شخصیت‌های دینی معاصر متنفذ اردن: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''شخصيت‌هاي ديني معاصر متنفذ'''
[[شخصیت‌های دینی معاصر متنفذ اردن|شخصیت‌های دینی معاصر متنفذ]]


'''سيد حسن بن علي سقاف''' از علما و نويسندگان سني اردني مي‌باشد. وي از جمله شخصيت‌هايي هست که با تحقيق و نگارش آثار خوب، بخشي از وظيفة خود را در روشن گري جهان اسلام عمل نموده است. وي در همايش‌ها و سمينارهاي بين المللي اسلامي‌زيادي شرکت نمود.
==== [[سید حسن بن علی سقاف]] ====
[[سید حسن بن علی سقاف]] از علما و نویسندگان سنی اردنی می‌باشد. وی از جمله شخصیت‌هایی هست که با تحقیق و نگارش آثار خوب، بخشی از وظیفه‌ی خود را در روشن‌گری جهان اسلام عمل نموده است. وی در همایش‌ها و سمینارهای بین‌المللی اسلامی‌ زیادی شرکت نمود. سید حسن بن علی بن هاشم السقاف، متولد چهارم شوال 1380 ه.ق. / 1961 م. در [[اردن]] از نوادگان پیامبر (ص) است که نسبش با 32 واسطه به امام صادق (ع) می‌رسد. وی شافعی مذهب و از نظر کلامی‌ اشعری است.


سيد حسن بن علي بن هاشم السقاف، متولد چهارم شوال 1380 ه.ق. / 1961 م. در [[اردن]] از نوادگان پيامبر (ص) است که نسبش با 32 واسطه به امام صادق (ع) مي رسد. وي شافعي مذهب و از نظر کلامي اشعري است.
حسن سقاف تحصیلات ابتدایی را در [[اردن]] گذراند و در سال 1978م. به دمشق سفر کرد و در درس بزرگان دمشق شرکت کرد و کتاب عمدة السالک و عدة الناسک را نزد شیخ هاشم مجذوب و کتاب کبری الیقینیات و شرح الاربعین النوویــة را نزد شیخ محمد سعید رمضان البوطی آموخت و از دیگر علما همچون شیخ حسین خطاب و شیخ اسعد صاغرجی، نیز بهره جسته است. حسن سقاف بعد از بازگشت از دمشق به [[اردن]] از علمای [[اردن]] نیز استفاده علمی‌ کرد چنانچه کتاب الفرائض و المواریث را نزد شیخ قاضی مطیع حمامی‌ و کتاب شرح الجوهره باجوری را نزد شیخ محمد هلیل و متن الاجرومیــة و شرح شیخ احمد زینی دحلان را نزد شیخ احمد خضری آموخت. سپس به کشور مغرب سفر کرد و از محضر استادانی مانند سید عبدالله بن صدیق غماری محدث بزرگ مغرب استفاده برد. حسن السقاف اجازه‌های علمی‌ فراوانی از اساتید خود دریافت کرد تا آنجا در کتاب الاتحاف بأسانید و شیوخ حسن بن علی السقاف نام 40 تن از مشایخ وی که به ایشان اجازه علمی‌ داده‌اند، ذکر شده است از جمله سید عبدالعزیز بن صدیق غماری و سید عبد الحی بم صدیق غماری و شیخ ابوالفیض یاسین فادانی مکی و شیخ حبیب الرحمن اعظمی.


حسن سقاف تحصيلات ابتدايي را در اردن گذراند و در سال 1978م. به دمشق سفر کرد و در درس بزرگان دمشق شرکت کرد و کتاب ''عمدة السالک'' و ''عدة الناسک'' را نزد شيخ هاشم مجذوب و کتاب ''کبري اليقينيات'' و ''شرح الاربعين النوويــة'' را نزد شيخ محمد سعيد رمضان البوطي آموخت و از ديگر علما همچون شيخ حسين خطاب و شيخ اسعد صاغرجي، نيز بهره جسته است. حسن سقاف بعد از بازگشت از دمشق به اردن از علماي اردن نيز استفاده علمي کرد چنانچه کتاب ''الفرائض'' و ''المواريث'' را نزد شيخ قاضي مطيع حمامي و کتاب ''شرح الجوهره'' باجوري را نزد شيخ محمد هليل و متن ''الاجروميــة'' و ''شرح'' شيخ احمد زيني دحلان را نزد شيخ احمد خضري آموخت. سپس به کشور مغرب سفر کرد و از محضر استاداني مانند سيد عبدالله بن صديق غماري محدث بزرگ مغرب استفاده برد. حسن السقاف اجازه هاي علمي فراواني از اساتيد خود دريافت کرد تا آنجا در کتاب ''الاتحاف بأسانيد'' و ''شيوخ حسن بن علي السقاف'' نام 40 تن از مشايخ وي که به ايشان اجازه علمي داده‌اند، ذکر شده است از جمله سيد عبدالعزيز بن صديق غماري و سيد عبد الحي بم صديق غماري و شيخ ابوالفيض ياسين فاداني مکي و شيخ حبيب الرحمن اعظمي.
بسیاری از بزرگان اهل سنت او را مورد تمجید قرار داده اند از آن جمله؛ عبد العزیز بن صدیق غماری در نامه‌ای که به حسن سقاف می‌نویسد او را علامه و محدث خطاب می‌کند. هم چنین سید عبدالله بن صدیق غماری استاد حسن سقاف 5 نامه برای حسن سقاف می‌نویسد و او را زبان ناطق و حجت خود معرفی می‌کند و وجود او را رحمت و در این عصر بدون نزاع ، ناصر السنــة و نابغه می‌خواند. سعید فوده نیز او را تمجید می‌کند. حسن سقاف به خاطر مواضع ضد وهابی که دارد، مورد انتقاد بزرگان وهابی و سلفی قرار گرفته است به ویژه این که وی در سال‌های اخیر در شبکه المستقلــة به مناظره با شیخ عدنان عرعور پرداخته و تفکرات ابن تیمیه را نقد کرده است. وی فعالیت‌های سیاسی قابل‌توجهی داشته است از جمله موارد زیر:


بسياري از بزرگان اهل سنت او را مورد تمجيد قرار داده اند از آن جمله؛ عبد العزيز بن صديق غماري در نامه اي که به حسن سقاف مي نويسد او را علامه و محدث خطاب مي‌کند. هم چنين سيد عبدالله بن صديق غماري استاد حسن سقاف 5 نامه براي حسن سقاف مي نويسد و او را زبان ناطق و حجت خود معرفي مي کند و وجود او را رحمت و در اين عصر بدون نزاع ، ناصر السنــة و نابغه مي خواند. سعيد فوده نيز او را تمجيد مي کند. حسن سقاف به خاطر مواضع ضد وهابي که دارد، مورد انتقاد بزرگان وهابي و سلفي قرار گرفته است به ويژه اين که وي در سال هاي اخير در شبکه ''المستقلــة'' به مناظره با شيخ عدنان عرعور پرداخته و تفکرات ابن تيميه را نقد کرده است. وي فعاليت هاي سياسي قابل توجهي داشته است از جمله؛
* وحدت اسلامی: حسن سقاف قائل است بین مسلمانانی مثل اهل سنت و امامیه و زیدیه و اباضیه که عقیده تنزیهی دارند باید وحدت ایجاد شود؛
* حسن سقاف برای تقریب مذاهب اسلامی‌ دو بار در تلویزیون امارات در سال 1418 ق و 1419 ق دعوت شده و حضور یافته است؛
* حضور حسن سقاف در کنگره کشور [[سریلانکا]] برای تقریب مذاهب و عقیده تنزیه و مشکلات وهابیت و سلفی‌ها. حسن سقاف قائل است وهابیت امروزه موجب اختلاف بین مسلمانان هستند؛
* حضور حسن سقاف در سال 1419 در کنگره دمشق برای تقریب مذاهب اسلامی؛
* ملاقات با پادشاه عمان و علمای اباضیه همچون شیخ احمد خلیلی؛
* حسن سقاف دو بار در کنگره تقریب مذاهب اسلامی‌در تهران حضور یافت؛
* حسن سقاف قائل است خروج بر حاکم جائر و ظالم جایز است، چنان‌که امام حسین (ع) علیه یزید قیام کرده است. او در صحیح عقیده‌ی طحاویه می‌نویسد: «ففکرة عدم الخروج علی ائمــة الجور لیست صحیحــة، و هی مخالفــة للقرآن والسنــة و عمل الصحابــة و ائمــة التابعین من اهل السنــة والجماعــة، و خلف من بعدهم خلف غیروا و بدلوا هذا الفکرة خوفا من التنکیل و التعذیب قهرا و ذلــة و استنکانــة».
* یکی از فعالیت‌های اجتماعی و علمی‌حسن سقاف این بود که در شبکه مستقله با عدنان عرعور وهابی، روی تجسیم ابن تیمیه و افکار منحرف او مناظره کرده بود. وی همچنین کتاب‌های زیادی درباره موضوعات اجتماعی، اصولی، فقهی و اعتقادی نوشته است که در مجموع به بیش از 80 عنوان می‌رسد که غالبا در رد افکار وهابیت و متسلفین مخصوصا البانی است<ref>برگرفته از<nowiki/>https://www.alwahabiyah.com/fa/mostabserview/13457/%d8%ad%d8%b3%d9%86-%d8%b3%d9%82%d8%a7%d9%81/</ref>.


1. وحدت اسلامي: حسن سقاف قائل است بين مسلماناني مثل اهل سنت و اماميه و زيديه و اباضيه که عقيده تنزيهي دارند بايد وحدت ايجاد شود.
آثار وی به بیش از 80 عنوان می‌رسد که غالب آن‌ها در زمینه پاسخگویی و بررسی افکار سلفی است. برخی از آن‌ها نیز در زمینه فقه و حدیث و توحید و... می‌باشد. برخی از آن‌ها عبارتند از:


2. حسن سقاف براي تقريب مذاهب اسلامي دو بار در تلويزيون امارات در سال 1418 ق و 1419 ق دعوت شده و حضور يافته است.
* صحیح شرح العقیدة الطحاویــة؛
* الإمتاع والاستقصاء لأدلــة تحریم التبرع بالأعضاء؛
* عقیدة أهل السنــة والجماعــة؛
* شرح لعمدة السالک وعدة الناسک؛
* احتجاج الخائب بعبارة من ادعى الإجماع فهو کاذب؛
* بهجــة الناظر فی التوسل بالنبی الطاهر، صلى الله علیه وسلم؛
* الإغاثــة بأدلــة الاستغاثــة؛
* و هم سیء البخت، الذی حرّم صیام السبت؛
* تناقضات الألبانی الواضحات،3 أجزاء؛
* التنبیه والرد على معتقد قدم العالم والحد<ref>برگرفته از<nowiki/>https://www.wikipedia.org/</ref>.


