پرش به محتوا

رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر
دیداریویکی‌متن
جز The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).
Shekvati (بحث | مشارکت‌ها)
۴٬۹۶۸ ویرایش‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:رسانه سریلانکا.jpg|بندانگشتی|رسانه در سریلانکا ، قابل بازیابی از https://srilankabrief.org/uk-country-guidelines-for-sri-lanka-media-personal-seeking-asylum/]]
رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی در کشور [[سریلانکا]] شامل [[جایگاه رسانه در سریلانکا]]؛ [[مطبوعات در سریلانکا]]؛ [[روزنامه‌های مهم و پرتیراژ سریلانکا]]؛ [[نشریات مسلمانان سریلانکا]]؛ [[تلویزیون در سریلانکا]]؛ [[بنگاه روپاواهینی در سریلانکا]]؛ [[بنگاه تلویزیونی مستقل سریلانکا]]؛ [[شبکه های ماهواره ای سریلانکا]]؛ [[رادیو در سریلانکا]]؛ [[خبرگزاری ها و سازمان‌های رسانه ای در سریلانکا]] و [[رسانه خبری اینترنتی سریلانکا]]<nowiki/>ست.


= '''1.  جایگاه و برنامه های فرهنگی رسانه''' =
=== [[جایگاه رسانه در سریلانکا|جایگاه و برنامه های فرهنگی رسانه]] ===
رسانه های عمومی [[سریلانکا]] را می توان با معیارهای قومی، زبانی و مالکیت دسته بندی کرد. رسانه  های خصوصی و دولتی به زبان های سینهالی، تامیل و انگلیسی فعالیت دارند (Country profile: Sri Lanka, 2011) در این بخش در به اختصار در باره رسانه های مکتوب، صوتی و تصویری و فعالان عرصه اینترنت بحث خواهیم کرد:
رسانه‌های عمومی [[سریلانکا]] را می توان با معیارهای قومی، زبانی و مالکیت دسته‌بندی کرد. رسانه‌های خصوصی و دولتی به زبان‌های [[ادبیات سینهالی در سریلانکا|سینهالی]]، [[ادبیات تامیل در سریلانکا|تامیل]] و انگلیسی فعالیت دارند<ref>(Country profile: Sri Lanka, 2011)</ref>. در این بخش در به اختصار درباره رسانه‌های مکتوب، صوتی و تصویری و فعالان عرصه اینترنت بحث خواهیم کرد:


= '''12-1.  جرائد''' =
=== [[مطبوعات در سریلانکا|جرائد]] ===
اولین نشریه رسمی و مرتب سریلانکا، از سوی دولت به نام مجله دولت " گاورنمنت گزت[1]" در 15 مارس 1802 در زمان حاکمیت انگلیسی ها انتشار یافت. نخستین نشریه مستقل، هفته نامه "آبزرور[2]" بود که از چهارم فوریه 1834 برای مدتها به صورت هفتگی منتشر می گردید. این نشریه همچنان به همین نام از سوی کمپانی "لیک هاووس[3]" اکنون به صورت روزانه منتشر می شود.
اولین نشریه رسمی و مرتب [[سریلانکا]]، از سوی دولت به نام مجله دولت " گاورنمنت گزت(Governmnet Gazette)" در 15 مارس 1802 در زمان حاکمیت انگلیس‌ها انتشار یافت. نخستین نشریه مستقل، هفته نامه "آبزرور(Observer)" بود که از چهارم فوریه 1834 برای مدت‌ها به صورت هفتگی منتشر می‌گردید. این نشریه همچنان به همین نام از سوی کمپانی "لیک هاووس(Lake House)" اکنون به صورت روزانه منتشر می‌شود.


در سال 1882 روزنامه "سیلان تایمز" در گیشه مطبوعات کشور ظاهر گردید. تدریجا روشنفکران و ناسیونالیست ها جای خالی نشریاتی که فرهنگ بومی را ترویج کند بیشتر احساس کردند. در سال 1914 آنان حرکت هایی علیه انگلیس را آغاز کردند و در همین راستا روزنامه "سواباسا[4]" که تفکرات ناسیونالیستی را ترویج می داد، منتشر گردید و سپس روزنامه هایی چون "سینهالا جاتیا"، " لاکمینی پاهارا "، "ساراساوی " و "ساندارسا[5]" برای مخاطبان سینهالی زبان در جهت تقویت فرهنگ بومی پدیدار گشت. در این زمان دو بنگاه انتشاراتی انگلیس وجود داشت: کمپانی "تایمزسیلان" و کمپانی "لیک هاووس". نشریات کمپانی تایمز سیلان در جهت سیاستهای حکام انگلیس منتشر می شد، اما کمپانی لیک هاووس ماهیتی اصلاح طلبانه و میانه رو داشت.  
در سال 1882 روزنامه "سیلان تایمز" در گیشه مطبوعات کشور ظاهر گردید. تدریجا روشنفکران و ناسیونالیست‌ها جای خالی نشریاتی که فرهنگ بومی را ترویج کند بیشتر احساس کردند. در سال 1914 آنان حرکت‌هایی علیه انگلیس را آغاز کردند و در همین راستا روزنامه "سواباسا(Swabasa)" که تفکرات ناسیونالیستی را ترویج می‌داد، منتشر گردید و سپس روزنامه هایی چون "سینهالا جاتیا"(Sinhala Jatiya)، " لاکمینی پاهارا "(Lakmini Pahara)، "ساراساوی"(Sarasavi) و "ساندارسا(Sandaresa)" برای مخاطبان سینهالی زبان در جهت تقویت فرهنگ بومی پدیدار گشت. در این زمان دو بنگاه انتشاراتی انگلیس وجود داشت: کمپانی "تایمزسیلان" و کمپانی "لیک هاووس". نشریات کمپانی تایمز سیلان در جهت سیاست‌های حکام انگلیس منتشر می‌شد، اما کمپانی لیک هاووس ماهیتی اصلاح طلبانه و میانه‌رو داشت.  


