روابط فرهنگی زیمبابوه و ایران

از دانشنامه ملل

رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران در حراره در سال 1367 به طور غیر رسمی تأسیس  و موافقت‌نامه فرهنگی در سال 1369 به امضای وزرای فرهنگ دو کشور رسید.

دو سال بعد و متعاقب امضای موافقت نامه فرهنگی، رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران رسماً در سال 1371 در حراره آغاز به کار کرد. نمایندگی فرهنگی از همان آغاز فعالیت خود، معرفی فرهنگ و تمدن ایران اسلامی و اندیشه‌های بنیانگزار انقلاب اسلامی و رهبری را در کنار فعالیت‌های دینی و فرهنگی منطبق بر سیاست فرهنگی ج.ا. ایران را دنبال کرده است.

برنامه مبادلات فرهنگی

امضای تفاهم نامه همکاری کتابخانه و اسناد ملی دو کشور در پاییز 1387، امضای برنامه مبادلات فرهنگی، هنری، علمی و آموزشی میان دو کشور در سال‌های 1389 تا 1392 و در حاشیه ششمین اجلاس کمیسیون مشتری و امضای تفاهم نامه همکاری خبرگزاری‌های دو کشور در سال 1391 توسعه روابط دو کشور در انجام برنامه مبادلات فرهنگی  را نشان می‌دهد[۱]. در هفتمین اجلاس کمیسیون مشتری ایران و زیمبابوه در مهر ماه 1391 موارد زیر از مهم‌ترین مباحثی بود که در بخش فرهنگی کمیسیون طرح گردید:  

  • اجرایی نمودن یادداشت تفاهم همکاری‌های گردشگری منعقده در سال 1389؛
  • طرح پیش نویس یادداشت تفاهم همکاری‌های میراث فرهنگی و صنایع دستی؛
  • اعلام آمادگی طرفین در امضای یادداشت تفاهم رسانه‌ای.

کمیسیون مشترک ایران و زیمبابوه در سال 1391 با حضور نمایندگان بخش‌های دولتی و خصوصی برگزار شد و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ریاست کمیسیون را بر عهده داشت. هم‌چنین، هشتمین اجلاس کمیسیون دائمی مشترک ایران و زیمبابوه از 5 تا 6 مرداد ماه 1394 در حراره برگزار شد.

نشست‌های تخصصی کارشناسان بخش‌های دولتی و خصوصی ایرانی و زیمبابوه‌ای برای بررسی و تهیه پیش‌‌نویس یادداشت تفاهم و سند همکاری‌های مشترک جمهوری اسلامی ایران و جمهوری زیمبابوه برپا و کارشناسان دو کشور طرح‌ها و پیشنهادهای تهران و حراره را در قالب ۴ کمیته مورد بررسی قرار دادند. کمیته‌ها عبارت بودند از:

  • کمیته صنعت، بازرگانی، انرژی و کشاورزی؛
  • کمیته اقتصادی، بانکی و سرمایه‌ گذاری؛
  • کمیته فرهنگی، آموزشی، علمی، فناوری و بهداشتی؛
  • کمیته سیاسی.

دراین سفر نمایندگانی از بیست ارگان دولتی و غیر دولتی حضور داشتند. نماینده سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی نیز برای بررسی و پیگیری عقد تفاهم نامه فرهنگی فی ما بین، در کمیته تخصصی فرهنگی فعالانه حضور داشت[۲][۳].   

نیز نگاه کنید به

روابط فرهنگی کانادا و ایران؛ روابط فرهنگی روسیه و ایران؛ روابط فرهنگی تونس و ایران؛ روابط فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران؛ روابط فرهنگی کوبا و ج.ا.ایران؛ روابط فرهنگی لبنان و ایران؛ روابط فرهنگی مصر و ایران؛ روابط فرهنگی ایران و چین؛ روابط فرهنگی سنگال و جمهوری اسلامی ایران؛ روابط فرهنگی آرژانتین و ایران؛ روابط فرهنگی فرانسه و ایران؛ روابط فرهنگی مالی و ایران؛ روابط اجتماعی و فرهنگی اوکراین و ایران؛ روابط فرهنگی اسپانیا و ایران؛ روابط فرهنگی اردن و ج.ا.ایران؛ روابط فرهنگی اتیوپی و ایران؛ روابط فرهنگی سیرالئون و ایران؛ روابط فرهنگی قطر و ایران؛ روابط فرهنگی تایلند و ایران؛ روابط فرهنگی گرجستان و ایران؛ روابط فرهنگی تاجیکستان و ایران؛ روابط فرهنگی بنگلادش و ایران؛ روابط فرهنگی سریلانکا و ایران

کتابشناسی

  1. برگرفته از https://www.mehrnews.com/2015
  2. برگرفته از https://www.rooykard.ir/
  3. ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 282-285.