سینمای سوریه

سینمای سوریه یکی از اولین جنبش­‌‌‌‌‌‌‌‌های سینمایی در منطقه عربی است. اولین تلاش­‌‌‌‌‌‌‌‌ها برای تولید فیلم در سوریه در آغاز قرن بیستم آغاز شد؛ یعنی سال 1908 در شهر حلب، با اجرای نمایش­‌‌‌‌‌‌‌‌های سینمایی گروه­‌‌‌‌‌‌‌‌هایی از اروپاییان که از ترکیه آمده بودند.

صاحب کافه­ ای در میدان المرجه در مرکز دمشق به نام «حبیب شماس» در سال 1912 تصاویر متحرکی را از طریق یک دستگاه دستی و نوری که توسط یک لامپ و با گاز استیلن روشن می‌شد نشان داد. این تصاویر اولین نمایش سینمایی در دمشق بود.

هنرپیشه های سوری برگرفته از شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

در سال 1912 نیز نخستین سینما در حلب که مانند تبریز ایران، شهر اولین­‌‌‌‌‌‌‌‌ها در فرهنگ وصنعت مدرن است، راه‌اندازی شد. در سال 1916 میلادی، حاکم عثمانی سوریه، «جمال پاشا» (معروف به السفاح)، اولین سینما را در دمشق در خیابان صالحیه تأسیس کرد که آن را «جناق قلعه» نامیدند، به یاد نبرد معروفی که عثمانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در آن، نیرو‌‌‌‌‌‌‌‌های انگلیسی و فرانسوی را در جنگ ‌‌‌‌‌‌‌‌جهانی اول، شکست دادند. فیلمی که در «جناق قلعه» نمایش داده شد، نمایش ارتش آلمان در برلین با سربازان و خودرو‌‌‌‌‌‌‌‌های زرهی بود که بسیار مورداستقبال قرار گرفت؛ درست مثل آنچه در تهران برای اولین بار نمایش داده شد!

در سال 1927 نیز اولین فیلم سینمایی صامت سوریه؛ یعنی «مدافع بی گناه» تولید شد و پس از آن، «زیر آسمان دمشق» (1933). «آواز دل» اولین فیلم ناطق عربی سوریه بود و پس از آن، «نور و تاریکی» (1947) با بازی «رفیق شکری» خواننده، «إیفیت فغالی»، «شامل مرعی»، «انور  البابا» در نقش «ام کامل» و «حکمت محسن» (ابورشدی). سومین فیلم ناطق در حلب با نام «عابر سبیل» (1950) تولید شد.

با ایجاد اتحادیه بین سوریه و مصر (جمهوری متحده عربی)، در سال 1960، «دائرة السینما والتصویر» (اداره سینما و عکاسی) تأسیس شد و «صلاح دهنی» (1925-2017) به عنوان رئیس آن منصوب شد. پس از آن نیز «المؤسسة العامة للسینما عام» (سازمان عمومی فیلم) در 1963 تأسیس شد که جهشی در تولید فلیم محسوب می‌شد.

«دُرید لحام» و «نهاد قلعي» در آغاز تلویزیون سوریه در سال 1960 برگرفته از شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

اغلب فیلم‌‌‌‌‌‌‌‌های تولید شده در این دوره، فیلم‌‌‌‌‌‌‌‌های مستند (الثقافی) هستند. غیر از این­‌‌‌‌‌‌‌‌ها رویکرد اصلی، مقاومت فلسطین بود؛ فیلم‌‌‌‌‌‌‌‌هایی مانند «رجال تحت الشمس» (مردان زیر آفتاب) (1970) ساخته «محمد شاهین»، «السکین» (چاقو) (1971) ساخته «خالد حمادة» که بر اساس داستان «غسان کنفانی» ؛ یعنی «ماذا تبقى لکم؟» (چه چیزی برای شما باقی مانده است؟) ساخته شد؛ همچنین فیلم «المخدوعون» (فریب خوردگان) (1352) ساخته «توفیق صالح» که آن نیز بر اساس داستان  مردانی در آفتاب بود.