نخستین روزنامه سینهالی زبان "دینامینا[6]" بود که در سال 1909 در صحنه مطبوعاتی کشور ظاهر و همتای انگلیس زبانش تحت عنوان "سیلان دیلی نیوز" در سال 1918 انتشار یافت. اولین نشریه فرهنگی سینهالی به نام "سیلومینا[7]"  از سوی کمپانی "لیک هاووس" در سال 1930 منتشر گردید. همین کمپانی نخستین نشریه روزانه تامیل زبان را که اخبار و گزارش های مربوط به اقلیت تامیل و مسلمانان را پوشش می داد، به نام " ویراکسری[8]" منتشر می کرد. در سال 1973 سهام خصوصی کمپانی لیک هاووس به نفع دولت مصادره گردید. از آن پس جرائد منتشره از سوی این کمپانی، مواضع دولت را بیان می کند.  
نخستین روزنامه سینهالی زبان "دینامینا(Dinamina)" بود که در سال 1909 در صحنه مطبوعاتی کشور ظاهر و همتای انگلیس زبانش تحت عنوان "سیلان دیلی نیوز" در سال 1918 انتشار یافت. اولین نشریه فرهنگی سینهالی به نام "سیلومینا(Silumina)" از سوی کمپانی "لیک هاووس" در سال 1930 منتشر گردید. همین کمپانی نخستین نشریه روزانه تامیل زبان را که اخبار و گزارش های مربوط به اقلیت تامیل و مسلمانان را پوشش می داد، به نام " ویراکسری(Virakesary)" منتشر می کرد. در سال 1973 سهام خصوصی کمپانی لیک هاووس به نفع دولت مصادره گردید. از آن پس جرائد منتشره از سوی این کمپانی، مواضع دولت را بیان می‌کند.  


امروز در سریلانکا حدود بیست روزنامه و چهل و پنج نشریه هفتگی به چاپ می رسد که از این تعداد، یازده روزنامه و سی مجله هفتگی، درآمدی بیش از حد خودکفایی از طریق تبلیغات تجاری و غیره به دست می آورند. تحقیقات انجام شده در سال 1986 نشان می دهد که از مجموع فروش 41 نوع روزنامه و مجلات هفتگی، هر 220 نسخه نشریه برای 1000 نفر منتشر شده است. بر اساس مطالعات "دفتر تحقیقات بازار معاملات لانکا[9]" از مجموع 9305 نفری که مورد سوال قرار گرفتند، 67 درصد آنان یکی از روزنامه ها یا هفته نامه های سینهالی زبان را می خوانند. حدود 64 درصد روستائیان و 55 درصد زنان خانه دار که درآمدشان کمتر از یکهزار روپیه در ماه است، یکی از مجلات سینهالی زبان را می خوانند.  
امروز در [[سریلانکا]] حدود بیست روزنامه و چهل و پنج نشریه هفتگی به چاپ می رسد که از این تعداد، یازده روزنامه و سی مجله هفتگی، درآمدی بیش از حد خودکفایی از طریق تبلیغات تجاری و غیره به دست می‌آورند. تحقیقات انجام شده در سال 1986 نشان می‌دهد که از مجموع فروش 41 نوع روزنامه و مجلات هفتگی، هر 220 نسخه نشریه برای 1000 نفر منتشر شده است. بر اساس مطالعات "دفتر تحقیقات بازار معاملات لانکا(Lanka Market Research Bureau)" از مجموع 9305 نفری که مورد سوال قرار گرفتند، 67 درصد آنان یکی از روزنامه‌ها یا هفته‌نامه‌های [[ادبیات سینهالی در سریلانکا|سینهالی زبان]] را می‌خوانند. حدود 64 درصد روستائیان و 55 درصد زنان خانه‌دار که درآمدشان کمتر از یک‌هزار روپیه در ماه است، یکی از مجلات سینهالی زبان را می‌خوانند.  


