مطبوعات در آرژانتین

در حال حاضر شاید حدود ۱۰ روزنامه سراسری در آرژانتین بتوان نام بردکه با شمارگانی بالای پنجاه هزار نسخه در روز منتشر می‌شود. البته تعداد روزنامه‌های منتشره در سرتاسر کشور بیش از ۲۰۰ روزنامه می‌باشد که اکثریت قریب به اتفاق مستقل از دولت مرکزی و یا دولت‌های ایالتی می‌باشند اگرچه ممکن است همسو با دولت منتخب باشند^[۱].

یکی از نکات جالب توجه در خصوص رسانه‌های چاپی آرژانتین این است که کاغذ و وسایل مرتبط با چاپ آرژانتین از دوران دیکتاتورها به یک شرکت وابسته به گروه رسانه‌ای کلارین فروخته شده است در واقع از دوران دیکتاتوری انحصار کاغذ چاپ روزنامه‌ها در اختیار این شرکت است. از سوی دیگر رسانه‌های وابسته به کلارین که یک غول رسانه‌ای بزرگ وابسته به صهیونیست‌ها در این کشور محسوب می‌شود، بزرگ‌ترین مانع دولت چپگرای کرچنرها نستور و همسرش کریستینا بودند.خانم کرچنر در اواسط دور اول ریاست جمهوری خود طرحی را با عنوان قانون رسانه‌های دیجیتال و تلویزیون آزاد به کنگره ارائه داد که طبق آن امکان دسترسی همه به تلویزیون‌های دیجیتال را آزاد می‌کرد و همچنین تلویزیون‌های عمومی را برای همه افزایش می‌داد. بدین معنی که تا قبل از آن تلویزیون در انحصار چندین شرکت خاص بود. این شرکت‌ها کانال‌های تلویزیونی را در قالب بسته‌های مختلف و با انعقاد قرارداد و پرداخت مبلغ قابل توجهی در اختیار مردم قرار می‌دادند در حالی‌که دولت به دنبال افزایش دسترسی مردم به تلویزیون‌های رایگان است، از همین طریق در اولین گام، پخش مسابقات مختلف فوتبال را از تلویزیون دولتی به صورت رایگان آغاز نمود و همزمان به تقویت قدیمی‌ترین تلویزیون کشور (کانال ۷) پرداخت. در عین حال با مراجعه به دادگاه، به دنبال خارج نمودن انحصار کاغذ چاپ از شرکت تحت نظر روزنامه کلارین است. در حال حاضر روزنامه کلارین، پرفروش‌ترین روزنامه آرژانتینی و یکی از پرفروش‌ترین روزنامه‌های آمریکای لاتین می‌باشد.

روزنامه راستگرای لاناسیون نیز که در سال ۱۸۷۰ تأسیس شده است و تاکنون به صورت مستمر منتشر می‌شود، دومین روزنامه با شمارگان بالا در این کشور محسوب می‌شود. مهم‌ترین روزنامه‌های دیگر عبارتند از آمبیتو فینانسیرو (اقتصادی تجاری)، اولها (Oleh) (که ورزشی بوده و بیشترین تیراژ را در این بخش دارد) و بالاخره روزنامه کرونیکا، جدول شماره 1، میزان انتشار مهم‌ترین روزنامه‌های آرژانتین را نشان می‌دهد.

جدول شماره 1. بررسی شمارگان مهم‌ترین روزنامه‌های آرژانتین (نسخه)^[۲]

نام روزنامه	۲۰۰۴	۲۰۰۵	۲۰۰۶	۲۰۰۷	۲۰۰۸	۲۰۰۹	۲۰۱۰
کلارین	۴۰۲,۵۱۵	۴۱۲,۸۸۲	۴۰۹,۱۶۲	۳۹۰,۲۰۲	۳۶۱,۶۷۸	۳۳۳,۲۷۶	۳۱۵۲۰۶
دیاریو پوپولار	۷۲,۴۲۲	۷۹,۵۹۲	۸۳,۲۵۶	۹۱,۵۸۷	۸۸,۷۹۰	۸۹,۲۷۱	۹۰,۴۰۱
گازتا	۴۹,۱۵۱	۵۰,۱۸۳	۵۲,۸۱۷	۵۲,۹۶۰	۴۹,۴۰۴	۵۱,۷۴۱	۵۱,۹۲۶
لاناسیون	۱۵۶,۶۶۰	۱۶۵,۸۱۵	۱۶۲,۹۳۸	۱۶۵,۱۸۰	۱۵۳,۶۹۸	۱۴۹,۹۴۷	۱۵۵,۳۹۶
La Voz de Interior	۵۵,۰۳۶	۵۹,۳۰۱	۶۳,۷۹۳	۶۱,۳۱۷	۵۶,۰۱۳	۵۲,۷۹۲	۵۳,۴۸۳

به دلیل حضور مهاجران خارجی و ارتباطی که کشور همواره با دنیای خارج داشته است، فروش و توزیع روزنامه‌ها و مجلات خارجی در داخل کشور،زیاد و قابل توجه بوده است.

جدول شماره 2. توزیع نشریات خارجی در مقایسه با نشریات داخلی (میلیون نسخه)^[۳]

جمع کل	نشریات خارجی	نشریات داخلی	سال‌های توزیع
۸/۱۶۱	۰/۱۹	۹/۱۴۲	۱۹۹۶
۶/۱۹۴	۰/۲۳	۶/۱۷۱	۱۹۹۷
۹/۲۰۶	۲/۲۲	۷/۱۸۴	۱۹۹۸
۴/۱۸۶	۲/۱۸	۲/۱۶۸	۱۹۹۹

جمع کل	نشریات خارجی	نشریات داخلی	سال‌های توزیع
۰/۱۶۲	۱/۱۷	۹/۱۴۴	۲۰۰۰
۰/۱۲۸	۲/۱۵	۸/۱۱۲	۲۰۰۱
۰/۶۴	۶/۵	۵۸.۴	۲۰۰۲
۰/۶۸	۰/۶	۰/۶۲	۲۰۰۳
۲/۸۶	۰/۸	۲/۷۸	۲۰۰۴
۶/۹۶	۱/۹	۵/۸۷	۲۰۰۵
۴/۱۰۴	۴/۹	۰/۹۵	۲۰۰۶
۲/۱۱۴	۶/۹	۶/۱۰۴	۲۰۰۷
۱/۱۱۹	۲/۱۰	۱۰۸.۹	۲۰۰۸
۱/۱۱۶	۰/۱۰	۱/۱۰۶	۲۰۰۹
۵/۱۲۰	۹/۷	۶/۱۱۲	۲۰۱۰

^[۴]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ برگرفته از https://www.sinca.cultura.gov.ar
↑ مؤسسه ملی آمار و اطلاعات آرژانتین، قابل بازیابی از https://www.indec.gov.ar/
↑ دبیرخانه فرهنگی کشور، قابل بازیابی از https://www.sinca.cultura.gov.ar/
↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص341-344.

[:1-1] برگرفته از https://www.sinca.cultura.gov.ar

[2] مؤسسه ملی آمار و اطلاعات آرژانتین، قابل بازیابی از https://www.indec.gov.ar/

[3] دبیرخانه فرهنگی کشور، قابل بازیابی از https://www.sinca.cultura.gov.ar/

[4] خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص341-344.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]