نقاشی در اتیوپی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نقاشی در کشور [[اتیوپی]] عمدتا نمایانگر بخش مهمی از آداب و رسوم این کشور است که از قدیم الایام در مناطق استقرار قبایل و اقوام اتیوپی وجود داشته و در | نقاشی در کشور [[اتیوپی]] عمدتا نمایانگر بخش مهمی از [[آداب و رسوم در اتیوپی|آداب و رسوم]] این کشور است که از قدیم الایام در مناطق استقرار [[گروه های قومی اتیوپی|قبایل و اقوام]] اتیوپی وجود داشته و در گذشته‌های دور به نوعی [[زبان و ادبیات اتیوپی|زبان]] نوشتاری مردمان قبایل مختلف کشور را تشکیل می‌داده و اقوام کهن [[اتیوپی]] از این طریق سنت‌های خود را برای نسل‌های آینده بیادگار گذاشته‌اند. هنر نقاشی در این کشور عمدتا به چند بخش مجزا شامل نقاشی عامیانه، نقاشی صخره‌ای، نقاشی دیواری و نقاشی مذهبی تقسیم می‌گردد. سبک نقاشی عامیانه [[اتیوپی]] که در کلیساها و سایر مناطق این کشور بوفور به چشم می‌خورد دربرگیرنده صحنه‌هایی از زندگی روزمره [[گروه های قومی اتیوپی|اقوام]] گوناگون از گذشته‌های دور تاکنون است. این سبک نقاشی در طول قرن‌های گذشته تغییر چندانی نکرده‌است. | ||
نقاشی‌های صخره‌ای نیز از سبک‌های بسیار قدیمی هنری این کشور است که عمدتا بر روی صخره‌های مرتفع و کوهستان‌ها ترسیم شده و صحنه‌هایی از زندگی مردمان اتیوپی در گذر زمان اعم از شکار، جشن، عبادت، سوگواری و ... را به تصویر کشیده‌اند. | |||
نقاشی مذهبی ( نقاشی کلیسایی) اتیوپی نیز دازای پیشینه ای طولانی بوده و با ترسیم | نقاشی مذهبی (نقاشی کلیسایی) [[اتیوپی]] نیز دازای پیشینه ای طولانی بوده و با ترسیم داستان‌هایی مذهبی از کتاب مقدس و سایر منابع بومی، مفاهیم عمیقی را به سادگی برای آشنا کردن مردم با سنت‌های مذهبی و میراث فرهنگی خود به تصویر می‌کشند. | ||
سابقه نقاشی دیواری در اتیوپی به چند دهه اخیر باز می‌گردد و دولت‌های وقت از طریق خلق صحنه‌هایی حماسی از جنگ‌های اتیوپی با ایتالیا، مبارزات مردم با نظامیان حاکم بر کشور در دهه‌های 1970 و 1980 و سازندگی در دهه‌های 1990 و 2000 تلاش کرده‌اند بخش‌هایی از تاریخ معاصر [[اتیوپی]] را ترسیم نمایند. | |||
و | [[اتیوپی]] در دهه‌های اخیر شاهد ظهور نقاشان بزرگی بوده‌است. آفورک تکه (Afework Tekle) از نقاشان برجسته معاصر این کشور است که به دلیل آثار ارزشمند خود شهرتی جهانی کسب کرده‌است. نقاشی‌های پر طراوت تکه که بیشتر بر روی بوم‌های بسیار بزرگ کشیده شده‌اند در موزه‌ها، گالری‌ها و همچنین تمبرهای پستی و کارت پستال‌های اتیوپی به چشم می‌خورند. اسکندر بغوسیان از دیگر نقاشان معاصر اتیوپی است که در لندن و [[پاریس]] تحصیل کرده و قبل از مهاجرت به [[آمریکا]] در اوایل دهه 1970، چهارسال در [[اتیوپی]] به تدریس اشتغال داشته‌است. یکی از روش‌های منحصر به‌فرد این نقاش برجسته بداهه سازی بر روی طومارهای پوستی با حروف گیز یا [[زبان امهریک|امهریک]] است. | ||
ووسن کاسروف (Wosene Kosraf)، گرمای هیوت (Girmay Hiwet) و الیزابت اتنافو (Elisabeth Atnafu) از دیگر نقاشان برجسته این کشورند که در خارج از مرزهای [[اتیوپی]] هنر خود را دنبال می‌کنند<ref>برگرفته از [http://www.Britannicaonlineencyclopedia.com/2012 http://www.Britannica online encyclopedia.com/2012]</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 247-248.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[نقاشی روسیه]]؛ [[نقاشی افغانستان]]؛ [[نقاشی تونس]]؛ [[نقاشی ژاپن]]؛ [[نقاشی کوبا]]؛ [[نقاشی لبنان]]؛ [[نقاشی مصر]]؛[[هنر نقاشی در چین]]؛ [[نقاشی سنگال]]؛ [[نقاشی و مجسمه‌سازی آرژانتین]]؛ [[نقاشی در مالی]]؛ [[نقاشی در ساحل عاج]]؛ [[نقاشی اسپانیا]]؛ [[نقاشی در اردن]]؛ [[نقاشی تایلند]]؛ [[نقاشی سیرالئون]]؛ [[نقاشی قطر]]. | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۴