بنا به مطالعات این دفتر 70 درصد خوانندگان تحصیلاتشان زیر دیپلم بوده است. این مطالعات فقط در مناطق سینهالی نشین انجام شده است، لذا تنها 6 درصد افراد مورد مطالعه یکی ار جرائد تامیل زبان را  می خواندند. روزنامه ها و نشریات سریلانکا صد درصد  متاثراز بنگاه های خبری و نشریات جهان غرب هستند. شیوه ها و سوژه های خبری و تبلیغاتی آن ها کاملا از جرائد غر ب اقتباس می شود. پنج قرن حاکمیت پرتغالی ها، هلندیها و بالاخره انگلیسی ها و درصد بالایی از ارباب جرائد که مسیحی هستند و نسبت به غرب احساس قرابت مذهبی و فرهنگی دارند. این واقعیت نقش غرب را در جرائد این کشور دوچندان کرده است. (مظفری, سریلانکا, 1369) مهمترین جراید موجود در سریلانکا به این شرح هستند:
بنا به مطالعات این دفتر 70 درصد خوانندگان تحصیلاتشان زیر دیپلم بوده است. این مطالعات فقط در مناطق سینهالی نشین انجام شده است، لذا تنها 6 درصد افراد مورد مطالعه یکی از جرائد تامیل زبان را می‌خواندند. روزنامه‌ها و نشریات سریلانکا صددرصد متاثر از بنگاه‌های خبری و نشریات جهان غرب هستند. شیوه‌ها و سوژه‌های خبری و تبلیغاتی آن‌ها کاملا از جرائد غرب اقتباس می‌شود. پنج قرن حاکمیت پرتغالی‌ها، هلندی‌ها و بالاخره انگلیسی‌ها و درصد بالایی از ارباب جرائد که مسیحی هستند و نسبت به غرب احساس قرابت مذهبی و فرهنگی دارند. این واقعیت نقش غرب را در جرائد این کشور دوچندان کرده است<ref name=":1">مظفری, م. (1369). سریلانکا. کتابخانه مرکزی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی.</ref>. مهم‌ترین جراید موجود در [[سریلانکا]] به این شرح هستند:


= '''12-1-1.   نشریات خبری انگلیسی زبان''' =
==== نشریات خبری انگلیسی زبان ====
-       روزنامه "آیلند"،  تیراژ: 90000 نسخه، روزانه – خصوصی ( خط مشی داخلی و خارجی بیشتر به دنبال حوادث جهان غرب است).


-       روزنامه " سان"،  تیراژ 40000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی: بیشتر به دنبال اخبار و حوادث جهان غرب است).
* روزنامه "آیلند"،  تیراژ: 90000 نسخه، روزانه – خصوصی ( خط‌مشی داخلی و خارجی بیشتر به دنبال حوادث جهان غرب است)؛
* روزنامه " سان"،  تیراژ 40000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: بیشتر به دنبال اخبار و حوادث جهان غرب است)؛
* روزنامه دیلی میرر؛
* هفته‌نامه "ساندی آبزرور"، تیراژ 110000 نسخه، هفتگی – خصوصی(خط‌مشی داخلی و خارجی: بیشتر مطالبش بی‌طرفانه، سرگرم‌کننده و برای پرکردن اوقات فراغت مردم است)؛
* هفته‌نامه "ساندی آیلند"، تیراژ 75000 نسخه، هفتگی – دولتی (خط‌مشی داخلی و خارجی: بیشتر مطالبش بی‌طرفانه، سرگرم‌کننده و برای پرکردن اوقات فراغت مردم است)؛
* روزنامه "دیلی نیوز"،  تیراژ 75000 نسخه، روزانه – دولتی (خط‌مشی داخلی و خارجی: منعکس‌کننده سیاست دولت – در قبال مناقشات بین‌المللی که در منافع کشور دخالت ندارد).


-       روزنامه دیلی میرر،
==== نشریات تامیل زبان ====


-       هفته نامه " ساندی آبزرور "، تیراژ 110000 نسخه، هفتگی – خصوصی(خط مشی داخلی و خارجی: بیشتر مطالبش بی طرفانه، سرگرم کننده و برای پر کردن اوقات فراغت مردم است).
* روزنامه " دیناپاتی (Dinapaty)"، تیراژ 30000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: در برابر سیاست‌های دولت بی طرف – در مناقشات بین‌المللی بی‌طرف).
* روزنامه " تیناکاران (Thinakaran)"، تیراژ 45000 نسخه، روزانه – دولتی (خط‌مشی داخلی و خارجی: منعکس‌کننده سیاست‌های دولت و بیشتر به مسائل مسلمین می‌پردازد، لذا اکثر خوانندگانش را مسلمانان تامیل زبان تشکیل میدهد).
* روزنامه "میتران"، تیراژ 9000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: بیشتر به مسائل هنری، فرهنگی و مسائل اجتماعی می‌پردازد – در قبال سیاست‌های دولت بی‌طرف است).
* روزنامه " ویراکسری"، تیراژ 55000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: در مسائل داخلی تقریبا بی‌طرف متمایل به طرفداری از هند است).


