موافقت نامه‌های فرهنگی اتیوپی و ایران

از دانشنامه ملل

طی سه دهه گذشته موافقت نامه‌های گوناگونی در راستای توسعه مناسبات سیاسی و اقتصادی دو کشور جمهوری اسلامی ایران و اتیوپی منعقد گشته‌است. مهم‌ترین این توافق نامه‌ها عبارتند از:

یادداشت تفاهم همکاری‌های اقتصادی بازرگانی اجلاس‌های کمیسیون مشترک شامل:

  • موافقتنامه بازرگانی؛
  • اصلاحیه موافقتنامه بازرگانی؛
  • یادداشت تفاهم همکاری فیمابین اتاق بازرگانی ایران و اتیوپی؛
  • موافقتنامه همکاری در زمینه صنایع کشتارگاه و امور پزشکی دام؛
  • تفاهم‌نامه همکاری در زمینه کشاورزی؛
  • تفاهم‌نامه همکاری در زمینه دامپزشکی؛
  • تفاهم‌نامه همکاری در زمینه رادیو و تلویزیون؛
  • تفاهم‌نامه همکاری در زمینه بهداشتی؛
  • تفاهم‌نامه همکاری در زمینه جهانگردی.

مهم ترین اقدامات به عمل آمده در چارچوب روابط دو جانبه دو کشور نیز عبارتند از:

1- امضای موافقتنامه بازرگانی و پروتکل اصلاحی آن در سال 1381؛

2- امضای یادداشت تفاهم ایجاد شورای مشترک تجاری فیمابین مسئولان اتاق‌های بازرگانی دو کشور؛

3- اختصاص 1/1 میلیون دلار کمک‌های توسعه‌ای جهت هزینه به صورت کمک‌های بلاعوض و تسهیل در سرمایه‌گذاری‌های مشترک شرکت‌های ایرانی در این کشور؛

4- امضای 5 یادداشت تفاهم همکاری در زمینه‌های کشاورزی، بهداشت دام، توریستم، بهداشتی و درمانی بین دو کشور؛

برنامه‌های در دست اجرا توسط مقامات دوکشور که سهم عمد‌ه‌ای در گسترش مناسبات دو کشور دارند عبارتند از:

1- اجرایی کردن موافقتنامه بازرگانی با توجه به امضای پروتکل اصلاحی آن؛

2- پیگیری امضای موافقتنامه تجارت ترجیحی با توجه به ارائه پیش‌نویس آن توسط جمهوری اسلامی ایران به اتیوپی؛

3- همکاری در جهت ایجاد تسهیلات لازم برای توسعه همکاری‌های تجاری و سرمایه‌گذاری؛

4- حمایت از تمامی نهادهای ذیربط در زمینه توسعه صادرات و اتاق‌های بازرگانی دو کشور جهت افزایش مشارکت بنگاه‌های متوسط و کوچک در سرمایه‌گذاری‌های مشترک؛

5- توسعه روابط بازرگانی از طریق شرکت در نمایشگاه‌های بین‌المللی در کشور و معرفی کالاهای تولیدی خود از طریق برگزاری نمایشگاه در هر یک از دو کشور؛

مسائل و مشکلات در خصوص توسعه مناسبات بازرگانی:

1- عدم برگزاری مرتب اجلاس کمیسیون همکاری‌های اقتصادی مشترک فیمابین دو کشور؛

2- عدم وجود نقدینگی لازم در کشور اتیوپی؛

3- عدم وجود نیروی متخصص و توان فنی در کشور اتیوپی؛

4- عدم وجود خطوط مستقیم هوایی بین دو کشور؛

5- عدم وجود راه دریایی (کشور اتیوپی محصور در خشکی است)؛

6- عدم وجود خطوط راه آهن در کشور اتیوپی [۱][۲].

نیز نگاه کنید به

موافقت نامه‌های فرهنگی سنگال و جمهوری اسلامی ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی روسیه و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی ژاپن و ج.ا.ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی تونس و ایران؛ قرارداد همکاری های رسمی فرهنگی میان ایران و چین ؛ تفاهم نامه های امضا شده بین سازمان ها و مراکز علمی فرهنگی ایران و چین؛موافقت نامه‌های فرهنگی تایلند و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی فرانسه و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی مالی و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی سودان و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی ساحل عاج و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی زیمبابوه و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی اوکراین و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی اسپانیا و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی اردن و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی قطر و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی گرجستان و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی و آموزشی بنگلادش و ایران؛ موافقت نامه‌های فرهنگی قزاقستان و ایران

کتابشناسی

  1. گزارش سفارت ج.ا.ایران در آدیس آبابا.
  2. عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 298-301.