زبان و خط رسمی تایلند
زبان ملی و رسمی تایلند، زبان تایلندی است که با گویشهای گوناگون در سراسر این کشور به کار میرود و زبانی آهنگین است که افعال آن صرف نمیشود.
بیشتر واژههای آن تکهجایی است و هر کلمه با پنج لحن گوناگون ادا میشود که هر لحن، معنای آن کلمه را تغییر میدهد و یادگیری آن دشوار است. بیشتر کلمات چندهجایی این زبان، از زبانهای خمر، پالی یا سانسکریت به آن وارد شدهاند. ترتیب کلمات در این زبان به شکل فاعل، فعل و مفعول است و فاعل را معمولاً نمیآورند.
در تایلند همچنین زبانهای چینی (در شمال) و ملایو (در جنوب) هم بهکار میرود. زبان انگلیسی هم که تدریس آن در مدارس دولتی اجباری است، در سراسر کشور، بهویژه در بانکوک و دیگر شهرهای اصلی کاربرد دارد؛ اما مردم تسلط چندانی به این زبان ندارند.
خط تایلندی را رام کام هنگ، پادشاه دورهٔ سوخوتای از خط هندی و الفبای خمری اقتباس کرده است[۱].
نیز نگاه کنید به
زبان ژاپنی؛ زبان روسی؛ زبان رسمی کانادا؛ زبان و خط کوبایی؛ زبان و خط تونسی؛ زبان افغانستان؛ زبان چینی؛ زبان سنگال؛ زبان و خط فرانسوی؛ زبان و خط آرژانتینی؛ زبان و خط رسمی مالی؛ زبان و خط رسمی ساحل عاج؛ زبان اوکراین؛ زبان اسپانیایی؛ زبان و خط رسمی اردن؛ زبان و خط رسمی اتیوپی؛ زبان و خط رسمی سیرالئون؛ زبان و خط رسمی قطر.
کتابشناسی
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص.235-236.