-       هفته نامه " ساندی آیلند "، تیراژ 75000 نسخه، هفتگی – دولتی (خط مشی داخلی و خارجی : بیشتر مطالبش بیطرفانه، سرگرم کننده و برای پر کردن اوقات فراغت مردم است).
===== نشریات سینهالی زبان =====


-       روزنامه " دیلی نیوز"،  تیراژ 75000 نسخه، روزانه- دولتی (خط مشی داخلی و خارجی: منعکس کننده سیاست دولت – در قبال مناقشات بین المللی که در منافع کشور دخالت ندارد).
* روزنامه "داواسا (Davasa)"، تیراژ 45000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: در ارتباط با مسائل بین‌المللی بی‌طرف است).
* روزنامه "دینا مینا (Dinamina)"، تیراژ 55000 نسخه، روزانه –خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: منعکس‌کننده سیاست‌های دولت – در مناقشات و امور بین‌المللی که در منافع کشور دخالت ندارند، بی‌طرف است).
* روزنامه "دیوائینا(Divaina)"، تیراژ 130000 نسخه، روزانه – داخلی(خط‌مشی داخلی و خارجی: پرتیراژترین نشریه در [[سریلانکا]]، مخالف دولت فعلی و بیشتر به‌دنبال حوادث و اخبار جهان غرب است. این روزنامه و روزنامه آیلند از یک کمپانی هستند).
* لانکادیپا؛
* لاکبیما .


= '''12-1-2.   نشریات تامیل زبان''' =
==== [[نشریات مسلمانان سریلانکا|نشریات مسلمان]] ====
-       روزنامه " دیناپاتی [10]"، تیراژ 30000 نسخه، روزانه-خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی: در برابر سیاستهای دولت بی طرف – در مناقشات بین المللی بی طرف).
مسلمانان [[سریلانکا]] روزنامه‌ای متعلق به خود ندارند. از آنجا که غالب مسلمانان تامیل زبان هستند، روزنامه تامیل زبان "ویراکسری" و "تیناکاران" معمولا اخبار مربوط به این جامعه را تحت پوشش خبری خود قرار می‌دهد. معروف‌ترین نشریات مسلمانان ذیلا به طور مختصر معرفی می‌شوند. از آنجایی که این نشریات، موضعی مثبت یا منفی نسبت به [https://iranology-e.ir/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8_%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86 انقلاب‌اسلامی] ندارند و اخبار مربوط به جمهوری اسلامی ایران را عقیدتی تجزیه و تحلیل می‌کنند، در مقایسه با دیگر روزنامه‌هایی که شرح آنان در این کتاب از نظرتان گذشت، بیشتر توصیف شده‌اند<ref name=":1" />.


-       روزنامه " تیناکاران [11]"، تیراژ 45000 نسخه، روزانه-دولتی (خط مشی داخلی و خارجی : منعکس کننده سیاست های دولت و بیشتر به مسائل مسلمین می پردازد، لذا اکثر خوانندگانش را مسلمانان تامیل زبان تشکیل ).
* ماهنامه الاسلام.


-       روزنامه "میتران"، تیراژ 9000 نسخه، روزانه-خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی : بیشتر به مسائل هنری ، فرهنگی و مسائل اجتماعی می پردازد – در قبال سیاست های دولت بی طرف است).  
این ماهنامه [[ادبیات تامیل در سریلانکا|تامیل]] و انگلیسی زبان است و در سال 1966 به همت آقایان حمزه حنیفه و تی.ام. دین، که از روزنامه‌نگاران روزنامه‌های وابسته به "لیک هاووس" بودند، برای اولین‌بار منتشر شد. خط‌مشی داخلی آن حمایت از حقوق مسلمین و در امور بین‌المللی، در منازعات اعراب و اسرائیل، [[بنگلادش]]، پاکستان و هند، از کشورهای اسلامی پشتیبانی میکرد. در سال‌های 73 تا 1979، به دلیل مهاجرت موسسین این نشریه به خارج از کشور انتشار این ماهنامه متوقف شد. در این مدت آقای حمزه حنیفه درهنگ کنگ با نشریه "هنگ کنگ مسلم هرالد" همکاری داشت. وی در سال 1979 به [[سریلانکا]] مراجعت کرد و با پشتیبانی افراد جدید که از [https://iranology-e.ir/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8_%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86 انقلاب اسلامی ایران] حمایت می‌کردند، کار خود را مجددا از سر گرفت.  


-       روزنامه " ویراکسری"، تیراژ 55000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی : در مسائل داخلی تقریبا بی طرف- متمایل به طرفداری از هند است).
* ماهنامه "فامیس".


