آرشیو ملی بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۵

تاریخچه تشکیل آرشیو ملّی در بنگلادش به زمان تهاجم بریتانیا به این کشور و اجرای قوانین انگلیسی در این شبه قاره، بر می گردد. در آن زمان دبیرخانه اجرایی دولت با همکاری وزارتخانه های جدید شروع به فعالیت در راستای افتتاح ادارات و مؤسسات جدید کردند. در نتیجه اداره ثبت سلطنتی در سال 1891 به خزانه هایی برای نگهداری و ضبط پرونده های دبیرخانه در کلکته تبدیل شد و گشایش یافت. بعدها این اداره به شهر دهلی انتقال یافته و تحت عنوان آرشیو ملّی هندوستان به کار خود ادامه داد. پس از تجزیه کشور هند در سال 1947، آرشیو ملی پاکستان در کراچی در سال 1951 تأسیس شد. پس از استقلال بنگلادش و جدایی از قلمرو پاکستان در سال 1971، دولت جمهوری بنگلادش آرشیو ملّی کشور را در سال 1973 در شهر داکا و تحت حمایت و نظارت خود و با عنوان زیرمجموعه ای از اداره آرشیوها و کتابخانه های بنگلادش دایر کرد.

دولت جمهوری بنگلادش رسماً در سال 1983 فرمان تأسیس آرشیوهای ملّی برای نگهداری و حفاظت از اسناد دائمی دولتی را صادر کرد. بر طبق این فرمان شورای مشاور آرشیوهای ملی با تعداد 13 عضو مشتمل بر نمایندگانی از وزارتخانه ها و دانشگاه های مختلف برای اجرای این فرمان، دایر شد. از جمله عملکرد آرشیوهای ملّی بنگلادش می توان نمونه های زیر را نام برد:

1. حفاظت و نگهداری از اسناد دولتی؛

2. تأسیس و حمایت از کلکسیون های خصوصی؛

3. تلاش برای گسترش هر چه بیشتر نشریات، روزنامه ها، ماه نامه ها و آثار چاپی دولتی؛

4. ایجاد آرشیوهای کتابخانه ای برای استفاده محققان و دانشمندان؛

5. برقراری رابطه با مؤسسات خارجی که عضویی از شورای بین المللی آرشیوهای ملّی می باشند؛

6. ارائه خدمات مشاوره به مؤسسات دولتی و خصوصی برای نگهداری و اعاد ه اسناد مهم تاریخی؛

7. ارائه اطلاعات مرجع به دانشمندان محقق، مناسب با موضوع پروژه های تحقیقاتی آن ها؛

8. اجرای حکم آرشیوهای ملّی مصوب سال 1983^[۱]

نیز نگاه کنید به

سیاست های فرهنگی چین؛ سیاستگذاری فرهنگی روسیه؛ سياست فرهنگی ژاپن؛ سیاستگذاری فرهنگی کانادا؛ سیاستگذاری فرهنگی کوبا؛ سیاستگذاری فرهنگی لبنان؛ سیاستگذاری فرهنگی مصر؛ سیاستگذاری فرهنگی سنگال؛ سیاستگذاری فرهنگی فرانسه؛ سیاستگذاری فرهنگی ساحل عاج؛ سیاستگذاری فرهنگی کشور مالی؛ سیاستگذاری فرهنگی سوریه؛ سیاستگذاری فرهنگی زیمبابوه؛ سیاستگذاری فرهنگی تایلند؛ سیاستگذاری فرهنگی اوکراین؛ سیاستگذاری فرهنگی اسپانیا؛ سیاستگذاری فرهنگی اردن؛ سیاستگذاری فرهنگی قطر؛ سیاستگذاری فرهنگی سیرالئون؛ سیاستگذاری فرهنگی اتیوپی؛ سیاستگذاری فرهنگی سودان

