روابط سیاسی و اقتصادی تایلند و ایران
پس از انقلاب اسلامی روابط جمهوری اسلامی ایران با تایلند تا ۱۳۶۴ در سطح کاردار باقی ماند؛ ولی در این سال نخستین سفیر جمهوری اسلامی به نام رضا حسین میرزا طاهری به بانکوک اعزام شد و روابط دو کشور بار دیگر به سطح سفارت ارتقاء یافت. از ارتقاءی سطح روابط میان دو کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون، دیدارهای متعددی در سطح وزرای بازرگانی و وزرای امور خارجهٔ ایران و تایلند و نیز معاونان آنان صورت گرفته است؛ همچنین رؤسای قوای مقننهٔ دو کشور در سه نوبت دیدار رسمی از کشورهای یکدیگر داشتهاند[۱].
در اردیبهشت ۱۳۸۳ شاهدخت ماهاچاکری فرزند پادشاه تایلند برای دیدار رسمی ۵ روزه و در رأس هیئتی ۱۲نفره وارد ایران شد؛ وی در دیدار با رئیسجمهور و سایر مسئولان دربارهٔ سرمایهگذاری مشترک در طرحهای توسعهٔ ایران، تبادل تجربیات در زمینهٔ گونههای ژنتیکی و ایجاد بانک اطلاعات ژنتیکی در ایران، گسترش همکاریهای ایران و تایلند در زمینهٔ شیلات و محیط زیست دریایی گفتگو کرد و از شهر تاریخی اصفهان و استان گیلان دیدار کرد[۲].
مبادلات اقتصادی دو کشور در سالهای نخست پس از پیروزی انقلاب اسلامی بیشتر برمحور فروش نفت ایران و خرید برنج و شکر تایلند قرار داشت؛ ولی در سالهای اخیر تنوع بیشتری بهخود گرفت و ارزش مبادلات نیز افزایش یافت. اما قطع خرید نفت تایلند از ایران از سال ۲۰۰۱م به دلایل فنی، باعث کاهش ارزش مبادلات بین دو کشور شد.
ارزش مبادلات دوجانبه از سال ۱۹۹۰م که آمار آن دردست است، افتوخیز فراوانی داشته و روندی معقول و یکنواخت نداشته است. برای نمونه خریدهای مقطعی از تایلند، ارزش مبادلات را در یک سال یکباره افزایش میدهد؛ ولی این رقم در سال بعد با کاهش شدید روبهرو میشود. بههررو، روند مبادلات بهقسمی است که مازاد تجاری همواره بهسود طرف تایلندی بوده است.
ارزش مبادلات بازرگانی میان ایران و تایلند (۲۰۰۸م تا ۲۰۱۱م) ارقام: میلیون دلار[۳][i].
سال | ارزش کل | صادرات تایلند | صادرات ایران | مازاد تجاری |
۲۰۰۸ | 827/4 | 588/9 | 238/5 | 350/3 |
۲۰۰۹ | 1/111/2 | ۸۵۴ | 257/2 | 596/8 |
۲۰۱۰ | 794/4 | 512/6 | 281/7 | 230/9 |
۲۰۱۱ | 390/1 | 357/3 | 33/8 | 324/5 |
نخستین نشست کمیسیون مشترک همکاریهای اقتصادی، بازرگانی، صنعتی، فنی، کشاورزی و علمی میان ایران و تایلند در دوران جمهوری اسلامی از ۶ تا ۷ آبان ۱۳۷۰ در تهران برگزار شد. نشست کمیسیون مشترک هفتم، شهریور ۱۳۸۳ و کمیسیون مشترک هشتم نیز پس از ۶ سال وقفه در اسفند ۱۳۸۹ در بانکوک تشکیل شد. در آخرین نشست این کمیسیون موافقتنامههای تشویق و حمایت متقابل از سرمایهگذاری و موافقتنامهٔ جدید بازرگانی میان دو کشور نهایی شد و این دو سند آماده امضا هستند.
نخستین پرواز مستقیم میان تهران، بانکوک را سال ۱۳۷۸ هواپیمایی ماهان انجام داد و ۹ سال بعد، از تیرماه ۱۳۸۷ شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (هما)، پروازهای منظم خود را از تهران به بانکوک آغاز کرد و در حال حاضر پروازهای منظم روزانه میان تهران، بانکوک و برعکس برقرار است که حدود ۷ ساعت طول میکشد. در ۱۳۷۹ برای نخستینبار شرکتهای خصوصی تایلند در نمایشگاه بینالمللی بازرگانی تهران شرکت کردند[۴][۵].
نیز نگاه کنید به
روابط سیاسی کانادا و ایران؛ روابط سیاسی تونس و ایران؛ روابط سیاسی، اقتصادی ژاپن با جمهوری اسلامی؛ روابط سیاسی و اقتصادی کوبا و ج.ا.ایران؛ روابط سیاسی لبنان و ایران؛ روابط سیاسی مصر و ایران؛ آغاز روابط رسمی دیپلماتیک ایران و چین؛ روابط سیاسی سنگال و ج.ا.ایران؛ روابط سیاسی ایران و آرژانتین؛ روابط سیاسی ایران و فرانسه؛ روابط سیاسی ایران و مالی؛ روابط سیاسی و اقتصادی زیمبابوه و ایران؛ روابط سیاسی و اقتصادی تایلند و ایران؛ روابط سیاسی اردن و ج.ا.ایران؛ روابط سیاسی ایران و اتیوپی؛ روابط سیاسی سیرالئون و ایران.
پاورقی
[i] - اعداد فقط تا یک رقم اعشار آورده شده است.
کتابشناسی
- ↑ «سفرنامه برما (میانمار) و سیام (تایلند) با ضمیمه سفر» در: رهاورد حکمت، ج۲، بهکوشش محمد دبیرسیاقی، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۷۹.
- ↑ تایلند (۱۳۸۷)، تهران، وزارت امور خارجه، دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی،ص.191.
- ↑ مأخذ:گزارش شماره ۶۱۱۱/۱-۲۲۰/۱۰۵۱ مورخ ۱۳/۱۱/۱۳۹۰ سفارت جمهوری اسلامی ایران، بانکوک
- ↑ تایلند (۱۳۸۷)، تهران، وزارت امور خارجه، دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی،ص.195.
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص.316-319.