ماهنامه‌ای به زبان‌های [[ادبیات تامیل در سریلانکا|تامیل]] و انگلیسی، وابسته به تشکیلات "فامیس" (سازمان اسلامی وابسته به کشور لیبی)، در سال 1978 منتشر شد. این ماهنامه در مسائل داخلی، حامی منافع کشور است. از [https://iranology-e.ir/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8_%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86 انقلاب اسلامی] به عنوان یک انقلاب ضد‌امپریالیسم هواداری می کند.


'''12-1-3.      نشریات سینهالی زبان'''
* ماهنامه "الحسنات".


-       روزنامه "داواسا [12]"، تیراژ 45000 نسخه، روزانه -خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی: در ارتباط با مسائل بین المللی بی طرف است).
نشریه تامیل زبان الحسنات ارگان جماعت اسلامی [[سریلانکا]] و از نشریات قدیمی مسلمانان – با تفکراتی وهابی است. تا پیش از موضعگیری اعراب مرتجع علیه [https://iranology-e.ir/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8_%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86 انقلاب اسلامی]، از [https://iranology-e.ir/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8_%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86 انقلاب اسلامی] حمایت می‌کرد و همگام با آنان نیز به همان شکل و شدت نسبت به انقلاب دشمنی می‌ورزد.


-       روزنامه "دینا مینا [13]" ، تیراژ 55000 نسخه ، روزانه-خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی: منعکس کننده سیاست های دولت – در مناقشات و امور بین المللی که در منافع کشور دخالت ندارند ، بیطرف است).
* نشریه "الفکر السلامی".
 
-       روزنامه "دیوائینا[14]"، تیراژ 130000 نسخه، روزانه- داخلی(خط مشی داخلی و خارجی: پرتیراژترین نشریه در سریلانکا، مخالف دولت فعلی و بیشتر به دنبال حوادث و اخبار جهان غرب است. این روزنامه و روزنامه آیلند از یک کمپانی هستند).
 
-       لانکادیپا،
 
-       لاکبیما، 
 
= '''12-1-4.   نشریات مسلمان''' =
مسلمانان سریلانکا روزنامه ای متعلق به خود ندارند. از آنجا که غالب مسلمانان تامیل زبان هستند، روزنامه تامیل زبان "ویراکسری" و "تیناکاران" معمولا اخبار مربوط به این جامعه را تحت پوشش خبری خود قرار می دهد. معروفترین نشریات مسلمانان ذیلا به طور مختصر معرفی می شوند. از آنجایی که این نشریات  موضعی مثبت یا منفی نسبت به انقلاب اسلامی ندارند و اخبار مربوط به جمهوری اسلامی ایران را عقیدتی تجزیه و تحلیل می کنند ، در مقایسه با دیگر روزنامه هایی که شرح آنان در این کتاب از نظرتان گذشت، بیشتر توصیف شده اند. (مظفری, سریلانکا, 1369)
 
-       ماهنامه الاسلام
 
این ماهنامه تامیل و انگلیسی زبان است و در سال 1966 به همت آقایان حمزه حنیفه و تی.ام. دین ، که از روزنامه نگاران روزنامه های وابسته به "لیک هاووس" بودند، برای اولین بار منتشر شد. خط مشی داخلی آن حمایت از حقوق مسلمین و در امور بین المللی ، در منازعات اعراب و اسرائیل ، بنگلادش، پاکستان و هند، از کشورهای سلامی پشتیبانی میکرد. در سال های 73 تا 1979، به دلیل مهاجرت موسسین این نشریه به خارج از کشور انتشار این ماهنامه متوقف شد.  در این مدت آقای حمزه حنیفه درهنگ کنگ با نشریه "هنگ کنگ مسلم هرالد" همکاری داشت. وی در سال 1979 به سریلانکا مراجعت کرد و با پشتیبانی افراد جدید که از انقلاب اسلامی ایران حمایت می کردند، کار خود را مجددا از سر گرفت.
 
-       ماهنامه "فامیس"
 
ماهنامه ای به زبانهای تامیل و انگلیسی ، وابسته به تشکیلات "فامیس" (سازمان اسلامی وابسته به کشور لیبی)، در سال 1978 منتشر شد. این ماهنامه در مسائل داخلی، حامی منافع کشور است. از انقلاب اسلامی به عنوان یک انقلاب ضد امپریالیسم هواداری می کند.
 
-       ماهنامه "الحسنات"
 
نشریه تامیل زبان الحسنات ارگان جماعت اسلامی سریلانکا و از نشریات قدیمی مسلمانان – با تفکراتی وهابی است. تا پیش از موضعگیری اعراب مرتجع علیه انقلاب اسلامی، از انقلاب اسلامی حمایت می کرد و همگام با آنان نیز به همان شکل و شدت نسبت به انقلاب دشمنی می ورزد.
 
-       نشریه "الفکر السلامی"


این فصلنامه تامیل زبان، ارگان مدرسه عربی نلیمیه و مروج افکار وهابیت است. الفکر الاسلامی را میتوان دقیقا مانند الحسنات توصیف کرد.
این فصلنامه تامیل زبان، ارگان مدرسه عربی نلیمیه و مروج افکار وهابیت است. الفکر الاسلامی را میتوان دقیقا مانند الحسنات توصیف کرد.