فهرست فیلم‌‌‌‌‌‌‌‌های مطرح ساخت سوریه

• «الفهد» (1972) ساخته «نبیل المالح»؛ برگرفته از رمانی به  همین نام از «حیدر حیدر» در شورش کشاورز ساده­ای علیه خان؛
• «بقایا صور» (1973) ساخته «نبیل مالح» برگرفت‌‌‌‌‌‌‌‌هاز رمانی به همیننام از حنا مینه با ژانر فئودالیسم؛
• «ثلاثیة العار» (سه­گانه ننگ) (1974) ساخته «بشیر صافیة»؛ برگرفته از سه داستان اثر «فاتح المدرس» در ژانر ضد فئودالیسم؛
• «الیازرلی» (1974) ساخته «قیس الزبیدی» بر اساس داستان «على الأکیاس» اثر «حنا مینه» در ژانر اجتماعی؛
• «المغامرة» (1974)ساخته محمد شاهین؛ اقتباسی از نمایش­نامه «سعد الله ونوس» با نام «مغامرة رأس المملوک جابر»؛
• «کفر قاسم» (1974)؛ ساخته «بر‌‌‌‌‌‌‌‌هان علویة» بر اساس داستانی از «عاصم الجندی» درباره فاجعه کفرقاسم فلسطین؛
• «الاتجاه المعاکس» (1975) ساخته «مروان حداد» که بیان گر شکست جنگ حزیران بود؛
• «الأحمر والأبیض والأسود» (1976) ساخته «بشیر صاقیة» نخستین فیلم با هنرمایی کودکان در موضوع اشغال فلسطین؛
• «الأبطال یولدون مرتین» (1976) ساخته «صلاح دهنی» در موضوع فلسطین؛
• «القلعة الخامسة» (1976) ساخته «بلال صابوین» با تم روستایی و سیاسی مربوط به دهه 50؛
• «حبیبتی یا حب التوت» (1978) ساخته «مروان حداد»، با تم اجتماعی ورود یک روستایی به شهر و مشکلات اجتماعی­ اش؛
• «المصیدة» (1979) ساخته «ودیع یوسف» با تم اجتماعی دختران فقیر که به دام اغنیا می ­افتند؛
• «قتل عن طریق التسلسل» (1981) ساخته «محمد شاهین» در ژانر جنایی؛
• «حادثة النصف متر» (1980) ساخته «سمیر ذکری». ژانر عشقی؛
• «حب للحیاة» (1981) باکارگردانی «بشیر صافیة» در ژانر عشقی؛
• «أحلام المدینة (1983) ساخته «محمد ملص» در ژانر اجتماعی که جوایز متعددی برد؛
• «الحدود» (1984) در ژانر ناسیونالیسم عربی؛
• «وقائع العام المقبل» (1985) ساخته «سمیر ذکری» ژانر اجتماعی؛
• «الشمس فی یوم غائم» (1985) ساخته «محمد شاهین» بر گرفته از یک داستان حَنّا مینه به همین نام، در ژانر اجتماعی؛
• «التقریر» (1986)، در ژانر انتقاد از فساد بخش دولتی؛
• «نجوم الن‌‌‌‌‌‌‌‌هار» (1988) ساخته «أسامة محمد»؛
• «لیالی ابن آوى» (1989)  ساخته «عبد اللطیف عبد الحمید»؛
• «کفرون» (1990)، در ژانر ماهیت زندگی روستایی در سوریه؛
• «رسائل شفهیة» (1990) ساخته «عبد اللطیف عبد الحمید»؛
• «الطحالب» (1991) ساخته «ریمون بطرس»؛
• «اللیل» (1992) ساخته «محمد ملص»؛
• «الکومبارس» (1993) ساخته «نبیل مالح»؛
• «شیء ما یحترق» (1993) ساخته «غسان شمیط»؛
• «صهیل الج‌‌‌‌‌‌‌‌هات» (1993) ساخته «ماهر کدر»؛
• «آه یا بحر» (1994) ساخته محمد شاهین، بر اساس داستانی از حنا مینه؛
• «صعود المطر» (1995) ساخته عبد اللطیف عبد الحمید؛
• «اللجاة» (1995) ساخته «ریاض شیا»؛
• «الترحال» (1997) ساخته ریمون بطرس؛
• «نسیم الروح» (1998) ساخته عبد اللطیف عبد الحمید؛
• «تراب الغرباء» (1998) ساخته سمیر ذکرى؛
• «زهر الرمان» (2001) ساخته غسان شمیط؛
• «قمران و زیتونة» (2001) ساخته عبد اللطیف عبد الحمید؛
• «صندوق الدنیا» (2001) ساخته أسامة محمد؛
• «عشر دقائق بعد الولادة» (2012) ساخته محمد عبد العزیز؛
• «الرابعة بتوقیت الفردوس» (2015) ساخته محمد عبد العزیز؛
• «دم النخل» (2019)، ساخته نجدة إسماعیل أنزور؛
• «درب السما» (2021) ساخته جود سعید.

فهرست سینما‌‌‌‌‌‌‌‌های دمشق

• «جناق قلعة» (1916) در «الصالحیه»؛
• «زهرة دمشق» (؟) در شرق میدان «المرجة»؛
• «باتیه» (1918)؛
• «الإصلاح خان» یا همان «الفردوس» (1905) که اول سالن تئاتر بود و سپس در 1921 سینما شد؛ نزدیک اداره پست؛
• «النصر» (1921) در بازار «الناصری»؛
• «الکوزموغراف» (1924) منطقه «البحصة» که بعداً به نام سینما «امیة» منتقل شد کنار هتل امیة؛
• 7.    «سنترال» در خیابان «رامی»، روبروی ساختمان «العابد» درست روبروی سینما «فاروق»؛
• «اللونو بارک الصیفی» در خیابان «فؤاد الأول» که سالن تئاتر هم بود؛
• «رویال الصیفی» در دروازه صالحیة که بعداً «الملوکی» نام گرفت؛
• «اوبرا العباسیة» (1920) در خیابان «فیکتوریا» که کاباره نیز داشت؛
• «8 اذار» که سینما و تئاتر بود؛ کنار هتل «سمیرامیس»؛
• «الامبیر» در دروازه الصالحیة؛

بود.

نیز نگاه کنید به

سینمای کانادا؛ سینمای روسیه؛ سینمای تونس؛ سینمای ژاپن؛ سینمای کوبا؛ سینمای لبنان؛ سینمای مصر؛ صنعت فیلم و سینمای چین؛ سینمای سنگال؛ سینمای آرژانتین؛ سینمای فرانسه؛ سینمای مالی؛ سینمای ساحل عاج؛ سینمای زیمبابوه؛ سینمای تایلند؛ سینمای اسپانیا؛ سینمای اردن؛ سینمای اتیوپی؛ سینمای سیرالئون؛ سینمای قطر