صنایع دستی در اتیوپی
کشور اتیوپی سابقه‌ای طولانی در تولید آثار ماندگار و منحصر به فرد در زمینه هنرهای دستی دارد و از این نظر در سرتاسر قاره آفریقا از شهرت بالایی برخوردار است. پیشینه ساخت صنایع دستی در این کشور به هزاران سال پیش باز می‌گردد و هرچند در حال حاضر صنایع دستی اتیوپی بیشتر برای فروش به گردشگران خارجی ساخته می‌شوند با این حال این اشیاء بخشی از سنت‌های عمیق قبایل مختلف کشور را در خود جای داده و آداب و رسوم غنی و کهن این سرزمین باستانی را متجلی می‌سازند.
مشهورترین صنایع دستی اتیوپی از دیرباز تاکنون عبارتند از:
ماسک، مجسمه، سه پایه‌های معروف به سه پایه‌های جیما (که از چوبی یک تکه ساخته می‌شوند)، تابلوهای نقاشی، سبدهای حصیری، سبدها و حصیربافی، آثار نقره‌ای (صلیب و نشانه‌های مذهبی) پارچه، نقاشی‌ها و خط نوشته‌های تزئینی مذهبی، کدو قلیایی‌های نقاشی شده، ظرف‌های سفالی، کوزه‌های گلی، سپر و نیزه، کمان و ...
ساخت مجسمه‌های سنگی و چوبی دربرگیرنده تمثیل‌ها و نمادهایی مختلف همچون انسان، حیوانات، طبیعت و بخش‌هایی از زندگی روزمره؛ از زیباترین جلوه‌های هنری صنایع دستی اتیوپی به شمار می‌روند که معمولا با ابزارهایی بسیار ساده همچون تیشه، قلم، درفش و سوهان ساخته می‌شوند.
اتیوپیایی‌ها از مهارت فراوانی در حصیربافی و سبد بافی نیز برخوردارند و از الیاف‌های گیاهی مختلفی برای این کار استفاده می‌کنند. سبک بافت حصیرها و سبدهای سنتی در این کشور با اتصال مفتول‌های باریک از گیاهان به هم بسیار هنرمندانه است و قدمت این هنر را که نسل به نسل انتقال یافته به نمایش می‌گذارد. ظرف‌ها و کوزه‌های ساخته شده از الیاف گیاهی نیز در این کشور شهرت دارند و هنوز در روستاها از این ظروف برای نگهداری غذا استفاده می‌شود. شهر تاریخی حرار به عنوان مرکز بافت بهترین سبدهای سنتی در نظر گرفته می‌شود و در بین مردمان حرار، از قدیم مرسوم بوده است که 14 نوع سبد به عنوان جهیزیه به فرزندان خود اهداء نمایند. در منازل شهری و روستایی شمال اتیوپی معمولا قطعاتی از حصیرهای رنگین و قدیمی نیز به عنوان تفاخر به دیوارها آویخته می‌شوند که از قیمت بالایی برخوردارند. صلیب‌های نقره‌ای با نقوش پیچیده از دیگر صنایع دستی اتیوپی به شمار می‌روند که از اهمیت بسیاری برای مسیحیان امهارا و تیگرای برخوردارند. هرچند این صلیب‌ها امروزه بیشتر جنبه تزئینی یافته‌اند با این حال صلیب‌های کوچک نقره‌ای هنوز در مراسم مذهبی کلیساها مورد استفاده قرار می‌گیرند. طراحی‌های خلاقانه به کار رفته بر روی این صلیب‌ها از زیبایی خیره کننده‌ای برخوردار است. اکثر این صلیب‌ها از قدیم الایام تاکنون در شهرهای قدیمی اتیوپی نظیر آکسوم، لالی بالا و گوندار ساخته می‌شوند و برای فروش به گردشگران خارجی عرضه می‌گردند.
پارچه‌های دست باف کتانی این کشور نیز از دیگر هنرهای دستی اتیوپی به شمار می‌روند و معمولا برای دوخت لباس‌های سنتی مردان و زنان شهری و روستایی تولید می‌گردند. فرش‌های تزئینی که در کارگاه‌ها و به وسیله نخ‌های پشمی عمدتا به رنگ‌های قهوه‌ای کمرنگ و تیره بافته می‌شوند با دارا بودن طرح‌های اغلب ساده و اشکالی‌های شبیه به شیر یا آب نیز از دیگر صنایع دستی ارزشمند اتیوپی محسوب می‌گردند.
ساخت ظروف سفالی از گل‌های تیره رنگ (سیاه) توسط برخی از بازماندگان یهودی‌های اتیوپی فالاشا ساکن در حومه شهر گوندار و روستاهای حاشیه آکسوم و شمال کشور از دیگر جلوه‌های صنایع هنری این کشورند. هرچند یهودیان فالاشا این ظروف سفالی را برای استفاده در زندگی روزمره خود می‌سازند و بر آنها نقش ستاره داوود را می‌نهند با این حال بسیاری از آنها را به عنوان اشیاء تزئینی به گردشگران خارجی عرضه نموده و بخشی از زندگی روزمره خود را از این طریق تامین می‌کنند.
کدو قلیایی‌های خشک شده از دیگر هنرهای سنتی اتیوپی به شمار می‌روند که هنوز در روستاهای نواحی جنوبی و غربی اتیوپی برای حمل و نگهداری مواد خوراکی یا مایعات مورد استفاده قرار می‌گیرند. روستاییان قسمت بالایی این کدوها را قطع نموده و از تلفیق کدوها با سبدها و مهره‌های شیشه ای به همراه نقوش هندسی، اشیاء زیبایی را خلق می‌کنند.
جواهرات، ظروف سنگی منقش به تصاویر خیالی از حضرت سلیمان و ملکه سبا، کهربا و شیشه‌های رنگی - در قالب زیور آلات زنان و مردان - از دیگر هنرهای سنتی این کشور محسوب می‌گردند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
صنایع دستی در روسیه؛ صنایع دستی در تونس؛ صنایع دستی در ژاپن؛ صنایع دستی در کوبا؛ صنایع دستی و تجارت فرهنگی در چین؛ صنایع دستی در سنگال؛ صنایع دستی افغانستان؛ صنایع دستی در آرژانتین؛ صنایع دستی در مالی؛ صنایع دستی در ساحل عاج؛ صنایع دستی در زیمبابوه؛ صنایع دستی در اسپانیا؛ صنایع دستی در اردن؛ صنایع دستی در تایلند؛ صنایع دستی در سیرالئون؛ صنایع دستی در قطر.
کتابشناسی
- ↑ Carol, S. (2006). Handicrafts of Ethiopia. Ethiopian Tourist Organization, P. 6-53.
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 242-244.