 
جدول شماره 1. روزنامه‌های خبری ملی
{| class="wikitable"
|
= '''12-1-5.        روزنامه های خبری ملی''' =
|}
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|قلمرو
|قلمرو
خط ۲۰۶: خط ۱۹۳:
انگلیسی
انگلیسی
|}
|}
{| class="wikitable"
جدول شماره 2. روزنامه‌ها و رسانه‌های خبری و محلی [[سریلانکا]] –کلمبو
|
 
= '''12-1-6.        روزنامه ها و رسانه  های خبری و محلی سریلانکا –کلمبو''' =
|}
{| class="wikitable"
|
|}
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|کلمبو
|کلمبو
خط ۳۷۰: خط ۳۵۰:


تامیل
تامیل
|}
{| class="wikitable"
|
'''(wikipedia,  Associated Newspapers of Ceylon Limited)'''
|}
|}


==== [[رسانه خبری اینترنتی سریلانکا]] ====
در کنار این وسایل ارتباطی، فرهنگ استفاده از اینترنت نیز به سرعت درحال رشد است. بسیاری از روزنامه‌ها به صورت آنلاین منتشر می‌شوند و باتوجه به هزینه‌های سنگین توزیع اکثر روزنامه‌ها و جراید هفتگی و ماهانه هزینه‌هایشان را فقط از راه درآمدهای تبلیغاتی تامین می‌کنند<ref>Country profile: Sri Lanka. ( 2011). BBC News.</ref>.


{| class="wikitable"
جدول شماره 3. رسانه‌های ارتباطی و خبری در [[سریلانکا]]
|
 
 
= '''12-2.   رسانه خبری اینترنتی  سریلانکا''' =
در  کنار این وسایل ارتباطی، فرهنگ استفاده از اینترنت نیز به سرعت در حال رشد است.  بسیاری از روزنامه ها به صورت آنلاین منتشر می شوند و با توجه به هزینه های  سنگین توزیع اکثر روزنامه ها و جراید هفتگی و ماهانه هزینه هایشان را فقط از راه  درآمدهای تبلیغاتی تامین می کنند (Country profile:  Sri Lanka, 2011)
|}
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|مخاطبان
|مخاطبان
خط ۵۸۳: خط ۵۵۳:
|انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی  انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی  انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی  انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی
|انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی  انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی  انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی  انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی
|}
|}
(wikipedia, List of newspapers in Sri Lanka)
=== [[تلویزیون در سریلانکا|رادیو و تلویزیون سریلانکا]] ===
{| class="wikitable"
دولت دارای دو شبکه تلویزیونی بزرگ و چندین شبکه رادیویی به زبان [[ادبیات سینهالی در سریلانکا|سینهالی]]، [[ادبیات تامیل در سریلانکا|تامیل]] و انگلیسی است که شرکت پخش [[سریلانکا]] همگی را اداره می‌کند(Sri Lanka Broadcasting Corporation (SLBC)).
|
 
= '''12-3.  رادیو و تلویزیون سریلانکا''' =
جدول شماره 4. شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی در [[سریلانکا]]  
دولت دارای دو شبکه تلویزیونی بزرگ و چندین شبکه رادیویی به زبان سینهالی، تامیل و انگلیسی است که شرکت پخش سریلانکا همگی را اداره می کند[15].  
|}
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|قلمرو
|قلمرو
خط ۶۵۲: خط ۶۲۰:
تلویزیون
تلویزیون
|}
|}
[[پرونده:Rupavahini.jpg|بندانگشتی|[[بنگاه روپاواهینی در سریلانکا|لوگو بنگاه روپاواهینی]] ، قابل بازیابی از https://www.pngkey.com/detail/u2e6a9e6i1r5t4i1_rupavahini-sri-lanka-rupavahini-logo/]]


