تشیع در اتیوپی

شیعیان اتیوپی (1403). برگرفته از سایت دین آنلاین، قابل بازیابی از https://www.google.com/search?q=%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%86+%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88%D9%BE%DB%8C&client=firefox-b-d&sca_esv=d2fbde582ddfbd7f&sca_upv=1&udm=2&biw=1366&bih=643&sxsrf=ADLYWIJMKxwNZy-xc3jmepmRQcx9UmLRCg%3A1716540388266&ei=5FNQZtTuD7D9i-gP77WdwAQ&ved=0ahUKEwjU8Nag86WGAxWw_gIHHe9aB0gQ4dUDCBA&uact=5&oq=%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%86+%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88%D9%BE%DB%8C&gs_lp=Egxnd3Mtd2l6LXNlcnAiGdi024zYuduM2KfZhiDYp9iq24zZiNm-24xI3h1QxgZYnRtwAXgAkAEAmAGOCaAB0xyqAQszLTIuMS4xLjEuMbgBA8gBAPgBAZgCAKACAJgDAIgGAZIHAKAH-QI&sclient=gws-wiz-serp#vhid=FDyACKfQBWI3hM&vssid=mosaic

کشور اتیوپی از نظر پیشینه تشیع یکی از قدیمی ترین کشورهای جهان محسوب می‌گردد و ریشه‌های تشیع در اتیوپی به نخستین سال های آغاز دعوت اسلام و مهاجرت گروهی از مسلمانان صدر اسلام به حبشه باز می‌گردد. این مهاجران که به دستور پیامبر اکرم (ص) و تحت سرپرستی حضرت «جعفر بن ابی‌طالب» برادر امیرالمؤمنین(ع) و به دلیل فشارها و شکنجه‌های کفار قریش به سوی حبشه هجرت کردند پس از گفتگو با نجاشی پادشاه وقت حبشه تحت حمایت وی قرار گرفتند[i]. پس از قدرت گرفتن اسلام و فراتر رفتن آن از مرزهای حجاز، گروهی از نو شیعیان یمن به حبشه هجرت کردند. این افراد در واقع در زمره مسلمانانی بودند که بعد از شنیدن وصایای پیامبر اسلام (ص) درخصوص ولایت حضرت علی (ع)، در سلک شیعیان آن حضرت قرار گرفته بودند و این بیشتر بدان سبب بود که در زمان نشر دین اسلام در سرتاسر جزیره العرب؛ پیامبر اکرم (ص) حضرت علی (ع) را مأمور دعوت مردم یمن به اسلام قرار داده و اهالی یمن به وسیله ایشان اسلام آورده‌بودند. از این روی یمنی‌ها از محبان علی (ع) بشمار می‌رفتند و همانطور که گفته شد پس از واقعه سقیفه بنی ساعده و محروم ماندن حضرت علی از خلافت حکومت اسلامی؛ برخی از مسلمانان یمنی در اعتراض به این امر به عنوان پیروان علی در کنار او قرار گرفتند. این مسلمانان یمنی را می‌توان نخستین شیعیانی دانست که در اتیوپی استقرار یافتند.

موج دوم تشیع در حبشه به دوره خلفای عباسی باز می‌گردد. در این دوره گروه هایی از پیروان اهل بیت به حبشه هجرت کردند. آنها توانستند برخی از قبایل بت پرست حبشه را به اسلام دعوت کنند و به نزاع های قبیله ای در این منطقه پایان دهند. گفته می‌شود آغاز انفصال سرزمین های اریتره و سومالی از کشور اتیوپی نیز به این دوران باز می‌گردد.

گروه‌های شیعیان اتیوپی

پیروان اهل البیت (ع) از آن زمان در این کشور زندگی می‌کنند. شیعیان فعلی اتیوپی به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند: شیعیان قدیمی و مستبصرین

تعداد زیادی از شیعیان بومی دوازده امامی این کشور در منطقه نغلی بورنا واقع در شمالی شرقی اتیوپی و 610 کیلومتری پایتخت زندگی می‌کنند. آنان دارای مسجد، حسینیه و فعالیت‌های مذهبی خاص خود می‌باشند. مردم این منطقه از قومیت‌های گوناگونی تشکیل شده‌اند که دو قبیله سومالی و ارومو، اکثریت مسلمانان آن را تشکیل می‌دهند[ii].

آمار دقیقی از شیعیان اتیوپی در دست نیست با این حال برخی شیعیان اتیوپی مدعی هستند که در حدود 20 درصد از مسلمانان این کشور را طوایف گوناگون شیعه تشکیل می‌دهند. شیعیان این کشور عمدتا در"آدیس‌آبابا" پایتخت و نیز در مناطق شمال و شرق اتیوپی سکونت دارند.

لازم بذکر است در سال های 1999 و 2000 تعدادی از مدارس دینی این کشور، حرکتی را برای تصحیح تلقیات نادرست مسلمانان ناآگاه از شیعه آغاز کردند که این اقدام باعث تفاهم بیشتر مسلمانان اهل سنت و شیعه این کشور و گرایش برخی از مسلمانان به مکتب تشیع شد.

نیز نگاه کنید به

تشیع در روسیه؛ شیعیان فرهنگی در چین؛ شیعیان اسماعیلیه در چین؛ شیعیان دوازده امامی در چین؛ تشیع در لبنان؛ تشیع در مصر؛ تشیع در تونس؛ تشیع در افغانستان؛ تشیع در مالی؛ شیعیان ساحل‌ عاج؛ تشیع در زیمبابوه؛ تشیع در اوکراین؛ تشیع در سیرالئون؛ تشیع در تایلند.

پاورقی

[i] - گفته می‌شود که نجاشی بعدها و طی گفتگوهای بیشتر با جعفر بن ابیطالب نه تنها مسلمان شده بلکه در زمره شیعیان قرار گرفت و هنگامی که نجاشی بعدی، خبر کنار زده شدن علی (ع) را از خلافت شنید، تشیع خود را علنی کرد و آنچه رخ داده بود را رد نمود.

[ii] - این منطقه و به خصوص شهر «شاکسو» سرزمین ثروتمندی است که در آن، معادن طلا و جنگل های انبوه وجود دارد. به همین دلیل، هدف هیئت‌های میسیونری و مبلغان مذهبی مسیحی و بهایی قرار داشته‌است.