سیاستگذاری فرهنگی اتیوپی

نخستین سیاست فرهنگی راهبردی دولت اتیوپی در سال 1977 و در دوره حاکمیت دولت چپ‌گرای منگیستو هایله ماریام مورد تصویب مجلس ملی اتیوپی قرار گرفت. اصول کلی این سیاست فرهنگی عبارت بود از:*در نظر گرفتن حق مساوی برای کلیه زبان‌ها، سنت‌ها، میراث تاریخی و سایر جنبه‌های فرهنگی اقوام مختلف اتیوپی؛

• ایجاد شرایط مساعد برای انجام فعالیت‌های تحقیقاتی در مورد زبان، میراث و جنبه‌های فرهنگی هویتی اقوام مختلف اتیوپی؛
• تأمین شرایطی که طی آن همه شهروندان کشور بتوانند به طور مساوی و آزادانه در کلیه فعالیت‌های فرهنگی شرکت کرده و از امکانات موجود بهره برداری نمایند؛
• فراهم نمودن امکانات مناسب برای محققینی که در زمینه‌های فرهنگی فعالیت می‌کنند؛
• ارتقاء سطح فرهنگ مردم و اقوام مختلف و هماهنگ کردن آن با آموزش، علم و تکنولوژی مدرن روز؛
• ایجاد شرایطی که به تربیت نیروهای انسانی متخصص در زمینه‌های مختلف فرهنگی کمک نموده و عادات و سنت‌های غلط فرهنگی را به تدریج تصحیح یا حذف کند؛
• ایجاد امکانات لازم برای مؤسسات فرهنگی با هدف تقبل نقش‌های مهم تر در برنامه‌های کشور و در راستای ترویج صلح، آزادی، رشد و توسعه در سرتاسر کشور؛
• همکاری فرهنگی در سطوح ملی، منطقه‌ای، قاره‌ای و بین المللی براساس برابری فرهنگ‌ها.

ابزارها و راهکارهای مورد استفاده برای نیل به اهداف سیاست فرهنگی این کشور طی سه دهه گذشته به شرح ذیل جنبه عملیاتی یافته یا در دست اجراء می‌باشند:

1- فهرست و استاندارد کردن اطلاعات زبانی و آثار تاریخی

الف) کلیه میراث فرهنگی، تاریخی و طبیعی مربوط به اتیوپی که در داخل یا خارج از کشور قرار دارند، باید شناسایی شده و فهرست گردند؛

ب) تمامی زبان‌ها و لهجه‌های کشور باید شناسایی و ثبت گردیده و مطابق با استانداردها و پراکندگی جغرافیایی خود، طبقه بندی و مشخص شوند.

2- مطالعه و تحقیق و توسعه

الف) تحقیقات و مطالعات استاندارد شده علمی باید در زمینه باستان شناسی، دیرینه شناسی (Paleontology)، انسان شناسی باستانی (Paleo Anthropology) و انسان شناسی فرهنگی و تاریخی انجام شوند؛

ب) انجام مطالعات علمی در مورد تمام انواع میراث تاریخی و فرهنگی کشور؛

ج) انجام تحقیقات گسترده در مورد زبان‌های درحال انقراض و تلاش برای ثبت و نگهداری آنها؛

د) تحقیق و مطالعه در زمینه منسوخ ساختن سنت‌های زیان‌آور علیه زنان و ارائه راهکارهای لازم با توجه به نتایج مطالعات؛

ه) تعیین اهداف مشخص برای مؤسسات فرهنگی دست اندرکار امور جوانان در راستای رشد و توسعه نسل آینده کشور.

3- توسعه تأسیسات فرهنگی

الف) تاسیس و توسعه موسسات و مراکز فرهنگی نظیر موزه‌ها، سالن‌های تئاتر، سینما، مراکز فرهنگی، کتابخانه‌های سیار و ثابت، آرشیوها، مراکز حفظ و نگهداری اسناد، مراکز صنایع دستی و هنرهای تزئینی، مؤسسات مطالعات زبان و کلیه مراکزی که با امور فرهنگی کودکان و نوجوانان سر و کار دارند؛

ب) تأسیس یک مرکز ترجمه چند زبانه به منظور انجام تبادلات فرهنگی و انتقال دانش و اطلاعات مورد نیاز بین زبان‌های محلی و خارجی.

4- حفاظت و نگهداری میراث فرهنگی موجود

الف) تهیه و تدوین نقشه میراث ملی دربرگیرنده اماکن، میراث طبیعی، فرهنگی و تاریخی اتیوپی؛

ب) در نظر گرفتن اقدامات امنیتی برای حفاظت میراث تاریخی کشور از خطراتی نظیر سرقت، قاچاق و انتقال به کشورهای دیگر؛

ج) گردآوری و طبقه بندی میراث فرهنگی کشور در موزه‌ها، کتابخانه‌ها و اماکن مناسب.

