تاریخ هنر تونس: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
کتیبه‌های موجود در این اماکن نشان‌دهنده ذوق هنری تونسی، به‌ویژه در زمینه [[خوشنویسی در تونس|خوشنویسی]] و تذهیب‌کاری است. [[معماری در تونس|معماری]]، تزیینات و صنایع چوبی در زمان [[اغلبیان در تونس|اغلبیان‌]]<nowiki/>گسترش یافت. مشاهده آثار به‌جامانده از دوران حکومت [[اغلبیان در تونس|اغلبیان]] حکایت از حضور هماهنگ سنت‌های محلی، عناصر یونانی و مسیحی، الگوهای سوری، عراقی و ایرانی در این هنرها دارد؛ مانند عناصر رنگارنگ انسانی که جمعیت درباریان امرای اغلبی را تشکیل می‌دادند<ref>رحیم لو، یوسف(1399). «افریقیه» در دائره المعارف بزرگ اسلامی. قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.cgie.org.ir/fa/article/259221/%D8%A7%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%82%DB%8C%D9%87</ref>.هنر ایرانی در بسیاری از آثار هنری [[تونس]] قابل شناسایی است.کاشی‌کاری از دیگر هنرهایی است که در بناهای متعلق به دوران اسلامی بسیار دیده می‌شود. برای نمونه در طاق محراب جامع قیروان تعداد ۱۳۹ کاشی مربع زرین فام عباسی وجود دارد که نشان‌دهنده درخشش فلزی است که بازتابی رنگی دارد و متعلق به قرن سوم هجری است و در آن تزییناتی شامل یک تاج ساسانی، نقش‌مایه چشم خروس و کتیبه عربی قرار دارد. این کاشی‌ها، که فقط در سامرای عراق و قیروان دیده شده، به سبک نخل‌های بالدار ساسانی است.  
کتیبه‌های موجود در این اماکن نشان‌دهنده ذوق هنری تونسی، به‌ویژه در زمینه [[خوشنویسی در تونس|خوشنویسی]] و تذهیب‌کاری است. [[معماری در تونس|معماری]]، تزیینات و صنایع چوبی در زمان [[اغلبیان در تونس|اغلبیان‌]]<nowiki/>گسترش یافت. مشاهده آثار به‌جامانده از دوران حکومت [[اغلبیان در تونس|اغلبیان]] حکایت از حضور هماهنگ سنت‌های محلی، عناصر یونانی و مسیحی، الگوهای سوری، عراقی و ایرانی در این هنرها دارد؛ مانند عناصر رنگارنگ انسانی که جمعیت درباریان امرای اغلبی را تشکیل می‌دادند<ref>رحیم لو، یوسف(1399). «افریقیه» در دائره المعارف بزرگ اسلامی. قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.cgie.org.ir/fa/article/259221/%D8%A7%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%82%DB%8C%D9%87</ref>.هنر ایرانی در بسیاری از آثار هنری [[تونس]] قابل شناسایی است.کاشی‌کاری از دیگر هنرهایی است که در بناهای متعلق به دوران اسلامی بسیار دیده می‌شود. برای نمونه در طاق محراب جامع قیروان تعداد ۱۳۹ کاشی مربع زرین فام عباسی وجود دارد که نشان‌دهنده درخشش فلزی است که بازتابی رنگی دارد و متعلق به قرن سوم هجری است و در آن تزییناتی شامل یک تاج ساسانی، نقش‌مایه چشم خروس و کتیبه عربی قرار دارد. این کاشی‌ها، که فقط در سامرای عراق و قیروان دیده شده، به سبک نخل‌های بالدار ساسانی است.


