مهاجرت و پناهندگی در مصر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تا نیمه‌های قرن بیستم میزان مهاجرت به خارج از کشور چندان زیاد نبود و مردم [[مصر]] به دلیل کشاورز بودن و دلبستگی به زمین، انگیزه‌ای برای مهاجرت به خارج نداشتند. از دهه 60 این قرن و در پی شکست مصر از اسرائیل در جنگ ژوئن 1967، گروه‌هایی از مردم به آمریکا، کانادا، استرالیا و اروپا مهاجرت کردند. پس از جنگ مصر و اسرائیل در سال 1973 و افزایش قیمت نفت، گروه‌هایی دیگر از مردم مصر به عنوان نیروی کار و البته به طور موقت به کشورهای نفت خیز عرب عزیمت کردند. برآوردهای شورای ملی جمعیت مصر نشان می‌دهد که جمعیت مهاجران مصری در سال 1984، | تا نیمه‌های قرن بیستم میزان مهاجرت به خارج از کشور چندان زیاد نبود و مردم [[مصر]] به دلیل کشاورز بودن و دلبستگی به زمین، انگیزه‌ای برای مهاجرت به خارج نداشتند. از دهه 60 این قرن و در پی شکست [[مصر]] از اسرائیل در جنگ ژوئن 1967، گروه‌هایی از مردم به آمریکا، کانادا، استرالیا و اروپا مهاجرت کردند. پس از جنگ [[مصر]] و اسرائیل در سال 1973 و افزایش قیمت نفت، گروه‌هایی دیگر از مردم [[مصر]] به عنوان نیروی کار و البته به طور موقت به کشورهای نفت خیز عرب عزیمت کردند. برآوردهای شورای ملی جمعیت [[مصر]] نشان می‌دهد که جمعیت مهاجران مصری در سال 1984، 1/474/000 نفر بوده است. همچنین گزارش‌های سازمان مرکزی آمار [[مصر]]، جمعیت مهاجران را در سال 1987، 1/964/000 نفر برآورد کرده است که بیشتر آنها مهاجران موقت و تنها 200/000 نفر مهاجر به کشورهای آمریکای ش[[مالی]] و برخی کشورهای عرب مهاجرت دائم داشته‌اند. در میان کشورهای مهاجرپذیر در سال 1987، عراق در رتبه اول و عربستان سعودی در مرتبه بعد سپس آمریکای شمالی، کویت و [[اردن]] ودر مرتبه بعد کشورهای اروپایی قرار داشته است. آمارهای سال 1992 هم نشان داده است که تعداد نیروی کار [[مصر]] در خارج 2/971/000 نفر بوده است که لیبی بیشترین نسبت (51%) و عربستان سعودی هم 28.6% آنان را جذب کرده است.<ref>موسوعة مصر الحدیثة (1996). [[مصر]]: الهيئة العامة للكتاب، [https://www.moc.gov.sa/ وزارة الثقافة]، ج3، ص58.</ref> | ||
به استناد آمارهای سازمان جهانی مهاجرت، در سال 2009، حدود 7 | به استناد آمارهای سازمان جهانی مهاجرت، در سال 2009، حدود 2/7 میلیون مهاجر مصری در خارج از کشور سکونت داشته‌اند که حدود 70% از آنان در کشورهای عرب و 30% دیگر هم عمدتا در اروپا ، آمریکای شمالی و دیگر کشوها سکنی گزیده‌اند. تعداد مهاجران مصری ساکن در عربستان سعودی در همین سال حدود یک میلیون نفر، اردن حدود 000 /500 نفر، لیبی حدود 300/000 هزار نفر و کویت درحدود 200/000 نفر بوده است. این مهاجران در سال مزبور حدود 8 میلیارد دلار به کشور خود ارسال کرده‌اند. | ||
آمارهای جدید نیز نشان می دهد که جمعیت مهاجران مصری در کشورهای غربی بیش از 000 | آمارهای جدید نیز نشان می دهد که جمعیت مهاجران مصری در کشورهای غربی بیش از 350/000 نفر است و کشورهای [[ایالات متحده]] [[آمریکا]] با 132/513 نفر، ایتالیا با 90/463 نفر و [[کانادا]] با 47/234 نفر بیشترین نسبت مهاجران مصری را در خود جای داده‌اند. جمعیت مهاجران مصری در انگلیس 28102 نفر، [[فرانسه]] حدود 28028 نفر و آلمان نیز 20892 نفر است. تعداد مهاجران مصری در کویت 319483، [[قطر]] 87827 و در [[امارات متحده عربی]] نیز 140935 نفر بوده است.<ref>بازیابی شده در 2015 از https://www.iom.int.</ref> | ||
