روزنامه های رایگان فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۹

مطبوعات روزانه فرانسه گرفتار بحرانند. یکی از عوامل این بحران، پدید آمدن روزنامه‌های رایگان است. روزنامه‌های رایگان، سرمایه خود را یکسره با آگهی‌های بازرگانی تامین می‌کنند. استراتژی توزیعی روزنامه‌های رایگان بدین گونه است که کنار در ورودی و خروجی ایستگاه‌های مترو و دروازه دانشگاه‌ها و در مکان‌های پر رفت و آمد ، رایگان توزیع می‌شوند. نخستین روزنامه رایگان فرانسه " مترو"(Metro) نام دارد که در 18 فوریه 2002 به بازار آمد. این روزنامه نخست در پاریس توزیع می‌شد، ولی کم کم توانست در بیشتر شهرهای بزرگ فرانسه نیز جای پایی برای خود باز کند. هنوز یک ماه از انتشار " مترو" نگذشت که رقیبی به نام " ون مینوت"(20 minute) ( به معنی 20 دقیقه)برای آن پیدا شد. این روزنامه را گروه نروژی شیب ستد(Schibsted) که پس از چندی با گروه او اِست فرانس(Ouest-France) یکپارچه شد، راه‌اندازی کرد. 870.000 نسخه در فرانسه، که از این تعداد 510000 نسخه در پاریس توزیع می‌گردد. "20 دقیقه" در واقع با بیش از 2 میلیون خوانندگان، اولین جریان اصلی روزانه از نظر خوانندگان است.

این روزنامه‌های رایگان ، قطعی کوچک‌تر از روزنامه‌های غیر رایگان دارند و شمار صفحات آنها نیز کم‌تر است. بر پایه آمار " دفتر توزیع نشر" در سال 2005 هشتاد نشریه رایگان اعم از روزنامه ، مجله در فرانسه منتشر می‌شد که شمارگان آنها بیش از 378 میلیون نسخه بود. مطالب روزنامه‌های رایگان بیشتر اخبار خبرگزاری فرانسه است. در این روزنامه‌ها، تصاویر رنگی جای ویژه‌ای دارند. شمار کارکنان حرفه‌ای در آنها محدود است و برای نمونه نزدیک به 20 نفر در ون مینوت و 5 نفر در روزنامه مترو کار می‌کنند.باید گفت که در 2002 میزان 80% توزیع در پاریس و حومه و 20% دیگر در شهر مارسی صورت گرفت. در حال حاضر, روزنامه‌ رایگان ون مینوت به‌طور متوسط با بیش از 2 میلیون خواننده در روز یعنی به مراتب بیش از پاریزین و مترو در رأس مطبوعات این کشور قرار دارد. آنچه امروز روزنامه‌های سراسری و منطقه‌ای فرانسه را دچار چالش کرده، پیدایش روزنامه‌های رایگان است.^[۱]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ نعیمی گورابی ، محمد حسین ، جامعه و فرهنگ فرانسه ، موسسه فرهنگی هنری و بین المللی الهدی ، تهران ، 1392 .ص556-557.

