه شهروندان آزاد و رایگان است. هر استانی، علی‌رغم وجود تشابهات در اغلب زمینه‌ها با سایر استان‌ها، علایق منطقه‌ای خاص خود را نیز دنبال می‌کند. به عنوان مثال، حداقل سن آغاز به تحصیل در استان‌های مختلف با یکدیگر متفاوت است. آموزش عالی از طریق مؤسسات ویژه تحت عناوین ذیل به دانشجویان ارائه می‌گردد:

  • دانشگاه‌های ایالتی؛
  • دانشکده‌های ایالتی؛
  • کالج‌های ایالتی؛
  • کالج‌های کاربردی؛
  • مؤسسات غیررسمی فنی و حرفه‌ای.

بخش وسیعی از هزینه‌های دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی این کشور از محل بودجه ملی تأمین می‌شود. بسیاری از دانشگاه‌ها با حمایت دولت‌های استانی و فدرال اداره می شوند. در دانشگاه‌های این کشور انواع گوناگونی از دوره‌های آموزشی و مدارک علمی متنوع - از جمله کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری - و نیز گواهینامه‌های فنی و حرفه‌ای ارائه می‌گردد. در نظام آموزشی این کشور سعی بر این است که دانش‌آموزان به روش‌های مختلف در مدارس دولتی تحصیل نمایند؛ به طوری که در برخی موارد مطابق با نیاز دانش‌آموزان برنامه‌های آموزشی جداگانه‌ای پیش‌بینی می شود.[۲] [۳][۴]

نیز نگاه کنید به

ساختار و سیاست های آموزشی آرژانتین؛ ساختار و سیاست های آموزشی روسیه؛ ساختار و سیاست های آموزشی افغانستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تونس؛ ساختار و سیاست های آموزشی ژاپن؛ ساختار و سیاست های آموزشی کوبا؛ ساختار و سیاست های آموزشی لبنان؛ ساختار و سیاست های آموزشی مصر؛ ساختار و سیاست های آموزشی سنگال؛ ساختار و سیاست های آموزشی فرانسه؛ ساختار و سیاست های آموزشی مالی؛ ساختار و سیاست های آموزشی ساحل عاج؛ ساختار و سیاست های آموزشی زیمبابوه؛ ساختار و سیاست های آموزشی تایلند؛ ساختار و سیاست های آموزشی اوکراین؛ ساختار و سیاست های آموزشی اسپانیا؛ ساختار و سیاست های آموزشی اردن؛ ساختار و سیاست های آموزشی اتیوپی؛ ساختار و سیاست های آموزشی سیرالئون؛ ساختار و سیاست های آموزشی قطر؛ ساختار و سیاست های آموزشی گرجستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی قزاقستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تاجیکستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی بنگلادش؛ ساختار و سیاست های آموزشی سریلانکا

کتابشناسی

  1. محمود، محمودي، (1387)، "كانادا سرزمين مليت‌ها"، شيراز، انتشارات قشقايي، چاپ اول،  
  2. Gaskell, J. (2003). Urban education policy in Canada and the United States. In R. Teese, S. Lamb, & M. Duru-Bellat (Eds.), Education and poverty in affluent countries (pp. 193-205). Routledge.
  3. Jones, G. A. (Ed.). (1997). Higher education in Canada: Different systems, different perspectives. Garland Publishing.
  4. لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدیص.322-324.