شخصیتهای دینی معاصر متنفذ اردن
شخصیتهای دینی معاصر منتفذ اردن شامل سید حسن بن علی سقاف؛ مشهور بن حسن آل سلمان؛ سعید عبداللطیف فوده؛ عبداللطیف بن عبدل بن صالح ابوقوره؛ محمد عبدالرحمن خلیفه؛ شیخ محمد عبدالرحمن خلیفه النسور؛ عبدالمجید ذنیبات؛ سالم الفلاحات است.
سید حسن بن علی سقاف
سید حسن بن علی سقاف از علما و نویسندگان سنی اردنی میباشد. وی از جمله شخصیتهایی هست که با تحقیق و نگارش آثار خوب، بخشی از وظیفهی خود را در روشنگری جهان اسلام عمل نموده است. وی در همایشها و سمینارهای بینالمللی اسلامی زیادی شرکت نمود. سید حسن بن علی بن هاشم السقاف، متولد چهارم شوال 1380 ه.ق. / 1961 م. در اردن از نوادگان پیامبر (ص) است که نسبش با 32 واسطه به امام صادق (ع) میرسد. وی شافعی مذهب و از نظر کلامی اشعری است.
حسن سقاف تحصیلات ابتدایی را در اردن گذراند و در سال 1978م. به دمشق سفر کرد و در درس بزرگان دمشق شرکت کرد و کتاب عمدة السالک و عدة الناسک را نزد شیخ هاشم مجذوب و کتاب کبری الیقینیات و شرح الاربعین النوویــة را نزد شیخ محمد سعید رمضان البوطی آموخت و از دیگر علما همچون شیخ حسین خطاب و شیخ اسعد صاغرجی، نیز بهره جسته است. حسن سقاف بعد از بازگشت از دمشق به اردن از علمای اردن نیز استفاده علمی کرد چنانچه کتاب الفرائض و المواریث را نزد شیخ قاضی مطیع حمامی و کتاب شرح الجوهره باجوری را نزد شیخ محمد هلیل و متن الاجرومیــة و شرح شیخ احمد زینی دحلان را نزد شیخ احمد خضری آموخت. سپس به کشور مغرب سفر کرد و از محضر استادانی مانند سید عبدالله بن صدیق غماری محدث بزرگ مغرب استفاده برد. حسن السقاف اجازههای علمی فراوانی از اساتید خود دریافت کرد تا آنجا در کتاب الاتحاف بأسانید و شیوخ حسن بن علی السقاف نام 40 تن از مشایخ وی که به ایشان اجازه علمی دادهاند، ذکر شده است از جمله سید عبدالعزیز بن صدیق غماری و سید عبد الحی بم صدیق غماری و شیخ ابوالفیض یاسین فادانی مکی و شیخ حبیب الرحمن اعظمی.