5- بازگرداندن و اعاده میراث فرهنگی

الف) تلاش برای بازگرداندن میراث تاریخی خارج شده از کشور با بهره‌گیری از دیپلماسی فعال فرهنگی در سطوح ملی، منطقه‌ای، قاره‌ای و بین المللی.

6- توسعه زبان‌ها و تعیین نوع زبان برای استفاده

الف) تهیه نقشه پراکندگی انواع زبان‌های بومی کشور؛

ب) شناسایی و تدوین الفبای زبان‌های در حال انقراض فاقد رسم الخط علمی؛

ج) افزایش ترجمه متون یاری‌دهنده کشور در تجربیات و دانش جهان.

7- تشویق و اعطای کمک‌های مادی و معنوی به هنرمندان خلاق در پدید آوردن آثار برجسته هنری

8- حمایت از مالکیت میراث معنوی

الف) اصلاح قوانین موجود کشور مرتبط با کپی رایت و تدوین قوانین متناسب با پیشرفت تکنولوژی روز؛

ب) انجام اقدامات لازم برای اطمینان از رعایت حقوق مؤلفان و مخترعان؛

ج) حفظ حقوق اشخاص، گروه‌ها و سازمان‌هایی که آرشیوها و سایر میراث منقول خود را به موزه‌ها و آرشیوهای ملی و یا منطقه‌ای می‌سپارند؛

د) تشویق اشخاص فعال در امور فرهنگی در راستای تاسیس اتحادیه‌های شغلی آزاد.

9- گسترش دانش فرهنگی

الف) تقویت هویت فرهنگی جوانان و تمرکز هر چه بیشتر بر موضوعات فرهنگی ارتباط‌دهنده فرهنگ و آموزش و پرورش؛

ب) تهیه و انتشار برنامه‌های آموزشی از طریق رسانه‌های جمعی با هدف افزایش دانش فرهنگی در بین مردم اتیوپی.

10- مدرنیزاسیون و آموزش فردی

الف) تحقق آموزش‌های کوتاه مدت و بلند مدت در داخل و یا خارج کشور با هدف ترقی و توسعه دانش فرهنگی اشخاص فعال در رشته‌های مختلف فرهنگی؛

ب) به کارگیری روش‌های مدرن برای توسعه بخش‌های فرهنگی جامعه.

11- افزایش مشارکت عمومی

الف) فراهم آوردن شرایط مساعد برای سرمایه گذاران خصوصی جهت احداث سالن‌های تئاتر، سینما، گالری‌های هنری و تجهیز کتابخانه‌های عمومی؛

ب) پشتیبانی و حمایت کامل از اتباع اتیوپیایی یا خارجی فعال در زمینه گردآوری آثار هنری، صنایع دستی، اسناد خطی، کتب و آرشیوهای قدیمی به صورت قانونی؛

ج) تاسیس و گسترش سازمان‌ها و اتحادیه‌های فعال در زمینه‌های مختلف فرهنگی.

12- ارتباطات و مبادلات فرهنگی

الف) تاسیس سیستم‌های نوین اطلاعاتی و طراحی شبکه تبادل اطلاعات؛

ب) گسترش روابط مستحکم فرهنگی ملی، قاره‌ای و بین المللی براساس برابری فرهنگ‌ها با هدف معرفی فرهنگ اتیوپی به سایر جهانیان؛

ج) تلاش برای عملیاتی کردن قراردادهای فرهنگی امضا شده بین کشور اتیوپی و دیگر کشورها.

نیز نگاه کنید به

سیاست های فرهنگی چین؛ سیاستگذاری فرهنگی روسیه؛ سياست فرهنگی ژاپن؛ سیاستگذاری فرهنگی کانادا؛ سیاستگذاری فرهنگی کوبا؛ سیاستگذاری فرهنگی لبنان؛ سیاستگذاری فرهنگی مصر؛ سیاستگذاری فرهنگی سنگال؛ سیاستگذاری فرهنگی فرانسه؛ سیاستگذاری فرهنگی ساحل عاج؛ سیاستگذاری فرهنگی کشور مالی؛ سیاستگذاری فرهنگی سوریه؛ سیاستگذاری فرهنگی سودان؛ سیاستگذاری فرهنگی زیمبابوه؛ سیاستگذاری فرهنگی اوکراین؛ سیاستگذاری فرهنگی اسپانیا؛ سیاستگذاری فرهنگی اردن؛ سیاستگذاری فرهنگی قطر؛ سیاستگذاری فرهنگی سیرالئون؛ سیاستگذاری فرهنگی تایلند