صنعت گردشگری بنگلادش: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[بنگلادش]] برخلاف داشتن | [[پرونده:جنگلهای سوندربان.png|بندانگشتی|جنگلهای سوندربان ، قابل بازیابی از https://safiransafar.com/%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%84-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%A8%D9%86%DA%AF%D9%84%D8%A7%D8%AF%D8%B4/]] | ||
[[بنگلادش]] برخلاف داشتن جاذبههای جهانگردی بینالمللی، متاسفانه به دلیل تبلیغات سوء علیه این کشور مبنی بر وجود بیماریهای واگیر و محیط زیست آلوده، هنوز نتوانسته به نحو شایسته از امکانات جاذبه های گردشگری خود استفاده کند. با این وجود مکانهای زیر در سال 2009 از طرف [https://www.unesco.org/en یونسکو]<ref name=":0">برگرفته از https://www.unesco.org</ref> به نام "میراث فرهنگی جهان" به ثبت رسیده است: | |||
مسجد تاریخی شهر (Bagerhat)؛ | مسجد تاریخی شهر (Bagerhat)؛ خرابههای ویهارای بودایی در شهر (Paharpur)؛جنگلهای سوندربان، بزرگترین جنگلهای (Mangrove )در جهان<ref name=":0" /><ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[صنعت گردشگری زیمبابوه]]؛ [[صنعت گردشگری کانادا]]؛ [[صنعت گردشگری ژاپن]]؛ [[صنعت گردشگری کوبا]]؛ [[صنعت گردشگری لبنان]]؛ [[صنعت گردشگری مصر]]؛ [[صنعت گردشگری افغانستان]]؛ [[صنعت گردشگری در چین]]؛ [[صنعت گردشگری تونس]]؛ [[صنعت گردشگری روسیه]]؛ [[صنعت گردشگری سنگال]]؛ [[صنعت گردشگری آرژانتین]]؛ [[صنعت گردشگری کشور مالی]]؛ [[صنعت گردشگری سوریه]]؛ [[صنعت گردشگری سودان]]؛ [[صنعت گردشگری تایلند]]؛ [[صنعت گردشگری اوکراین]]؛ [[صنعت گردشگری اسپانیا]]؛ [[صنعت گردشگری اردن]]؛ [[صنعت گردشگری ساحل عاج]]؛ [[صنعت گردشگری قطر]]؛ [[صنعت گردشگری سیرالئون]]؛ [[صنعت گردشگری اتیوپی]] | [[صنعت گردشگری زیمبابوه]]؛ [[صنعت گردشگری کانادا]]؛ [[صنعت گردشگری ژاپن]]؛ [[صنعت گردشگری کوبا]]؛ [[صنعت گردشگری لبنان]]؛ [[صنعت گردشگری مصر]]؛ [[صنعت گردشگری افغانستان]]؛ [[صنعت گردشگری در چین]]؛ [[صنعت گردشگری تونس]]؛ [[صنعت گردشگری روسیه]]؛ [[صنعت گردشگری سنگال]]؛ [[صنعت گردشگری آرژانتین]]؛ [[صنعت گردشگری کشور مالی]]؛ [[صنعت گردشگری سوریه]]؛ [[صنعت گردشگری سودان]]؛ [[صنعت گردشگری تایلند]]؛ [[صنعت گردشگری اوکراین]]؛ [[صنعت گردشگری اسپانیا]]؛ [[صنعت گردشگری اردن]]؛ [[صنعت گردشگری ساحل عاج]]؛ [[صنعت گردشگری قطر]]؛ [[صنعت گردشگری سیرالئون]]؛ [[صنعت گردشگری اتیوپی]]؛ [[صنعت گردشگری عراق]]؛ [[مراكز مهم گردشگری اتیوپی]]؛ [[مراکز مهم گردشگری سیرالئون]]؛ [[جاذبه ها و مراكز مهم گردشگری زیمبابوه]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | <references /> | ||
== منبع اصلی == | |||
توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار). | |||
== نویسندگان مقاله == | |||
محمد مهدی توسلی، عزیز علی زاده کندی و سینا توسلی | |||
[[رده:گردشگری]] | [[رده:گردشگری]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۳۰
بنگلادش برخلاف داشتن جاذبههای جهانگردی بینالمللی، متاسفانه به دلیل تبلیغات سوء علیه این کشور مبنی بر وجود بیماریهای واگیر و محیط زیست آلوده، هنوز نتوانسته به نحو شایسته از امکانات جاذبه های گردشگری خود استفاده کند. با این وجود مکانهای زیر در سال 2009 از طرف یونسکو[۱] به نام "میراث فرهنگی جهان" به ثبت رسیده است:
مسجد تاریخی شهر (Bagerhat)؛ خرابههای ویهارای بودایی در شهر (Paharpur)؛جنگلهای سوندربان، بزرگترین جنگلهای (Mangrove )در جهان[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
صنعت گردشگری زیمبابوه؛ صنعت گردشگری کانادا؛ صنعت گردشگری ژاپن؛ صنعت گردشگری کوبا؛ صنعت گردشگری لبنان؛ صنعت گردشگری مصر؛ صنعت گردشگری افغانستان؛ صنعت گردشگری در چین؛ صنعت گردشگری تونس؛ صنعت گردشگری روسیه؛ صنعت گردشگری سنگال؛ صنعت گردشگری آرژانتین؛ صنعت گردشگری کشور مالی؛ صنعت گردشگری سوریه؛ صنعت گردشگری سودان؛ صنعت گردشگری تایلند؛ صنعت گردشگری اوکراین؛ صنعت گردشگری اسپانیا؛ صنعت گردشگری اردن؛ صنعت گردشگری ساحل عاج؛ صنعت گردشگری قطر؛ صنعت گردشگری سیرالئون؛ صنعت گردشگری اتیوپی؛ صنعت گردشگری عراق؛ مراكز مهم گردشگری اتیوپی؛ مراکز مهم گردشگری سیرالئون؛ جاذبه ها و مراكز مهم گردشگری زیمبابوه
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برگرفته از https://www.unesco.org
- ↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
منبع اصلی
توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).
نویسندگان مقاله
محمد مهدی توسلی، عزیز علی زاده کندی و سینا توسلی