3. حضور حسن سقاف در کنگره کشور سريلانکا براي تقريب مذاهب و عقيده تنزيه و مشکلات وهابيت و سلفي ها. حسن سقاف قائل است وهابيت امروزه موجب اختلاف بين مسلمانان هستند.
==== [[مشهور بن حسن آل سلمان]] ====
[[مشهور بن حسن آل سلمان]] (متولد 1380ق)، عالم سلفی اهل سنت و صاحب تألیفات و تحقیقات جدید. الأشاعرة فی میزان أهل السنــة، از جمله آثار اوست. ‫در سال 1380ق، در فلسطین در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. در سال (1387ق/1967م)، بر اثر جنگی که یهودیان به راه انداختند، او و خانواده‌اش به [[اردن]] مهاجرت کردند و در عمان البلقاء ساکن شدند. تحصیلات متوسطه را در همان جا گذراند و در سال 1400ق، به دانشکده شریعت پیوست و در بخش «فقه و مبانی آن» مشغول به تحصیل شد و به علوم شریعت نورانی و مطالعه و تحصیل در آن اهتمام ورزید و بخش بزرگی از المجموع نووی، المغنی ابن قدامه، تفسیر ابی‌الفداء، تفسیر قرطبی، صحیح بخاری با شرح حافظ عسقلانی و صحیح مسلم با شرح نووی را مطالعه کرد. وی تحت تأثیر جمعی از علما و محققین سلفی چون احمد بن تیمیه و شاگردش ابن قیم جوزیه بود. از اساتید وی می‌توان از شیخ محمد ناصر الدین البانی و شیخ مصطفی الزرقاء نام برد.


4. حضور حسن سقاف در سال 1419 در کنگره دمشق براي تقريب مذاهب اسلامي.
وی از بنیان‌گذاران و سردبیران و نویسندگان مجله الأصالــة (انتشار در اردن) بوده است و یکی از بنیان‌گذاران مرکز مطالعات متدولوژی و تحقیقات علمی‌امام البانی است؛ او همچنین حلقه علم و افتاء را ایجاد کرده و در نشست‌های علمی‌ شرکت می‌کند. علمای اهل سنت، همچون: شیخ محمد نصیرالدین آلبانی، شیخ بکر ابوزید، مقبل بن هادی وادعی و... او و نوشته‌های او را ستوده‌اند. وی دارای صفحه شخصی در اینترنت و آثار متعددی است از جمله: مقدمه بر رسالــة لطیفــة جامعــة فی أصول الفقه المهمــة؛ تصحیح سبیل الرشاد فی هدی خیر العباد؛ تصحیح الاعتصام؛ الأشاعرة فی میزان أهل السنــة؛ ‫مقدمه بر الفوائد الزینیــة فی مذهب الحنفیــة؛ تصحیح جلاء الأفهام فی فضل الصلاة و السلام على محمد خیر الأنام؛ مقدمه بر أحکام النظر إلى المحرمات و ما فیه من الخطر و الآفات و الرد علی من استباح؛ مقدمه بر جهود الإمام الألبانی ناصر السنــة و الدین فی بیان عقیدة السلف الصالحین فی الإیمان بالله رب العالمین؛ السعی الحمید فی مشروعیــة المسعی الجدید<ref>برگرفته از https://fa.wikinoor.ir/wiki/</ref>.


5. ملاقات با پادشاه عمان و علماي اباضيه همچون شيخ احمد خليلي.
==== [[سعيد عبداللطيف فوده|سعید عبداللطیف فوده]] ====
[[سعيد عبداللطيف فوده|سعید عبداللطیف فوده]] متولد (1967م) در شهر کرامــه‌ی [[اردن]]؛ از علمای حاضر شافعی و استاد در عقاید اسلامی، پژوهشگر و متکلم به روش اشاعره است. دارای دانش گسترده در فلسفه و منطق و آشنا به زبان انگلیسی است. او را ابوالفداء و سیف اهل السنــة لقب داده‌اند. خانواده او فلسطینی الاصل می‌باشند که بعد از اشغال فلسطین به [[اردن]] مهاجرت کرده‌اند. دارای بیش از 80 عنوان تألیف و تصنیف می‌باشد که اکثر آن‌ها در علم کلام و منطق و رد بر فلسفه و شیعه و سکولاریسم است.


6. حسن سقاف دو بار در کنگره تقريب مذاهب اسلامي در تهران حضور يافت.
==== [[عبداللطیف بن عبدل بن صالح ابوقوره]] ====
[[عبداللطیف بن عبدل بن صالح ابوقوره]] (1906 - 2 ژانویه 1967) در شهر سلت متولد شد و در تاریخ 1386/21 هجری قمری مطابق با 2 ژانویه 1967 میلادی در شهر امان درگذشت. نسب خانواده ابوقوره، از نیاکانشان عبدالسلام بن مشیش که نسب وی به حسن المثنی می‌رسد به امام حسن بن علی (علیه السلام) و فاطمه دخت رسول خدا می‌رسد.


7. حسن سقاف قائل است خروج بر حاکم جائر و ظالم جايز است، چنان‌که امام حسين (ع) عليه يزيد قيام کرده است. او در ''صحيح عقيدۀ طحاويه'' مي‌نويسد: «ففکرة عدم الخروج علي ائمــة الجور ليست صحيحــة، و هي مخالفــة للقرآن والسنــة و عمل الصحابــة و ائمــة التابعين من اهل السنــة والجماعــة، و خلف من بعدهم خلف غيروا و بدلوا هذا الفکرة خوفا من التنکيل و التعذيب قهرا و ذلــة و استنکانــة».
استقرار خانواده ابوقوره در سلت به نیمه اول قرن سیزدهم هجری قمری/قرن نوزدهم میلادی بر می‌گردد، زمانی که القرات (الخیر ابو قوره) بخشی از طایفه آل اقراع، بزرگ ترین قبیله سلت در آن زمان را تشکیل داد. اجداد خاندان ابو قوره قبل از تقسیم استعمار منطقه توسط غربیان به سلت آمدند. عبداللطیف ابو قوره تحصیلات دینی خود را فرا گرفت و از مدارس کتاتیب به دست شیخ عبدالحلیم زید الکیانی، امام و مبلغ مسجد جامع سلت و قاضی قانونی سلت فارغ التحصیل شد. سپس تحصیلات خود را در کشور و خارج از کشور، به ویژه در قاهره و دمشق ادامه داد. وی همچنین از روابط خود با رهبران و اندیشمندان جنبش‌های اسلامی‌شرق و غرب مانند حسن البنا، دکتر مصطفی الصبایی، ابوالعلا المودودی، ابوالحسن الندوی، معروف الدولبی، البشیر ابراهیمی‌و دیگر رهبران و علمای مسلمان بهره‌های بسیار برد.


8. يکي از فعاليت هاي اجتماعي و علمي حسن سقاف اين بود که در شبکه مستقله با عدنان عرعور وهابي، روي تجسيم ابن تيميه و افکار منحرف او مناظره کرده بود. وي همچنين کتابهاي زيادي درباره موضوعات اجتماعي، اصولي، فقهي و اعتقادي نوشته است که در مجموع به بيش از 80 عنوان مي رسد که غالبا در رد افکار وهابيت و متسلفين مخصوصا الباني است. (40)
عبداللطیف ابوقوره در اوایل جوانی از سلت به امان نقل مکان کرد و در تجارت، ساخت و ساز و تجارت آزاد کار کرد و از اولین کسانی بود که یک شرکت تجارت اتومبیل را در اردن تأسیس کرد که در اوایل دهه 30 قرن بیستم میلادی نماینده ماشین‌های شورولت، روور و اسکس بود. پس از آن، او بیشتر وقت، تلاش و پول خود را صرف فعالیت‌های میهنی و اسلامی‌ کرد. او در انقلاب 1936 میلادی با پول و تلاش خود در زمینه‌های مختلف شرکت کرد.


آثار وي به بيش از 80 عنوان مي‌رسد که غالب آنها در زمينه پاسخگويي و بررسي افکار سلفي است. برخي از آنها نيز در زمينه فقه و حديث و توحيد و... مي‌باشد. برخي از آنها عبارتند از: 1- ''صحيح شرح العقيدة الطحاويــة''. 2- ''الإمتاع والاستقصاء لأدلــة تحريم التبرع بالأعضاء''. 3- ''عقيدة أهل السنــة والجماعــة''. 4- ''شرح لعمدة السالك وعدة الناسك''. 5- ''احتجاج الخائب بعبارة من ادعى الإجماع فهو كاذب''. 6- ''بهجــة الناظر في التوسل بالنبي الطاهر، صلى الله عليه وسلم''. 7- ''الإغاثــة بأدلــة الاستغاثــة''. 8- ''و هم سيء البخت، الذي حرّم صيام السبت''. 9- ''تناقضات الألباني الواضحات''،3 أجزاء. 10- ''التنبيه والرد على معتقد قدم العالم والحد''. (41)
پس از آن عبداللطیف کاملا خود را وقف کار اسلامی‌ کرد و با حسن البنا، بنیان‌گذار اخوان المسلمین در مصر که مادرش از خانواده ابوقوره بود، تماس گرفت. سپس وی به دنبال تأسیس این گروه با کمک برادران خود اخوان المسلمین را در اواسط دهه چهل قرن بیستم در [[اردن]] تأسیس کرد. پس از تأسیس گروه، عبداللطیف به عنوان ناظر عمومی‌ گروه در [[اردن]] انتخاب شد. اخوان در سال 1948 تحت رهبری عبداللطیف ابو قوره در جنگ با یهودیان شرکت کرد. عبداللطیف در سال 1953 از این گروه استعفا داد<ref>برگرفته از https://wikipedia.ar/</ref>.


'''[[مشهور بن حسن آل سلمان]]''' (متولد 1380ق)، عالم سلفي اهل سنت و صاحب تأليفات و تحقيقات جديد. ''الأشاعرة في ميزان أهل السنــة''، از جمله آثار اوست. ‫در سال 1380ق، در فلسطين در خانواده‌اي مذهبي متولد شد. در سال (1387ق/1967م)، بر اثر جنگي که يهوديان به راه انداختند، او و خانواده‌اش به اردن مهاجرت کردند و در عمان البلقاء ساکن شدند. تحصيلات متوسطه را در همان جا گذراند و در سال 1400ق، به دانشکده شريعت پيوست و در بخش «فقه و مباني آن» مشغول به تحصيل شد و به علوم شريعت نوراني و مطالعه و تحصيل در آن اهتمام ورزيد و بخش بزرگي از ''المجموع'' نووي، ''المغني'' ابن قدامه، ''تفسير'' ابي‌الفداء، ''تفسير'' قرطبي، ''صحيح'' بخاري با شرح حافظ عسقلاني و ''صحيح'' مسلم با شرح نووي را مطالعه کرد. وي تحت تأثير جمعي از علما و محققين سلفي چون احمد بن تيميه و شاگردش ابن قيم جوزيه بود. از اساتيد وي مي توان از شيخ محمد ناصر الدين الباني و شيخ مصطفي الزرقاء نام برد.
==== [[محمد عبدالرحمن خليفه|محمد عبدالرحمن خلیفه]] ====
[[محمد عبدالرحمن خليفه|محمد عبدالرحمن خلیفه]] یک نماینده پارلمان اردنی است، وی که متولد 1919 در شهر  سلت است، طولانی ترین دوره رهبری اخوان المسلمین در اردن از سال (1953 تا 1994) را عهده‌دار بوده است؛ دومین ناظر اخوان المسلمین در [[اردن]] بود، دو بار دستگیر شد و در یکی از آن‌ها به [[سوریه]] گریخت. دارای لیسانس حقوق از انستیتوی حقوق در اورشلیم اشغالی است. وی عضو اداره راهنمایی اخوان المسلمین و معاون راهنمای عمومی‌ اخوان المسلمین در جهان و همچنین بین سال‌های 1956 تا 1961 نماینده پارلمان اردن بود. وی در سال 2006 در 87 سالگی درگذشت.