= '''12-3-1.   بنگاه "روپاواهینی[16]"''' =
==== [[بنگاه روپاواهینی در سریلانکا|بنگاه روپاواهینی]] ====
کارهای ساختمانی، نصب ماشین آلات و دستگاه های تلویزیونی سریلانکا در سال 1981 توسط ژاپنی ها به اتمام رسید. کارکنان اداری، مهندسین و تکنسین ها زیر نظر متخصصین ژاپنی آموزشهای لازم را دیدند. کار بنگاه تلویزیونی دولتی سریلانکا در 25 ژانویه 1982 در مجلس از تصویب گذشت. از اواخر سال 1981 برنامه های آزمایشی از تلویزیون پخش میشد تا اینکه در روز 15 فوریه 1982 مراسم افتتاحیه آن با سخنان رئیس جمهور وقت آقای جایاواردانه و سفیر [[ژاپن]] در سریلانکا انجام و در شامگاه همین روز برنامه های تلویزیون با حضور موبدان بودایی، آغاز گردید.  
کارهای ساختمانی، نصب ماشین‌آلات و دستگاه‌های تلویزیونی [[سریلانکا]] در سال 1981 توسط ژاپنی‌ها به اتمام رسید. کارکنان اداری، مهندسین و تکنسین‌ها زیر نظر متخصصین ژاپنی آموزش‌های لازم را دیدند. کار بنگاه تلویزیونی دولتی [[سریلانکا]] در 25 ژانویه 1982 در مجلس از تصویب گذشت. از اواخر سال 1981 برنامه‌های آزمایشی از تلویزیون پخش میشد تا اینکه در روز 15 فوریه 1982 مراسم افتتاحیه آن با سخنان رئیس جمهور وقت آقای جایاواردانه و سفیر [[ژاپن]] در [[سریلانکا]] انجام و در شامگاه همین روز برنامه‌های تلویزیون با حضور موبدان بودایی، آغاز گردید.  
 
تلویزیون جزئی از وزارت کشور شده بود و بنام "روپاواهینی Rupavahini" که در زبان سینهالی به معنی " نمایشگر است"، نامگذاری شد. وقت برنامه های آن در آغاز کار از ساعت 6  بعدازظهر تا 10 شب و زبان برنامه ها سینهالی ، تامیل و انگلیسی بود .هر روز برنامه کودکان در ابتدا و به دنبال آن برنامه های جوانان و بزرگسالان پخش می شد- سپس تا ساعت 8 شب ، وقت باقیمانده با زبان تامیل  و از آن پس تا ساعت 9.5 به زبان سینهالی و بعد اخبار به زبان انگلیسی پخش میشد.
 
علیرغم مباحثات درباره زبان برنامه های تلویزیونی ، در ابتدای کار بدلیل نداشتن نیروی متخصص، کلیه برنامه ها به زبان انگلیسی و وارداتی بود تا اینکه کارکنان کم کم با کمک کارشناسان ژاپنی ، کانادایی و آلمانی با امور آشنایی بیشتر پیدا کردند – بگونه ای که تا پایان سال 1982 حدود 55.5 درصد کل برنامه های پخش شده، بوسیله کارکنان محلی تولید شده است.
 
امروز برنامه های تلویزیونی از ساعت 4.5 بعدازظهر آغاز و عموما درساعت 10.5 تا 11 شب پایان می پذیرد.
 
بر اساس جدولهای منتشره داخلی از کار تلویزیون، نمونه برنامه های ماه فوریه سال 1989 آن به شرح زیر بوده است:
 
کل برنامه های پخش شده در طول ماه:        159.6 ساعت
 
برنامه های تولید شده در داخل :                72.7 درصد
 
برنامه های وارداتی:                              26.1 درصد
 
برنامه های برگردان شده به زبان محلی:      1.1 درصد
 
برنامه های وارداتی فوق عبارت است از: سریالهای تلویزیونی 14.3 ساعت، برنامه های ورزشی 6.7 ساعت و 47.7 درصد از مجموع برنامه های کودکان و نوجوانان به مدت 22.2 ساعت نیز از خارج وارد شده است.
 
برنامه های محلی تولید شده در همین ماه مجموعا 119.1 ساعت بوده است که 62.6 درصد آن به زبان سینهالی ، 21.8 درصد تامیل و 15.6 درصد به زبان انگلیسی پخش شده است. حدود 48.8 درصد کل برنامه های تولید شده در داخل را اخبار زبانهای محلی تشکیل میدهد. به استثنای وقتهایی که صرف پخش اخبار شده، میتوان نتیجه گرفت که وقت زبان انگلیسی تقریبا برابر وقت برنامه هایی است که به زبان محلی پخش شده است.
 
از مجموع 159.6 ساعت برنامه های پخش شده در ماه فوریه 1989 خدود 10.6 ساعت آنرا طبلیغات تجاری و 27.6 ساعت آنرا بنگاه های تجاری و غیره بانی شده اند و بقیه را تلویزیون تولید یا خریداری کرده است.
 
با کنار گذاشتن طبلیغات تجاری که معمولا به صورت مکرر پخش می شود، از مجموع 149 ساعت برنامه، 16 ساعت آن تکراری بوده است.
 
غالب برنامه های خارجی در سال 1989 به ترتیب از کشورهای آمریکا، انگلیس ، آلمان غربی و ژاپن خریداری شده است. دیگر کشورهای جهان که زبانشان انگلیسی نیست و فیلمهایی که به انگلیس دوبله یا حداقل زیرنویس نشده باشند نمی توانند در این بازار رقابتی داشته باشند. کلیه برنامه های خارجی اعم از سریالها، برنامه های کودکان و غیره پس از بررسی کافی و اعلام نظر مساعد توسط کمیته خرید تلویزیون ، معامله میشوند.
 