اختصاص 8 کرسی در پارلمان مصر به مصریان خارج از | اختصاص 8 کرسی در پارلمان [[مصر]] به مصریان خارج از [[مصر]]، ورود 18 میلیارد دلار ارز مهاجران به کشور، ادامه مهاجرت‌های غیرقانونی مصریان به کشورهای جنوب اروپا[i] و تعدیل قانون مهاجرت سال 1983 از جمله مهمترین مسائل مربوط به مقوله مهاجرت در این کشور در سال 2014 بوده است.<ref>بازیابی شده در 2015 از https://www.egymig.net.</ref> | ||
دولت مصر به استناد قانون مهاجرت مصوب 1983 مکلف است از طریق وزارت امور خارجه، مصریان مقیم خارج از کشور را با همه امکانات و از راه‌های گوناگون مورد حمایت قرار دهد تا ارتباط آنان با کشور برقرار بماند. به موجب قانون یادشده، کمیته عالی مهاجرت تحت ریاست وزیر امور خارجه و عضویت نمایندگان وزارتخانه‌های کشور، برنامه ریزی، اطلاعرسانی، تأمین اجتماعی، گردشگری و هواپیمایی، اقتصاد، دفاع، دارایی، کار و فنی حرفه‌ای تشکیل و مهمترین وظایف آن عبارت است از: تأسیس مراکز و برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی برای مصریانی که تمایل به مهاجرت از کشور دارند، تلاش برای فراهم آوردن نیازهای مهاجران مقیم خارج در زمینه‌های فرهنگی و ملی با هدف حفظ و تقویت روابط آنان با کشور و مهمتر از همه حمایت از زبان و فرهنگ عربی و میراث ملی در میان مصریان مهاجر. بر اساس قانون مزبور، سود ناشی از سرمایه گذاری مصریان مهاجر در بانک‌های کشور از همه نوع مالیات و عوارض معاف و سرمایه گذاری آنان مشمول امتیازاتی خواهد بود که به سرمایه گذاران خارجی تعلق می‌گیرد. همچنین براساس این قانون، مصریان از حق مهاجرت دائم یا موقت به خارج برخوردارند و آنان که با رعایت قوانین مربوطه به خارج از کشور مهاجرت می‌کنند، تا زمانی که از تابعیت و هویت مصری برخورارند، مشمول حقوق قانونی شهروندان مصری خواهند بود <ref> | دولت [[مصر]] به استناد قانون مهاجرت مصوب 1983 مکلف است از طریق وزارت امور خارجه، مصریان مقیم خارج از کشور را با همه امکانات و از راه‌های گوناگون مورد حمایت قرار دهد تا ارتباط آنان با کشور برقرار بماند. به موجب قانون یادشده، کمیته عالی مهاجرت تحت ریاست وزیر امور خارجه و عضویت نمایندگان وزارتخانه‌های کشور، برنامه ریزی، اطلاعرسانی، تأمین اجتماعی، گردشگری و هواپیمایی، اقتصاد، دفاع، دارایی، کار و فنی حرفه‌ای تشکیل و مهمترین وظایف آن عبارت است از: تأسیس مراکز و برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی برای مصریانی که تمایل به مهاجرت از کشور دارند، تلاش برای فراهم آوردن نیازهای مهاجران مقیم خارج در زمینه‌های فرهنگی و ملی با هدف حفظ و تقویت روابط آنان با کشور و مهمتر از همه حمایت از زبان و فرهنگ عربی و میراث ملی در میان مصریان مهاجر. بر اساس قانون مزبور، سود ناشی از سرمایه گذاری مصریان مهاجر در بانک‌های کشور از همه نوع مالیات و عوارض معاف و سرمایه گذاری آنان مشمول امتیازاتی خواهد بود که به سرمایه گذاران خارجی تعلق می‌گیرد. همچنین براساس این قانون، مصریان از حق مهاجرت دائم یا موقت به خارج برخوردارند و آنان که با رعایت قوانین مربوطه به خارج از کشور مهاجرت می‌کنند، تا زمانی که از تابعیت و هویت مصری برخورارند، مشمول حقوق قانونی شهروندان مصری خواهند بود.<ref>بازیابی شده از https://www.emigration.gov.eg.</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص145-148.</ref> | ||