بسیاری از بزرگان اهل سنت او را مورد تمجید قرار داده اند از آن جمله؛ عبد العزیز بن صدیق غماری در نامهای که به حسن سقاف مینویسد او را علامه و محدث خطاب میکند. هم چنین سید عبدالله بن صدیق غماری استاد حسن سقاف 5 نامه برای حسن سقاف مینویسد و او را زبان ناطق و حجت خود معرفی میکند و وجود او را رحمت و در این عصر بدون نزاع ، ناصر السنــة و نابغه میخواند. سعید فوده نیز او را تمجید میکند. حسن سقاف به خاطر مواضع ضد وهابی که دارد، مورد انتقاد بزرگان وهابی و سلفی قرار گرفته است به ویژه این که وی در سالهای اخیر در شبکه المستقلــة به مناظره با شیخ عدنان عرعور پرداخته و تفکرات ابن تیمیه را نقد کرده است. وی فعالیتهای سیاسی قابلتوجهی داشته است از جمله موارد زیر:
- وحدت اسلامی: حسن سقاف قائل است بین مسلمانانی مثل اهل سنت و امامیه و زیدیه و اباضیه که عقیده تنزیهی دارند باید وحدت ایجاد شود؛
- حسن سقاف برای تقریب مذاهب اسلامی دو بار در تلویزیون امارات در سال 1418 ق و 1419 ق دعوت شده و حضور یافته است؛
- حضور حسن سقاف در کنگره کشور سریلانکا برای تقریب مذاهب و عقیده تنزیه و مشکلات وهابیت و سلفیها. حسن سقاف قائل است وهابیت امروزه موجب اختلاف بین مسلمانان هستند؛
- حضور حسن سقاف در سال 1419 در کنگره دمشق برای تقریب مذاهب اسلامی؛
- ملاقات با پادشاه عمان و علمای اباضیه همچون شیخ احمد خلیلی؛
- حسن سقاف دو بار در کنگره تقریب مذاهب اسلامیدر تهران حضور یافت؛
- حسن سقاف قائل است خروج بر حاکم جائر و ظالم جایز است، چنانکه امام حسین (ع) علیه یزید قیام کرده است. او در صحیح عقیدهی طحاویه مینویسد: «ففکرة عدم الخروج علی ائمــة الجور لیست صحیحــة، و هی مخالفــة للقرآن والسنــة و عمل الصحابــة و ائمــة التابعین من اهل السنــة والجماعــة، و خلف من بعدهم خلف غیروا و بدلوا هذا الفکرة خوفا من التنکیل و التعذیب قهرا و ذلــة و استنکانــة».
- یکی از فعالیتهای اجتماعی و علمیحسن سقاف این بود که در شبکه مستقله با عدنان عرعور وهابی، روی تجسیم ابن تیمیه و افکار منحرف او مناظره کرده بود. وی همچنین کتابهای زیادی درباره موضوعات اجتماعی، اصولی، فقهی و اعتقادی نوشته است که در مجموع به بیش از 80 عنوان میرسد که غالبا در رد افکار وهابیت و متسلفین مخصوصا البانی است[۱].
آثار وی به بیش از 80 عنوان میرسد که غالب آنها در زمینه پاسخگویی و بررسی افکار سلفی است. برخی از آنها نیز در زمینه فقه و حدیث و توحید و... میباشد. برخی از آنها عبارتند از:
- صحیح شرح العقیدة الطحاویــة؛
- الإمتاع والاستقصاء لأدلــة تحریم التبرع بالأعضاء؛
- عقیدة أهل السنــة والجماعــة؛
- شرح لعمدة السالک وعدة الناسک؛
- احتجاج الخائب بعبارة من ادعى الإجماع فهو کاذب؛
- بهجــة الناظر فی التوسل بالنبی الطاهر، صلى الله علیه وسلم؛
- الإغاثــة بأدلــة الاستغاثــة؛
- و هم سیء البخت، الذی حرّم صیام السبت؛
- تناقضات الألبانی الواضحات،3 أجزاء؛
- التنبیه والرد على معتقد قدم العالم والحد[۲].
مشهور بن حسن آل سلمان
مشهور بن حسن آل سلمان (متولد 1380ق)، عالم سلفی اهل سنت و صاحب تألیفات و تحقیقات جدید. الأشاعرة فی میزان أهل السنــة، از جمله آثار اوست. در سال 1380ق، در فلسطین در خانوادهای مذهبی متولد شد. در سال (1387ق/1967م)، بر اثر جنگی که یهودیان به راه انداختند، او و خانوادهاش به اردن مهاجرت کردند و در عمان البلقاء ساکن شدند. تحصیلات متوسطه را در همان جا گذراند و در سال 1400ق، به دانشکده شریعت پیوست و در بخش «فقه و مبانی آن» مشغول به تحصیل شد و به علوم شریعت نورانی و مطالعه و تحصیل در آن اهتمام ورزید و بخش بزرگی از المجموع نووی، المغنی ابن قدامه، تفسیر ابیالفداء، تفسیر قرطبی، صحیح بخاری با شرح حافظ عسقلانی و صحیح مسلم با شرح نووی را مطالعه کرد. وی تحت تأثیر جمعی از علما و محققین سلفی چون احمد بن تیمیه و شاگردش ابن قیم جوزیه بود. از اساتید وی میتوان از شیخ محمد ناصر الدین البانی و شیخ مصطفی الزرقاء نام برد.
