موافقت نامه‌های فرهنگی قطر و ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۰

ایران و قطر برای همکاری‌ دو جانبه، ارزش بسیاری قائل‌اند و به همین جهت همکاری دو طرف در حال افزایش است. شیخ حمد بن‌جاسم بن جبر‌آل ثانی، وزیر امور خارجه که در 19تیر 1372 ه.ش به تهران سفر کرد، با اشاره به سیاست کشورش مبنی بر استوار کردن همکاری‌های اقتصادی دو جانبه و منطقه‌ای، به ویژه با همسایگان، مناسبات اقتصادی ایران را بسیار مهم توصیف کرد. در ملاقات مقامات ایران و قطر، تواققات سودمندی صورت گرفته، از جمله بهره‌برداری مشترک از بزرگ‌ترین حوزه‌ی گاز جهان، در مرز دریایی ایران و قطر به نام حوزه‌ی پارس را می‌توان نام برد. ملاقات ولیعهد قطر در نوامبر 1991م، نقطه‌ی عطفی در روابط کشور بود، که طی آن، اساس همکاری‌های مشترک پایه‌ی ریزی شد و در این راستا چندین توافقنامه و قرارداد اقتصادی فرهنگی به امضا رسید كه از جمله‌ی این قراردادها می‌توان موارد زیر را ذكر كرد:

قرارداد حمل و نقل‌ هوایی به منظور گسترش امر هوابری بین دو کشور بر این اساس هفته‌ای چهار پرواز بایستی بین تهران دوحه برقرار شود؛
قرارداد بازرگانی که هدف از امضای آن، گسترش تبادلات بازرگانی و همکاری‌های اقتصادی و فنی بین ایران و قطر و تشویق صادرات و واردات مواد صنعتی و کشاورزی و همچنین سرمایه گذاری بین دو طرف است؛
قراردادهای فرهنگی که به منظور برقراری همکاری بیشتر بین دو کشور منعقد شده و در زمینه‌های علمی و پرورشی است. این قرارداد در دو زمینه‌ی آموزش و پرورش و آموزش عالی است؛
قرارداد همکاری‌های کارگری و اجتماعی که هدف آن، مبادله‌ی آگاهی‌ها و بررسی‌های مربوط به نیروی کار و همکاری در زمینه‌های تأمین اجتماعی، کارگری و برنامه‌های پیشرفت اجتماعی است؛
موافقتنامه‌های همکاری متعدد در زمینه‌ی ورزش، امور خبری و رسانه‌ای، سیاحتی و گردشگری، فرهنگی و ... منعقد شده است.

روابط مستمر و تنگاتنگ ایران و قطر از سال 86 به بعد که منجر به سفرهای امیر قطر و رئیس جمهوری اسلامی ایران گردید و ملاقات‌های امیرقطر با مقام معظم رهبری و رهنمودهای معظم‌له پیرامون مسائل سیاسی، فرهنگی و اقتصادی دو کشور و از جهتی موضع‌گیری‌های منطقی امیرقطر در حوزه‌ی مسائل سیاسی و احترام به منافع ملی ایران، یکی دیگر از نشانه‌های روابط ممتاز دو کشور می‌باشد. تعامل منطقی دو کشور مسلمان، زمینه‌ی سفر ولیعهد قطر به ایران و متعاقباً سفر معاون اول رئیس جمهور ایران به دوحه و دیدار مقامات عالی رتبه‌ی دو کشور را ایجاد نمود. خروجی این تعاملات، انعقاد موافقت‌نامه‌های مختلف در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بود. تحلیل‌گران و کارشناسان مسائل سیاسی و اقتصادی معتقدند كه روابط حسنه‌ی مذکور، در آینده‌ی نزدیک، فعالیت‌های اقتصادی ایرانیان در امارات را به سوی قطر هدایت خواهد نمود و آن کشور به عنوان یکی از قطب‌های اقتصادی ایران شناخته می‌شود^[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).

[1] احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-ایران و قطر برای همکاری‌ دو جانبه، ارزش بسیاری قائل‌اند و به همین جهت همکاری دو طرف در حال افزایش است.