از دیگر ملیت‌هایی که در [[تاریخ هنر تونس]] نقش‌آفرینی داشتند و به ارتقای جایگاه هنر در این کشور کمک کردند، ترکان عثمانی بودند.آنها به همراه ساختار و سازوکار جنگی و نظامی و تجاربی که در عرصه نظام اداری و قضایی با خود به [[تونس]] آوردند، در انتقال هنرهای اسلامی به این بخش از جهان اسلام نیز نقش مهمی داشتند؛ البته هنری که عثمانی‌ها به [[تونس]] آوردند، ساخته‌وپرداخته خود ایشان نبود؛ بلکه تجارب هنری بود که مهم‌ترین عناصر خویش را وامدار عباسیان، غوریان، سلجوقیان و غزنویان می‌دانستند.<ref name=":0">کعاک، عثمان (۱۳۸۷). روابط ایران و تونس در گذر زمان؛ ترجمه و تحقیق ستار عودی. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی،ص55.</ref> تونس در دوران استعمار [[فرانسه]] بودکه با هنرهای جدید معاصر، به‌ویژه در زمینه [[سینمای تونس|سینما]]، [[تئاتر و هنرهای نمایشی تونس|تئاتر]] و [[موسیقی در تونس|موسیقی]] آشنا شد و بسیاری از مراکز هنری موجود در [[تونس]]، مانند المسرح البلدی (تئاتر شهر) و نهادهای فرهنگی فعالی، مانند مرکز فرهنگی ابن‌خلدون را فرانسوی‌ها و ایتالیایی‌ها ساختند. ایجاد اداره کل آموزش و هنرهای زیبای [[تونس]] توسط فرانسوی‌ها که در سال ۱۸۸۲ میلادی انجام شد، به آشنایی [[تونس]] با هنرهای مدرن بسیار کمک کرد.<ref>عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ [[تونس]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی], ص 219.</ref>
از دیگر ملیت‌هایی که در تاریخ هنر تونس نقش‌آفرینی داشتند و به ارتقای جایگاه هنر در این کشور کمک کردند، ترکان عثمانی بودند.آنها به همراه ساختار و سازوکار جنگی و نظامی و تجاربی که در عرصه نظام اداری و قضایی با خود به [[تونس]] آوردند، در انتقال هنرهای اسلامی به این بخش از جهان اسلام نیز نقش مهمی داشتند؛ البته هنری که عثمانی‌ها به [[تونس]] آوردند، ساخته‌وپرداخته خود ایشان نبود؛ بلکه تجارب هنری بود که مهم‌ترین عناصر خویش را وامدار عباسیان، غوریان، سلجوقیان و غزنویان می‌دانستند.<ref name=":0">کعاک، عثمان (۱۳۸۷). روابط ایران و تونس در گذر زمان؛ ترجمه و تحقیق ستار عودی. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی،ص55.</ref> تونس در دوران استعمار [[فرانسه]] بودکه با هنرهای جدید معاصر، به‌ویژه در زمینه [[سینمای تونس|سینما]]، [[تئاتر و هنرهای نمایشی تونس|تئاتر]] و [[موسیقی در تونس|موسیقی]] آشنا شد و بسیاری از مراکز هنری موجود در [[تونس]]، مانند المسرح البلدی (تئاتر شهر) و نهادهای فرهنگی فعالی، مانند مرکز فرهنگی ابن‌خلدون را فرانسوی‌ها و ایتالیایی‌ها ساختند. ایجاد اداره کل آموزش و هنرهای زیبای [[تونس]] توسط فرانسوی‌ها که در سال ۱۸۸۲ میلادی انجام شد، به آشنایی [[تونس]] با هنرهای مدرن بسیار کمک کرد.<ref>عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ [[تونس]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی], ص 219.</ref>


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
*[[تاریخ هنر روسیه]]
[[تاریخ هنر مصر]]؛ [[تاریخ هنر روسیه]]؛ [[تاریخ هنر ژاپن]]؛ [[تاریخ هنر کانادا]]؛ [[تاریخ هنر کوبا]]؛ [[تاریخ هنر سنگال]]؛ [[تاریخ هنر آرژانتین]]؛ [[تاریخ هنر ساحل عاج]]؛ [[تاریخ هنر تایلند]]؛ [[تاریخ هنر اسپانیا]]؛ [[تاریخ هنر اردن]]؛ [[تاریخ هنر بنگلادش]]؛ [[تاریخ هنر تاجیکستان]]؛ [[تاریخ هنر سریلانکا]]؛ [[تاریخ هنر قزاقستان]]
*[[تاریخ هنر کانادا]]
*[[تاریخ هنر کوبا]]
*[[تاریخ هنر مصر]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:هنر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۳