وی از بنیانگذاران و سردبیران و نویسندگان مجله الأصالــة (انتشار در اردن) بوده است و یکی از بنیانگذاران مرکز مطالعات متدولوژی و تحقیقات علمیامام البانی است؛ او همچنین حلقه علم و افتاء را ایجاد کرده و در نشستهای علمی شرکت میکند. علمای اهل سنت، همچون: شیخ محمد نصیرالدین آلبانی، شیخ بکر ابوزید، مقبل بن هادی وادعی و... او و نوشتههای او را ستودهاند. وی دارای صفحه شخصی در اینترنت و آثار متعددی است از جمله: مقدمه بر رسالــة لطیفــة جامعــة فی أصول الفقه المهمــة؛ تصحیح سبیل الرشاد فی هدی خیر العباد؛ تصحیح الاعتصام؛ الأشاعرة فی میزان أهل السنــة؛ مقدمه بر الفوائد الزینیــة فی مذهب الحنفیــة؛ تصحیح جلاء الأفهام فی فضل الصلاة و السلام على محمد خیر الأنام؛ مقدمه بر أحکام النظر إلى المحرمات و ما فیه من الخطر و الآفات و الرد علی من استباح؛ مقدمه بر جهود الإمام الألبانی ناصر السنــة و الدین فی بیان عقیدة السلف الصالحین فی الإیمان بالله رب العالمین؛ السعی الحمید فی مشروعیــة المسعی الجدید[۳].
سعید عبداللطیف فوده
سعید عبداللطیف فوده متولد (1967م) در شهر کرامــهی اردن؛ از علمای حاضر شافعی و استاد در عقاید اسلامی، پژوهشگر و متکلم به روش اشاعره است. دارای دانش گسترده در فلسفه و منطق و آشنا به زبان انگلیسی است. او را ابوالفداء و سیف اهل السنــة لقب دادهاند. خانواده او فلسطینی الاصل میباشند که بعد از اشغال فلسطین به اردن مهاجرت کردهاند. دارای بیش از 80 عنوان تألیف و تصنیف میباشد که اکثر آنها در علم کلام و منطق و رد بر فلسفه و شیعه و سکولاریسم است.
عبداللطیف بن عبدل بن صالح ابوقوره
عبداللطیف بن عبدل بن صالح ابوقوره (1906 - 2 ژانویه 1967) در شهر سلت متولد شد و در تاریخ 1386/21 هجری قمری مطابق با 2 ژانویه 1967 میلادی در شهر امان درگذشت. نسب خانواده ابوقوره، از نیاکانشان عبدالسلام بن مشیش که نسب وی به حسن المثنی میرسد به امام حسن بن علی (علیه السلام) و فاطمه دخت رسول خدا میرسد.
استقرار خانواده ابوقوره در سلت به نیمه اول قرن سیزدهم هجری قمری/قرن نوزدهم میلادی بر میگردد، زمانی که القرات (الخیر ابو قوره) بخشی از طایفه آل اقراع، بزرگ ترین قبیله سلت در آن زمان را تشکیل داد. اجداد خاندان ابو قوره قبل از تقسیم استعمار منطقه توسط غربیان به سلت آمدند. عبداللطیف ابو قوره تحصیلات دینی خود را فرا گرفت و از مدارس کتاتیب به دست شیخ عبدالحلیم زید الکیانی، امام و مبلغ مسجد جامع سلت و قاضی قانونی سلت فارغ التحصیل شد. سپس تحصیلات خود را در کشور و خارج از کشور، به ویژه در قاهره و دمشق ادامه داد. وی همچنین از روابط خود با رهبران و اندیشمندان جنبشهای اسلامیشرق و غرب مانند حسن البنا، دکتر مصطفی الصبایی، ابوالعلا المودودی، ابوالحسن الندوی، معروف الدولبی، البشیر ابراهیمیو دیگر رهبران و علمای مسلمان بهرههای بسیار برد.