نقاشی در کشور اتیوپی عمدتا نمایانگر بخش مهمی از آداب و رسوم این کشور است که از قدیم الایام در مناطق استقرار قبایل و اقوام اتیوپی وجود داشته و در گذشته‌های دور به نوعی زبان نوشتاری مردمان قبایل مختلف کشور را تشکیل می‌داده و اقوام کهن اتیوپی از این طریق سنت‌های خود را برای نسل‌های آینده بیادگار گذاشته‌اند. هنر نقاشی در این کشور عمدتا به چند بخش مجزا شامل نقاشی عامیانه، نقاشی صخره‌ای، نقاشی دیواری و نقاشی مذهبی تقسیم می‌گردد. سبک نقاشی عامیانه اتیوپی که در کلیساها و سایر مناطق این کشور بوفور به چشم می‌خورد دربرگیرنده صحنه‌هایی از زندگی روزمره اقوام گوناگون از گذشته‌های دور تاکنون است. این سبک نقاشی در طول قرن‌های گذشته تغییر چندانی نکرده‌است.
نقاشی‌های صخره‌ای نیز از سبک‌های بسیار قدیمی هنری این کشور است که عمدتا بر روی صخره‌های مرتفع و کوهستان‌ها ترسیم شده و صحنه‌هایی از زندگی مردمان اتیوپی در گذر زمان اعم از شکار، جشن، عبادت، سوگواری و ... را به تصویر کشیده‌اند.
نقاشی مذهبی (نقاشی کلیسایی) اتیوپی نیز دازای پیشینه ای طولانی بوده و با ترسیم داستان‌هایی مذهبی از کتاب مقدس و سایر منابع بومی، مفاهیم عمیقی را به سادگی برای آشنا کردن مردم با سنت‌های مذهبی و میراث فرهنگی خود به تصویر می‌کشند.
سابقه نقاشی دیواری در اتیوپی به چند دهه اخیر باز می‌گردد و دولت‌های وقت از طریق خلق صحنه‌هایی حماسی از جنگ‌های اتیوپی با ایتالیا، مبارزات مردم با نظامیان حاکم بر کشور در دهه‌های 1970 و 1980 و سازندگی در دهه‌های 1990 و 2000 تلاش کرده‌اند بخش‌هایی از تاریخ معاصر اتیوپی را ترسیم نمایند.
اتیوپی در دهه‌های اخیر شاهد ظهور نقاشان بزرگی بوده‌است. آفورک تکه (Afework Tekle) از نقاشان برجسته معاصر این کشور است که به دلیل آثار ارزشمند خود شهرتی جهانی کسب کرده‌است. نقاشی‌های پر طراوت تکه که بیشتر بر روی بوم‌های بسیار بزرگ کشیده شده‌اند در موزه‌ها، گالری‌ها و همچنین تمبرهای پستی و کارت پستال‌های اتیوپی به چشم می‌خورند. اسکندر بغوسیان از دیگر نقاشان معاصر اتیوپی است که در لندن و پاریس تحصیل کرده و قبل از مهاجرت به آمریکا در اوایل دهه 1970، چهارسال در اتیوپی به تدریس اشتغال داشته‌است. یکی از روش‌های منحصر به‌فرد این نقاش برجسته بداهه سازی بر روی طومارهای پوستی با حروف گیز یا امهریک است.
ووسن کاسروف (Wosene Kosraf)، گرمای هیوت (Girmay Hiwet) و الیزابت اتنافو (Elisabeth Atnafu) از دیگر نقاشان برجسته این کشورند که در خارج از مرزهای اتیوپی هنر خود را دنبال می‌کنند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
نقاشی روسیه؛ نقاشی افغانستان؛ نقاشی تونس؛ نقاشی ژاپن؛ نقاشی کوبا؛ نقاشی لبنان؛ نقاشی مصر؛هنر نقاشی در چین؛ نقاشی سنگال؛ نقاشی و مجسمه‌سازی آرژانتین؛ نقاشی در مالی؛ نقاشی در ساحل عاج؛ نقاشی اسپانیا؛ نقاشی در اردن؛ نقاشی تایلند؛ نقاشی سیرالئون؛ نقاشی قطر.
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از http://www.Britannica online encyclopedia.com/2012
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 247-248.