وي از بنيان‌گذاران و سردبيران و نويسندگان مجله ''الأصالــة'' (انتشار در اردن) بوده است و يکي از بنيان‌گذاران مرکز مطالعات متدولوژي و تحقيقات علمي امام الباني است؛ او همچنين حلقه علم و افتاء را ايجاد کرده و در نشست‌هاي علمي شرکت مي کند.
==== [[شیخ محمد عبدالرحمن خلیفه النسور]] ====
[[شیخ محمد عبدالرحمن خلیفه النسور]] در سال 1919 میلادی در شهر سلت به دنیا آمد. او از طایفه النسور سلتی است. وی اولین تحصیلات خود را در الکتاب نزد شیخ عفیف زید فرا گرفت و سپس در آغاز افتتاح مدرسه السلت در آنجا تحصیل کرد. پس از پایان کلاس دهم، با دریافت بورسیه به دانشکده کشاورزی خضوری در طولکرم اعزام شد و از آنجا دیپلم کشاورزی گرفت، سپس وارد مؤسسه تربیت معلم و موفق به اخذ مدرک شد.


علماي اهل سنت، همچون: شيخ محمد نصيرالدين آلباني، شيخ بکر ابوزيد، مقبل بن هادي وادعي و... او و نوشته‌هاي او را ستوده‌اند.
وی زندگی شغلی خود را به عنوان معلم در دبستان حواره و سپس در مدرسه رمتا آغاز کرد سپس تدریس را رها کرد و به انستیتوی قانون در اورشلیم پیوست و لیسانس حقوق گرفت. پس از فارغ التحصیلی، دو سال به عنوان وکیل کار کرد، سپس شورای قضایی در امان او را به عنوان قاضی صلح در معان انتخاب کرد و بعد از آن به عنوان دادستان عمومی‌ به سلت منتقل شد، سپس در همان سمت به ایربد و کراک و مادابا منتقل گردید. وی در سال 1953 میلادی به درخواست شورای اخوان که او را به عنوان دبیر کل انتخاب کرد، از قضاوت استعفا داد.


وي داراي صفحه شخصي در اينترنت و آثار متعددي است از جمله: ''مقدمه بر رسالــة لطيفــة جامعــة في أصول الفقه المهمــة''؛ تصحيح ''سبيل الرشاد في هدي خير العباد''؛ تصحيح ''الاعتصام؛ الأشاعرة في ميزان أهل السنــة؛'' ‫مقدمه بر ''الفوائد الزينيــة في مذهب الحنفيــة''؛ تصحيح ''جلاء الأفهام في فضل الصلاة و السلام على محمد خير الأنام''؛ مقدمه بر ''أحكام النظر إلى المحرمات و ما فيه من الخطر و الآفات و الرد علي من استباح''؛ مقدمه بر ''جهود الإمام الألباني ناصر السنــة و الدين في بيان عقيدة السلف الصالحين في الإيمان بالله رب العالمين؛ السعي الحميد في مشروعيــة المسعي الجديد''.(42)
سپس از سال 1956 تا 1961 میلادی به عضویت پارلمان [[اردن]] درآمد. سرانجام از سال 1963 تا سال 2000 به عنوان رئیس جامعه مرکز خیرات اسلامی‌ فعالیت کرد. پس از سال 1968 میلادی، یک سال پس از فاجعه ژوئن به مناسبت سالگرد اشغال بیت‌المقدس توسط یهودیان، کمیته‌ای «برای نجات بیت‌المقدس» تشکیل داد. در زمان ریاست وی، جماعت اخوان نقش مهمی‌در جنبش بین‌المللی اسلامی‌ داشت. در سال 1993 میلادی نامه‌هایی برای رؤسای کشورهای عربی و اسلامی‌ فرستاد و آن‌ها را به کنار گذاشتن اختلافات و عزم برای بازگرداندن مسجد الاقصی و رفع مظلومیت فلسطینیان تحت یوغ اشغال یهودیان فراخواند.


'''[[سعيد عبداللطيف فوده]]''' متولد (1967م) در شهر کرامــة اردن؛ از علماي حاضر شافعي و استاد در عقايد اسلامي، پژوهشگر و متکلم به روش اشاعره است. داراي دانش گسترده در فلسفه و منطق و آشنا به زبان انگليسي است. او را ابوالفداء و سيف اهل السنــة لقب داده اند. خانواده او فلسطيني الاصل مي باشند که بعد از اشغال فلسطين به اردن مهاجرت کرده اند. داراي بيش از 80 عنوان تأليف و تصنيف مي باشد که اکثر آنها در علم کلام و منطق و رد بر فلسفه و شيعه و سکولاريسم است.
==== [[عبدالمجید ذنیبات]] ====
عبدالمجید ذنیبات، سومین دبیر کل اخوان المسلمین در [[اردن]] و یکی از اعضای سنای [[اردن]] است که در 13 ژانویه - 2012 از سمت خود استعفا داد. عبدالمجید محمد خلیل ذنیبات در 5 اکتبر 1945 در پادشاهی هاشمی‌ [[اردن]] از یک خانواده فلاح در جدیده، استان کرک متولد شد. پدر و مادرش در حالی که کمتر از یک‌ سال داشت، درگذشتند. در سال 1951 دوره ابتدایی را در اولین مدرسه کرک گذراند و برای تحصیل در دوره متوسطه اول به مدرسه رغدان در امان منتقل شد. در سال بعد برای تکمیل تحصیلات متوسطه به کرک بازگشت و دبیرستان را در سال 1962 به پایان رساند. سپس در 1964 میلادی در دانشگاه دمشق ثبت نام کرد و لیسانس حقوق گرفت. وی در سال 1993 به عنوان معاون دبیر کل اخوان المسلمین و در سال 1994  به عنوان دبیر کل انتخاب شد و تا سال 2006 که تصمیم به استعفا گرفت در آن سمت باقی ماند.


'''عبداللطيف بن عبدل بن صالح ابوقوره''' (1906 - 2 ژانويه 1967) در شهر سلت متولد شد و در تاريخ 21/1386 هجري قمري مطابق با 2 ژانويه 1967 ميلادي در شهر امان درگذشت. نسب خانواده ابوقوره، از نياکانشان عبدالسلام بن مشيش که نسب وي به حسن المثني مي رسد به امام حسن بن علي (عليه السلام) و فاطمه دخت رسول خدا مي رسد.
==== [[سالم الفلاحات]] ====
[[سالم الفلاحات]]، چهارمین دبیر کل اخوان المسلمین در [[اردن]] است. وی در سال 1954 میلادی در مادابا متولد شد. سالم یوسف محمد الفلاحات در اوایل زندگی خود، در سال 1968 به جماعت اخوان پیوست در حالی که تنها چهارده سال داشت و با اخوان المسلمین در [[اردن]] در عملیات کماندویی علیه صهیونیست‌ها شرکت کرد سپس به دانشکده حقوق اسلامی‌ پیوست و یکی از برجسته ترین رهبران کار دانشجویی در دانشگاه بود. وی با اخوان المسلمین در انتخابات پارلمانی [[اردن]] همراهی کرد که منجر به مشارکت 5 وزیر از [[اخوان المسلمین]] در سال 1991 و کسب هفده کرسی در پارلمان [[اردن]] در سال 1993 شد.


استقرار خانواده ابوقوره در سلت به نيمه اول قرن سيزدهم هجري قمري/قرن نوزدهم ميلادي بر مي گردد، زماني که القرات (الخير ابو قوره) بخشي از طايفه آل اقراع، بزرگ ترين قبيله سلت در آن زمان را تشکيل داد. اجداد خاندان ابو قوره قبل از تقسيم استعمار منطقه توسط غربيان به سلت آمدند.
سالم الفلاحات به عنوان عضو دفتر اجرایی جماعت اخوان برای دو دوره متوالی انتخاب گردید و در 3 مارس 2006  به عنوان مدیر کل اخوان المسلمین در [[اردن]] انتخاب شد. در دوران ریاست وی، محدودیت‌های دولت در فعالیت‌های سیاسی و اخوان به طور خاص ادامه داشت. سالم الفلاحات به فعالیت‌های وکالت خود، به نمایندگی از اخوان در مشاغل مختلف و رسانه‌ها ادامه داد. وی در حل و فصل اختلافات رخ داده در مادبا شرکت کرد و در سمپوزیومی‌ که توسط انجمن بازنشستگان نظامی‌ در سال 2009 برگزار شد، با عنوان گسترش پدیده خشونت و نقش نهادهای جامعه محلی در برخورد با آن سخنرانی کرد.


عبداللطيف ابو قوره تحصيلات ديني خود را فرا گرفت و از مدارس کتاتيب به دست شيخ عبدالحليم زيد الکياني، امام و مبلغ مسجد جامع سلت و قاضي قانوني سلت فارغ التحصيل شد. سپس تحصيلات خود را در کشور و خارج از کشور، به ويژه در [[قاهره]] و دمشق ادامه داد. وي همچنين از روابط خود با رهبران و انديشمندان جنبش هاي اسلامي شرق و غرب مانند حسن البنا، دکتر مصطفي الصبايي، ابوالعلا المودودي، ابوالحسن الندوي، معروف الدولبي، البشير ابراهيمي و ديگر رهبران و علماي مسلمان بهره هاي بسيار برد.
==== [[دکتر همام عبدالرحيم سعيد|دکتر همام عبدالرحیم سعید]] ====
[[دکتر همام عبدالرحيم سعيد|دکتر همام عبدالرحیم سعید]] در سال 1944 میلادی در جنین کفر راعی، استان جنین فلسطین متولد شد، وی در 30 آوریل 2008 به عنوان مدیر کل اخوان المسلمین در اردن به عنوان جانشین شیخ سالم الفلاحات انتخاب شد وی در حال حاضر مدیر مرکز مطالعات سنت پیامبر بزرگوار ، امان - [[اردن]] است. وی لیسانس حقوق اسلامی‌ خود را از دانشکده شریعت با نمره بسیار خوب و رتبه اول گروه ، دانشگاه دمشق در سال 1965 کسب کرد. هم چنین کارشناسی ارشد حدیث و علوم را از دانشکده اصول دین، دانشگاه الازهر، با نمره عالی در 1974 میلادی حائز شد و دکترای حدیث و علوم را از دانشکده مبانی دین، دانشگاه الازهر در 1977 میلادی دریافت کرد. رساله‌ی وی اولین درجه افتخار با توصیه چاپ و مبادله بین دانشگاه‌ها است. او هم چنین دارای مدرک علوم تربیتی از کالج آموزش و پرورش از دانشگاه [[اردن]]، 1970 و مطالعات مربوط به مذاهب تطبیقی از دانشگاه تمپل در فیلادلفیا - [[ایالات متحده|ایالات متحده آمریکا]]، 1979 است.


