رودهای سریلانکا
شانزده رودخانه مهم سریلانکا با بیش از نود و شش کیلومتر طول از ارتفاعات و مناطق کوهستانی مرکزی سرچشمه می گیرند و از آن جا به صورت مارپیچ به سوی مناطق و دشتهای پایین دست سرازیر شده، گاهی در سراشیبهای تند و عمیق آبشارهای دیدنی و زیبایی را به وجود می آورند، دشتها و مزارع پایین تر را سیراب کرده و سرانجام به دریا و اقیانوس میپیوندند.
طولانیترین رودخانه کشور مهاولی(The Mahaweli) است که سیصد و سی و دو (332)کیلومتر طول دارد. این رود در یک مسیر طولانی از ارتفاعات مرکزی به سوی شمال شرق جریان پیدا کرده و در نزدیکی بندر ترینکومالی به خلیج بنگال می ریزد. پس از مهاولی، اراوی ارو(The Aravi Aru) با دویست و بیست (220) کیلومتر طول، دومین رودخانهای است که در مسیرش به سوی شمال و خلیج منّار سرزمینهای زیادی را پشت سر می گذارد[۱].
سریلانکا هیچ دریاچه طبیعی ندارد. سدهای ساخته شده روی رودخانه مهاولی و سایر رودخانهها مخازن بزرگ آبی را در این جزیره درست کردهاند. جدای از این سدها، آبگیرهایی در مناطق مرکزی و خشک نیز هستند که در فصول بارندگی از آب سرشار میشوند. پیشینه احداث بعضی از این آبگیرها به بیش از دو هزار سال قبل بر میگردد [۲].
نیز نگاه کنید به
رودهای روسیه؛ رودهای مصر؛ رودهای کانادا؛ رودها و دریاچه های چین؛ رودها و دریاچه های تونس؛ رودها و دریاچه های ژاپن؛ رودهای افغانستان؛ رودهای مالی؛ رودهای فرانسه؛ رودهای سوریه؛ رودهای سودان؛ رودهای اسپانیا؛ رودهای زیمبابوه؛ رودها و دریاچه های ساحل عاج؛ رودهای تایلند؛ رودهای آرژانتین؛ رودهای اوکراین؛ رودها و دریاچه های اردن؛ رودهای اتیوپی؛ رودهای سیرالئون؛ رودها و دریاچه های سنگال؛ رودهای تاجیکستان؛ رودهای بنگلادش؛ رودهای قزاقستان
کتابشناسی
منبع اصلی
رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
نویسنده مقاله
مهدیقلی رکنی