عبداللطیف ابوقوره در اوایل جوانی از سلت به امان نقل مکان کرد و در تجارت، ساخت و ساز و تجارت آزاد کار کرد و از اولین کسانی بود که یک شرکت تجارت اتومبیل را در اردن تأسیس کرد که در اوایل دهه 30 قرن بیستم میلادی نماینده ماشینهای شورولت، روور و اسکس بود. پس از آن، او بیشتر وقت، تلاش و پول خود را صرف فعالیتهای میهنی و اسلامی کرد. او در انقلاب 1936 میلادی با پول و تلاش خود در زمینههای مختلف شرکت کرد.
پس از آن عبداللطیف کاملا خود را وقف کار اسلامی کرد و با حسن البنا، بنیانگذار اخوان المسلمین در مصر که مادرش از خانواده ابوقوره بود، تماس گرفت. سپس وی به دنبال تأسیس این گروه با کمک برادران خود اخوان المسلمین را در اواسط دهه چهل قرن بیستم در اردن تأسیس کرد. پس از تأسیس گروه، عبداللطیف به عنوان ناظر عمومی گروه در اردن انتخاب شد. اخوان در سال 1948 تحت رهبری عبداللطیف ابو قوره در جنگ با یهودیان شرکت کرد. عبداللطیف در سال 1953 از این گروه استعفا داد[۴].
محمد عبدالرحمن خلیفه
محمد عبدالرحمن خلیفه یک نماینده پارلمان اردنی است، وی که متولد 1919 در شهر سلت است، طولانی ترین دوره رهبری اخوان المسلمین در اردن از سال (1953 تا 1994) را عهدهدار بوده است؛ دومین ناظر اخوان المسلمین در اردن بود، دو بار دستگیر شد و در یکی از آنها به سوریه گریخت. دارای لیسانس حقوق از انستیتوی حقوق در اورشلیم اشغالی است. وی عضو اداره راهنمایی اخوان المسلمین و معاون راهنمای عمومی اخوان المسلمین در جهان و همچنین بین سالهای 1956 تا 1961 نماینده پارلمان اردن بود. وی در سال 2006 در 87 سالگی درگذشت.
شیخ محمد عبدالرحمن خلیفه النسور
شیخ محمد عبدالرحمن خلیفه النسور در سال 1919 میلادی در شهر سلت به دنیا آمد. او از طایفه النسور سلتی است. وی اولین تحصیلات خود را در الکتاب نزد شیخ عفیف زید فرا گرفت و سپس در آغاز افتتاح مدرسه السلت در آنجا تحصیل کرد. پس از پایان کلاس دهم، با دریافت بورسیه به دانشکده کشاورزی خضوری در طولکرم اعزام شد و از آنجا دیپلم کشاورزی گرفت، سپس وارد مؤسسه تربیت معلم و موفق به اخذ مدرک شد.
وی زندگی شغلی خود را به عنوان معلم در دبستان حواره و سپس در مدرسه رمتا آغاز کرد سپس تدریس را رها کرد و به انستیتوی قانون در اورشلیم پیوست و لیسانس حقوق گرفت. پس از فارغ التحصیلی، دو سال به عنوان وکیل کار کرد، سپس شورای قضایی در امان او را به عنوان قاضی صلح در معان انتخاب کرد و بعد از آن به عنوان دادستان عمومی به سلت منتقل شد، سپس در همان سمت به ایربد و کراک و مادابا منتقل گردید. وی در سال 1953 میلادی به درخواست شورای اخوان که او را به عنوان دبیر کل انتخاب کرد، از قضاوت استعفا داد.
