شهرنشینی و روستانشینی در سوریه
توزیع جمعیت سوریه میان مناطق شهری و روستایی، تفاوتهای چشمگیری در دسترسی به امکانات، نوع فعالیتهای اقتصادی، و سطح توسعه زیرساختی ایجاد کرده است. این تفاوتها، در پی جنگ داخلی و جابهجاییهای گسترده جمعیتی، تشدید شده و شکافهای اجتماعی و اقتصادی میان شهر و روستا را عمیقتر کردهاند. تحلیل این الگوها برای تدوین سیاستهای بازسازی و توسعه پایدار، اهمیت بنیادین دارد[۱].
شهرنشینی: تمرکز جمعیت و چالشهای زیرساختی

بر اساس دادههای سال ۲۰۲۵، حدود ۵۳.۶٪ از جمعیت سوریه، معادل بیش از ۱۳.۷ میلیون نفر، در مناطق شهری زندگی میکنند[۲]. شهرهای اصلی مانند دمشق، حلب، حمص، و لاذقیه میزبان بخش عمدهای از این جمعیت هستند. بهویژه دمشق، پایتخت کشور، با تراکم جمعیتی حدود ۱۴٬۰۰۰ نفر در هر کیلومتر مربع، یکی از پرتراکمترین شهرهای منطقه محسوب میشود[۳].
شهرهای ساحلی مانند لاذقیه و طرطوس نیز به دلیل دسترسی به بنادر تجاری، فعالیتهای اقتصادی مرتبط با دریا، و نقش خدماتی و صنعتی، از رشد جمعیتی قابلتوجهی برخوردار بودهاند. این شهرها بهعنوان مراکز آموزشی، درمانی، و صنعتی عمل میکنند و در فرآیند بازسازی پس از جنگ، نقش کلیدی دارند[۴]. با وجود دسترسی بهتر به خدمات عمومی در مناطق شهری، جنگ داخلی موجب تخریب گسترده زیرساختها در بسیاری از شهرها، بهویژه حلب و حمص، شده است. این تخریبها، همراه با مهاجرت آوارگان داخلی به شهرهای نسبتاً امنتر مانند دمشق، فشار مضاعفی بر ظرفیتهای شهری وارد کردهاند. در نتیجه، شهرنشینی سوریه با چالشهایی چون کمبود مسکن، ازدحام، و نابرابری فضایی مواجه شده است.
روستانشینی: ظرفیتهای کشاورزی و محدودیتهای توسعه
در مقابل، حدود ۴۶.۴٪ از جمعیت سوریه، معادل حدود ۱۱.۸ میلیون نفر، در مناطق روستایی ساکن هستند. این جمعیت عمدتاً در دشتهای حاصلخیز غربی و شمالی، از جمله درهی عاصی و مناطق اطراف حلب و حماه، پراکندهاند. اقتصاد این نواحی بر پایهی کشاورزی معیشتی، دامداری، و تولید محصولات سنتی مانند زیتون، گندم، و سبزیجات استوار است[۵].
با این حال، جنگ داخلی تأثیرات منفی قابلتوجهی بر بهرهوری کشاورزی و معیشت روستاییان داشته است. تخریب سیستمهای آبیاری، کمبود نهادههای کشاورزی، و ناامنی عمومی، موجب کاهش تولید، افزایش فقر، و مهاجرت روستاییان به شهرها شدهاند[۶].
دسترسی به زیرساختهای پیشرفته در مناطق روستایی همچنان محدود است. بسیاری از روستاها با کمبود مراکز درمانی، مدارس مجهز، و شبکههای حملونقل کارآمد مواجهاند. این محدودیتها، همراه با پیامدهای جنگ، به تشدید مهاجرت داخلی و تمرکز جمعیت در شهرها دامن زدهاند[۷].
تحلیل شکاف شهری–روستایی و الزامات سیاستگذاری
الگوهای شهرنشینی و روستانشینی در سوریه، بازتابی از نابرابریهای ساختاری در توسعه فضایی کشور هستند. مناطق شهری، علیرغم آسیبهای جنگ، همچنان از دسترسی نسبی به خدمات عمومی برخوردارند، در حالیکه مناطق روستایی با محرومیتهای چندجانبه مواجهاند. این شکاف، در صورت عدم مداخله هدفمند، میتواند به نابرابریهای پایدار، مهاجرتهای اجباری، و تضعیف انسجام اجتماعی منجر شود[۸]. برای کاهش این شکافها، سیاستگذاری باید بر محورهای زیر متمرکز شود:
- بازسازی زیرساختهای شهری آسیبدیده، بهویژه در شهرهای جنگزده[۹]؛
- سرمایهگذاری در توسعه روستایی، از جمله خدمات درمانی، آموزشی، و حملونقل؛
- ایجاد فرصتهای اقتصادی در مناطق روستایی برای کاهش مهاجرت؛
- مدیریت مهاجرت داخلی و توزیع متوازن منابع و خدمات[۱۰].
