هنر گفتگوی فرانسوی ها: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
فرانسوی‌ها مباحثه جو هستند اما بحث در اینجا به معنی بیان دیدگاه خویش است نه یک حمله ناپسند. فرانسوی‌ها به سرعت در صدد نقادی هر کس و  هرچیزی بر می‌آیند, اما غالبا هدف این است که فرصتی برای بحث فراهم شود و یا به قول معروف سر صحبت باز شود. امتناع از صحبت کردن اشتباه اساسی به حساب می‌آید. بهترین گفتگوها با یک شکوه آغاز می‌شود و با اظهار یک فکر و عقیده تحلیلی رضایت بخش پایان می‌یابد. در فرانسه هنر گفتگو بسیار پیشرفت پیدا کرده است و از قواعد بسیار معینی تبعیت می‌کند. در فرانسه بدون گفتن روزبخیر خانم یا آقا به مغازه‌دار یا کارمندی که منتظر ایستاده است, و او را انسان دیگری به حساب آوردن, بی‌ادبی بسیار بزرگی محسوب می‌شود و هرگز بدون گفتن مرسی یا خداحافظ به اشخاص نام‌برده مغازه را ترک نکنید. به این صورت از آنها به عنوان میزبان قدردانی می‌کنید. زیرا شما در قلمرو آنها هستید و باتوجه به این اصل ساده که شما به تشکیلات آنها وارد می‌شوید, باید به ارتباطی که بین شما هست, احترام بگذارید حتی اگر"صرفا نگاه می‌کنید". فرانسوی‌ها وقتی گفتگو می‌کنند, بسیار راحت هستند و با صداقت و انرژی نظرات خود را بیان می‌کنند و فقط منتظر فرصت هستند که شروع کنند. اساسی‌ترین موضوعاتی که باید از آنها اجتناب کرد, عبارتند از: پرسیدن سن اشخاص, میزان درآمد و کاری که برای گذراندن زندگی می‌کنند. فرانسوی‌ها درباره سیاست جهانی, تاریخ و انواع هنر افراد بسیار مطلعی هستند و علاقمند خواهند بود که عقاید مخاطب خود را هم بشنوند. درباره هرچه که صحبت می‌کنید, به خاطر داشته باشید که صدایتان آهسته باشد. به یاد داشته باشید که فرانسویان در مکان‌های عمومی بسیار آرام صحبت می‌کنند, و صرفا جهت ملاحظه دیگران بسیار آرام‌تر از آنکه در منزل صحبت می‌کنند. پس صدایتان را آرام و ملایم کنید. این قاعده گفتگوی طلایی گفتگو در فرانسه است. بحث برای فرانسوی امروز به همان معنی است که تفکر برای دکارت بود, دلیلی برای اثبات وجود خود. من بحث می‌کنم پس هستم. فرانسویان دوست ندارند درباره هیچ موضوعی به اندازه سیاست و فلسفه مطالعه و گفتگو کنند. قهرمانان فرانسه چهره‌های ادبی و سیاسی آن هستند نه ستاره‌های موسیقی راک.
فرانسوی‌ها مباحثه جو هستند اما بحث در اینجا به معنی بیان دیدگاه خویش است نه یک حمله ناپسند. فرانسوی‌ها به سرعت در صدد نقادی هر کس و  هرچیزی بر می‌آیند, اما غالبا هدف این است که فرصتی برای بحث فراهم شود و یا به قول معروف سر صحبت باز شود. امتناع از صحبت کردن اشتباه اساسی به حساب می‌آید. بهترین گفتگوها با یک شکوه آغاز می‌شود و با اظهار یک فکر و عقیده تحلیلی رضایت بخش پایان می‌یابد. در فرانسه هنر گفتگو بسیار پیشرفت پیدا کرده است و از قواعد بسیار معینی تبعیت می‌کند. در فرانسه بدون گفتن روزبخیر خانم یا آقا به مغازه‌دار یا کارمندی که منتظر ایستاده است, و او را انسان دیگری به حساب آوردن, بی‌ادبی بسیار بزرگی محسوب می‌شود و هرگز بدون گفتن مرسی یا