نظام حزبی تایلند

با وجود آن که احزاب سیاسی تایلند تا بعد از جنگ جهانی دوم مجال چندانی برای فعالیت نداشتند، ولی از سال ۱۹۳۲م که رژیم مشروطهٔ سلطنتی در تایلند برقرار شد احزاب سیاسی پرشماری پا به صحنه سیاسی این کشور نهادند؛ این احزاب پس از مدتی فعالیت، از میدان بیرون رفتند و جای خود را به احزاب دیگری سپردند. این احزاب را نمی‌توان پایگاه سیاسی قشر خاصی دانست، زیرا بیشتر آن‌ها بر محور شخصیت‌های خاصی تشکیل می‌شدند، به‌همین‌علت با کناررفتن مؤسسان آن‌ها، احزاب نیز متلاشی می‌شدند. احزاب سیاسی تایلند بیشتر سازمان‌های نخبه‌گرا هستند و تلاش برای تأسیس احزاب سیاسی توده‌گرا، چندان موفقیت‌آمیز نبوده است. بیشتر احزابی‌که در تایلند فعالیت‌کرده‌اند، نمایندهٔ منافع نظامیان و یا صاحبان سرمایه‌های تجاری و صنعتی بوده‌اند و درواقع ابزاری برای تأمین منافع نخبگان به‌شمار می‌رفتند. در تایلند، فعالیت‌های حزبی براساس اعتقاد به ایدئولوژی و آرمان مشخصی صورت نمی‌گیرد، بلکه شخصیت‌ها و گروه‌های گوناگون قدرت، آن‌ها را برای تأمین منافع خود سازمان می‌دهند.

در انتخابات عمومی سال ۲۰۰۱م، شمار احزاب سیاسی شرکت‌کننده در انتخابات به ۳۷ حزب رسید؛ اما باید توجه کرد که بیشتر این احزاب، قادر به کسب اکثریت و دردست‌گرفتن دولت نیستند و حتی نمی‌توانند نقش اپوزیسیونی قوی را در برابر دولت بازی کنند. برای نمونه، از میان احزاب سیاسی که از اواخر دههٔ ۱۹۷۰م شکل‌گرفتند امروزه فقط دو حزب «دموکرات» (Democrat Party) و «چارت تای» (Chart Thai) باقی مانده‌اند؛ زیرا این دو حزب ریشه‌های ساختاری داشتند و تا اندازه‌ای توانسته‌اند که پایگاه‌های توده‌ای برای خود دست و پاکنند.

با نگاهی به تاریخ احزاب سیاسی تایلند متوجه می‌شویم که گروه اطرافیان رهبران این احزاب، قدرت را به انحصار خود درآورده‌اند و از شرکت‌دادن اعضای حزب در فرایندهای تصمیم‌گیری و قدرت‌یابی خودداری کرده‌اند. احزاب سیاسی نتوانسته‌اند در برابر کودتاهای نظامی تایلند تاب بیاورند و مردم را برای مقابله با نظامیان سازماندهی‌کنند، سازمان احزاب در تایلند چندان متمرکز نیست و اعضای احزاب و حتی رهبران آن کمتر از نظم و قاعده حزبی پیروی می‌کنند. ارتباط احزاب با مردم نیز چندان قوی نیست و احزاب سیاسی به آگاه‌کردن مردم و نشر اطلاعات و آگاهی‌هایی که مردم به آن‌ها نیاز دارند، اهمیت نمی‌دهند. توجه به احزاب سیاسی در تایلند، همواره از ویژگی‌های جناح راست آن کشور بوده است که اختیارات حکومتی را در دست داشته است، از این رو جناح چپ قدرت نداشته است چون بدون تشکیلات و فقط دارای عقاید و اندیشه‌های چپ‌گرا بود.

نیز نگاه کنید به

نظام حزبی روسیه؛ نظام حزبی تونس؛ نظام حزبی ژاپن؛ نظام حزبی کانادا؛ نظام حزبی کوبا؛ نظام حزبی لبنان؛ نظام حزبی مصر؛ نظام حزبی افغانستان؛ نظام حزبی سنگال؛ نظام حزبی سودان؛ نظام حزبی اردن؛ نظام حزبی آرژانتین؛ نظام حزبی فرانسه؛ نظام حزبی اسپانیا؛ نظام حزبی سیرالئون؛ نظام حزبی ساحل عاج؛ نظام حزبی زیمبابوه؛ نظام حزبی اوکراین؛ نظام حزبی اتیوپی؛ نظام حزبی کشور مالی؛ نظام همکاری چند حزبی و مشورت سیاسی در چین؛ نظام حزبی گرجستان؛ نظام حزبی تاجیکستان؛ نظام حزبی بنگلادش؛ نظام حزبی قزاقستان