زنان در سنگال
در شهر داکار زنان روز بروز نقش اقتصادی خانواده را با درآمد های نه فقط در حد رفع کردن نیازهای کوچک بلکه در حد درآمدهای چشمگیر را تحت تأثیر قرار می دهند.[۱]نقش آنان در برطرف کردن نیازهای خانواده و حمایت از آن برکسی پوشیده است.[۲] فعالیت های آنان در زمینه های ذیل: 1 ـ اداری، تجاری 2 ـ ماهیگیری 3 ـ خدمات خانگی (تقریبأ اغلب خانواده ها یک کارگر زن برای انجام کارهای منزل خود دارند) است [۳] که به آنان اصطلاحاً «بٌن» (Bonne) می گویند و تعداد آنها در شهر داکار 100000 نفر است.
در سن 23 سالگی تنها 1% از زنان داکاری استقلال مالی دارند. در سن 45 سالگی10% زنان سنگالی استقلالی مالی دارند.[۴] در سن 55 سالگی 55% زنان داکاری استقلال مالی دارند.[۵] استقلال به معنی ادارۀ زن از لحاظ مسکن و خوراک (زن مجرد، طلاق گرفته و یا شوهر از دست داده) است.
در شهر داکار 70% زنان به مدرسه رفته اند در صورتی که نسل قبل از آنان تنها 34% بوده است.[۶] جدول زیر میزان این تحصیلات را در طی چند سال بررسی کرده است.
نسل |
| ||
56 ـ 1942 | 66 ـ 1957 | 76 ـ 1967 | |
بی سواد | 65,98 | 39,85 | 31,80 |
آموزش ابتدائی | 21,45 | 33,12 | 21,45 |
دیپلم دانشگاهی | 12،57 | 27,04 | 29,07 |
می توان گفت که ازدواج در فضای شهری به دو عامل تحصیلات و اقتصاد هم بستگی دارد. شرکت بالای زنان در اقتصاد جامعه نیازهای خانواده را برطرف می سازد ولی او را از انجام وظایف خانه معاف نمی کند.[۸] بنابراین زن در ایفای نقش خود دچار درگیری می شود.[۷][۹]
نیز نگاه کنید به
- زنان در ژاپن؛ زنان در روسیه؛ زنان در کانادا ؛ زنان در لبنان؛ زنان مصر؛ وضعیت زنان در چین؛ زنان در تونس؛ زنان در افغانستان؛ زنان در سنگال؛ زنان در آرژانتین؛ زنان در فرانسه؛ زنان در مالی؛ زنان در سوریه؛ زنان در سودان؛ زنان در ساحل عاج؛ زنان در زیمبابوه؛ زنان در تایلند؛ زنان در اوکراین؛ زنان در اسپانیا؛ زنان در اردن؛ زنان در اتیوپی؛ زنان در قطر
کتابشناسی
- ↑ Adjamagbo et al.(2004). 15-25
- ↑ Rondeau. (1996) .10-15
- ↑ Antoine, Dial.(2003).4
- ↑ Adjamagbo, Antoine.(2004). 6
- ↑ Adjamagbo, Antoine.(2004). 2
- ↑ Antoine, Dial.(2003).5
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Antoine, Dial .(2003). 6
- ↑ Kouamé et Tameke.(2000).10
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)