+ایران و [[قطر]] برای همکاری‌ دو جانبه، ارزش بسیاری قائل‌اند و به همین جهت همکاری دو طرف در حال افزایش است. شیخ حمد بن‌جاسم بن جبر‌آل ثانی، وزیر امور خارجه که در 19تیر 1372 ه.ش به تهران سفر کرد، با اشاره به سیاست کشورش مبنی بر استوار کردن همکاری‌های اقتصادی دو جانبه و منطقه‌ای، به ویژه با همسایگان، مناسبات اقتصادی ایران را بسیار مهم توصیف کرد. در ملاقات مقامات ایران و قطر، تواققات سودمندی صورت گرفته، از جمله بهره‌برداری مشترک از بزرگ‌ترین حوزه‌ی گاز جهان، در مرز دریایی ایران و قطر به نام حوزه‌ی پارس را می‌توان نام برد. ملاقات ولیعهد قطر در نوامبر 1991م، نقطه‌ی عطفی در روابط کشور بود، که طی آن، اساس همکاری‌های مشترک پایه‌ی ریزی شد و در این راستا چندین توافقنامه و قرارداد اقتصادی فرهنگی به امضا رسید كه از جمله‌ی این قراردادها می‌توان موارد زیر را ذكر كرد:
-شیخ حمد بن‌جاسم بن جبر‌آل ثانی، وزیر امور خارجه که در 19تیر 1372 ه.ش به تهران سفر کرد، با اشاره به سیاست کشورش مبنی بر استوار کردن همکاری‌های اقتصادی دو جانبه و منطقه‌ای، به ویژه با همسایگان، مناسبات اقتصادی ایران را بسیار مهم توصیف کرد.
+* قرارداد حمل و نقل‌ هوایی به منظور گسترش امر هوابری بین دو کشور بر این اساس هفته‌ای چهار پرواز بایستی بین تهران دوحه برقرار شود؛
+* قرارداد بازرگانی که هدف از امضای آن، گسترش تبادلات بازرگانی و همکاری‌های اقتصادی و فنی بین ایران و قطر و تشویق صادرات و واردات مواد صنعتی و کشاورزی و همچنین سرمایه گذاری بین دو طرف است؛
-در ملاقات مقامات ایران و قطر، تواققات سودمندی صورت گرفته، از جمله بهره‌برداری مشترک از بزرگ‌ترین حوزه‌ی گاز جهان، در مرز دریایی ایران و قطر به نام حوزه‌ی پارس را می‌توان نام برد.
+* قراردادهای فرهنگی که به منظور برقراری همکاری بیشتر بین دو کشور منعقد شده و در زمینه‌های علمی و پرورشی است. این قرارداد در دو زمینه‌ی آموزش و پرورش و آموزش عالی است؛
+* قرارداد همکاری‌های کارگری و اجتماعی که هدف آن، مبادله‌ی آگاهی‌ها و بررسی‌های مربوط به نیروی کار و همکاری در زمینه‌های تأمین اجتماعی، کارگری و برنامه‌های پیشرفت اجتماعی است؛
-ملاقات ولیعهد قطر در نوامبر 1991م، نقطه‌ی عطفی در روابط کشور بود، که طی آن، اساس همکاری‌های مشترک پایه‌ی ریزی شد و در این راستا چندین توافقنامه و قرارداد اقتصادی فرهنگی به امضا رسید كه از جمله‌ی این قراردادها می‌توان موارد زیر را ذكر كرد:
-* قرارداد حمل و نقل‌ هوایی به منظور گسترش امر هوابری بین دو کشور بر این اساس هفته‌ای چهار پرواز بایستی بین تهران دوحه برقرار شود.
-* قرارداد بازرگانی که هدف از امضای آن، گسترش تبادلات بازرگانی و همکاری‌های اقتصادی و فنی بین ایران و قطر و تشویق صادرات و واردات مواد صنعتی و کشاورزی و همچنین سرمایه گذاری بین دو طرف است.
-* قراردادهای فرهنگی که به منظور برقراری همکاری بیشتر بین دو کشور منعقد شده و در زمینه‌های علمی و پرورشی است. این قرارداد در دو زمینه‌ی آموزش و پرورش و آموزش عالی است.
-* قرارداد همکاری‌های کارگری و اجتماعی که هدف آن، مبادله‌ی آگاهی‌ها و بررسی‌های مربوط به نیروی کار و همکاری در زمینه‌های تأمین اجتماعی، کارگری و برنامه‌های پیشرفت اجتماعی است.
 * موافقتنامه‌های همکاری متعدد در زمینه‌ی ورزش، امور خبری و رسانه‌ای، سیاحتی و گردشگری، فرهنگی و ... منعقد شده است.
