معماری در تونس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[معماری در تونس|معماری تونس]] دارای ادوار متعددی است و عناصر بربری، فینیقی، رومی، ایرانی، اندلسی و عثمانی موجود در آن نشان‌دهنده آمیختگی و درهم تنیدگی این ادوار تاریخی است. بافت خانه‌ها، بازارها، دروازه‌ها و باغ‌های [[تونس]] در مناطق گوناگون این کشور از حضور ویژگی‌های [[معماری در تونس|معماری]] بومی و غیربومی‌گوناگونی حکایت دارد. طرح خانه‌های تونسی از زمان فینیقی‌ها و برگرفته از خانه‌های شهر حیره است که از سبک معماری کلبه ایرانی الهام‌گرفته است.<ref>کعاک، عثمان (۱۳۸۷). روابط ایران و تونس در گذر زمان؛ ترجمه و تحقیق ستار عودی. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی،ص6.</ref> نخستین نمودهای حضور سبک‌های [[معماری در تونس|معماری اسلامی در تونس]] را می‌توان در بناهایی مانند جامع عقبه بن نافع در شهر قیروان و برخی از قلعه‌های موجود در شهرهای ساحلی [[تونس]] مشاهده کرد. معماری اسلامی باگذشت زمان و به‌طور خاص در [[اغلبیان در تونس|دوران اغلبیان]] به دیگر مناطق این کشور گسترش یافت. مهاجرت مسلمانان اسپانیایی معروف به «مورها» یا «موریسکی‌ها» در قرن هفدهم میلادی به [[تونس]]، در انتقال هنر معماری اندلسی به این کشور بسیار مؤثر بوده است و این سبک از معماری در بسیاری از ساختمان‌های کلاسیک تونس، مانند مقام ابی زمعه بلوی در قیروان دیده می‌شود. حضور چندصدساله عثمانی‌ها در [[تونس]] نیز نقش مهمی در انتقال معماری شرقی به این کشور داشته است.<ref>شیلا بلر؛ جاناتان ام بلوم (۱۳۸۵). هنر و معماری اسلامی. ترجمه اردشیر اشراقی. تهران: سروش،ص290.</ref> | [[معماری در تونس|معماری تونس]] دارای ادوار متعددی است و عناصر بربری، فینیقی، رومی، ایرانی، اندلسی و عثمانی موجود در آن نشان‌دهنده آمیختگی و درهم تنیدگی این ادوار تاریخی است. بافت خانه‌ها، بازارها، دروازه‌ها و باغ‌های [[تونس]] در مناطق گوناگون این کشور از حضور ویژگی‌های [[معماری در تونس|معماری]] بومی و غیربومی‌گوناگونی حکایت دارد. طرح خانه‌های تونسی از زمان فینیقی‌ها و برگرفته از خانه‌های شهر حیره است که از سبک معماری کلبه ایرانی الهام‌گرفته است.<ref>کعاک، عثمان (۱۳۸۷). روابط ایران و تونس در گذر زمان؛ ترجمه و تحقیق ستار عودی. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی،ص6.</ref> نخستین نمودهای حضور سبک‌های [[معماری در تونس|معماری اسلامی در تونس]] را می‌توان در بناهایی مانند جامع عقبه بن نافع در شهر قیروان و برخی از قلعه‌های موجود در شهرهای ساحلی [[تونس]] مشاهده کرد. معماری اسلامی باگذشت زمان و به‌طور خاص در [[اغلبیان در تونس|دوران اغلبیان]] به دیگر مناطق این کشور گسترش یافت. مهاجرت مسلمانان اسپانیایی معروف به «مورها» یا «موریسکی‌ها» در قرن هفدهم میلادی به [[تونس]]، در انتقال هنر معماری اندلسی به این کشور بسیار مؤثر بوده است و این سبک از معماری در بسیاری از ساختمان‌های کلاسیک تونس، مانند مقام ابی زمعه بلوی در قیروان دیده می‌شود. حضور چندصدساله عثمانی‌ها در [[تونس]] نیز نقش مهمی در انتقال معماری شرقی به این کشور داشته است.<ref>شیلا بلر؛ جاناتان ام بلوم (۱۳۸۵). هنر و معماری اسلامی. ترجمه اردشیر اشراقی. تهران: سروش،ص290.</ref> | ||
