پرش به محتوا

تاريخ اديان و مذاهب قطر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Karimian (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Karimian (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
شریعت یا حقوق اسلامی منبع اصلی قانون‌گذاری است. همچنین بین علمای وهابی مذهب [[قطر]] و [[عربستان سعودی|عربستان]]، به دلیل مذهب مشترک، روابط تنگاتنگی وجود دارد و در حقیقت [[قطر]] و [[عربستان سعودی|عربستان]]، تنها حکومت‌های [[وهابیت در روسیه|وهابی]] در سطح [[منطقه ام صلال|منطقه]] و جهان می‌باشند که البته در شرایط کنونی نوع وهابیت [[قطر]] با حضور آقای دکتر قرضاوی، به نوع معتدل و میانه رو تحول یافته است.
شریعت یا حقوق اسلامی منبع اصلی قانون‌گذاری است. همچنین بین علمای وهابی مذهب [[قطر]] و [[عربستان سعودی|عربستان]]، به دلیل مذهب مشترک، روابط تنگاتنگی وجود دارد و در حقیقت [[قطر]] و [[عربستان سعودی|عربستان]]، تنها حکومت‌های وهابی در سطح منطقه و جهان می‌باشند که البته در شرایط کنونی نوع وهابیت [[قطر]] با حضور آقای دکتر [[شیخ یوسف قرضاوی|قرضاوی]]، به نوع معتدل و میانه رو تحول یافته است.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
خط ۹: خط ۹:
== نویسنده مقاله ==
== نویسنده مقاله ==
محمد مهدی احمدی
محمد مهدی احمدی
[[index.php?title=رده:ادیان و مذاهب]]
[[رده:ادیان و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۰۲

شریعت یا حقوق اسلامی منبع اصلی قانون‌گذاری است. همچنین بین علمای وهابی مذهب قطر و عربستان، به دلیل مذهب مشترک، روابط تنگاتنگی وجود دارد و در حقیقت قطر و عربستان، تنها حکومت‌های وهابی در سطح منطقه و جهان می‌باشند که البته در شرایط کنونی نوع وهابیت قطر با حضور آقای دکتر قرضاوی، به نوع معتدل و میانه رو تحول یافته است.

نیز نگاه کنید به

تاريخ اديان و مذاهب ژاپن؛ تاريخ اديان و مذاهب کانادا؛ تاريخ اديان و مذاهب کوبا؛ تاريخ اديان و مذاهب مصر؛ تاريخ اديان و مذاهب افغانستان؛ آیین ها، ادیان و مذاهب باستانی و بومی چین؛ تاريخ اديان و مذاهب تونس؛ تاريخ اديان و مذاهب روسیه؛ تاريخ اديان و مذاهب در سنگال؛ تاريخ اديان و مذاهب فرانسه؛ تاريخ اديان و مذاهب اوکراین؛ تاريخ اديان و مذاهب اسپانیا؛ تاريخ اديان و مذاهب آرژانتین؛ تاريخ اديان و مذاهب بنگلادش

منبع اصلی

احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).

نویسنده مقاله

محمد مهدی احمدی