[1] نعیمی گورابی ، محمد حسین ، جامعه و فرهنگ فرانسه ، موسسه فرهنگی هنری و بین المللی الهدی ، تهران ، 1392 .ص556-557.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''روزنامه هاي رايگان'''
+مطبوعات روزانه فرانسه گرفتار بحرانند. یکی از عوامل این بحران، پدید آمدن روزنامه‌های رایگان است. روزنامه‌های رایگان، سرمایه خود را یکسره با آگهی‌های بازرگانی تامین می‌کنند. استراتژی توزیعی روزنامه‌های رایگان بدین گونه است که کنار در ورودی و خروجی ایستگاه‌های مترو و دروازه دانشگاه‌ها و در مکان‌های پر رفت و آمد ، رایگان توزیع می‌شوند. نخستین روزنامه رایگان فرانسه " مترو"(Metro) نام دارد که در 18 فوریه 2002 به بازار آمد. این روزنامه نخست در پاریس توزیع می‌شد، ولی کم کم توانست در بیشتر [[شهرهای بزرگ فرانسه]] نیز جای پایی برای خود باز کند. هنوز یک ماه از انتشار " مترو" نگذشت که رقیبی به نام " ون مینوت"(20 minute) ( به معنی 20 دقیقه)برای آن پیدا شد. این روزنامه را گروه نروژی شیب ستد(Schibsted) که پس از چندی با گروه او اِست فرانس(Ouest-France) یکپارچه شد، راه‌اندازی کرد.  870.000 نسخه در فرانسه، که از این تعداد 510000 نسخه در پاریس توزیع می‌گردد. "20 دقیقه" در واقع با بیش از 2 میلیون خوانندگان، اولین جریان اصلی روزانه از نظر خوانندگان است.
-مطبوعات روزانه [[فرانسه]] گرفتار بحرانند. يكي از عوامل اين بحران، پديد آمدن روزنامه هاي رايگان است. روزنامه هاي رايگان، سرمايه خود را يكسره با آگهي هاي بازرگاني تامين مي كنند. استراتژي توزيعي روزنامه هاي رايگان بدين گونه است كه كنار در ورودي و خروجي ايستگاه هاي مترو و دروازه دانشگاه ها و در مكان هاي پر رفت و آمد ، رايگان توزيع مي شوند. نخستين روزنامه رايگان فرانسه " مترو"[87] نام دارد كه در 18 فوريه 2002 به بازار آمد. اين روزنامه نخست در پاريس توزيع مي شد، ولي كم كم توانست در بيشتر شهر هاي بزرگ فرانسه نيز جاي پايي براي خود باز كند. هنوز يك ماه از انتشار " مترو" نگذشت كه رقيبي به نام " ون مينوت"[88] ( به معني 20 دقيقه)براي آن پيدا شد. اين روزنامه را گروه نروژي شيب ستد[89] كه پس از چندي با گروه او اِست فرانس[90] يكپارچه شد، راه اندازي كرد.  870.000 نسخه در فرانسه، که از این تعداد 510000 نسخه در [[پاریس]] توزیع می گردد. "20 دقیقه" در واقع با بيش از 2 میلیون خوانندگان، اولین جریان اصلی روزانه از نظر خوانندگان است.
+این روزنامه‌های رایگان ، قطعی کوچک‌تر از روزنامه‌های غیر رایگان دارند و شمار صفحات آنها نیز کم‌تر است. بر پایه آمار " دفتر توزیع نشر" در سال 2005 هشتاد نشریه رایگان اعم از روزنامه ، مجله در فرانسه منتشر می‌شد که شمارگان آنها بیش از 378 میلیون نسخه بود. مطالب روزنامه‌های رایگان بیشتر اخبار خبرگزاری فرانسه است. در این روزنامه‌ها، تصاویر رنگی جای ویژه‌ای دارند. شمار کارکنان حرفه‌ای در آنها محدود است و برای نمونه نزدیک به 20 نفر در ون مینوت و 5 نفر در روزنامه مترو کار می‌کنند.باید گفت که در 2002 میزان 80% توزیع در پاریس و حومه و 20% دیگر در شهر مارسی صورت گرفت. در حال حاضر, روزنامه‌ رایگان ون مینوت به‌طور متوسط با بیش از 2 میلیون خواننده در روز یعنی به مراتب بیش از پاریزین و مترو در رأس مطبوعات این کشور قرار دارد. آنچه امروز روزنامه‌های سراسری و منطقه‌ای فرانسه را دچار چالش کرده، پیدایش روزنامه‌های رایگان است.<ref>نعیمی گورابی ، محمد حسین ، جامعه و فرهنگ فرانسه ، [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و بین المللی الهدی] ، تهران ، 1392 .ص556-557.</ref>
+==نیز نگاه کنید به==
-اين روزنامه هاي رايگان ، قطعي كوچك تر از روزنامه هاي غير رايگان دارند و شمار صفحات آنها نيز كمتر است. بر پايه آمار " دفتر توزيع نشر" در سال 2005 هشتاد نشريه رايگان اعم از روزنامه ، مجله در فرانسه منتشر مي شد كه شمارگان آنها بيش از 378 ميليون نسخه بود. مطالب روزنامه هاي رايگان بيشتر اخبار خبرگزاري فرانسه است. در اين روزنامه ها، تصاوير رنگي جاي ويژه اي دارند. شمار كاركنان حرفه اي در آنها محدود است و براي نمونه نزديك به 20 نفر در ون مينوت و 5 نفر در روزنامه مترو كار مي كنند.بايد گفت كه در 2002 ميزان 80% توزيع در پاريس و حومه و 20% ديگر در شهر مارسي صورت گرفت. در حال حاضر, روزنامه‌ رايگان ون مينوت به‌طور متوسط با بيش از 2 ميليون خواننده در روز يعني به مراتب بيش از پاريزين و مترو در رأس مطبوعات اين كشور قرار دارد. آنچه امروز روزنامه هاي سراسري و منطقه اي فرانسه را دچار چالش كرده، پيدايش روزنامه هاي رايگان است.
+[[مطبوعات در چین]]؛ [[مطبوعات در کانادا]]؛ [[مطبوعات در روسیه]]؛ [[مطبوعات در کوبا]]؛ [[مطبوعات در تونس]]؛ [[مطبوعات در لبنان]]؛ [[مطبوعات در افغانستان]]؛ [[مطبوعات در سنگال]]؛ [[مطبوعات در مالی]]؛ [[مطبوعات در سودان]]؛ [[مطبوعات در ساحل عاج]]؛ [[مطبوعات در زیمبابوه]]؛ [[مطبوعات در تایلند]]؛ [[مطبوعات در اوکراین]]؛ [[مطبوعات در اسپانیا]]؛ [[مطبوعات در اردن]]؛ [[مطبوعات در اتیوپی]]؛ [[مطبوعات در سیرالئون]]؛ [[مطبوعات در قطر]] ؛[[روزنامه در ژاپن]] ؛ [[روزنامه های زیمبابوه]]؛ [[روزنامه های اردن]]؛ [[روزنامه ها در قطر]]
+==کتابشناسی==