نقش ارتش سرخ در تحولات چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Nody--1637423665.jpg|بندانگشتی|تصویر ارتش سرخ]]
[[پرونده:Nody--1637423665.jpg|بندانگشتی|تصویر ارتش سرخ. قابل بازیابی از https://fa.alalam.ir/news/4407151/%DA%86%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B1%D8%B2-%D8%A8%D8%A7-%D9%87%D9%86%DA%AF-%DA%A9%D9%86%DA%AF-%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%B6%D8%AF-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%B4-%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%DA%A9%D8%B1%D8%AF]]
ارتش [[چین]](ارتش آزادی‌بخش سرخ) افزون بر امور نظامی، در تحولات عمده­‌ی سیاسی اجتماعی این کشور، مانند پیروزی انقلاب و استقرار [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حکومت کمونیستی]]، جنگ کره، تصمیم گیری‌­ها و اختلافات متعدد دستگاه رهبری، [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]]، جنگ با هند و ویتنام، و برخورد مرزی با [[روسیه|شوروی]]، دست­گیری گروه چهار نفری و به قدرت رساندن [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دنگ شیائوپینگ]]، نقش مهمی ایفا نموده است.   
ارتش [[چین]](ارتش آزادی‌بخش سرخ) افزون بر امور نظامی، در تحولات عمده­‌ی سیاسی اجتماعی این کشور، مانند پیروزی انقلاب و استقرار [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حکومت کمونیستی]]، جنگ کره، تصمیم گیری‌­ها و اختلافات متعدد دستگاه رهبری، [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]]، جنگ با هند و ویتنام، و برخورد مرزی با [[روسیه|شوروی]]، دست­گیری گروه چهار نفری و به قدرت رساندن [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دنگ شیائوپینگ]]، نقش مهمی ایفا نموده است.   


در طول بیش از 6 دهه­‌ی گذشته موضع‌گیری نظامیان در قبال مسایل نظامی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، ایدئولوژیکی و آموزشی در سطوح مختلف کشور اهمیت زیادی داشته  و تاریخ [[جمهوری خلق چین]] نشانگر این حقیقت است که پیروزی یا شکست سیاست­‌های دستگاه رهبری همیشه در گرو پشتیبانی ارتش بوده است. همزیستی نزدیک [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] با ارتش آن کشور و تفکیک ناپذیری عضویت اکثر افراد هر یک در دیگری، روابط دو نهاد عمده­‌ی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حکومت کمونیستی چین]] را احتمالاً به عنوان پراهمیت ترین روابط در آن کشور جلوه‌گر می سازد. هر یک از این دو ارگان در اغلب موارد مکمل دیگری و متکی به آن بوده است. ولی در بعضی مواقع نیز رقیب یکدیگر بوده اند.  
در طول بیش از 6 دهه­‌ی گذشته موضع‌گیری نظامیان در قبال مسایل نظامی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، ایدئولوژیکی و آموزشی در سطوح مختلف کشور اهمیت زیادی داشته و تاریخ [[جمهوری خلق چین]] نشانگر این حقیقت است که پیروزی یا شکست سیاست­‌های دستگاه رهبری همیشه در گرو پشتیبانی ارتش بوده است. همزیستی نزدیک [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] با ارتش آن کشور و تفکیک ناپذیری عضویت اکثر افراد هر یک در دیگری، روابط دو نهاد عمده­‌ی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حکومت کمونیستی چین]] را احتمالاً به عنوان پراهمیت ترین روابط در آن کشور جلوه‌گر می سازد. هر یک از این دو ارگان در اغلب موارد مکمل دیگری و متکی به آن بوده است. ولی در بعضی مواقع نیز رقیب یکدیگر بوده اند.  


[[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دنگ شیائوپینگ]] پس از اجرای سیاست اصلاحات، استراتژی جدیدی را برای استقرار روابط نوین میان حزب و ارتش به‌­گونه‌­ای که ارتش از لحاظ نظامی مستقل، ولی از لحاظ سیاسی تابع حزب باشد استوار ساخت. نظر وی در این مورد، کاهش منافع و قدرت سیاسی ارتش بود. از دیگر نقطه نظرات [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دنگ شیائوپینگ]]، کاهش مداخله‌­ی سیاسی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] در مسایل نظامی، مانند دکترین، تاکتیک، سازمان و آموزش ارتش، به منظور اعطای آزادی بیشتر به ارتش در اجرای وظیفه­‌ی عمده‌­اش، یعنی دفاع ملی بود. به طور خلاصه، اهداف دوگانه­‌ی [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دنگ]] در مورد ارتش عبارت بود از 1- کاهش نقش داخلی و اهمیت سیاسی ارتش. 2- افزایش کارایی نظامی ارتش و به عهده گرفتن نقش بیشتری در امور دفاع ملی<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد اول، ص. 428-429</ref><ref> دفتری، مریم(1365). نقش ارتش آزادیبخش خلق در نظام سیاسی چین. انتشارات دفتر مطالعات سیاسی وزارت امورخارجه. چاپ اول.</ref>.
[[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دنگ شیائوپینگ]] پس از اجرای سیاست اصلاحات، استراتژی جدیدی را برای استقرار روابط نوین میان حزب و ارتش به‌­گونه‌­ای که ارتش از لحاظ نظامی مستقل، ولی از لحاظ سیاسی تابع حزب باشد استوار ساخت. نظر وی در این مورد، کاهش منافع و قدرت سیاسی ارتش بود. از دیگر نقطه نظرات [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دنگ شیائوپینگ]]، کاهش مداخله‌­ی سیاسی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] در مسایل نظامی، مانند دکترین، تاکتیک، سازمان و آموزش ارتش، به منظور اعطای آزادی بیشتر به ارتش در اجرای وظیفه­‌ی عمده‌­اش، یعنی دفاع ملی بود. به طور خلاصه، اهداف دوگانه­‌ی [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دنگ]] در مورد ارتش عبارت بود از 1- کاهش نقش داخلی و اهمیت سیاسی ارتش. 2- افزایش کارایی نظامی ارتش و به عهده گرفتن نقش بیشتری در امور دفاع ملی<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد1، ص. 428-429.</ref><ref> دفتری، مریم(1365). نقش ارتش آزادیبخش خلق در نظام سیاسی چین. انتشارات دفتر مطالعات سیاسی وزارت امورخارجه. چاپ اول.</ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۸