{{به روز رسانی}} | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[مهاجرت و پناهندگی در تایلند]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در ژاپن]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در روسیه]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در کانادا]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در کوبا]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در لبنان]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در چین]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در تونس]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در سنگال]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در آرژانتین]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در فرانسه]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در سودان]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در زیمبابوه]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در اوکراین]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در اسپانیا]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در اردن]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در سیرالئون]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در قطر]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در قزاقستان]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در بنگلادش]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در سریلانکا]]؛ [[مهاجرت و پناهندگی در تاجیکستان]] | |||
== پاورقی == | |||
<small>[i] - آمارهای رسمی به تعداد 140/000 نفر اشاره کرده‌اند و البته آمارهای غیررسمی از رقم 300/000 نفر سخن گفته‌اند.</small> | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:مهاجرت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۰
تا نیمه‌های قرن بیستم میزان مهاجرت به خارج از کشور چندان زیاد نبود و مردم مصر به دلیل کشاورز بودن و دلبستگی به زمین، انگیزه‌ای برای مهاجرت به خارج نداشتند. از دهه 60 این قرن و در پی شکست مصر از اسرائیل در جنگ ژوئن 1967، گروه‌هایی از مردم به آمریکا، کانادا، استرالیا و اروپا مهاجرت کردند. پس از جنگ مصر و اسرائیل در سال 1973 و افزایش قیمت نفت، گروه‌هایی دیگر از مردم مصر به عنوان نیروی کار و البته به طور موقت به کشورهای نفت خیز عرب عزیمت کردند. برآوردهای شورای ملی جمعیت مصر نشان می‌دهد که جمعیت مهاجران مصری در سال 1984، 1/474/000 نفر بوده است. همچنین گزارش‌های سازمان مرکزی آمار مصر، جمعیت مهاجران را در سال 1987، 1/964/000 نفر برآورد کرده است که بیشتر آنها مهاجران موقت و تنها 200/000 نفر مهاجر به کشورهای آمریکای شمالی و برخی کشورهای عرب مهاجرت دائم داشته‌اند. در میان کشورهای مهاجرپذیر در سال 1987، عراق در رتبه اول و عربستان سعودی در مرتبه بعد سپس آمریکای شمالی، کویت و اردن ودر مرتبه بعد کشورهای اروپایی قرار داشته است. آمارهای سال 1992 هم نشان داده است که تعداد نیروی کار مصر در خارج 2/971/000 نفر بوده است که لیبی بیشترین نسبت (51%) و عربستان سعودی هم 28.6% آنان را جذب کرده است.[۱]
به استناد آمارهای سازمان جهانی مهاجرت، در سال 2009، حدود 2/7 میلیون مهاجر مصری در خارج از کشور سکونت داشته‌اند که حدود 70% از آنان در کشورهای عرب و 30% دیگر هم عمدتا در اروپا ، آمریکای شمالی و دیگر کشوها سکنی گزیده‌اند. تعداد مهاجران مصری ساکن در عربستان سعودی در همین سال حدود یک میلیون نفر، اردن حدود 000 /500 نفر، لیبی حدود 300/000 هزار نفر و کویت درحدود 200/000 نفر بوده است. این مهاجران در سال مزبور حدود 8 میلیارد دلار به کشور خود ارسال کرده‌اند.
