تقسیمات اداری و سیاسی اتیوپی
کشور اتیوپی از اوایل دهه 1990 به صورت فدرالی اداره شده و بر اساس راهبرد جدید دولت در اعطای خودمختاری نسبی به اقوام و قبایل مختلف کشور به یازده دولت منطقه‌ای تقسیم شده‌است. این دولت‌های منطقه‌ای که از نظر قانون گذاری دارای اختیارات قابل ملاحظه‌ای می‌باشند عبارتند از:
- دولت منطقه‌ای عفار؛
- دولت منطقه‌ای امهارا؛
- دولت منطقه‌ای بنی شنگول و گومز؛
- دولت منطقه‌ای گامبلا؛
- دولت منطقه‌ای حرار؛
- دولت منطقه‌ای ارومیا؛
- دولت منطقه‌ای سومالی؛
- دولت منطقه‌ای مردم و ملیت‌های جنوب (متشکل از 5 ایالت کوچک که در مجموع با این نام خوانده می‌شوند)؛
- دولت منطقه‌ای تیگرای؛
- آدیس آبابا؛
- دیره داوا.
شهر آدیس آبابا (در زبان امهریک به معنی نوگل) پایتخت کشور اتیوپی است. در این شهر بیش از ۸۰ قوم با ۹۰ زبان گوناگون سکونت دارند. مکان کنونی آدیس آبابا از سوی شهبانو تایتو بتول برگزیده شد و شهر در سال ۱۸۸۶ میلادی توسط شوهر او امپراطور منلیک دوم بنیان نهاده‌شد. جمعیت فعلی آدیس آبابا در حدود 3 میلیون نفر است. دیگر شهرهای مهم این کشور عبارتند از: دیره داوا ، مکه له و آداما[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
تقسیمات اداری و سیاسی روسیه؛ تقسیمات اداری چین؛ تقسیمات اداری و سیاسی تونس؛ تقسیمات اداری و سیاسی ژاپن؛ تقسیمات اداری و سیاسی کانادا؛ تقسیمات اداری و سیاسی کوبا؛ تقسیمات اداری و سیاسی لبنان؛ تقسیمات اداری و سیاسی مصر؛ تقسیمات اداری و سیاسی افغانستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی سنگال؛ تقسیمات اداری و سیاسی سودان؛ تقسیمات اداری و سیاسی آرژانتین؛ تقسیمات اداری و سیاسی فرانسه؛ تقسیمات اداری و سیاسی اسپانیا؛ تقسیمات اداری و سیاسی ساحل عاج؛ تقسیمات اداری و سیاسی زیمبابوه؛ تقسیمات اداری و سیاسی اردن؛ تقسیمات اداری و سیاسی قطر؛ تقسیمات اداری و سیاسی سیرالئون؛ تقسیمات اداری و سیاسی اوکراین؛ تقسیمات اداری و سیاسی کشور مالی؛ تقسیمات اداری و سیاسی گرجستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی بنگلادش؛ تقسیمات اداری و سیاسی تاجیکستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی قزاقستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی امارات متحده عربی؛ تقسیمات اداری و سیاسی تایلند
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از http://www.nationsencyclopedia.com/Ethiopia.html
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 119-120.