عبداللطيف ابوقوره در اوايل جواني از سلت به امان نقل مکان کرد و در تجارت، ساخت و ساز و تجارت آزاد کار کرد و از اولين کساني بود که يک شرکت تجارت اتومبيل را در اردن تأسيس کرد که در اوايل دهه 30 قرن بيستم ميلادي نماينده ماشين هاي شورولت، روور و اسکس بود. پس از آن، او بيشتر وقت، تلاش و پول خود را صرف فعاليت هاي ميهني و اسلامي کرد. او در انقلاب 1936 ميلادي با پول و تلاش خود در زمينه هاي مختلف شرکت کرد.
تاکنون مشاغلی چون تدریس فرهنگ اسلامی‌ در کالج علمی‌ اسلامی، امان، [[اردن]]، 1970-1965 م، دستیاری تدریس در کالج شریعت - دانشگاه [[اردن]] 1970 تا 1971، مدرسی دانشکده شرع - دانشگاه [[اردن]] 1974 تا 1975، استادیاری دانشکده شریعت - دانشگاه [[اردن]] 1977 تا 1982، دانشیاری کالج شریعت - دانشگاه [[اردن]] 1982 تا 1988 و دانشیاری دانشگاه خصوصی زرقا - [[اردن]]، 2004 را به عهده داشته است. وی عضو پارلمان [[اردن]] (1997 تا 1989) و مشاور شرعی در بیمارستان اسلا می‌از سال 1998 تا 2006 و مدیر مرکز مطالعات سنت پیامبر از سال 2006 تاکنون است. وی هم چنین دارای تألیفات فراوانی می‌باشد و تاکنون استاد میهمان در دانشگاه الجزایر در سال 1985، استاد مدعو در دانشگاه الزیتونا، تونس، 1986 و استاد مدعو در دانشگاه امام محمد بن سعود 1987 بوده و نظارت بر ده‌ها پایان نامه در کالج شریعت و دانشکده آموزش دانشگاه [[اردن]] و دانشگاه‌های دیگر را بر عهده داشته‌است. هم چنین داور در مجلات علمی‌ چون مجله مطالعات - دانشگاه [[اردن]]، مجله مطالعات یرموک - دانشگاه یرموک، مجله شرع و معارف اسلامی‌- دانشگاه کویت، شورای انتشارات علمی‌ در دانشگاه کویت، مجله دانشگاه ملی زرقا، مجله دانشگاه اسلامی‌ در غزه و دائرةالمعارف موضوعی سنت پیامبر بزرگوار است.


پس از آن عبداللطيف کاملا خود را وقف کار اسلامي کرد و با حسن البنا، بنيان گذار اخوان المسلمين در [[مصر]] که مادرش از خانواده ابوقوره بود، تماس گرفت. سپس وي به دنبال تأسيس اين گروه با کمک برادران خود اخوان المسلمين را در اواسط دهه چهل قرن بيستم در اردن تأسيس کرد. پس از تأسيس گروه، عبداللطيف به عنوان ناظر عمومي گروه در اردن انتخاب شد. اخوان در سال 1948 تحت رهبري عبداللطيف ابو قوره در جنگ با يهوديان شرکت کرد. عبداللطيف در سال 1953 از اين گروه استعفا داد. (43)
==== [[عصام طاهر البرقاوی]] ====
[[عصام طاهر البرقاوی]] مشهور به ابو محمد مقدسی اردنی، از چهره‌های سرشناس سلفیه‌ی جهادی معاصر متولد 1378 ق در فلسطین است. مقدسی در چهار سالگی با خانواده، فلسطین را ترک کرده و به کویت می‌رود تا تحصیلاتش تکمیل گردد. وی بعد از مهاجرت‌های مختلف در نهایت [[اردن]] را به عنوان کشور اقامت انتخاب و در آنجا سکونت می‌کند. او بعد از کویت برای تدریس به موصل می‌رود. مطالعه کتاب‌های ابن تیمیه و ابن قیم و الدرر السنیــة نوشته محمد بن الوهاب اثر قابل‌توجهی در افکار سلفی او می‌گذارد. اولین و مهم‌ترین کتاب او به نام ملــة ابراهیم است که نمونه ای از این تأثیر‌پذیری در آن مشاهده می‌شود. او به دلیل انتشار کتاب یکفر الدولــة السعودیــة در [[اردن]] مشهور شده و بارها به دلیل آراء و نظریات تکفیریش به زندان می‌رود. بارها به پاکستان و [[افغانستان]] سفر می‌کند و با افرادی همچون ایمن الظواهری، ابی عبیده بانشیری و ابو حفص مصری و ابو مصعب السوری که بعدها سازمان القاعده را تشکیل می‌دهند آشنا می‌شود. وی پس از بازگشت به [[اردن]] به دلیل برداشت نادرست از مفهوم دموکراسی و وضع قوانین در کشورهای اسلامی، کتاب الدیمقراطیه دین را نگارش می‌کند. در سال 1994 زندانی می‌شود و در زندان کتاب یا صاحبی السجن ءارباب متفرقون خیر ام الله الواحد القهار را تألیف می‌کند. بعدها به دلیل دفاع از مشروعیت عملیات 11 سپتامبر به زندان [[اردن]] روانه می‌شود. همراه شدن ابومصعب زرقاوی، پایه گذار شاخه القاعده در عراق، با مقدسی در زندان [[اردن]] موجب تأثیر پذیری زرقاوی از وی گردید<ref>برگرفته از http://takfir.ir/modules/smartsection/item.php?itemid=1668</ref>.


'''[[محمد عبدالرحمن خليفه]]''' يک نماينده پارلمان اردني است، وی که متولد 1919 در شهر  سلت است، طولاني ترين دوره رهبري اخوان المسلمين در اردن از سال (1953 تا 1994) را عهده دار بوده است؛ دومين ناظر اخوان المسلمين در اردن بود، دو بار دستگير شد و در يکي از آنها به سوريه گريخت. داراي ليسانس حقوق از انستيتوي حقوق در اورشليم اشغالي است. وي عضو اداره راهنمايي اخوان المسلمين و معاون راهنماي عمومي اخوان المسلمين در جهان و همچنين بين سالهاي 1956 تا 1961 نماينده پارلمان اردن بود. وي در سال 2006 در 87 سالگي درگذشت.
در این‌جا شایسته است که به شخصیت جنجال برانگیز زرقاوی که اخیرا در کشورهای اسلامی‌ موجبات بروز جنگ و کشتار شده و نام اسلام را با تروریسم قرین ساخته اشاره شود.


'''شيخ محمد عبدالرحمن خليفه النسور''' در سال 1919 ميلادي در شهر سلت به دنيا آمد. او از طايفه النسور سلتي است. وي اولين تحصيلات خود را در الكتاب نزد شيخ عفيف زيد فرا گرفت و سپس در آغاز افتتاح مدرسه السلت در آنجا تحصيل كرد. پس از پايان کلاس دهم، با دريافت بورسيه به دانشکده کشاورزي خضوري در طولکرم اعزام شد و از آنجا ديپلم کشاورزي گرفت، سپس وارد مؤسسه تربيت معلم و موفق به اخذ مدرک شد.
==== [[ابو مصعب زرقاوی]] ====
[[ابو مصعب زرقاوی]] (احمد فاضل النزال الخلایله) 20 اکتبر سال 1966 در شهر زرقای [[اردن]] به دنیا آمد. او در افغانستان اردویی برای تعلیم شبه‌ نظامیان راه انداخت و در اواخر سال 2004 به اسامه بن لادن و گروهک القاعده پیوست. زرقاوی پس از رفتن به عراق و به عهده گرفتن تعدادی از بمب گذاری‌ها در زمان جنگ به شهرت رسید. زرقاوی در سال 1990 گروهی به نام جماعت توحید و جهاد را بنیان گذاری کرد و سرکردگی آن را تا ژوئن سال 2006 برعهده داشت<ref>برگرفته از سايت روزنامه همشهری<nowiki/>http://www.hamshahrionline.ir/details/75208</ref>. او در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد و دارای هفت خواهر و دو برادر است. پدرش به امر طبابت سنتی مشغول بود و مادرش با بیماری سرطان خون دست به گریبان؛ در هنگام تولد نام احمد فاضل الخلایله را بر او نهادند.


وي زندگي شغلي خود را به عنوان معلم در دبستان حواره و سپس در مدرسه رمتا آغاز کرد سپس تدريس را رها کرد و به انستيتوي قانون در اورشليم پيوست و ليسانس حقوق گرفت. پس از فارغ التحصيلي، دو سال به عنوان وکيل کار کرد، سپس شوراي قضايي در امان او را به عنوان قاضي صلح در معان انتخاب کرد و بعد از آن به عنوان دادستان عمومي به سلت منتقل شد، سپس در همان سمت به ايربد و کراک و مادابا منتقل گردید. وي در سال 1953 ميلادي به درخواست شوراي اخوان که او را به عنوان دبير کل انتخاب کرد، از قضاوت استعفا داد.
در 17 سالگی ترک تحصیل کرد و بعد از آن شروع به مشروب خواری افراطی و خالکوبی روی بدنش کرد. طبق گزارش‌های سرویس‌های جاسوسی [[اردن]] که در روزنامه آسوشیتدپرس امان به چاپ رسیده، زرقاوی به دلیل تجاوز جنسی در دهه 1980 در حبس بوده است، هرچند در این زمینه اطلاعات دیگری موجود نیست. در 20 سالگی که از زندان آزاد شد، فردی آواره و بی‌هدف محسوب می‌شد و مانند دیگر مردان جوان عرب به دنبال هدف و انگیزه بود. در نهایت این هدف را در شمال شرقی کشورش یعنی در [[افغانستان]] یافت، از این رو به اداره جهاد یا جنگ مقدس علیه روس‌ها به شهر خوست در شرق [[افغانستان]] آمد.


سپس از سال 1956 - 1961 ميلادي به عضويت پارلمان اردن درآمد. سرانجام از سال 1963 تا سال 2000 به عنوان رئيس جامعه مرکز خيرات اسلامي فعاليت کرد.
اما اندکی دیر به [[افغانستان]] رسید زیرا روس‌ها [[افغانستان]] را ترک کرده بودند و زرقاوی از این پس به جای تفنگ، قلم به دست گرفت. سپس به عنوان گزارشگر مجله کوچک جهادی‌ها به نام البنیان المرصوص مشغول به کار شد. زرقاوی در سال 1992 به شهر زرقا بازگشت و با گروهکی اسلامی‌ به نام بیات الامام شروع به همکاری نمود. او در 1993، پس از آن که مقامات اردنی به حملات مسلحانه وی و وجود انبار بمب در منزلش پی بردند، دستگیر و به زندانی در حاشیه بیابان به نام زندان «سوجا» فرستاده شد.


پس از سال 1968 ميلادي، يک سال پس از فاجعه ژوئن به مناسبت سالگرد اشغال بيت المقدس توسط يهوديان، کميته اي «براي نجات بيت المقدس» تشکيل داد.
او در سال 1999 جماعت توحید و جهاد را بنیان گذاشت و رهبری آن را تا زمان مرگش در ژوئن 2006 بر عهده داشت. وی طی پخش نوارهای ویدئویی مسئولیت چندین عمل خشونت بار از جمله کشتن شهروندان و غیر نظامیان مختلف در عراق را به عهده گرفت. زرقاوی مخالف حضور [[آمریکا]] و نیروهای غربی در جهان اسلام بود. در اواخر سال 2004 او به اسامه بن لادن و القاعده پیوست و از این پس جماعت توحید و جهاد، القاعده عراق نامیده شد و زرقاوی توسط القاعده ملقب به «امیر القاعده در کشور بین‌النهرین» شد. زرقاوی در اواخر سال 2000 در غرب [[افغانستان]] یک اردوگاه نظامی‌ وابسته به القاعده را راه اندازی کرد و در اینجا بود که نامش را با الهام از شهر زادگاهش زرقا به زرقاوی تغییر داد.