آمارهای جدید نیز نشان می دهد که جمعیت مهاجران مصری در کشورهای غربی بیش از 350/000 نفر است و کشورهای ایالات متحده آمریکا با 132/513 نفر، ایتالیا با 90/463 نفر و کانادا با 47/234 نفر بیشترین نسبت مهاجران مصری را در خود جای داده‌اند. جمعیت مهاجران مصری در انگلیس 28102 نفر، فرانسه حدود 28028 نفر و آلمان نیز 20892 نفر است. تعداد مهاجران مصری در کویت 319483، قطر 87827 و در امارات متحده عربی نیز 140935 نفر بوده است.[۲]
اختصاص 8 کرسی در پارلمان مصر به مصریان خارج از مصر، ورود 18 میلیارد دلار ارز مهاجران به کشور، ادامه مهاجرت‌های غیرقانونی مصریان به کشورهای جنوب اروپا[i] و تعدیل قانون مهاجرت سال 1983 از جمله مهمترین مسائل مربوط به مقوله مهاجرت در این کشور در سال 2014 بوده است.[۳]
دولت مصر به استناد قانون مهاجرت مصوب 1983 مکلف است از طریق وزارت امور خارجه، مصریان مقیم خارج از کشور را با همه امکانات و از راه‌های گوناگون مورد حمایت قرار دهد تا ارتباط آنان با کشور برقرار بماند. به موجب قانون یادشده، کمیته عالی مهاجرت تحت ریاست وزیر امور خارجه و عضویت نمایندگان وزارتخانه‌های کشور، برنامه ریزی، اطلاعرسانی، تأمین اجتماعی، گردشگری و هواپیمایی، اقتصاد، دفاع، دارایی، کار و فنی حرفه‌ای تشکیل و مهمترین وظایف آن عبارت است از: تأسیس مراکز و برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی برای مصریانی که تمایل به مهاجرت از کشور دارند، تلاش برای فراهم آوردن نیازهای مهاجران مقیم خارج در زمینه‌های فرهنگی و ملی با هدف حفظ و تقویت روابط آنان با کشور و مهمتر از همه حمایت از زبان و فرهنگ عربی و میراث ملی در میان مصریان مهاجر. بر اساس قانون مزبور، سود ناشی از سرمایه گذاری مصریان مهاجر در بانک‌های کشور از همه نوع مالیات و عوارض معاف و سرمایه گذاری آنان مشمول امتیازاتی خواهد بود که به سرمایه گذاران خارجی تعلق می‌گیرد. همچنین براساس این قانون، مصریان از حق مهاجرت دائم یا موقت به خارج برخوردارند و آنان که با رعایت قوانین مربوطه به خارج از کشور مهاجرت می‌کنند، تا زمانی که از تابعیت و هویت مصری برخورارند، مشمول حقوق قانونی شهروندان مصری خواهند بود.[۴][۵]
در حال به روز رسانی و ویرایش
نیز نگاه کنید به
مهاجرت و پناهندگی در تایلند؛ مهاجرت و پناهندگی در ژاپن؛ مهاجرت و پناهندگی در روسیه؛ مهاجرت و پناهندگی در کانادا؛ مهاجرت و پناهندگی در کوبا؛ مهاجرت و پناهندگی در لبنان؛ مهاجرت و پناهندگی در چین؛ مهاجرت و پناهندگی در تونس؛ مهاجرت و پناهندگی در سنگال؛ مهاجرت و پناهندگی در آرژانتین؛ مهاجرت و پناهندگی در فرانسه؛ مهاجرت و پناهندگی در سودان؛ مهاجرت و پناهندگی در زیمبابوه؛ مهاجرت و پناهندگی در اوکراین؛ مهاجرت و پناهندگی در اسپانیا؛ مهاجرت و پناهندگی در اردن؛ مهاجرت و پناهندگی در سیرالئون؛ مهاجرت و پناهندگی در قطر؛ مهاجرت و پناهندگی در قزاقستان؛ مهاجرت و پناهندگی در بنگلادش؛ مهاجرت و پناهندگی در سریلانکا؛ مهاجرت و پناهندگی در تاجیکستان
پاورقی
[i] - آمارهای رسمی به تعداد 140/000 نفر اشاره کرده‌اند و البته آمارهای غیررسمی از رقم 300/000 نفر سخن گفته‌اند.
کتابشناسی
- ↑ موسوعة مصر الحدیثة (1996). مصر: الهيئة العامة للكتاب، وزارة الثقافة، ج3، ص58.
- ↑ بازیابی شده در 2015 از https://www.iom.int.
- ↑ بازیابی شده در 2015 از https://www.egymig.net.
- ↑ بازیابی شده از https://www.emigration.gov.eg.
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص145-148.