اوقات فراغت در مالی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مردم | مردم [[مالی]] انسان هایی بسیار صبور، قانع، آرام و در عین حال شاد و سرخوش‌اند که سعی می‌کنند با وجود مشکلات فراوان، به‌ویژه معیشتی، از زندگی خود لذت ببرند. مردم شهری [[مالی]] معمولاً در تعطیّلات آخر هفته به گشت‌وگذار و دیدار آشنایان و دوستان خود می‌روند. دیدار با دوستان و حضور در منازل والدین از برنامه‌های ثابت خانواده‌های شهری در پایان هفته است. | ||
در روستاها | علاوه بر آن، مردان اغلب صبح روزهای یکشنبه به رستوران‌های سنتی می‌روند و ساعاتی را با دوستان خود به گفت‌وگو و صرف غذایی ارزان قیمت سپری می‌کنند. خانواده‌های نسبتاً متمول نیز در روزهای آخر هفته به تماشای نمایش‌های سنتی به‌ویژه عروسک‌بازی می‌پردازند. [[ورزش در مالی|ورزش]]، بازی‌های سنتی و تماشای فیلم‌های تلویزیون، از دیگر بخش‌های تفریحی جوانان شهری در پایان هفته است<ref name=":2">برگرفته از سایت https:// www.the power of culture .com/ entry culture mali/2011</ref>. در روستاها این وضعیت تا حدودی متفاوت است. | ||
روستاییان که ارتباط نزدیکی با هم دارند و در طول هفته به‌طور مداوم یکدیگر را ملاقات می‌کنند، در روزهای آخر هفته، برای دیدار فرزندان خود به شهرها می‌روند و یا در منازل خود استراحت می‌کنند و از برنامه‌های [[رادیو در مالی|رادیو]] لذت می‌برند. جوانان روستایی نیز در آخر هفته به بازی‌های سنتی و فوتبال و یا شکار و ماهی‌گیری سرگرم می‌شوند. اسب‌سواریی و شترسواری نیز از تفریحات معمول در شهرها و روستاهای طوارق‌نشین در آخر هر هفته است<ref>عرب احمدی، امیر بهرام (1391).جامعه و فرهنگ [[مالی]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی و هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی] ،ص116.</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[اوقات فراغت در ژاپن]]؛ [[اوقات فراغت در روسیه]]؛ [[اوقات فراغت در کانادا]]؛ [[اوقات فراغت در کوبا]]؛ [[اوقات فراغت در چین]]؛ [[اوقات فراغت در افغانستان]]؛ [[اوقات فراغت در سنگال]]؛ [[اوقات فراغت در تونس]]؛ [[اوقات فراغت در فرانسه]]؛ [[اوقات فراغت در زیمبابوه]]؛ [[اوقات فراغت در اوکراین]]؛ [[اوقات فراغت در اسپانیا]]؛ [[اوقات فراغت در اردن]]؛ [[اوقات فراغت در اتیوپی]]؛ [[اوقات فراغت در سیرالئون]]؛ [[اوقات فراغت در قطر]]؛ [[اوقات فراغت در بنگلادش]]؛ [[اوقات فراغت در تاجیکستان]]؛ [[اوقات فراغت در آرژانتین]] | |||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
[[رده:سبک گذراندن اوقات فراغت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۸
مردم مالی انسان هایی بسیار صبور، قانع، آرام و در عین حال شاد و سرخوش‌اند که سعی می‌کنند با وجود مشکلات فراوان، به‌ویژه معیشتی، از زندگی خود لذت ببرند. مردم شهری مالی معمولاً در تعطیّلات آخر هفته به گشت‌وگذار و دیدار آشنایان و دوستان خود می‌روند. دیدار با دوستان و حضور در منازل والدین از برنامه‌های ثابت خانواده‌های شهری در پایان هفته است.
علاوه بر آن، مردان اغلب صبح روزهای یکشنبه به رستوران‌های سنتی می‌روند و ساعاتی را با دوستان خود به گفت‌وگو و صرف غذایی ارزان قیمت سپری می‌کنند. خانواده‌های نسبتاً متمول نیز در روزهای آخر هفته به تماشای نمایش‌های سنتی به‌ویژه عروسک‌بازی می‌پردازند. ورزش، بازی‌های سنتی و تماشای فیلم‌های تلویزیون، از دیگر بخش‌های تفریحی جوانان شهری در پایان هفته است[۱]. در روستاها این وضعیت تا حدودی متفاوت است.
روستاییان که ارتباط نزدیکی با هم دارند و در طول هفته به‌طور مداوم یکدیگر را ملاقات می‌کنند، در روزهای آخر هفته، برای دیدار فرزندان خود به شهرها می‌روند و یا در منازل خود استراحت می‌کنند و از برنامه‌های رادیو لذت می‌برند. جوانان روستایی نیز در آخر هفته به بازی‌های سنتی و فوتبال و یا شکار و ماهی‌گیری سرگرم می‌شوند. اسب‌سواریی و شترسواری نیز از تفریحات معمول در شهرها و روستاهای طوارق‌نشین در آخر هر هفته است[۲].
نیز نگاه کنید به
اوقات فراغت در ژاپن؛ اوقات فراغت در روسیه؛ اوقات فراغت در کانادا؛ اوقات فراغت در کوبا؛ اوقات فراغت در چین؛ اوقات فراغت در افغانستان؛ اوقات فراغت در سنگال؛ اوقات فراغت در تونس؛ اوقات فراغت در فرانسه؛ اوقات فراغت در زیمبابوه؛ اوقات فراغت در اوکراین؛ اوقات فراغت در اسپانیا؛ اوقات فراغت در اردن؛ اوقات فراغت در اتیوپی؛ اوقات فراغت در سیرالئون؛ اوقات فراغت در قطر؛ اوقات فراغت در بنگلادش؛ اوقات فراغت در تاجیکستان؛ اوقات فراغت در آرژانتین
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از سایت https://+www.the+power+of+culture+.com/+entry+culture+mali/2011
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام (1391).جامعه و فرهنگ مالی. تهران: موسسه فرهنگی و هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی ،ص116.