معماری در کانادا

از دانشنامه ملل

ساخت و ساز در کانادا از زمان‌های ماقبل تاریخ تا امروز ادامه داشته است. اجداد کانادایی‌ها معماری بسیار متنوعی به ارث گذاشته‌اند. آنها غالباً در واکنش به بعضی از شرایط آب و هوایی، مانند سرمای سخت، سازه‌های ابتکاری خلق کرده‌اند. ویژگی و مشخصه‌های اصلی این معماری‌ها استفاده از فنون و تکنولوژی ساختمان‌سازی برای راحتی و آسایش بیشتر، آزادی سبک‌ها و ایده‌های ساختمان‌سازی می‌باشد که از مردمان دیگر کشورها گرفته شده است.

تا قبل از ورود اروپاییان، این سرزمین وسیع در دست گروه‌های مردمان بومی بود که هریک ساختمان‌هایی متناسب با محیط زندگی‌شان می‌ساختند. با ورود اروپاییان در قرن هفدهم، سبک معماری تا اواخر قرن نوزدهم به سبک‌های ساختمان‌سازی فرانسه و انگلستان گرایش پیدا کرد.

پس از اتحاد کانادا، فرصت‌های جدید ساختمان‌سازی برای معماران به وجود آمد. مصالح ساختمانی جدید، از قبیل داربست‌های فلزی و بتن‌های مستحکم، به سرعت در کارهای آنها وارد شد. فروشگاه رابرت سیمون، (Rbert Simpson Store) که در سال 1895م توسط ادموند بورک (Edmund Burke) در تورنتو طراحی شد، اولین ساختمان با یک اسکلت فلزی و نمای بیرونی تیغه‌ای در این کشور بود. در اوایل قرن بیستم معماری کشورتحت تأثیر معماری آمریکایی قرار گرفت. اصول اساسی معماری مدرن کانادا در اوایل دهه 1900م پایه‌ریزی شد. بسیاری از آسمان‌خراش‌ها با الهام از نظرات معماران دانشگاه شیکاگو (Chicago School) با اسکلت‌های فولادی ساخته شد. اتاق‌های الکتریکی (Electric Chambers) در وینیپگ و ساختمان برکس (Briks Building) در ونکوور شامل این گروه‌اند. از دیگر وی‍ژگی‌های معماری مدرن، سادگی و بدون تزیین بودن آن است. اولین نشانه‌های این سادگی در کلیسای سنت توماس (Saint Thomas Church) در تورنتو ظاهر شد که «ادن اسمیت (Eden Smith)» آن را طراحی کرده بود. از دیگر معماران این دوره می‌توان به فرانسیس سالیوان (Francis Sullivan) و ساموئل مکلر (Samuel Maclure) اشاره کرد. در اواخر قرن بیستم، معماران جستجوی طرح‌های مدرن دیگررا آغاز کردند تا بتوانند جایگزین طرح محله‌های قدیمی نمایند. همگام با تلاش برای حفظ محله‌های تاریخی، شیوه‌های جدیدی در معماری این کشور پدید آمد. ریچارد هنری کوییز (Richard Henri Quez) و توبی راشل بوکول، (Toby Russell Buckwell) در ونکوور چهار ساختمان تاریخی قسمت مرکزی شهر را به یک مرکز خرید تبدیل کردند. معمار تورنتویی، بارتون میرز (Barton Myers )، به همراه ریک ویلکین (Rick Willkin) سالن سیتادل (Citadel theater) را طراحی کردند. این سالن یک مجموعه تئاتر منطقه‌ای بزرگ با پنج سالن نمایش در ادمونتون است. از دیگر هنرمندان این دوره (که دوره پست مدرنیسم (Postmodernism) نامیده می‌شود) می‌توان به آی.‌جی. دایموند، (A.J.Diamond) دونالد اشمیت، (Donald schmitt) سافدی، (Safdie) جونز، (Jones) و کیرکلند (Kirkland) اشاره کرد[۱] [۲][۳].

نیز نگاه کنید به

معماری در آرژانتین؛ معماری در روسیه؛ معماری در تونس؛  معماری در ژاپن؛ معماری در کوبا؛ هنر معماری در چین؛ معماری در سنگال؛ معماری در مالی؛ معماری در ساحل عاج؛ معماری در تایلند؛ معماری در اوکراین؛ معماری در اسپانیا؛ معماری در اردن؛ معماری در اتیوپی؛ معماری در سیرالئون؛ معماری در قطر؛ معماری در تاجیکستان؛ معماری در سریلانکا

کتابشناسی

  1. Falkner, A. (1977). Without our past? A handbook for the preservation of Canada’s architectural heritage. University of Toronto Press; Ministry of State for Urban Affairs; Publishing Centre, Supply and Services.
  2. Ricketts, S., Maitland, L., & Hucker, J. (2004). A guide to Canadian architectural styles (2nd ed.). Broadview Press.
  3. لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.313-315.