امروزه، سبک معماری‌های مختلف شرقی و غربی در ساختمان‌های جدید [[تونس]]، به‌ویژه هتل‌ها و رستوران‌ها، دیده می‌شود. [[معماری در تونس|سبک معماری]] بیشتر منازل، کوچه‌ها و مغازه‌های موجود در مناطق | امروزه، سبک معماری‌های مختلف شرقی و غربی در ساختمان‌های جدید [[تونس]]، به‌ویژه هتل‌ها و رستوران‌ها، دیده می‌شود. [[معماری در تونس|سبک معماری]] بیشتر منازل، کوچه‌ها و مغازه‌های موجود در مناطق ش[[مالی]] [[تونس]] آمیزه‌ای از معماری اسلامی و فرانسوی است و بسیاری از هندسه معماری ساختمان‌ها و بناهای موجود در مناطق مرکزی و جنوبی این کشور نیز دارای معماری اغلب اسلامی-بربری است.<ref>عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ [[تونس]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی], ص 231.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۰
معماری تونس دارای ادوار متعددی است و عناصر بربری، فینیقی، رومی، ایرانی، اندلسی و عثمانی موجود در آن نشان‌دهنده آمیختگی و درهم تنیدگی این ادوار تاریخی است. بافت خانه‌ها، بازارها، دروازه‌ها و باغ‌های تونس در مناطق گوناگون این کشور از حضور ویژگی‌های معماری بومی و غیربومی‌گوناگونی حکایت دارد. طرح خانه‌های تونسی از زمان فینیقی‌ها و برگرفته از خانه‌های شهر حیره است که از سبک معماری کلبه ایرانی الهام‌گرفته است.[۱] نخستین نمودهای حضور سبک‌های معماری اسلامی در تونس را می‌توان در بناهایی مانند جامع عقبه بن نافع در شهر قیروان و برخی از قلعه‌های موجود در شهرهای ساحلی تونس مشاهده کرد. معماری اسلامی باگذشت زمان و به‌طور خاص در دوران اغلبیان به دیگر مناطق این کشور گسترش یافت. مهاجرت مسلمانان اسپانیایی معروف به «مورها» یا «موریسکی‌ها» در قرن هفدهم میلادی به تونس، در انتقال هنر معماری اندلسی به این کشور بسیار مؤثر بوده است و این سبک از معماری در بسیاری از ساختمان‌های کلاسیک تونس، مانند مقام ابی زمعه بلوی در قیروان دیده می‌شود. حضور چندصدساله عثمانی‌ها در تونس نیز نقش مهمی در انتقال معماری شرقی به این کشور داشته است.[۲]
امروزه، سبک معماری‌های مختلف شرقی و غربی در ساختمان‌های جدید تونس، به‌ویژه هتل‌ها و رستوران‌ها، دیده می‌شود. سبک معماری بیشتر منازل، کوچه‌ها و مغازه‌های موجود در مناطق شمالی تونس آمیزه‌ای از معماری اسلامی و فرانسوی است و بسیاری از هندسه معماری ساختمان‌ها و بناهای موجود در مناطق مرکزی و جنوبی این کشور نیز دارای معماری اغلب اسلامی-بربری است.[۳]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ کعاک، عثمان (۱۳۸۷). روابط ایران و تونس در گذر زمان؛ ترجمه و تحقیق ستار عودی. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی،ص6.
- ↑ شیلا بلر؛ جاناتان ام بلوم (۱۳۸۵). هنر و معماری اسلامی. ترجمه اردشیر اشراقی. تهران: سروش،ص290.
- ↑ عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 231.