نظام حزبی سیرالئون: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''نظام حزبی و انحصار‌گرایی حزب حاكم''' کشور سیرالئون تا اواخر دهه 1980 میلادی کشوری با نظام تک حزبی بود. در سال 1990 میلادی و با اوج گیری زمزمه‌های نیرومند نارضایتی در کشور، مومو رئیس‌جمهور وقت کمیسیونی را مامور بازنگری قانون اساسی و فراهم نمودن...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''نظام حزبی و انحصار‌گرایی حزب حاكم'''
کشور [[سیرالئون]] تا اواخر دهه 1980 میلادی کشوری با نظام تک حزبی بود. در سال 1990 میلادی و با اوج گیری زمزمه‌های نیرومند نارضایتی در کشور، مومو رئیس‌جمهور وقت کمیسیونی را مامور بازنگری قانون اساسی و فراهم نمودن زمینه ایجاد نظام چند حزبی در [[سیرالئون]] کرد و از آن زمان احزاب به‌صورت قانونی فعالیت خود را در این کشور آغاز کردند. احزاب «کنگره تمام مردم» (All People's Congress) (APC)، «صلح و آزادی»(PLP) (Peace and Liberation Party) ، «نهضت مردمی برای تغییر دمکراسی» (PMDC) (People's Movement for Democratic Change) و«حزب مردم [[سیرالئون]]» (SLPP) (Sierra Leone People's Party) از مهم‌ترین احزاب سیاسی فعلی کشور به‌شمار می‌روند. «حزب دموکرات ملی»، «حزب جمهوری مردمی»، «حزب اتحاد ملی دموکراتیک مردمی»، «حزب توسعه مردمی» و «حزب جبهه متحد انقلابی» از دیگر احزاب نسبتاً مهم کشور محسوب می‌شوند<ref>Fyle, M. (2006). Historical dictionary of sierra leone: the scarecrow press</ref>. حزب حاكم فعلی [[سیرالئون]] كه قدرت كاملی را در عرصه سیاسی كشور در اختیار دارد حزب «كنگره تمام مردم [[سیرالئون]]» است. این حزب نقش مهمی در به‌قدرت رساندن آقای ارنست كروما ایفا نمود و در حال حاضر 59 كرسی پارلمان [[سیرالئون]] را در اختیار خود دارد<ref>Fyle, M. (2006). Historical dictionary of sierra leone: the scarecrow press, p.84-85</ref>.
====گروه‌های ذی‌نفوذ====
هرچند فعالیت گروه‌های مهم سیاسی کشور عمدتاً تحت نظارت احزاب سیاسی صورت می‌گیرد ولی اتحادیه‌های کارگری و انجمن‌های دانشجویی گروه‌های فشار این کشور را تشکیل می‌دهند<ref>عرب احمدی، امیر بهرام (1390). جامعه و فرهنگ [[سیرالئون]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>.


کشور سیرالئون تا اواخر دهه 1980 میلادی کشوری با نظام تک حزبی بود. در سال 1990 میلادی و با اوج گیری زمزمه‌های نیرومند نارضایتی در کشور، مومو رئیس‌جمهور وقت کمیسیونی را مامور بازنگری قانون اساسی و فراهم نمودن زمینه ایجاد نظام چند حزبی در سیرالئون کرد و از آن زمان احزاب به‌صورت قانونی فعالیت خود را در این کشور آغاز کردند. احزاب «کنگره تمام مردم»[2]، «صلح و آزادی»[3]، «نهضت مردمی برای تغییر دمکراسی»[4] و«حزب مردم سیرالئون»[5] از مهم‌ترین احزاب سیاسی فعلی کشور به‌شمار می‌روند. «حزب دمکرات ملی»، «حزب جمهوری مردمی»، «حزب اتحاد ملی دمکراتیک مردمی»، «حزب توسعه مردمی» و «حزب جبهه متحد انقلابی» از دیگر احزاب نسبتاً مهم کشور محسوب می‌شوند. (Fyle 2006) حزب حاكم فعلی سیرالئون كه قدرت كاملی را در عرصه سیاسی كشور در اختیار دارد حزب «كنگره تمام مردم سیرالئون» است. این حزب نقش مهمی در بقدرت رساندن آقای ارنست كروما ایفا نمود و در حال حاضر 59 كرسی پارلمان سیرالئون را در اختیار خود دارد. (Fyle 2006: 84-85)
== نیز نگاه کنید به ==
[[نظام حزبی روسیه]]؛ [[نظام حزبی تونس]]؛ [[نظام حزبی ژاپن]]؛ [[نظام حزبی کانادا]]؛ [[نظام حزبی کوبا]]؛ [[نظام حزبی لبنان]]؛ [[نظام حزبی مصر]]؛ [[نظام حزبی افغانستان]]؛ [[نظام حزبی سنگال]]؛ [[نظام حزبی سودان]]؛ [[نظام حزبی اردن]]؛ [[نظام حزبی آرژانتین]]؛ [[نظام حزبی فرانسه]]؛ [[نظام حزبی اسپانیا]]؛ [[نظام حزبی ساحل عاج]]؛ [[نظام حزبی زیمبابوه][[نظام حزبی اوکراین]]؛ [[نظام حزبی اتیوپی]]؛ [[نظام حزبی کشور مالی]]؛ [[نظام همکاری چند حزبی و مشورت سیاسی در چین]]؛ [[نظام حزبی گرجستان]]؛ [[نظام حزبی تاجیکستان]]؛ [[نظام حزبی بنگلادش]]؛ [[نظام حزبی قزاقستان]]؛ [[نظام حزبی تایلند]]