در زمان رياست وي، جماعت اخوان نقش مهمي در جنبش بين المللي اسلامي داشت. در سال 1993 ميلادي نامه هايي براي رؤساي کشورهاي عربي و اسلامي فرستاد و آنها را به کنار گذاشتن اختلافات و عزم براي بازگرداندن مسجد الاقصي و رفع مظلوميت فلسطينيان تحت يوغ اشغال يهوديان فراخواند.
در اوایل سال 2002، زرقاوی به شهر پیشاور پاکستان در مرز [[افغانستان]] رفت. پیشاور شهری عمیقاً مذهبی بود که این موضوع برای او جذاب بود. در سپتامبر 2005 و پس از سرکوب شبه‌نظامیان سنی در تلعفر توسط دولت عراق، زرقاوی علیه شیعیان در عراق اعلان جهاد کرد. در این زمان او تعداد زیادی بمب‌گذاری انتحاری در مناطق شیعه‌نشین و همچنین علیه نیروهای آمریکایی انجام داد. همچنین مسئول بمب‌گذاری در سه هتل در امان است. ابومصعب الزرقاوی در 7 ژوئن 2006 در هشت کیلومتری شمال شهر بعقوبه در شمال بغداد پایتخت عراق به دست نیروهای آمریکایی کشته شد. سپس ابوحمزه المهاجر که به ابوایوب المصری نیز شهرت دارد، جانشین وی در عراق شد<ref>برگرفته از سایت خبری آفتاب


'''عبدالمجيد ذنيبات'''، سومين دبير کل اخوان المسلمين در اردن و يکي از اعضاي سناي اردن است که در 13 ژانويه - 2012 از سمت خود استعفا داد.
http://aftabnews.ir/vdcg.y9wrak9n7pr4a.html</ref>. همچنین می‌توان در میان شخصیت‌های معاصر ذی نفوذ مذهبی از اشخاص ذیل نام برد:


عبدالمجيد محمد خليل ذنيبات در 5 اکتبر 1945 در پادشاهي هاشمي اردن از يک خانواده فلاح در جديده، استان کرک متولد شد. پدر و مادرش در حالي که کمتر از يک‌سال داشت، درگذشتند. در سال 1951 دوره ابتدايي را در اولين مدرسه کرک گذراند و براي تحصيل در دوره متوسطه اول به مدرسه رغدان در امان منتقل شد. در سال بعد براي تکميل تحصيلات متوسطه به کرک بازگشت و دبيرستان را در سال 1962 به پايان رساند. سپس در 1964 ميلادي در دانشگاه دمشق ثبت نام کرد و ليسانس حقوق گرفت.
شیخ السعد التمیمی‌عالم معروف اردنی که در دهه 1960م پیش نماز مسجد الاقصی بود. وی در سال 1983م در زندان مرکزی امان زندانی شد. همچنین حسام الدین مسمار رئیس سابق اتحادیه داروسازان، دکتر عمرالمدنی و حسن القل از شیعیان به‌نام [[اردن]] محسوب می‌گردند<ref>پادشاهی اردن، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، معاونت بين‌الملل، مركز بين المللی تبليغ، ص.92</ref>.


وی در سال 1993 به عنوان معاون دبير کل اخوان المسلمين و در سال 1994  به عنوان دبير کل انتخاب شد و تا سال 2006 که تصميم به استعفا گرفت در آن سمت باقي ماند.
== نیز نگاه کنید به ==
[[شخصیت های مهم و تاثیرگذار مسلمان در چین]]؛ [[شخصیت های دینی و مذهبی کوبا]]؛ [[شخصیت های مهم مسلمان تونس]]؛ [[شخصیت های دینی و مذهبی سنگال]]؛ [[شخصیت های مهم مسلمان روسیه]]؛ [[شخصیت های مهم مسلمان ساحل عاج]]؛ [[شخصیت های مهم مسلمان زیمبابوه]]؛ [[شخصیت های دینی مسلمان سیرالئون]]


'''[[سالم الفلاحات]]'''، چهارمين دبير کل اخوان المسلمين در اردن است. وي در سال 1954 ميلادي در مادابا متولد شد. سالم يوسف محمد الفلاحات در اوايل زندگي خود، در سال 1968 به جماعت اخوان پيوست در حالي که تنها چهارده سال داشت و با اخوان المسلمين در اردن در عمليات کماندويي عليه صهيونيست ها شرکت کرد سپس به دانشکده حقوق اسلامي پيوست و يکي از برجسته ترين رهبران کار دانشجويي در دانشگاه بود.
== کتابشناسی ==
 
وی با اخوان المسلمين در انتخابات پارلماني اردن همراهی کرد که منجر به مشارکت  5 وزير از [[اخوان المسلمین]] در سال 1991 و کسب هفده کرسي در پارلمان اردن در سال 1993 شد.
 
سالم الفلاحات به عنوان عضو دفتر اجرايي جماعت اخوان براي دو دوره متوالي انتخاب گرديد و در 3 مارس 2006 به عنوان مدير کل اخوان المسلمين در اردن انتخاب شد.
 
در دوران رياست وي، محدوديتهاي دولت در فعاليت هاي سياسي و اخوان به طور خاص ادامه داشت.
 
سالم الفلاحات به فعاليتهاي وکالت خود، به نمايندگي از اخوان در مشاغل مختلف و رسانه ها ادامه داد. وي در حل و فصل اختلافات رخ داده در مادبا شرکت کرد و در سمپوزيومي که توسط انجمن بازنشستگان نظامي در سال 2009 برگزار شد، با عنوان گسترش پديده خشونت و نقش نهادهاي جامعه محلي در برخورد با آن سخنراني کرد.
 
'''[[دکتر همام عبدالرحيم سعيد]]''' در سال 1944 ميلادي در جنين کفر راعي، استان جنين فلسطين متولد شد، وي در 30 آوريل 2008 به عنوان مدير کل اخوان المسلمين در اردن به عنوان جانشين شيخ سالم الفلاحات انتخاب شد وي در حال حاضر مدير مرکز مطالعات سنت پيامبر بزرگوار ، امان - اردن است.
 
وي ليسانس حقوق اسلامي خود را از دانشکده شريعت با نمره بسيار خوب و رتبه اول گروه ، دانشگاه دمشق در سال 1965 کسب کرد. هم چنين کارشناسي ارشد حديث و علوم را از دانشکده اصول دين، دانشگاه الازهر، با نمره عالي در 1974 ميلادي حائز شد و دکتراي حديث و علوم را از دانشکده مباني دين، دانشگاه الازهر در 1977 ميلادي دريافت کرد. رسالۀ وي اولين درجه افتخار با توصيه چاپ و مبادله بين دانشگاه ها است.
 
او هم چنين داراي مدرک علوم تربيتي از کالج آموزش و پرورش از دانشگاه اردن، 1970 و مطالعات مربوط به مذاهب تطبيقي از دانشگاه تمپل در فيلادلفيا - ايالات متحده آمريکا، 1979 است.
 
تاکنون مشاغلي چون تدريس فرهنگ اسلامي در کالج علمي اسلامي، امان، اردن، 1965-1970 م، دستياري تدريس در کالج شريعت - دانشگاه اردن 1970-1971، مدرسي دانشکده شرع - دانشگاه اردن 1974-1975، استادياري دانشکده شريعت - دانشگاه اردن 1977-1982، دانشياري کالج شريعت - دانشگاه اردن 1982-1988 و دانشياري دانشگاه خصوصي زرقا - اردن، 2004 را به عهده داشته است.
 
وي عضو پارلمان اردن (1989 تا 1997) و مشاور شرعي در بيمارستان اسلامي از سال 1998 تا 2006 و مدير مرکز مطالعات سنت پيامبر از سال 2006 تاکنون است. وي هم چنين داراي تأليفات فراواني مي باشد و تاکنون استاد ميهمان در دانشگاه الجزاير در سال 1985، استاد مدعو در دانشگاه الزيتونا، تونس، 1986 و استاد مدعو در دانشگاه امام محمد بن سعود 1987 بوده و نظارت بر ده ها پايان نامه در کالج شريعت و دانشکده آموزش دانشگاه اردن و دانشگاه هاي ديگر را بر عهده داشته است. هم چنين داور در مجلات علمي چون مجله ''مطالعات'' - دانشگاه اردن، مجله ''مطالعات يرموک'' - دانشگاه يرموک، مجله ''شرع و معارف اسلامي'' - دانشگاه کويت، شوراي انتشارات علمي در دانشگاه کويت، مجله ''دانشگاه ملي زرقا''، مجله ''دانشگاه اسلامي'' در غزه و ''دائرةالمعارف موضوعي سنت پيامبر'' بزرگوار است.
 
'''عصام طاهر البرقاوي''' مشهور به ابو محمد مقدسي اردني، از چهره هاي سرشناس سلفيۀ جهادي معاصر متولد 1378 ق در فلسطين است. مقدسي در چهار سالگي با خانواده، فلسطين را ترک کرده و به کويت مي رود تا تحصيلاتش تکميل گردد. وي بعد از مهاجرت هاي مختلف در نهايت اردن را به عنوان کشور اقامت انتخاب و در آنجا سکونت مي کند. او بعد از کويت برای تدریس به موصل مي رود. مطالعه کتاب هاي ابن تيميه و ابن قيم و ''الدرر السنيــة'' نوشته محمد بن الوهاب اثر قابل توجهی در افکار سلفي او مي‌گذارد. اولين و مهمترين کتاب او به نام ''ملــة ابراهيم'' است که نمونه اي از اين تأثير پذيري در آن مشاهده مي شود. او به دليل انتشار کتاب ''يکفر الدولــة السعوديــة'' در اردن مشهور شده و بارها به دليل آراء و نظريات تکفيریش به زندان مي رود. بارها به پاکستان و [[افغانستان]] سفر مي‌کند و با افرادي همچون ايمن الظواهري، ابي عبيده بانشيري و ابو حفص مصري و ابو مصعب السوري که بعدها سازمان القاعده را تشکيل مي‌دهند آشنا می‌شود.
 
وی پس از بازگشت به اردن به دليل برداشت نادرست از مفهوم دموکراسي و وضع قوانين در کشورهاي اسلامي، کتاب ''الديمقراطيه دين'' را نگارش می کند. در سال 1994 زندانی می شود و در زندان کتاب ''يا صاحبي السجن ءارباب متفرقون خير ام الله الواحد القهار'' را تألیف می کند. بعدها به دليل دفاع از مشروعيت عمليات 11 سپتامبر به زندان اردن روانه می‌شود. همراه شدن ابومصعب زرقاوي، پايه گذار شاخه القاعده در عراق، با مقدسي در زندان اردن موجب تأثير پذيري زرقاوي از وي گرديد. (44)
 
در اين‌جا شایسته است که به شخصيت جنجال برانگيز زرقاوی که اخيرا در کشورهاي اسلامي‌موجبات بروز جنگ و کشتار شده و نام اسلام را با تروريسم قرين ساخته اشاره شود.
 
'''ابو مصعب زرقاوي''' (احمد فاضل النزال الخلايله) 20 اکتبر سال 1966 در شهر زرقاي اردن به دنيا آمد. او در افغانستان اردويي براي تعليم شبه‌نظاميان راه انداخت و در اواخر سال 2004 به اسامه بن لادن و گروهک القاعده پيوست. زرقاوي پس از رفتن به عراق و به عهده گرفتن تعدادي از بمب گذاري‌هادر زمان جنگ به شهرت رسيد. زرقاوي در سال 1990 گروهي به نام جماعت توحيد و جهاد را بنيان گذاري کرد و سرکردگي آن را تا ژوئن سال 2006 برعهده داشت. (45)
 
او در خانواده اي فقير به دنيا آمد و داراي هفت خواهر و دو برادر است. پدرش به امر طبابت سنتي مشغول بود و مادرش با بيماري سرطان خون دست به گريبان؛ در هنگام تولد نام احمد فاضل الخلايله را بر او نهادند.
 