خداحافظ به اشخاص نام‌برده مغازه را ترک نکنید. به این صورت از آنها به عنوان میزبان قدردانی می‌کنید. زیرا شما در قلمرو آنها هستید و باتوجه به این اصل ساده که شما به تشکیلات آنها وارد می‌شوید, باید به ارتباطی که بین شما هست, احترام بگذارید حتی اگر"صرفا نگاه می‌کنید". فرانسوی‌ها وقتی گفتگو می‌کنند, بسیار راحت هستند و با صداقت و انرژی نظرات خود را بیان می‌کنند و فقط منتظر فرصت هستند که شروع کنند. اساسی‌ترین موضوعاتی که باید از آنها اجتناب کرد, عبارتند از: پرسیدن سن اشخاص, میزان درآمد و کاری که برای گذراندن زندگی می‌کنند. فرانسوی‌ها درباره سیاست جهانی, تاریخ و انواع هنر افراد بسیار مطلعی هستند و علاقمند خواهند بود که عقاید مخاطب خود را هم بشنوند. درباره هرچه که صحبت می‌کنید, به خاطر داشته باشید که صدایتان آهسته باشد. به یاد داشته باشید که فرانسویان در مکان‌های عمومی بسیار آرام صحبت می‌کنند, و صرفا جهت ملاحظه دیگران بسیار آرام‌تر از آنکه در منزل صحبت می‌کنند. پس صدایتان را آرام و ملایم کنید. این قاعده گفتگوی طلایی گفتگو در فرانسه است. بحث برای فرانسوی امروز به همان معنی است که تفکر برای دکارت بود, دلیلی برای اثبات وجود خود. من بحث می‌کنم پس هستم. فرانسویان دوست ندارند درباره هیچ موضوعی به اندازه سیاست و فلسفه مطالعه و گفتگو کنند. قهرمانان فرانسه چهره‌های ادبی و سیاسی آن هستند نه ستاره‌های موسیقی راک.<ref>نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] ( در دست انتشار )،</ref>
==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
[[فرهنگ عمومی ژاپن]]؛ [[فرهنگ عمومی سودان]]؛ [[فرهنگ عمومی اردن]]؛ [[فرهنگ عمومی سوریه]]؛ [[فرهنگ عمومی افغانستان]]؛ [[فرهنگ عمومی سنگال]]؛ [[فرهنگ عمومی کوبا]]؛ [[فرهنگ عمومی کانادا]]؛ [[فرهنگ عمومی لبنان]]؛ [[فرهنگ عمومی تونس]]؛ [[فرهنگ عمومی روسیه]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین|فرهنگ عمومی چین]]؛ [[فرهنگ عمومی ساحل عاج]]؛ [[فرهنگ عمومی در مصر|فرهنگ عمومی مصر]]؛ [[فرهنگ عمومی فرانسه]]؛ [[فرهنگ عمومی اسپانیا]]؛ [[فرهنگ عمومی اوکراین]]؛ [[فرهنگ عمومی قطر]]؛ [[فرهنگ عمومی زیمبابوه]]، [[فرهنگ عمومی سیرالئون]]؛ [[فرهنگ عمومی اتیوپی]]؛ [[فرهنگ عمومی مالی]]؛ [[فرهنگ عمومی آرژانتین]].
[[فرهنگ عمومی ژاپن]]؛ [[فرهنگ عمومی سودان]]؛ [[فرهنگ عمومی اردن]]؛ [[فرهنگ عمومی سوریه]]؛ [[فرهنگ عمومی افغانستان]]؛ [[فرهنگ عمومی سنگال]]؛ [[فرهنگ عمومی کوبا]]؛ [[فرهنگ عمومی کانادا]]؛ [[فرهنگ عمومی لبنان]]؛ [[فرهنگ عمومی تونس]]؛ [[فرهنگ عمومی روسیه]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین|فرهنگ عمومی چین]]؛ [[فرهنگ عمومی ساحل عاج]]؛ [[فرهنگ عمومی در مصر|فرهنگ عمومی مصر]]؛ [[فرهنگ عمومی فرانسه]]؛ [[فرهنگ عمومی اسپانیا]]؛ [[فرهنگ عمومی اوکراین]]؛ [[فرهنگ عمومی قطر]]؛ [[فرهنگ عمومی زیمبابوه]]، [[فرهنگ عمومی سیرالئون]]؛ [[فرهنگ عمومی اتیوپی]]؛ [[فرهنگ عمومی مالی]]؛ [[فرهنگ عمومی آرژانتین]].