کتابشناسی

↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

[1] توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''5. 2. 2. 2. آرشيو ملي [[بنگلادش]]'''
+تاریخچه تشکیل آرشیو ملّی در [[بنگلادش]] به زمان تهاجم بریتانیا به این کشور و اجرای قوانین انگلیسی در این شبه قاره، بر می گردد. در آن زمان دبیرخانه اجرایی دولت با همکاری وزارتخانه های جدید شروع به فعالیت در راستای افتتاح ادارات و مؤسسات جدید کردند. در نتیجه اداره ثبت سلطنتی در سال 1891 به خزانه هایی برای نگهداری و ضبط پرونده های دبیرخانه در کلکته تبدیل شد و گشایش یافت. بعدها این اداره به شهر دهلی انتقال یافته و تحت عنوان آرشیو ملّی هندوستان به کار خود ادامه داد. پس از تجزیه کشور هند در سال 1947، آرشیو ملی پاکستان در کراچی در سال 1951 تأسیس شد. پس از استقلال [[بنگلادش]] و جدایی از قلمرو پاکستان در سال 1971، دولت جمهوری [[بنگلادش]] آرشیو ملّی کشور را در سال 1973 در شهر [[داكا|داکا]] و تحت حمایت و نظارت خود و با عنوان زیرمجموعه ای از اداره آرشیوها و کتابخانه های [[بنگلادش]] دایر کرد.
-تاريخچة تشكيل آرشيو ملّي در بنگلادش به زمان تهاجم بريتانيا به اين كشور و اجراي قوانين انگليسي در اين شبه قاره، بر مي گردد. در آن زمان دبيرخانة اجرايي دولت با همكاري وزارتخانه هاي جديد شروع به فعاليت در راستاي افتتاح ادارات و مؤسسات جديد کردند. در نتيجه اداره ثبت سلطنتی در سال 1891 به خزانه هایي برای نگهداري و ضبط پرونده هاي دبيرخانه در كلكته تبدیل شد و گشايش يافت. بعدها اين اداره به شهر دهلي انتقال يافته و تحت عنوان آرشيو ملّي هندوستان به كار خود ادامه داد. پس از تجزية كشور هند در سال 1947، آرشيو ملي پاكستان در كراچي در سال 1951 تأسيس شد. پس از استقلال بنگلادش و جدايي از قلمرو پاكستان در سال 1971، دولت جمهوري بنگلادش آرشيو ملّي كشور را در سال 1973 در شهر [[داكا]] و تحت حمايت و نظارت خود و با عنوان زيرمجموعه اي از اداره آرشيوها و كتابخانه هاي بنگلادش داير کرد.
+دولت جمهوری [[بنگلادش]] رسماً در سال 1983 فرمان تأسیس آرشیوهای ملّی برای نگهداری و حفاظت از اسناد دائمی دولتی را صادر کرد. بر طبق این فرمان شورای مشاور آرشیوهای ملی با تعداد 13 عضو مشتمل بر نمایندگانی از وزارتخانه ها و دانشگاه های مختلف برای اجرای این فرمان، دایر شد. از جمله عملکرد آرشیوهای ملّی [[بنگلادش]] می توان نمونه های زیر را نام برد:
-    دولت جمهوري بنگلادش رسماً در سال 1983 فرمان تأسيس آرشيوهاي ملّي برای نگهداري و حفاظت از اسناد دائمي دولتي را صادر کرد. بر طبق اين فرمان شوراي مشاور آرشيوهاي ملي با تعداد 13 عضو مشتمل بر نمايندگاني از وزارتخانه ها و دانشگاه هاي مختلف برای اجراي اين فرمان، داير شد. از جمله عملكرد آرشيوهاي ملّي بنگلادش مي توان نمونه های زیر را نام برد:
+. حفاظت و نگهداری از اسناد دولتی؛
-. حفاظت و نگهداري از اسناد دولتي؛ 2. تأسيس و حمايت از كلكسيون هاي خصوصي؛ 3. تلاش برای گسترش هر چه بيشتر نشريات، روزنامه ها، ماه نامه ها و آثار چاپي دولتي؛ 4. ايجاد آرشيوهاي كتابخانه اي براي استفاده محققان و دانشمندان؛ 5. برقراري رابطه با مؤسسات خارجي كه عضويي از شوراي بين المللي آرشيوهاي ملّي مي باشند؛ 6. ارائه خدمات مشاوره به مؤسسات دولتي و خصوصي برای نگهداري و اعادة اسناد مهم تاريخي؛ 7. ارائه اطلاعات مرجع به دانشمندان محقق، مناسب با موضوع پروژه هاي تحقيقاتي آن ها؛ 8. اجراي حكم آرشيوهاي ملّي مصوب سال 1983.
+. تأسیس و حمایت از کلکسیون های خصوصی؛
+. تلاش برای گسترش هر چه بیشتر نشریات، روزنامه ها، ماه نامه ها و آثار چاپی دولتی؛
+. ایجاد آرشیوهای کتابخانه ای برای استفاده محققان و دانشمندان؛
+. برقراری رابطه با مؤسسات خارجی که عضویی از شورای بین المللی آرشیوهای ملّی می باشند؛
+. ارائه خدمات مشاوره به مؤسسات دولتی و خصوصی برای نگهداری و اعاد ه اسناد مهم تاریخی؛
+. ارائه اطلاعات مرجع به دانشمندان محقق، مناسب با موضوع پروژه های تحقیقاتی آن ها؛
+. اجرای حکم آرشیوهای ملّی مصوب سال 1983<ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>
+== نیز نگاه کنید به ==
+* [[سیاست های فرهنگی چین]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی روسیه]]؛ [[سياست فرهنگی ژاپن]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی کانادا]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی کوبا]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی لبنان]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی مصر]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی سنگال]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی فرانسه]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی ساحل عاج]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی کشور مالی]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی سوریه]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی زیمبابوه]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی تایلند]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی اوکراین]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی اسپانیا]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی اردن]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی قطر]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی سیرالئون]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی اتیوپی]]؛ [[سیاستگذاری فرهنگی سودان]]
+== کتابشناسی ==
+*