تنها از طریق چنین رویکردی میتوان به توسعه پایدار، عدالت فضایی، و ارتقای کیفیت زندگی در سراسر سوریه دست یافت.
نیز نگاه کنید به
شهرنشینی و روستانشینی در عراق؛ شهرنشینی و روستانشینی در اتیوپی؛ شهرنشینی و روستانشینی در اردن؛ شهرنشینی و روستانشینی در اسپانیا؛ شهرنشینی و روستانشینی درافغانستان؛ شهرنشینی و روستانشینی در امارات متحده عربی؛ شهرنشینی و روستانشینی در اوکراین؛ شهرنشینی و روستانشینی در آرژانتین؛ شهرنشینی و روستانشینی در بنگلادش؛ شهرنشینی و روستانشینی در تاجیکستان؛ شهرنشینی و روستانشینی در تایلند؛ شهرنشینی و روستانشینی در تونس؛ شهرنشینی و روستانشینی در چین؛ شهرنشینی و روستانشینی در روسیه؛ شهرنشینی و روستانشینی در زیمبابوه؛ شهرنشینی و روستانشینی در ژاپن؛ شهرنشینی و روستانشینی در ساحل عاج؛ شهرنشینی و روستانشینی در سریلانکا؛ شهرنشینی و روستانشینی در سودان؛ شهرنشینی و روستانشینی در سیرالئون؛ شهرنشینی و روستانشینی در فرانسه؛ شهرنشینی و روستانشینی در قزاقستان؛ شهرنشینی و روستانشینی در قطر؛ شهرنشینی و روستانشینی در کانادا؛ شهرنشینی و روستانشینی در گرجستان؛ شهرنشینی و روستانشینی در لبنان؛ شهرنشینی و روستانشینی در مالی؛شهرنشینی و روستانشینی در مصر؛ شهرنشینی و روستانشینی در کوبا؛ شهرنشینی و روستانشینی در سنگال؛ شهرنشینی و روستانشینی در یمن
کتابشناسی
- ↑ World Bank. (2025). Growth in Syria: Losses from the war and potential recovery in the aftermath, Available for https://openknowledge.worldbank.org/server/api/core/bitstreams/a9ae34dc-b9b8-5b7b-b9fc-120ad89f0438/content
- ↑ World Bank. (n.d.). Population ages 65 and above (% of total population) – Syria, Available for https://data.worldbank.org/indicator/SP.POP.65UP.TO.ZS?locations=SY
- ↑ Worldometer. (2025). Syria population, Available for https://www.worldometers.info/world-population/syria-population/
- ↑ Institut des Finances Basil Fuleihan. (2020). Landscape of the Syrian economic collapse and impacts on the region, Available for https://institutdesfinances.gov.lb/sites/default/files/2024-06/Landscape-of-the-Syrian-Economy-and-Impacts-on-the-Region.pdf
- ↑ World Bank. (2025). Syria SY: Rural population. CEIC Data, Available for https://www.ceicdata.com/en/syria/population-and-urbanization-statistics/sy-rural-population
- ↑ Earth Site. (2021). Population density of Syria, Available for https://www.earth-site.co.uk/Education/population-de
- ↑ International Labour Organization. (2024, December 15). Building hopes with new roads in Syria: One road at a time, Available for https://www.ilo.org/resource/article/building-hopes-new-roads-syria-one-road-time
- ↑ Audi, M. N., Mwenda, K. M., Wei, G., & Lurie, M. N. (2022). Healthcare accessibility in preconflict Syria: A comparative spatial analysis. BMJ Open, 12(5), e059210, Available for https://bmjopen.bmj.com/content/12/5/e059210
- ↑ UN-Habitat. (2025). Urbanization in Syria: Building inclusive & sustainable cities, Available for https://unhabitat.org/syrian-arab-republic
- ↑ United Nations. (2022). United Nations 2022–2024 Syria Strategic Framework, Available for https://syria.un.org/sites/default/files/2022-10/UNSF%202022-2024%20English%20Final%20Signed.pdf
نویسنده مقاله
نرگس شکوری