سپس از سال 1956 تا 1961 میلادی به عضویت پارلمان اردن درآمد. سرانجام از سال 1963 تا سال 2000 به عنوان رئیس جامعه مرکز خیرات اسلامی فعالیت کرد. پس از سال 1968 میلادی، یک سال پس از فاجعه ژوئن به مناسبت سالگرد اشغال بیتالمقدس توسط یهودیان، کمیتهای «برای نجات بیتالمقدس» تشکیل داد. در زمان ریاست وی، جماعت اخوان نقش مهمیدر جنبش بینالمللی اسلامی داشت. در سال 1993 میلادی نامههایی برای رؤسای کشورهای عربی و اسلامی فرستاد و آنها را به کنار گذاشتن اختلافات و عزم برای بازگرداندن مسجد الاقصی و رفع مظلومیت فلسطینیان تحت یوغ اشغال یهودیان فراخواند.
عبدالمجید ذنیبات
عبدالمجید ذنیبات، سومین دبیر کل اخوان المسلمین در اردن و یکی از اعضای سنای اردن است که در 13 ژانویه - 2012 از سمت خود استعفا داد. عبدالمجید محمد خلیل ذنیبات در 5 اکتبر 1945 در پادشاهی هاشمی اردن از یک خانواده فلاح در جدیده، استان کرک متولد شد. پدر و مادرش در حالی که کمتر از یک سال داشت، درگذشتند. در سال 1951 دوره ابتدایی را در اولین مدرسه کرک گذراند و برای تحصیل در دوره متوسطه اول به مدرسه رغدان در امان منتقل شد. در سال بعد برای تکمیل تحصیلات متوسطه به کرک بازگشت و دبیرستان را در سال 1962 به پایان رساند. سپس در 1964 میلادی در دانشگاه دمشق ثبت نام کرد و لیسانس حقوق گرفت. وی در سال 1993 به عنوان معاون دبیر کل اخوان المسلمین و در سال 1994 به عنوان دبیر کل انتخاب شد و تا سال 2006 که تصمیم به استعفا گرفت در آن سمت باقی ماند.
سالم الفلاحات
سالم الفلاحات، چهارمین دبیر کل اخوان المسلمین در اردن است. وی در سال 1954 میلادی در مادابا متولد شد. سالم یوسف محمد الفلاحات در اوایل زندگی خود، در سال 1968 به جماعت اخوان پیوست در حالی که تنها چهارده سال داشت و با اخوان المسلمین در اردن در عملیات کماندویی علیه صهیونیستها شرکت کرد سپس به دانشکده حقوق اسلامی پیوست و یکی از برجسته ترین رهبران کار دانشجویی در دانشگاه بود. وی با اخوان المسلمین در انتخابات پارلمانی اردن همراهی کرد که منجر به مشارکت 5 وزیر از اخوان المسلمین در سال 1991 و کسب هفده کرسی در پارلمان اردن در سال 1993 شد.
سالم الفلاحات به عنوان عضو دفتر اجرایی جماعت اخوان برای دو دوره متوالی انتخاب گردید و در 3 مارس 2006 به عنوان مدیر کل اخوان المسلمین در اردن انتخاب شد. در دوران ریاست وی، محدودیتهای دولت در فعالیتهای سیاسی و اخوان به طور خاص ادامه داشت. سالم الفلاحات به فعالیتهای وکالت خود، به نمایندگی از اخوان در مشاغل مختلف و رسانهها ادامه داد. وی در حل و فصل اختلافات رخ داده در مادبا شرکت کرد و در سمپوزیومی که توسط انجمن بازنشستگان نظامی در سال 2009 برگزار شد، با عنوان گسترش پدیده خشونت و نقش نهادهای جامعه محلی در برخورد با آن سخنرانی کرد.