نسخهٔ ‏۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۴

فرانسوی‌ها مباحثه جو هستند اما بحث در اینجا به معنی بیان دیدگاه خویش است نه یک حمله ناپسند. فرانسوی‌ها به سرعت در صدد نقادی هر کس و  هرچیزی بر می‌آیند, اما غالبا هدف این است که فرصتی برای بحث فراهم شود و یا به قول معروف سر صحبت باز شود. امتناع از صحبت کردن اشتباه اساسی به حساب می‌آید. بهترین گفتگوها با یک شکوه آغاز می‌شود و با اظهار یک فکر و عقیده تحلیلی رضایت بخش پایان می‌یابد. در فرانسه هنر گفتگو بسیار پیشرفت پیدا کرده است و از قواعد بسیار معینی تبعیت می‌کند. در فرانسه بدون گفتن روزبخیر خانم یا آقا به مغازه‌دار یا کارمندی که منتظر ایستاده است, و او را انسان دیگری به حساب آوردن, بی‌ادبی بسیار بزرگی محسوب می‌شود و هرگز بدون گفتن مرسی یا خداحافظ به اشخاص نام‌برده مغازه را ترک نکنید. به این صورت از آنها به عنوان میزبان قدردانی می‌کنید. زیرا شما در قلمرو آنها هستید و باتوجه به این اصل ساده که شما به تشکیلات آنها وارد می‌شوید, باید به ارتباطی که بین شما هست, احترام بگذارید حتی اگر"صرفا نگاه می‌کنید". فرانسوی‌ها وقتی گفتگو می‌کنند, بسیار راحت هستند و با صداقت و انرژی نظرات خود را بیان می‌کنند و فقط منتظر فرصت هستند که شروع کنند. اساسی‌ترین موضوعاتی که باید از آنها اجتناب کرد, عبارتند از: پرسیدن سن اشخاص, میزان درآمد و کاری که برای گذراندن زندگی می‌کنند. فرانسوی‌ها درباره سیاست جهانی, تاریخ و انواع هنر افراد بسیار مطلعی هستند و علاقمند خواهند بود که عقاید مخاطب خود را هم بشنوند. درباره هرچه که صحبت می‌کنید, به خاطر داشته باشید که صدایتان آهسته باشد. به یاد داشته باشید که فرانسویان در مکان‌های عمومی بسیار آرام صحبت می‌کنند, و صرفا جهت ملاحظه دیگران بسیار آرام‌تر از آنکه در منزل صحبت می‌کنند. پس صدایتان را آرام و ملایم کنید. این قاعده گفتگوی طلایی گفتگو در فرانسه است. بحث برای فرانسوی امروز به همان معنی است که تفکر برای دکارت بود, دلیلی برای اثبات وجود خود. من بحث می‌کنم پس هستم. فرانسویان دوست ندارند درباره هیچ موضوعی به اندازه سیاست و فلسفه مطالعه و گفتگو کنند. قهرمانان فرانسه چهره‌های ادبی و سیاسی آن هستند نه ستاره‌های موسیقی راک.[۱]

نیز نگاه کنید به

فرهنگ عمومی ژاپن؛ فرهنگ عمومی سودان؛ فرهنگ عمومی اردن؛ فرهنگ عمومی سوریه؛ فرهنگ عمومی افغانستان؛ فرهنگ عمومی سنگال؛ فرهنگ عمومی کوبا؛ فرهنگ عمومی کانادا؛ فرهنگ عمومی لبنان؛ فرهنگ عمومی تونس؛ فرهنگ عمومی روسیه؛ فرهنگ عمومی چین؛ فرهنگ عمومی ساحل عاج؛ فرهنگ عمومی مصر؛ فرهنگ عمومی فرانسه؛ فرهنگ عمومی اسپانیا؛ فرهنگ عمومی اوکراین؛ فرهنگ عمومی قطر؛ فرهنگ عمومی زیمبابوه، فرهنگ عمومی سیرالئون؛ فرهنگ عمومی اتیوپی؛ فرهنگ عمومی مالی؛ فرهنگ عمومی آرژانتین.

  1. نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار )،