موافقت نامههای فرهنگی تونس و ایران: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «نخستین موافقتنامههای رسمی ایران و تونس در سال ۱۳۴۸ شمسی (۱۹۶۹م) به امضای مسئولان بازرگانی دو کشور رسید و پایه و مرجع همه موافقتنامهها و تفاهمنامههای دو کشور تاکنون به شمار میرود. مجموع موافقتنامههای امضاشده بین ایران و تونس شام...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
نخستین موافقتنامههای رسمی ایران و | نخستین [[موافقت نامههای فرهنگی تونس و ایران|موافقتنامههای رسمی ایران و تونس]] در سال ۱۳۴۸ شمسی (۱۹۶۹م) به امضای مسئولان بازرگانی دو کشور رسید و پایه و مرجع همه موافقتنامهها و تفاهمنامههای دو کشور تاکنون به شمار میرود. مجموع موافقتنامههای امضاشده بین ایران و تونس شامل ۴۵ سند رسمی در زمینههای تجارت، محیطزیست، حملونقل هوایی، فرهنگی علمی، [[صنعت گردشگری تونس|گردشگری]]، ورزشی، امور دینی و امور گمرکی است. بیشترین حجم امضای تفاهمنامهها، موافقتنامهها و یادداشت تفاهمها از سال ۲۰۰۰ میلادی به بعد است. توافق ایران و [[تونس]] برای لغو ویزای خدمت میان دو کشور در سال ۱۹۶۹ میلادی به امضا رسید. امروزه، وزرای بازرگانی ایران و [[تونس]] مسئولیت هماهنگی ارتباطات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دو کشور را در قالب امضای تفاهمنامهها بر عهده دارند.<ref>عصمتیبایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ [[تونس]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص257.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[موافقت نامههای فرهنگی سنگال و جمهوری اسلامی ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی روسیه و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران]]؛ [[قرارداد همکاری های رسمی فرهنگی میان ایران و چین]] ؛ [[تفاهم نامه های امضا شده بین سازمان ها و مراکز علمی فرهنگی ایران و چین]]؛[[موافقت نامههای فرهنگی تایلند و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی فرانسه و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی مالی و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی سودان و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی ساحل عاج و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی زیمبابوه و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی اوکراین و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی اسپانیا و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی اردن و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی اتیوپی و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی قطر و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی گرجستان و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی و آموزشی بنگلادش و ایران]]؛ [[موافقت نامههای فرهنگی قزاقستان و ایران]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:اسناد، موافقتنامه ها و تفاهم نامه های همکاری فرهنگی میان ایران و سایر کشورها]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۱
نخستین موافقتنامههای رسمی ایران و تونس در سال ۱۳۴۸ شمسی (۱۹۶۹م) به امضای مسئولان بازرگانی دو کشور رسید و پایه و مرجع همه موافقتنامهها و تفاهمنامههای دو کشور تاکنون به شمار میرود. مجموع موافقتنامههای امضاشده بین ایران و تونس شامل ۴۵ سند رسمی در زمینههای تجارت، محیطزیست، حملونقل هوایی، فرهنگی علمی، گردشگری، ورزشی، امور دینی و امور گمرکی است. بیشترین حجم امضای تفاهمنامهها، موافقتنامهها و یادداشت تفاهمها از سال ۲۰۰۰ میلادی به بعد است. توافق ایران و تونس برای لغو ویزای خدمت میان دو کشور در سال ۱۹۶۹ میلادی به امضا رسید. امروزه، وزرای بازرگانی ایران و تونس مسئولیت هماهنگی ارتباطات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دو کشور را در قالب امضای تفاهمنامهها بر عهده دارند.[۱]
نیز نگاه کنید به
موافقت نامههای فرهنگی سنگال و جمهوری اسلامی ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی روسیه و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران؛ قرارداد همکاری های رسمی فرهنگی میان ایران و چین ؛ تفاهم نامه های امضا شده بین سازمان ها و مراکز علمی فرهنگی ایران و چین؛موافقت نامههای فرهنگی تایلند و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی فرانسه و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی مالی و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی سودان و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی ساحل عاج و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی زیمبابوه و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی اوکراین و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی اسپانیا و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی اردن و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی اتیوپی و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی قطر و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی گرجستان و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی و آموزشی بنگلادش و ایران؛ موافقت نامههای فرهنگی قزاقستان و ایران
کتابشناسی
- ↑ عصمتیبایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص257.