دکتر همام عبدالرحیم سعید
دکتر همام عبدالرحیم سعید در سال 1944 میلادی در جنین کفر راعی، استان جنین فلسطین متولد شد، وی در 30 آوریل 2008 به عنوان مدیر کل اخوان المسلمین در اردن به عنوان جانشین شیخ سالم الفلاحات انتخاب شد وی در حال حاضر مدیر مرکز مطالعات سنت پیامبر بزرگوار ، امان - اردن است. وی لیسانس حقوق اسلامی خود را از دانشکده شریعت با نمره بسیار خوب و رتبه اول گروه ، دانشگاه دمشق در سال 1965 کسب کرد. هم چنین کارشناسی ارشد حدیث و علوم را از دانشکده اصول دین، دانشگاه الازهر، با نمره عالی در 1974 میلادی حائز شد و دکترای حدیث و علوم را از دانشکده مبانی دین، دانشگاه الازهر در 1977 میلادی دریافت کرد. رسالهی وی اولین درجه افتخار با توصیه چاپ و مبادله بین دانشگاهها است. او هم چنین دارای مدرک علوم تربیتی از کالج آموزش و پرورش از دانشگاه اردن، 1970 و مطالعات مربوط به مذاهب تطبیقی از دانشگاه تمپل در فیلادلفیا - ایالات متحده آمریکا، 1979 است.
تاکنون مشاغلی چون تدریس فرهنگ اسلامی در کالج علمی اسلامی، امان، اردن، 1970-1965 م، دستیاری تدریس در کالج شریعت - دانشگاه اردن 1970 تا 1971، مدرسی دانشکده شرع - دانشگاه اردن 1974 تا 1975، استادیاری دانشکده شریعت - دانشگاه اردن 1977 تا 1982، دانشیاری کالج شریعت - دانشگاه اردن 1982 تا 1988 و دانشیاری دانشگاه خصوصی زرقا - اردن، 2004 را به عهده داشته است. وی عضو پارلمان اردن (1997 تا 1989) و مشاور شرعی در بیمارستان اسلا میاز سال 1998 تا 2006 و مدیر مرکز مطالعات سنت پیامبر از سال 2006 تاکنون است. وی هم چنین دارای تألیفات فراوانی میباشد و تاکنون استاد میهمان در دانشگاه الجزایر در سال 1985، استاد مدعو در دانشگاه الزیتونا، تونس، 1986 و استاد مدعو در دانشگاه امام محمد بن سعود 1987 بوده و نظارت بر دهها پایان نامه در کالج شریعت و دانشکده آموزش دانشگاه اردن و دانشگاههای دیگر را بر عهده داشته است. هم چنین داور در مجلات علمی چون مجله مطالعات - دانشگاه اردن، مجله مطالعات یرموک - دانشگاه یرموک، مجله شرع و معارف اسلامی- دانشگاه کویت، شورای انتشارات علمی در دانشگاه کویت، مجله دانشگاه ملی زرقا، مجله دانشگاه اسلامی در غزه و دائرةالمعارف موضوعی سنت پیامبر بزرگوار است.