در 17 سالگي ترك تحصيل كرد و بعد از آن شروع به مشروب خواري افراطي و خالكوبي روي بدنش كرد. طبق گزارش‌هاي سرويس‌هاي جاسوسي اردن كه در روزنامه آسوشيتدپرس امان به چاپ رسيده، زرقاوي به دليل تجاوز جنسي در دهه 1980 در حبس بوده است، هرچند در اين زمينه اطلاعات ديگري موجود نيست. در 20 سالگي كه از زندان آزاد شد، فردي آواره و بي هدف محسوب مي‌شد و مانند ديگر مردان جوان عرب به دنبال هدف و انگيزه بود. در نهایت اين هدف را در شمال شرقي كشورش يعني در افغانستان يافت، از اين رو به اداره جهاد يا جنگ مقدس عليه روس‌ها به شهر خوست در شرق افغانستان آمد.
 
اما اندكي دير به افغانستان رسيد زيرا روس‌ها  افغانستان را ترك كرده بودند و زرقاوي از اين پس به جاي تفنگ، قلم به دست گرفت. سپس به عنوان گزارشگر مجله كوچك جهادي‌ها به نام ''البنيان المرصوص'' مشغول به كار شد. زرقاوي در سال 1992 به شهر زرقا بازگشت و با گروهکي اسلامي به نام بيات الامام شروع به همكاري نمود. او در 1993، پس از آن كه مقامات اردني به حملات مسلحانه وي و وجود انبار بمب در منزلش پي بردند، دستگير و به زنداني در حاشيه بيابان به نام زندان «سوجا» فرستاده شد.
 
او در سال 1999 جماعت توحيد و جهاد را بنيان گذاشت و رهبري آن را تا زمان مرگش در ژوئن 2006 بر عهده داشت. وي طي پخش نوارهاي ويدئويي مسئوليت چندين عمل خشونت بار از جمله کشتن شهروندان و غير نظاميان مختلف در عراق را به عهده گرفت. زرقاوي مخالف حضور آمريکا و نيروهاي غربي در جهان اسلام بود. در اواخر سال 2004 او به اسامه بن لادن و القاعده پيوست و از اين پس جماعت توحيد و جهاد، القاعده عراق ناميده شد و زرقاوي توسط القاعده ملقب به «امير القاعده در کشور بين‌النهرين» شد.
 
زرقاوي در اواخر سال 2000 در غرب افغانستان يك اردوگاه نظامي وابسته به القاعده را راه اندازي كرد و در اينجا بود كه نامش را با الهام از شهر زادگاهش زرقا به زرقاوي تغيير داد.
 
در اوايل سال 2002، زرقاوي به شهر پيشاور پاكستان در مرز افغانستان رفت. پيشاور شهري عميقاً مذهبي بود كه اين موضوع براي او جذاب بود
 
در سپتامبر 2005 و پس از سرکوب شبه‌نظاميان سني در تلعفر توسط دولت عراق، زرقاوي عليه شيعيان در عراق اعلان جهاد کرد. در اين زمان او تعداد زيادي بمب‌گذاري انتحاري در مناطق شيعه‌نشين و همچنين عليه نيروهاي آمريکايي انجام داد. همچنين مسئول بمب‌گذاري در سه هتل در امان است.
 
ابومصعب الزرقاوي در 7 ژوئن 2006 در هشت کيلومتري شمال شهر بعقوبه در شمال بغداد پايتخت عراق به دست نيروهاي آمريکايي کشته شد. سپس ابوحمزه المهاجر که به ابوايوب المصري نيز شهرت دارد، جانشين وي در عراق شد. (46)
 
همچنين مي توان در ميان شخصيت هاي معاصر ذي نفوذ مذهبي از اشخاص ذيل نام برد:
 
'''شيخ السعد التميمي''' عالم معروف اردني كه در دهه 1960م پيش نماز مسجد الاقصي بود. وي در سال 1983م در زندان مركزي امان زنداني شد.
 
همچنين '''حسام الدين مسمار''' رئيس سابق اتحاديه داروسازان، '''دكتر عمرالمدني''' و '''حسن القل''' از شيعيان به‌نام اردن محسوب مي گردند. (47)

نسخهٔ ‏۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۲

شخصیت‌های دینی معاصر متنفذ

سید حسن بن علی سقاف

سید حسن بن علی سقاف از علما و نویسندگان سنی اردنی می‌باشد. وی از جمله شخصیت‌هایی هست که با تحقیق و نگارش آثار خوب، بخشی از وظیفه‌ی خود را در روشن‌گری جهان اسلام عمل نموده است. وی در همایش‌ها و سمینارهای بین‌المللی اسلامی‌ زیادی شرکت نمود. سید حسن بن علی بن هاشم السقاف، متولد چهارم شوال 1380 ه.ق. / 1961 م. در اردن از نوادگان پیامبر (ص) است که نسبش با 32 واسطه به امام صادق (ع) می‌رسد. وی شافعی مذهب و از نظر کلامی‌ اشعری است.

حسن سقاف تحصیلات ابتدایی را در اردن گذراند و در سال 1978م. به دمشق سفر کرد و در درس بزرگان دمشق شرکت کرد و کتاب عمدة السالک و عدة الناسک را نزد شیخ هاشم مجذوب و کتاب کبری الیقینیات و شرح الاربعین النوویــة را نزد شیخ محمد سعید رمضان البوطی آموخت و از دیگر علما همچون شیخ حسین خطاب و شیخ اسعد صاغرجی، نیز بهره جسته است. حسن سقاف بعد از بازگشت از دمشق به اردن از علمای اردن نیز استفاده علمی‌ کرد چنانچه کتاب الفرائض و المواریث را نزد شیخ قاضی مطیع حمامی‌ و کتاب شرح الجوهره باجوری را نزد شیخ محمد هلیل و متن الاجرومیــة و شرح شیخ احمد زینی دحلان را نزد شیخ احمد خضری آموخت. سپس به کشور مغرب سفر کرد و از محضر استادانی مانند سید عبدالله بن صدیق غماری محدث بزرگ مغرب استفاده برد. حسن السقاف اجازه‌های علمی‌ فراوانی از اساتید خود دریافت کرد تا آنجا در کتاب الاتحاف بأسانید و شیوخ حسن بن علی السقاف نام 40 تن از مشایخ وی که به ایشان اجازه علمی‌ داده‌اند، ذکر شده است از جمله سید عبدالعزیز بن صدیق غماری و سید عبد الحی بم صدیق غماری و شیخ ابوالفیض یاسین فادانی مکی و شیخ حبیب الرحمن اعظمی.

بسیاری از بزرگان اهل سنت او را مورد تمجید قرار داده اند از آن جمله؛ عبد العزیز بن صدیق غماری در نامه‌ای که به حسن سقاف می‌نویسد او را علامه و محدث خطاب می‌کند. هم چنین سید عبدالله بن صدیق غماری استاد حسن سقاف 5 نامه برای حسن سقاف می‌نویسد و او را زبان ناطق و حجت خود معرفی می‌کند و وجود او را رحمت و در این عصر بدون نزاع ، ناصر السنــة و نابغه می‌خواند. سعید فوده نیز او را تمجید می‌کند. حسن سقاف به خاطر مواضع ضد وهابی که دارد، مورد انتقاد بزرگان وهابی و سلفی قرار گرفته است به ویژه این که وی در سال‌های اخیر در شبکه المستقلــة به مناظره با شیخ عدنان عرعور پرداخته و تفکرات ابن تیمیه را نقد کرده است. وی فعالیت‌های سیاسی قابل‌توجهی داشته است از جمله موارد زیر:

  • وحدت اسلامی: حسن سقاف قائل است بین مسلمانانی مثل اهل سنت و امامیه و زیدیه و اباضیه که عقیده تنزیهی دارند باید وحدت ایجاد شود؛
  • حسن سقاف برای تقریب مذاهب اسلامی‌ دو بار در تلویزیون امارات در سال 1418 ق و 1419 ق دعوت شده و حضور یافته است؛
  • حضور حسن سقاف در کنگره کشور سریلانکا برای تقریب مذاهب و عقیده تنزیه و مشکلات وهابیت و سلفی‌ها. حسن سقاف قائل است وهابیت امروزه موجب اختلاف بین مسلمانان هستند؛
  • حضور حسن سقاف در سال 1419 در کنگره دمشق برای تقریب مذاهب اسلامی؛
  • ملاقات با پادشاه عمان و علمای اباضیه همچون شیخ احمد خلیلی؛
  • حسن سقاف دو بار در کنگره تقریب مذاهب اسلامی‌در تهران حضور یافت؛
  • حسن سقاف قائل است خروج بر حاکم جائر و ظالم جایز است، چنان‌که امام حسین (ع) علیه یزید قیام کرده است. او در صحیح عقیده‌ی طحاویه می‌نویسد: «ففکرة عدم الخروج علی ائمــة الجور لیست صحیحــة، و هی مخالفــة للقرآن والسنــة و عمل الصحابــة و ائمــة التابعین من اهل السنــة والجماعــة، و خلف من بعدهم خلف غیروا و بدلوا هذا الفکرة خوفا من التنکیل و التعذیب قهرا و ذلــة و استنکانــة».
  • یکی از فعالیت‌های اجتماعی و علمی‌حسن سقاف این بود که در شبکه مستقله با عدنان عرعور وهابی، روی تجسیم ابن تیمیه و افکار منحرف او مناظره کرده بود. وی همچنین کتاب‌های زیادی درباره موضوعات اجتماعی، اصولی، فقهی و اعتقادی نوشته است که در مجموع به بیش از 80 عنوان می‌رسد که غالبا در رد افکار وهابیت و متسلفین مخصوصا البانی است[۱].

آثار وی به بیش از 80 عنوان می‌رسد که غالب آن‌ها در زمینه پاسخگویی و بررسی افکار سلفی است. برخی از آن‌ها نیز در زمینه فقه و حدیث و توحید و... می‌باشد. برخی از آن‌ها عبارتند از:

  • صحیح شرح العقیدة الطحاویــة؛
  • الإمتاع والاستقصاء لأدلــة تحریم التبرع بالأعضاء؛
  • عقیدة أهل السنــة والجماعــة؛
  • شرح لعمدة السالک وعدة الناسک؛
  • احتجاج الخائب بعبارة من ادعى الإجماع فهو کاذب؛
  • بهجــة الناظر فی التوسل بالنبی الطاهر، صلى الله علیه وسلم؛
  • الإغاثــة بأدلــة الاستغاثــة؛
  • و هم سیء البخت، الذی حرّم صیام السبت؛
  • تناقضات الألبانی الواضحات،3 أجزاء؛
  • التنبیه والرد على معتقد قدم العالم والحد[۲].

مشهور بن حسن آل سلمان

مشهور بن حسن آل سلمان (متولد 1380ق)، عالم سلفی اهل سنت و صاحب تألیفات و تحقیقات جدید. الأشاعرة فی میزان أهل السنــة، از جمله آثار اوست. ‫در سال 1380ق، در فلسطین در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. در سال (1387ق/1967م)، بر اثر جنگی که یهودیان به راه انداختند، او و خانواده‌اش به اردن مهاجرت کردند و در عمان البلقاء ساکن شدند. تحصیلات متوسطه را در همان جا گذراند و در سال 1400ق، به دانشکده شریعت پیوست و در بخش «فقه و مبانی آن» مشغول به تحصیل شد و به علوم شریعت نورانی و مطالعه و تحصیل در آن اهتمام ورزید و بخش بزرگی از المجموع نووی، المغنی ابن قدامه، تفسیر ابی‌الفداء، تفسیر قرطبی، صحیح بخاری با شرح حافظ عسقلانی و صحیح مسلم با شرح نووی را مطالعه کرد. وی تحت تأثیر جمعی از علما و محققین سلفی چون احمد بن تیمیه و شاگردش ابن قیم جوزیه بود. از اساتید وی می‌توان از شیخ محمد ناصر الدین البانی و شیخ مصطفی الزرقاء نام برد.