'''7-4-گروه‌های ذی‌نفوذ'''
== کتابشناسی ==
 
<references />
هرچند فعالیت گروه‌های مهم سیاسی کشور عمدتاً تحت نظارت احزاب سیاسی صورت می‌گیرد ولی اتحادیه‌های کارگری و انجمن‌های دانشجویی گروه‌های فشار این کشور را تشکیل می‌دهند.
[[رده:احزاب و جریان های سیاسی شاخص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۱

کشور سیرالئون تا اواخر دهه 1980 میلادی کشوری با نظام تک حزبی بود. در سال 1990 میلادی و با اوج گیری زمزمه‌های نیرومند نارضایتی در کشور، مومو رئیس‌جمهور وقت کمیسیونی را مامور بازنگری قانون اساسی و فراهم نمودن زمینه ایجاد نظام چند حزبی در سیرالئون کرد و از آن زمان احزاب به‌صورت قانونی فعالیت خود را در این کشور آغاز کردند. احزاب «کنگره تمام مردم» (All People's Congress) (APC)، «صلح و آزادی»(PLP) (Peace and Liberation Party) ، «نهضت مردمی برای تغییر دمکراسی» (PMDC) (People's Movement for Democratic Change) و«حزب مردم سیرالئون» (SLPP) (Sierra Leone People's Party) از مهم‌ترین احزاب سیاسی فعلی کشور به‌شمار می‌روند. «حزب دموکرات ملی»، «حزب جمهوری مردمی»، «حزب اتحاد ملی دموکراتیک مردمی»، «حزب توسعه مردمی» و «حزب جبهه متحد انقلابی» از دیگر احزاب نسبتاً مهم کشور محسوب می‌شوند[۱]. حزب حاكم فعلی سیرالئون كه قدرت كاملی را در عرصه سیاسی كشور در اختیار دارد حزب «كنگره تمام مردم سیرالئون» است. این حزب نقش مهمی در به‌قدرت رساندن آقای ارنست كروما ایفا نمود و در حال حاضر 59 كرسی پارلمان سیرالئون را در اختیار خود دارد[۲].

گروه‌های ذی‌نفوذ

هرچند فعالیت گروه‌های مهم سیاسی کشور عمدتاً تحت نظارت احزاب سیاسی صورت می‌گیرد ولی اتحادیه‌های کارگری و انجمن‌های دانشجویی گروه‌های فشار این کشور را تشکیل می‌دهند[۳].

نیز نگاه کنید به

نظام حزبی روسیه؛ نظام حزبی تونس؛ نظام حزبی ژاپن؛ نظام حزبی کانادا؛ نظام حزبی کوبا؛ نظام حزبی لبنان؛ نظام حزبی مصر؛ نظام حزبی افغانستان؛ نظام حزبی سنگال؛ نظام حزبی سودان؛ نظام حزبی اردن؛ نظام حزبی آرژانتین؛ نظام حزبی فرانسه؛ نظام حزبی اسپانیا؛ نظام حزبی ساحل عاج؛ نظام حزبی زیمبابوه؛ نظام حزبی اوکراین؛ نظام حزبی اتیوپی؛ نظام حزبی کشور مالی؛ نظام همکاری چند حزبی و مشورت سیاسی در چین؛ نظام حزبی گرجستان؛ نظام حزبی تاجیکستان؛ نظام حزبی بنگلادش؛ نظام حزبی قزاقستان؛ نظام حزبی تایلند

کتابشناسی

  1. Fyle, M. (2006). Historical dictionary of sierra leone: the scarecrow press
  2. Fyle, M. (2006). Historical dictionary of sierra leone: the scarecrow press, p.84-85
  3. عرب احمدی، امیر بهرام (1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)