عصام طاهر البرقاوی
عصام طاهر البرقاوی مشهور به ابو محمد مقدسی اردنی، از چهرههای سرشناس سلفیهی جهادی معاصر متولد 1378 ق در فلسطین است. مقدسی در چهار سالگی با خانواده، فلسطین را ترک کرده و به کویت میرود تا تحصیلاتش تکمیل گردد. وی بعد از مهاجرتهای مختلف در نهایت اردن را به عنوان کشور اقامت انتخاب و در آنجا سکونت میکند. او بعد از کویت برای تدریس به موصل میرود. مطالعه کتابهای ابن تیمیه و ابن قیم و الدرر السنیــة نوشته محمد بن الوهاب اثر قابلتوجهی در افکار سلفی او میگذارد. اولین و مهمترین کتاب او به نام ملــة ابراهیم است که نمونه ای از این تأثیرپذیری در آن مشاهده میشود. او به دلیل انتشار کتاب یکفر الدولــة السعودیــة در اردن مشهور شده و بارها به دلیل آراء و نظریات تکفیریش به زندان میرود. بارها به پاکستان و افغانستان سفر میکند و با افرادی همچون ایمن الظواهری، ابی عبیده بانشیری و ابو حفص مصری و ابو مصعب السوری که بعدها سازمان القاعده را تشکیل میدهند آشنا میشود. وی پس از بازگشت به اردن به دلیل برداشت نادرست از مفهوم دموکراسی و وضع قوانین در کشورهای اسلامی، کتاب الدیمقراطیه دین را نگارش میکند. در سال 1994 زندانی میشود و در زندان کتاب یا صاحبی السجن ءارباب متفرقون خیر ام الله الواحد القهار را تألیف میکند. بعدها به دلیل دفاع از مشروعیت عملیات 11 سپتامبر به زندان اردن روانه میشود. همراه شدن ابومصعب زرقاوی، پایه گذار شاخه القاعده در عراق، با مقدسی در زندان اردن موجب تأثیر پذیری زرقاوی از وی گردید[۵].
در اینجا شایسته است که به شخصیت جنجال برانگیز زرقاوی که اخیرا در کشورهای اسلامی موجبات بروز جنگ و کشتار شده و نام اسلام را با تروریسم قرین ساخته اشاره شود.
ابو مصعب زرقاوی
ابو مصعب زرقاوی (احمد فاضل النزال الخلایله) 20 اکتبر سال 1966 در شهر زرقای اردن به دنیا آمد. او در افغانستان اردویی برای تعلیم شبه نظامیان راه انداخت و در اواخر سال 2004 به اسامه بن لادن و گروهک القاعده پیوست. زرقاوی پس از رفتن به عراق و به عهده گرفتن تعدادی از بمب گذاریها در زمان جنگ به شهرت رسید. زرقاوی در سال 1990 گروهی به نام جماعت توحید و جهاد را بنیان گذاری کرد و سرکردگی آن را تا ژوئن سال 2006 برعهده داشت[۶]. او در خانوادهای فقیر به دنیا آمد و دارای هفت خواهر و دو برادر است. پدرش به امر طبابت سنتی مشغول بود و مادرش با بیماری سرطان خون دست به گریبان؛ در هنگام تولد نام احمد فاضل الخلایله را بر او نهادند.
در 17 سالگی ترک تحصیل کرد و بعد از آن شروع به مشروب خواری افراطی و خالکوبی روی بدنش کرد. طبق گزارشهای سرویسهای جاسوسی اردن که در روزنامه آسوشیتدپرس امان به چاپ رسیده، زرقاوی به دلیل تجاوز جنسی در دهه 1980 در حبس بوده است، هرچند در این زمینه اطلاعات دیگری موجود نیست. در 20 سالگی که از زندان آزاد شد، فردی آواره و بیهدف محسوب میشد و مانند دیگر مردان جوان عرب به دنبال هدف و انگیزه بود. در نهایت این هدف را در شمال شرقی کشورش یعنی در افغانستان یافت، از این رو به اداره جهاد یا جنگ مقدس علیه روسها به شهر خوست در شرق افغانستان آمد.
اما اندکی دیر به افغانستان رسید زیرا روسها افغانستان را ترک کرده بودند و زرقاوی از این پس به جای تفنگ، قلم به دست گرفت. سپس به عنوان گزارشگر مجله کوچک جهادیها به نام البنیان المرصوص مشغول به کار شد. زرقاوی در سال 1992 به شهر زرقا بازگشت و با گروهکی اسلامی به نام بیات الامام شروع به همکاری نمود. او در 1993، پس از آن که مقامات اردنی به حملات مسلحانه وی و وجود انبار بمب در منزلش پی بردند، دستگیر و به زندانی در حاشیه بیابان به نام زندان «سوجا» فرستاده شد.