-روابط مستمر و تنگاتنگ ایران و قطر از سال 86 به بعد که منجر به سفرهای امیر قطر و رئیس جمهوری اسلامی ایران گردید و ملاقات‌های امیرقطر با مقام معظم رهبری و رهنمودهای معظم‌له پیرامون مسائل سیاسی، فرهنگی و اقتصادی دو کشور و از جهتی موضع‌گیری‌های منطقی امیرقطر در حوزه‌ی مسائل سیاسی و احترام به منافع ملی ایران، یکی دیگر از نشانه‌های روابط ممتاز دو کشور می‌باشد. تعامل منطقی دو کشور مسلمان، زمینه‌ی سفر ولیعهد قطر به ایران و متعاقباً سفر معاون اول رئیس جمهور ایران به دوحه و دیدار مقامات عالی رتبه‌ی دو کشور را ایجاد نمود. خروجی این تعاملات، انعقاد موافقت‌نامه‌های مختلف در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بود. تحلیل‌گران و کارشناسان مسائل سیاسی و اقتصادی معتقدند كه روابط حسنه‌ی مذکور، در آینده‌ی نزدیک، فعالیت‌های اقتصادی ایرانیان در امارات را به سوی قطر هدایت خواهد نمود و آن کشور به عنوان یکی از قطب‌های اقتصادی ایران شناخته می‌شود.<ref>احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](دردست انتشار).</ref>
+روابط مستمر و تنگاتنگ ایران و قطر از سال 86 به بعد که منجر به سفرهای امیر قطر و رئیس جمهوری اسلامی ایران گردید و ملاقات‌های امیرقطر با مقام معظم رهبری و رهنمودهای معظم‌له پیرامون مسائل سیاسی، فرهنگی و اقتصادی دو کشور و از جهتی موضع‌گیری‌های منطقی امیرقطر در حوزه‌ی مسائل سیاسی و احترام به منافع ملی ایران، یکی دیگر از نشانه‌های روابط ممتاز دو کشور می‌باشد. تعامل منطقی دو کشور مسلمان، زمینه‌ی سفر ولیعهد قطر به ایران و متعاقباً سفر معاون اول رئیس جمهور ایران به دوحه و دیدار مقامات عالی رتبه‌ی دو کشور را ایجاد نمود. خروجی این تعاملات، انعقاد موافقت‌نامه‌های مختلف در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بود. تحلیل‌گران و کارشناسان مسائل سیاسی و اقتصادی معتقدند كه روابط حسنه‌ی مذکور، در آینده‌ی نزدیک، فعالیت‌های اقتصادی ایرانیان در [[امارات متحده عربی|امارات]] را به سوی قطر هدایت خواهد نمود و آن کشور به عنوان یکی از قطب‌های اقتصادی ایران شناخته می‌شود<ref>احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ [[قطر]]. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](دردست انتشار).</ref>.
 == نیز نگاه کنید به ==
-[[موافقت نامه‌های فرهنگی روسیه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی تونس و ایران]]؛ [[قرارداد همکاری های رسمی فرهنگی میان ایران و چین]] ؛ [[تفاهم نامه های امضا شده بین سازمان ها و مراکز علمی فرهنگی ایران و چین]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی سنگال و جمهوری اسلامی ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی فرانسه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی مالی و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی سودان و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی ساحل عاج و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اوکراین و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اسپانیا و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اردن و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اتیوپی و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی زیمبابوه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی تایلند و ایران]]
+[[موافقت نامه‌های فرهنگی سنگال و جمهوری اسلامی ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی روسیه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی تونس و ایران]]؛ [[قرارداد همکاری های رسمی فرهنگی میان ایران و چین]] ؛ [[تفاهم نامه های امضا شده بین سازمان ها و مراکز علمی فرهنگی ایران و چین]]؛[[موافقت نامه‌های فرهنگی تایلند و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی فرانسه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی مالی و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی سودان و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی ساحل عاج و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی زیمبابوه و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اوکراین و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اسپانیا و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اردن و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی اتیوپی و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی گرجستان و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی و آموزشی بنگلادش و ایران]]؛ [[موافقت نامه‌های فرهنگی قزاقستان و ایران]]
 == کتابشناسی ==
+<references />
+[[رده:اسناد، موافقتنامه ها و تفاهم نامه های همکاری فرهنگی میان ایران و سایر کشورها]]