وی از بنیان‌گذاران و سردبیران و نویسندگان مجله الأصالــة (انتشار در اردن) بوده است و یکی از بنیان‌گذاران مرکز مطالعات متدولوژی و تحقیقات علمی‌امام البانی است؛ او همچنین حلقه علم و افتاء را ایجاد کرده و در نشست‌های علمی‌ شرکت می‌کند. علمای اهل سنت، همچون: شیخ محمد نصیرالدین آلبانی، شیخ بکر ابوزید، مقبل بن هادی وادعی و... او و نوشته‌های او را ستوده‌اند. وی دارای صفحه شخصی در اینترنت و آثار متعددی است از جمله: مقدمه بر رسالــة لطیفــة جامعــة فی أصول الفقه المهمــة؛ تصحیح سبیل الرشاد فی هدی خیر العباد؛ تصحیح الاعتصام؛ الأشاعرة فی میزان أهل السنــة؛ ‫مقدمه بر الفوائد الزینیــة فی مذهب الحنفیــة؛ تصحیح جلاء الأفهام فی فضل الصلاة و السلام على محمد خیر الأنام؛ مقدمه بر أحکام النظر إلى المحرمات و ما فیه من الخطر و الآفات و الرد علی من استباح؛ مقدمه بر جهود الإمام الألبانی ناصر السنــة و الدین فی بیان عقیدة السلف الصالحین فی الإیمان بالله رب العالمین؛ السعی الحمید فی مشروعیــة المسعی الجدید[۳].

سعید عبداللطیف فوده

سعید عبداللطیف فوده متولد (1967م) در شهر کرامــه‌ی اردن؛ از علمای حاضر شافعی و استاد در عقاید اسلامی، پژوهشگر و متکلم به روش اشاعره است. دارای دانش گسترده در فلسفه و منطق و آشنا به زبان انگلیسی است. او را ابوالفداء و سیف اهل السنــة لقب داده‌اند. خانواده او فلسطینی الاصل می‌باشند که بعد از اشغال فلسطین به اردن مهاجرت کرده‌اند. دارای بیش از 80 عنوان تألیف و تصنیف می‌باشد که اکثر آن‌ها در علم کلام و منطق و رد بر فلسفه و شیعه و سکولاریسم است.

عبداللطیف بن عبدل بن صالح ابوقوره

عبداللطیف بن عبدل بن صالح ابوقوره (1906 - 2 ژانویه 1967) در شهر سلت متولد شد و در تاریخ 1386/21 هجری قمری مطابق با 2 ژانویه 1967 میلادی در شهر امان درگذشت. نسب خانواده ابوقوره، از نیاکانشان عبدالسلام بن مشیش که نسب وی به حسن المثنی می‌رسد به امام حسن بن علی (علیه السلام) و فاطمه دخت رسول خدا می‌رسد.

استقرار خانواده ابوقوره در سلت به نیمه اول قرن سیزدهم هجری قمری/قرن نوزدهم میلادی بر می‌گردد، زمانی که القرات (الخیر ابو قوره) بخشی از طایفه آل اقراع، بزرگ ترین قبیله سلت در آن زمان را تشکیل داد. اجداد خاندان ابو قوره قبل از تقسیم استعمار منطقه توسط غربیان به سلت آمدند. عبداللطیف ابو قوره تحصیلات دینی خود را فرا گرفت و از مدارس کتاتیب به دست شیخ عبدالحلیم زید الکیانی، امام و مبلغ مسجد جامع سلت و قاضی قانونی سلت فارغ التحصیل شد. سپس تحصیلات خود را در کشور و خارج از کشور، به ویژه در قاهره و دمشق ادامه داد. وی همچنین از روابط خود با رهبران و اندیشمندان جنبش‌های اسلامی‌شرق و غرب مانند حسن البنا، دکتر مصطفی الصبایی، ابوالعلا المودودی، ابوالحسن الندوی، معروف الدولبی، البشیر ابراهیمی‌و دیگر رهبران و علمای مسلمان بهره‌های بسیار برد.

عبداللطیف ابوقوره در اوایل جوانی از سلت به امان نقل مکان کرد و در تجارت، ساخت و ساز و تجارت آزاد کار کرد و از اولین کسانی بود که یک شرکت تجارت اتومبیل را در اردن تأسیس کرد که در اوایل دهه 30 قرن بیستم میلادی نماینده ماشین‌های شورولت، روور و اسکس بود. پس از آن، او بیشتر وقت، تلاش و پول خود را صرف فعالیت‌های میهنی و اسلامی‌ کرد. او در انقلاب 1936 میلادی با پول و تلاش خود در زمینه‌های مختلف شرکت کرد.

پس از آن عبداللطیف کاملا خود را وقف کار اسلامی‌ کرد و با حسن البنا، بنیان‌گذار اخوان المسلمین در مصر که مادرش از خانواده ابوقوره بود، تماس گرفت. سپس وی به دنبال تأسیس این گروه با کمک برادران خود اخوان المسلمین را در اواسط دهه چهل قرن بیستم در اردن تأسیس کرد. پس از تأسیس گروه، عبداللطیف به عنوان ناظر عمومی‌ گروه در اردن انتخاب شد. اخوان در سال 1948 تحت رهبری عبداللطیف ابو قوره در جنگ با یهودیان شرکت کرد. عبداللطیف در سال 1953 از این گروه استعفا داد[۴].

محمد عبدالرحمن خلیفه

محمد عبدالرحمن خلیفه یک نماینده پارلمان اردنی است، وی که متولد 1919 در شهر  سلت است، طولانی ترین دوره رهبری اخوان المسلمین در اردن از سال (1953 تا 1994) را عهده‌دار بوده است؛ دومین ناظر اخوان المسلمین در اردن بود، دو بار دستگیر شد و در یکی از آن‌ها به سوریه گریخت. دارای لیسانس حقوق از انستیتوی حقوق در اورشلیم اشغالی است. وی عضو اداره راهنمایی اخوان المسلمین و معاون راهنمای عمومی‌ اخوان المسلمین در جهان و همچنین بین سال‌های 1956 تا 1961 نماینده پارلمان اردن بود. وی در سال 2006 در 87 سالگی درگذشت.

شیخ محمد عبدالرحمن خلیفه النسور

شیخ محمد عبدالرحمن خلیفه النسور در سال 1919 میلادی در شهر سلت به دنیا آمد. او از طایفه النسور سلتی است. وی اولین تحصیلات خود را در الکتاب نزد شیخ عفیف زید فرا گرفت و سپس در آغاز افتتاح مدرسه السلت در آنجا تحصیل کرد. پس از پایان کلاس دهم، با دریافت بورسیه به دانشکده کشاورزی خضوری در طولکرم اعزام شد و از آنجا دیپلم کشاورزی گرفت، سپس وارد مؤسسه تربیت معلم و موفق به اخذ مدرک شد.

وی زندگی شغلی خود را به عنوان معلم در دبستان حواره و سپس در مدرسه رمتا آغاز کرد سپس تدریس را رها کرد و به انستیتوی قانون در اورشلیم پیوست و لیسانس حقوق گرفت. پس از فارغ التحصیلی، دو سال به عنوان وکیل کار کرد، سپس شورای قضایی در امان او را به عنوان قاضی صلح در معان انتخاب کرد و بعد از آن به عنوان دادستان عمومی‌ به سلت منتقل شد، سپس در همان سمت به ایربد و کراک و مادابا منتقل گردید. وی در سال 1953 میلادی به درخواست شورای اخوان که او را به عنوان دبیر کل انتخاب کرد، از قضاوت استعفا داد.

سپس از سال 1956 تا 1961 میلادی به عضویت پارلمان اردن درآمد. سرانجام از سال 1963 تا سال 2000 به عنوان رئیس جامعه مرکز خیرات اسلامی‌ فعالیت کرد. پس از سال 1968 میلادی، یک سال پس از فاجعه ژوئن به مناسبت سالگرد اشغال بیت‌المقدس توسط یهودیان، کمیته‌ای «برای نجات بیت‌المقدس» تشکیل داد. در زمان ریاست وی، جماعت اخوان نقش مهمی‌در جنبش بین‌المللی اسلامی‌ داشت. در سال 1993 میلادی نامه‌هایی برای رؤسای کشورهای عربی و اسلامی‌ فرستاد و آن‌ها را به کنار گذاشتن اختلافات و عزم برای بازگرداندن مسجد الاقصی و رفع مظلومیت فلسطینیان تحت یوغ اشغال یهودیان فراخواند.

عبدالمجید ذنیبات

عبدالمجید ذنیبات، سومین دبیر کل اخوان المسلمین در اردن و یکی از اعضای سنای اردن است که در 13 ژانویه - 2012 از سمت خود استعفا داد. عبدالمجید محمد خلیل ذنیبات در 5 اکتبر 1945 در پادشاهی هاشمی‌ اردن از یک خانواده فلاح در جدیده، استان کرک متولد شد. پدر و مادرش در حالی که کمتر از یک‌ سال داشت، درگذشتند. در سال 1951 دوره ابتدایی را در اولین مدرسه کرک گذراند و برای تحصیل در دوره متوسطه اول به مدرسه رغدان در امان منتقل شد. در سال بعد برای تکمیل تحصیلات متوسطه به کرک بازگشت و دبیرستان را در سال 1962 به پایان رساند. سپس در 1964 میلادی در دانشگاه دمشق ثبت نام کرد و لیسانس حقوق گرفت. وی در سال 1993 به عنوان معاون دبیر کل اخوان المسلمین و در سال 1994  به عنوان دبیر کل انتخاب شد و تا سال 2006 که تصمیم به استعفا گرفت در آن سمت باقی ماند.

سالم الفلاحات

سالم الفلاحات، چهارمین دبیر کل اخوان المسلمین در اردن است. وی در سال 1954 میلادی در مادابا متولد شد. سالم یوسف محمد الفلاحات در اوایل زندگی خود، در سال 1968 به جماعت اخوان پیوست در حالی که تنها چهارده سال داشت و با اخوان المسلمین در اردن در عملیات کماندویی علیه صهیونیست‌ها شرکت کرد سپس به دانشکده حقوق اسلامی‌ پیوست و یکی از برجسته ترین رهبران کار دانشجویی در دانشگاه بود. وی با اخوان المسلمین در انتخابات پارلمانی اردن همراهی کرد که منجر به مشارکت 5 وزیر از اخوان المسلمین در سال 1991 و کسب هفده کرسی در پارلمان اردن در سال 1993 شد.

سالم الفلاحات به عنوان عضو دفتر اجرایی جماعت اخوان برای دو دوره متوالی انتخاب گردید و در 3 مارس 2006  به عنوان مدیر کل اخوان المسلمین در اردن انتخاب شد. در دوران ریاست وی، محدودیت‌های دولت در فعالیت‌های سیاسی و اخوان به طور خاص ادامه داشت. سالم الفلاحات به فعالیت‌های وکالت خود، به نمایندگی از اخوان در مشاغل مختلف و رسانه‌ها ادامه داد. وی در حل و فصل اختلافات رخ داده در مادبا شرکت کرد و در سمپوزیومی‌ که توسط انجمن بازنشستگان نظامی‌ در سال 2009 برگزار شد، با عنوان گسترش پدیده خشونت و نقش نهادهای جامعه محلی در برخورد با آن سخنرانی کرد.

