ارث بری زنان در اردن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در [[اردن]] [[زنان در اردن|زنان]] طبق قوانین اسلامی از پدر شوهر خود ارث میبرند، اما در مواردی خاص [[زنان در اردن|زنان]] نیمی از مایملک همسر خود را به ارث میبرند. رسومات اجتماعی تاحدی را [[زنان در اردن|زنان]] درمورد ارثبری محدود میکند. این رسومات مایملک خانواده را منحصرا مربوط به افراد مذکر خانواده میداند و افراد مونث [[خانواده تئاتر اردن|خانواده]] را مجبور میکند تا از حق خود به نفع برادرانشان بگذرند و هیچ قانونی در [[اردن]] از حقوق [[زنان در اردن|زنان]] دربرابر این شیوه عملکرد حمایت نمیکند. طبق گزارش سال 2004 (unifem): در [[اردن]] رسم بر این است که سرپرست خانوار در دوران حیات مایملک خویش را به فرزندان ذکور خود منتقل میکند تا از ارثبری [[زنان در اردن|زنان]] خانواده جلوگیری کند و این عمل کاملا قانونی است، اما اگر پدری پیش از چنین انتقال قانونی فوت کند هیچ قانونی نمیتواند [[زنان در اردن|زنان]] [[خانواده تئاتر اردن|خانواده]] را از ارثبری محروم کند، این درحالی است که بسیاری از زنان اردنی خصوصا در مناطق روستایی از داشتن چنین حقوقی بیخبرند<ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>. | در [[اردن]] [[زنان در اردن|زنان]] طبق قوانین اسلامی از پدر شوهر خود ارث میبرند، اما در مواردی خاص [[زنان در اردن|زنان]] نیمی از مایملک همسر خود را به ارث میبرند. رسومات اجتماعی تاحدی را [[زنان در اردن|زنان]] درمورد ارثبری محدود میکند. این رسومات مایملک خانواده را منحصرا مربوط به افراد مذکر [[خانواده تئاتر اردن|خانواده]] میداند و افراد مونث [[خانواده تئاتر اردن|خانواده]] را مجبور میکند تا از حق خود به نفع برادرانشان بگذرند و هیچ قانونی در [[اردن]] از حقوق [[زنان در اردن|زنان]] دربرابر این شیوه عملکرد حمایت نمیکند. طبق گزارش سال 2004 (unifem): در [[اردن]] رسم بر این است که سرپرست خانوار در دوران حیات مایملک خویش را به فرزندان ذکور خود منتقل میکند تا از ارثبری [[زنان در اردن|زنان]] خانواده جلوگیری کند و این عمل کاملا قانونی است، اما اگر پدری پیش از چنین انتقال قانونی فوت کند هیچ قانونی نمیتواند [[زنان در اردن|زنان]] [[خانواده تئاتر اردن|خانواده]] را از ارثبری محروم کند، این درحالی است که بسیاری از زنان اردنی خصوصا در مناطق روستایی از داشتن چنین حقوقی بیخبرند<ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۱۶
در اردن زنان طبق قوانین اسلامی از پدر شوهر خود ارث میبرند، اما در مواردی خاص زنان نیمی از مایملک همسر خود را به ارث میبرند. رسومات اجتماعی تاحدی را زنان درمورد ارثبری محدود میکند. این رسومات مایملک خانواده را منحصرا مربوط به افراد مذکر خانواده میداند و افراد مونث خانواده را مجبور میکند تا از حق خود به نفع برادرانشان بگذرند و هیچ قانونی در اردن از حقوق زنان دربرابر این شیوه عملکرد حمایت نمیکند. طبق گزارش سال 2004 (unifem): در اردن رسم بر این است که سرپرست خانوار در دوران حیات مایملک خویش را به فرزندان ذکور خود منتقل میکند تا از ارثبری زنان خانواده جلوگیری کند و این عمل کاملا قانونی است، اما اگر پدری پیش از چنین انتقال قانونی فوت کند هیچ قانونی نمیتواند زنان خانواده را از ارثبری محروم کند، این درحالی است که بسیاری از زنان اردنی خصوصا در مناطق روستایی از داشتن چنین حقوقی بیخبرند[۱].
نیز نگاه کنید به
جامعه اردن؛ مشارکت زنان اردن در فعالیت های اجتماعی؛ زنان در اردن؛زنان در تایلند؛ زنان در ژاپن؛ زنان در روسیه؛ زنان در کانادا؛ زنان در لبنان؛ زنان مصر؛ وضعیت زنان در چین؛ زنان در افغانستان؛ زنان در تونس؛ زنان در سنگال؛ زنان در آرژانتین؛ زنان در فرانسه؛ زنان در مالی؛ زنان در سوریه؛ زنان در سودان؛ زنان در ساحل عاج؛ زنان در زیمبابوه؛ زنان در اوکراین؛ زنان در اسپانیا؛ زنان در اتیوپی؛ زنان در قطر؛ زنان در بنگلادش؛ زنان در گرجستان؛ زنان در تاجیکستان؛ زنان در قزاقستان؛ زنان در سیرالئون
منبع اصلی
- ↑ لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)
نویسنده مقاله
غلامرضا لایقی