او در سال 1999 جماعت توحید و جهاد را بنیان گذاشت و رهبری آن را تا زمان مرگش در ژوئن 2006 بر عهده داشت. وی طی پخش نوارهای ویدئویی مسئولیت چندین عمل خشونت بار از جمله کشتن شهروندان و غیر نظامیان مختلف در عراق را به عهده گرفت. زرقاوی مخالف حضور آمریکا و نیروهای غربی در جهان اسلام بود. در اواخر سال 2004 او به اسامه بن لادن و القاعده پیوست و از این پس جماعت توحید و جهاد، القاعده عراق نامیده شد و زرقاوی توسط القاعده ملقب به «امیر القاعده در کشور بینالنهرین» شد. زرقاوی در اواخر سال 2000 در غرب افغانستان یک اردوگاه نظامی وابسته به القاعده را راه اندازی کرد و در اینجا بود که نامش را با الهام از شهر زادگاهش زرقا به زرقاوی تغییر داد.
در اوایل سال 2002، زرقاوی به شهر پیشاور پاکستان در مرز افغانستان رفت. پیشاور شهری عمیقاً مذهبی بود که این موضوع برای او جذاب بود. در سپتامبر 2005 و پس از سرکوب شبهنظامیان سنی در تلعفر توسط دولت عراق، زرقاوی علیه شیعیان در عراق اعلان جهاد کرد. در این زمان او تعداد زیادی بمبگذاری انتحاری در مناطق شیعهنشین و همچنین علیه نیروهای آمریکایی انجام داد. همچنین مسئول بمبگذاری در سه هتل در امان است. ابومصعب الزرقاوی در 7 ژوئن 2006 در هشت کیلومتری شمال شهر بعقوبه در شمال بغداد پایتخت عراق به دست نیروهای آمریکایی کشته شد. سپس ابوحمزه المهاجر که به ابوایوب المصری نیز شهرت دارد، جانشین وی در عراق شد[۷]. همچنین میتوان در میان شخصیتهای معاصر ذی نفوذ مذهبی از اشخاص ذیل نام برد:
شیخ السعد التمیمی عالم معروف اردنی که در دهه 1960م پیش نماز مسجد الاقصی بود. وی در سال 1983م در زندان مرکزی امان زندانی شد. همچنین حسام الدین مسمار رئیس سابق اتحادیه داروسازان، دکتر عمرالمدنی و حسن القل از شیعیان بهنام اردن محسوب میگردند[۸][۹].
نیز نگاه کنید به
شخصیت های مهم و تاثیرگذار مسلمان در چین؛ شخصیت های دینی و مذهبی کوبا؛ شخصیت های مهم مسلمان تونس؛ شخصیت های دینی و مذهبی سنگال؛ شخصیت های مهم مسلمان روسیه؛ شخصیت های مهم مسلمان ساحل عاج؛ شخصیت های مهم مسلمان زیمبابوه؛ شخصیت های دینی مسلمان سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ برگرفته ازhttps://www.alwahabiyah.com/fa/mostabserview/13457/%d8%ad%d8%b3%d9%86-%d8%b3%d9%82%d8%a7%d9%81/
- ↑ برگرفته ازhttps://www.wikipedia.org/
- ↑ برگرفته از https://fa.wikinoor.ir/wiki/
- ↑ برگرفته از https://wikipedia.ar/
- ↑ برگرفته از http://takfir.ir/modules/smartsection/item.php?itemid=1668
- ↑ برگرفته از سايت روزنامه همشهریhttp://www.hamshahrionline.ir/details/75208
- ↑ برگرفته از سایت خبری آفتاب http://aftabnews.ir/vdcg.y9wrak9n7pr4a.html
- ↑ پادشاهی اردن، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، معاونت بينالملل، مركز بين المللی تبليغ، ص.92
- ↑ لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)