ارتش چین(ارتش آزادی‌بخش سرخ) افزون بر امور نظامی، در تحولات عمده­‌ی سیاسی اجتماعی این کشور، مانند پیروزی انقلاب و استقرار حکومت کمونیستی، جنگ کره، تصمیم گیری‌­ها و اختلافات متعدد دستگاه رهبری، انقلاب فرهنگی، جنگ با هند و ویتنام، و برخورد مرزی با شوروی، دست­گیری گروه چهار نفری و به قدرت رساندن دنگ شیائوپینگ، نقش مهمی ایفا نموده است.

در طول بیش از 6 دهه­‌ی گذشته موضع‌گیری نظامیان در قبال مسایل نظامی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، ایدئولوژیکی و آموزشی در سطوح مختلف کشور اهمیت زیادی داشته و تاریخ جمهوری خلق چین نشانگر این حقیقت است که پیروزی یا شکست سیاست­‌های دستگاه رهبری همیشه در گرو پشتیبانی ارتش بوده است. همزیستی نزدیک حزب کمونیست چین با ارتش آن کشور و تفکیک ناپذیری عضویت اکثر افراد هر یک در دیگری، روابط دو نهاد عمده­‌ی حکومت کمونیستی چین را احتمالاً به عنوان پراهمیت ترین روابط در آن کشور جلوه‌گر می سازد. هر یک از این دو ارگان در اغلب موارد مکمل دیگری و متکی به آن بوده است. ولی در بعضی مواقع نیز رقیب یکدیگر بوده اند.

دنگ شیائوپینگ پس از اجرای سیاست اصلاحات، استراتژی جدیدی را برای استقرار روابط نوین میان حزب و ارتش به‌­گونه‌­ای که ارتش از لحاظ نظامی مستقل، ولی از لحاظ سیاسی تابع حزب باشد استوار ساخت. نظر وی در این مورد، کاهش منافع و قدرت سیاسی ارتش بود. از دیگر نقطه نظرات دنگ شیائوپینگ، کاهش مداخله‌­ی سیاسی حزب کمونیست در مسایل نظامی، مانند دکترین، تاکتیک، سازمان و آموزش ارتش، به منظور اعطای آزادی بیشتر به ارتش در اجرای وظیفه­‌ی عمده‌­اش، یعنی دفاع ملی بود. به طور خلاصه، اهداف دوگانه­‌ی دنگ در مورد ارتش عبارت بود از 1- کاهش نقش داخلی و اهمیت سیاسی ارتش. 2- افزایش کارایی نظامی ارتش و به عهده گرفتن نقش بیشتری در امور دفاع ملی[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

نیروهای مسلح روسیه؛ نیروهای مسلح تونس؛ نیروهای مسلح ژاپن؛ نیروهای مسلح کانادا؛ نیروهای مسلح کوبا؛ نیروهای مسلح لبنان؛ نیروهای مسلح مصر؛ نیروهای مسلح سنگال؛ نیروهای مسلح آرژانتین؛ نیروهای مسلح فرانسه؛ نیروهای مسلح اسپانیا؛ نیروهای مسلح سودان؛ نیروهای مسلح اوکراین؛ نیروهای مسلح ساحل عاج؛ نیروهای مسلح اردن؛ نیروهای مسلح زیمبابوه؛ نیروهای مسلح قطر؛ نیروهای مسلح اتیوپی؛ نیروهای مسلح سیرالئون؛ نیروهای مسلح مالی؛ نیروهای مسلح قزاقستان؛ نیروهای مسلح گرجستان؛ نیروهای مسلح تاجیکستان؛ نیروهای مسلح امارات متحده عربی؛ نیروهای مسلح تایلند

کتاب‌شناسی

  1. سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد1، ص. 428-429.
  2. دفتری، مریم(1365). نقش ارتش آزادیبخش خلق در نظام سیاسی چین. انتشارات دفتر مطالعات سیاسی وزارت امورخارجه. چاپ اول.