دکتر همام عبدالرحیم سعید

دکتر همام عبدالرحیم سعید در سال 1944 میلادی در جنین کفر راعی، استان جنین فلسطین متولد شد، وی در 30 آوریل 2008 به عنوان مدیر کل اخوان المسلمین در اردن به عنوان جانشین شیخ سالم الفلاحات انتخاب شد وی در حال حاضر مدیر مرکز مطالعات سنت پیامبر بزرگوار ، امان - اردن است. وی لیسانس حقوق اسلامی‌ خود را از دانشکده شریعت با نمره بسیار خوب و رتبه اول گروه ، دانشگاه دمشق در سال 1965 کسب کرد. هم چنین کارشناسی ارشد حدیث و علوم را از دانشکده اصول دین، دانشگاه الازهر، با نمره عالی در 1974 میلادی حائز شد و دکترای حدیث و علوم را از دانشکده مبانی دین، دانشگاه الازهر در 1977 میلادی دریافت کرد. رساله‌ی وی اولین درجه افتخار با توصیه چاپ و مبادله بین دانشگاه‌ها است. او هم چنین دارای مدرک علوم تربیتی از کالج آموزش و پرورش از دانشگاه اردن، 1970 و مطالعات مربوط به مذاهب تطبیقی از دانشگاه تمپل در فیلادلفیا - ایالات متحده آمریکا، 1979 است.

تاکنون مشاغلی چون تدریس فرهنگ اسلامی‌ در کالج علمی‌ اسلامی، امان، اردن، 1970-1965 م، دستیاری تدریس در کالج شریعت - دانشگاه اردن 1970 تا 1971، مدرسی دانشکده شرع - دانشگاه اردن 1974 تا 1975، استادیاری دانشکده شریعت - دانشگاه اردن 1977 تا 1982، دانشیاری کالج شریعت - دانشگاه اردن 1982 تا 1988 و دانشیاری دانشگاه خصوصی زرقا - اردن، 2004 را به عهده داشته است. وی عضو پارلمان اردن (1997 تا 1989) و مشاور شرعی در بیمارستان اسلا می‌از سال 1998 تا 2006 و مدیر مرکز مطالعات سنت پیامبر از سال 2006 تاکنون است. وی هم چنین دارای تألیفات فراوانی می‌باشد و تاکنون استاد میهمان در دانشگاه الجزایر در سال 1985، استاد مدعو در دانشگاه الزیتونا، تونس، 1986 و استاد مدعو در دانشگاه امام محمد بن سعود 1987 بوده و نظارت بر ده‌ها پایان نامه در کالج شریعت و دانشکده آموزش دانشگاه اردن و دانشگاه‌های دیگر را بر عهده داشته‌است. هم چنین داور در مجلات علمی‌ چون مجله مطالعات - دانشگاه اردن، مجله مطالعات یرموک - دانشگاه یرموک، مجله شرع و معارف اسلامی‌- دانشگاه کویت، شورای انتشارات علمی‌ در دانشگاه کویت، مجله دانشگاه ملی زرقا، مجله دانشگاه اسلامی‌ در غزه و دائرةالمعارف موضوعی سنت پیامبر بزرگوار است.

عصام طاهر البرقاوی

عصام طاهر البرقاوی مشهور به ابو محمد مقدسی اردنی، از چهره‌های سرشناس سلفیه‌ی جهادی معاصر متولد 1378 ق در فلسطین است. مقدسی در چهار سالگی با خانواده، فلسطین را ترک کرده و به کویت می‌رود تا تحصیلاتش تکمیل گردد. وی بعد از مهاجرت‌های مختلف در نهایت اردن را به عنوان کشور اقامت انتخاب و در آنجا سکونت می‌کند. او بعد از کویت برای تدریس به موصل می‌رود. مطالعه کتاب‌های ابن تیمیه و ابن قیم و الدرر السنیــة نوشته محمد بن الوهاب اثر قابل‌توجهی در افکار سلفی او می‌گذارد. اولین و مهم‌ترین کتاب او به نام ملــة ابراهیم است که نمونه ای از این تأثیر‌پذیری در آن مشاهده می‌شود. او به دلیل انتشار کتاب یکفر الدولــة السعودیــة در اردن مشهور شده و بارها به دلیل آراء و نظریات تکفیریش به زندان می‌رود. بارها به پاکستان و افغانستان سفر می‌کند و با افرادی همچون ایمن الظواهری، ابی عبیده بانشیری و ابو حفص مصری و ابو مصعب السوری که بعدها سازمان القاعده را تشکیل می‌دهند آشنا می‌شود. وی پس از بازگشت به اردن به دلیل برداشت نادرست از مفهوم دموکراسی و وضع قوانین در کشورهای اسلامی، کتاب الدیمقراطیه دین را نگارش می‌کند. در سال 1994 زندانی می‌شود و در زندان کتاب یا صاحبی السجن ءارباب متفرقون خیر ام الله الواحد القهار را تألیف می‌کند. بعدها به دلیل دفاع از مشروعیت عملیات 11 سپتامبر به زندان اردن روانه می‌شود. همراه شدن ابومصعب زرقاوی، پایه گذار شاخه القاعده در عراق، با مقدسی در زندان اردن موجب تأثیر پذیری زرقاوی از وی گردید[۵].

در این‌جا شایسته است که به شخصیت جنجال برانگیز زرقاوی که اخیرا در کشورهای اسلامی‌ موجبات بروز جنگ و کشتار شده و نام اسلام را با تروریسم قرین ساخته اشاره شود.

ابو مصعب زرقاوی

ابو مصعب زرقاوی (احمد فاضل النزال الخلایله) 20 اکتبر سال 1966 در شهر زرقای اردن به دنیا آمد. او در افغانستان اردویی برای تعلیم شبه‌ نظامیان راه انداخت و در اواخر سال 2004 به اسامه بن لادن و گروهک القاعده پیوست. زرقاوی پس از رفتن به عراق و به عهده گرفتن تعدادی از بمب گذاری‌ها در زمان جنگ به شهرت رسید. زرقاوی در سال 1990 گروهی به نام جماعت توحید و جهاد را بنیان گذاری کرد و سرکردگی آن را تا ژوئن سال 2006 برعهده داشت[۶]. او در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد و دارای هفت خواهر و دو برادر است. پدرش به امر طبابت سنتی مشغول بود و مادرش با بیماری سرطان خون دست به گریبان؛ در هنگام تولد نام احمد فاضل الخلایله را بر او نهادند.

در 17 سالگی ترک تحصیل کرد و بعد از آن شروع به مشروب خواری افراطی و خالکوبی روی بدنش کرد. طبق گزارش‌های سرویس‌های جاسوسی اردن که در روزنامه آسوشیتدپرس امان به چاپ رسیده، زرقاوی به دلیل تجاوز جنسی در دهه 1980 در حبس بوده است، هرچند در این زمینه اطلاعات دیگری موجود نیست. در 20 سالگی که از زندان آزاد شد، فردی آواره و بی‌هدف محسوب می‌شد و مانند دیگر مردان جوان عرب به دنبال هدف و انگیزه بود. در نهایت این هدف را در شمال شرقی کشورش یعنی در افغانستان یافت، از این رو به اداره جهاد یا جنگ مقدس علیه روس‌ها به شهر خوست در شرق افغانستان آمد.

اما اندکی دیر به افغانستان رسید زیرا روس‌ها افغانستان را ترک کرده بودند و زرقاوی از این پس به جای تفنگ، قلم به دست گرفت. سپس به عنوان گزارشگر مجله کوچک جهادی‌ها به نام البنیان المرصوص مشغول به کار شد. زرقاوی در سال 1992 به شهر زرقا بازگشت و با گروهکی اسلامی‌ به نام بیات الامام شروع به همکاری نمود. او در 1993، پس از آن که مقامات اردنی به حملات مسلحانه وی و وجود انبار بمب در منزلش پی بردند، دستگیر و به زندانی در حاشیه بیابان به نام زندان «سوجا» فرستاده شد.

او در سال 1999 جماعت توحید و جهاد را بنیان گذاشت و رهبری آن را تا زمان مرگش در ژوئن 2006 بر عهده داشت. وی طی پخش نوارهای ویدئویی مسئولیت چندین عمل خشونت بار از جمله کشتن شهروندان و غیر نظامیان مختلف در عراق را به عهده گرفت. زرقاوی مخالف حضور آمریکا و نیروهای غربی در جهان اسلام بود. در اواخر سال 2004 او به اسامه بن لادن و القاعده پیوست و از این پس جماعت توحید و جهاد، القاعده عراق نامیده شد و زرقاوی توسط القاعده ملقب به «امیر القاعده در کشور بین‌النهرین» شد. زرقاوی در اواخر سال 2000 در غرب افغانستان یک اردوگاه نظامی‌ وابسته به القاعده را راه اندازی کرد و در اینجا بود که نامش را با الهام از شهر زادگاهش زرقا به زرقاوی تغییر داد.

در اوایل سال 2002، زرقاوی به شهر پیشاور پاکستان در مرز افغانستان رفت. پیشاور شهری عمیقاً مذهبی بود که این موضوع برای او جذاب بود. در سپتامبر 2005 و پس از سرکوب شبه‌نظامیان سنی در تلعفر توسط دولت عراق، زرقاوی علیه شیعیان در عراق اعلان جهاد کرد. در این زمان او تعداد زیادی بمب‌گذاری انتحاری در مناطق شیعه‌نشین و همچنین علیه نیروهای آمریکایی انجام داد. همچنین مسئول بمب‌گذاری در سه هتل در امان است. ابومصعب الزرقاوی در 7 ژوئن 2006 در هشت کیلومتری شمال شهر بعقوبه در شمال بغداد پایتخت عراق به دست نیروهای آمریکایی کشته شد. سپس ابوحمزه المهاجر که به ابوایوب المصری نیز شهرت دارد، جانشین وی در عراق شد[۷]. همچنین می‌توان در میان شخصیت‌های معاصر ذی نفوذ مذهبی از اشخاص ذیل نام برد:

شیخ السعد التمیمی‌عالم معروف اردنی که در دهه 1960م پیش نماز مسجد الاقصی بود. وی در سال 1983م در زندان مرکزی امان زندانی شد. همچنین حسام الدین مسمار رئیس سابق اتحادیه داروسازان، دکتر عمرالمدنی و حسن القل از شیعیان به‌نام اردن محسوب می‌گردند[۸].

نیز نگاه کنید به

شخصیت های مهم و تاثیرگذار مسلمان در چین؛ شخصیت های دینی و مذهبی کوبا؛ شخصیت های مهم مسلمان تونس؛ شخصیت های دینی و مذهبی سنگال؛ شخصیت های مهم مسلمان روسیه؛ شخصیت های مهم مسلمان ساحل عاج؛ شخصیت های مهم مسلمان زیمبابوه؛ شخصیت های دینی مسلمان سیرالئون

کتابشناسی

  1. ↑ برگرفته ازhttps://www.alwahabiyah.com/fa/mostabserview/13457/%d8%ad%d8%b3%d9%86-%d8%b3%d9%82%d8%a7%d9%81/
  2. ↑ برگرفته ازhttps://www.wikipedia.org/
  3. ↑ برگرفته از https://fa.wikinoor.ir/wiki/
  4. ↑ برگرفته از https://wikipedia.ar/
  5. ↑ برگرفته از http://takfir.ir/modules/smartsection/item.php?itemid=1668
  6. ↑ برگرفته از سايت روزنامه همشهریhttp://www.hamshahrionline.ir/details/75208
  7. ↑ برگرفته از سایت خبری آفتاب http://aftabnews.ir/vdcg.y9wrak9n7pr4a.html
  8. ↑ پادشاهی اردن، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، معاونت بين‌الملل، مركز بين المللی تبليغ، ص.92
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=شخصیت‌های_دینی_معاصر_متنفذ_اردن&oldid=55536»