کتیبه‌های موجود در این اماکن نشان‌دهنده ذوق هنری تونسی، به‌ویژه در زمینه خوشنویسی و تذهیب‌کاری است. معماری، تزیینات و صنایع چوبی در زمان اغلبیان‌گسترش یافت. مشاهده آثار به‌جامانده از دوران حکومت اغلبیان حکایت از حضور هماهنگ سنت‌های محلی، عناصر یونانی و مسیحی، الگوهای سوری، عراقی و ایرانی در این هنرها دارد؛ مانند عناصر رنگارنگ انسانی که جمعیت درباریان امرای اغلبی را تشکیل می‌دادند[۱].هنر ایرانی در بسیاری از آثار هنری تونس قابل شناسایی است.کاشی‌کاری از دیگر هنرهایی است که در بناهای متعلق به دوران اسلامی بسیار دیده می‌شود. برای نمونه در طاق محراب جامع قیروان تعداد ۱۳۹ کاشی مربع زرین فام عباسی وجود دارد که نشان‌دهنده درخشش فلزی است که بازتابی رنگی دارد و متعلق به قرن سوم هجری است و در آن تزییناتی شامل یک تاج ساسانی، نقش‌مایه چشم خروس و کتیبه عربی قرار دارد. این کاشی‌ها، که فقط در سامرای عراق و قیروان دیده شده، به سبک نخل‌های بالدار ساسانی است.

از دیگر ملیت‌هایی که در تاریخ هنر تونس نقش‌آفرینی داشتند و به ارتقای جایگاه هنر در این کشور کمک کردند، ترکان عثمانی بودند.آنها به همراه ساختار و سازوکار جنگی و نظامی و تجاربی که در عرصه نظام اداری و قضایی با خود به تونس آوردند، در انتقال هنرهای اسلامی به این بخش از جهان اسلام نیز نقش مهمی داشتند؛ البته هنری که عثمانی‌ها به تونس آوردند، ساخته‌وپرداخته خود ایشان نبود؛ بلکه تجارب هنری بود که مهم‌ترین عناصر خویش را وامدار عباسیان، غوریان، سلجوقیان و غزنویان می‌دانستند.[۲] تونس در دوران استعمار فرانسه بودکه با هنرهای جدید معاصر، به‌ویژه در زمینه سینما، تئاتر و موسیقی آشنا شد و بسیاری از مراکز هنری موجود در تونس، مانند المسرح البلدی (تئاتر شهر) و نهادهای فرهنگی فعالی، مانند مرکز فرهنگی ابن‌خلدون را فرانسوی‌ها و ایتالیایی‌ها ساختند. ایجاد اداره کل آموزش و هنرهای زیبای تونس توسط فرانسوی‌ها که در سال ۱۸۸۲ میلادی انجام شد، به آشنایی تونس با هنرهای مدرن بسیار کمک کرد.[۳]

نیز نگاه کنید به

تاریخ هنر مصر؛ تاریخ هنر روسیه؛ تاریخ هنر ژاپن؛ تاریخ هنر کانادا؛ تاریخ هنر کوبا؛ تاریخ هنر سنگال؛ تاریخ هنر آرژانتین؛ تاریخ هنر ساحل عاج؛ تاریخ هنر تایلند؛ تاریخ هنر اسپانیا؛ تاریخ هنر اردن؛ تاریخ هنر بنگلادش؛ تاریخ هنر تاجیکستان؛ تاریخ هنر سریلانکا؛ تاریخ هنر قزاقستان

کتابشناسی

  1. رحیم لو، یوسف(1399). «افریقیه» در دائره المعارف بزرگ اسلامی. قابل بازیابی ازhttps://www.cgie.org.ir/fa/article/259221/%D8%A7%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%82%DB%8C%D9%87
  2. کعاک، عثمان (۱۳۸۷). روابط ایران و تونس در گذر زمان؛ ترجمه و تحقیق ستار عودی. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی،ص55.
  3. عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 219.