 
'''أ‌.     بینندگان تلویزیون'''


تلویزیون سریلانکا بینندگان خود را بین 2.5 تا 3 میلیون نفر تخمین زده است. طبق بررسی های "مرکز ملی مطالعات" در سال 1986، میان رسانه های گروهی تلیویزیون در مقایسه با رادیو و جرائد، بیشتر در بین طبقه بالای اجتماعی اقتصادی جامعه شایع است. بررسیهای مذکور نتیجه گرفته است که فقط 27 درصد افراد نمونه کانال یک و 15 درصد کانال دو (آی . تی. ان) را هر روز تماشا می کنند. به ترتیب 48 و 74 درصد مردم به طور کلی کانال یک و دو تلویزیون را تماشا نمی کنند.
تلویزیون جزئی از وزارت کشور شده بود و بنام "[[بنگاه روپاواهینی در سریلانکا|روپاواهینی Rupavahini]]" که در [[ادبیات سینهالی در سریلانکا|زبان سینهالی]] به معنی " نمایشگر است"، نامگذاری شد. وقت برنامه‌های آن در آغاز کار از ساعت 6 بعدازظهر تا 10 شب و زبان برنامه‌ها [[ادبیات سینهالی در سریلانکا|سینهالی]]، [[ادبیات تامیل در سریلانکا|تامیل]] و انگلیسی بود .هر روز برنامه کودکان در ابتدا و به دنبال آن برنامه‌های جوانان و بزرگسالان پخش می‌شد- سپس تا ساعت 8 شب، وقت باقیمانده با [[ادبیات تامیل در سریلانکا|زبان تامیل]] و از آن پس تا ساعت 9.5 به [[ادبیات سینهالی در سریلانکا|زبان سینهالی]] و بعد اخبار به زبان انگلیسی پخش میشد.  


فقط 11 درصد نمونه های مورد مطالعه با درآمدی کمتر از 1000 روپیه در ماه، تماشاگر کانال یک تلویزیون هستند. از این طبقه اجتماعی نمونه 20 درصد را روستائیان و 7 درصد را بیسوادان تشکیل میدهند.
علیرغم مباحثات درباره زبان برنامه‌های تلویزیونی، در ابتدای کار بدلیل نداشتن نیروی متخصص، کلیه برنامه‌ها به زبان انگلیسی و وارداتی بود تا اینکه کارکنان کم کم با کمک کارشناسان ژاپنی، کانادایی و آلمانی با امور آشنایی بیشتر پیدا کردند – بگونه ای که تا پایان سال 1982 حدود 55.5 درصد کل برنامه‌های پخش شده، بوسیله کارکنان محلی تولید شده است.  


با توجه به اینکه روستاها به سرعت زیر پوشش برق قرار میگیرند، پیش بینی شده است تا پایان سال 1990، 90 درصد روستاها به شبکه سراسری برق متصل شوند، لذا استفاده از تلویزیون به سرعت افزایش خواهد یافت. (مظفری, سریلانکا, 1369)
امروز برنامه‌های تلویزیونی از ساعت 4.5 بعدازظهر آغاز و عموما درساعت 10.5 تا 11 شب پایان می‌پذیرد. براساس جدول‌های منتشره داخلی از کار تلویزیون، نمونه برنامه‌های ماه فوریه سال 1989 آن به شرح زیر بوده است:


'''ب‌.  آمار و ارقام'''
* کل برنامه‌های پخش شده در طول ماه:        159.6 ساعت؛
* برنامه‌های تولید شده در داخل:                   72.7 درصد؛
* برنامه‌های وارداتی:                                     26.1 درصد؛
* برنامه‌های برگردان شده به زبان محلی:         1.1 درصد.


شمار دستگاه های گیرنده تلویزیونی بر طبق محاسبات تخممینی در سال 1985 حدودا 325811 دستگاه بر آورد شده است.
برنامه‌های وارداتی فوق عبارت است از: سریال‌های تلویزیونی 14.3 ساعت، برنامه‌های ورزشی 6.7 ساعت و 47.7 درصد از مجموع برنامه‌های کودکان و نوجوانان به مدت 22.2 ساعت نیز از خارج وارد شده است. برنامه‌های محلی تولید شده در همین ماه مجموعا 119.1 ساعت بوده است که 62.6 درصد آن به [[ادبیات سینهالی در سریلانکا|زبان سینهالی]]، 21.8 درصد [[ادبیات تامیل در سریلانکا|تامیل]] و 15.6 درصد به زبان انگلیسی پخش شده است. حدود 48.8 درصد کل برنامه‌های تولید شده در داخل را اخبار زبان‌های محلی تشکیل میدهد. به استثنای وقت‌هایی که صرف پخش اخبار شده، میتوان نتیجه گرفت که وقت زبان انگلیسی تقریبا برابر وقت برنامه‌هایی است که به زبان محلی پخش شده است.  


زمان پخش برنامه ها در هر دو کانال تلویزیونی سریلانکا به شرح ذیل بوده است:
از مجموع 159.6 ساعت برنامه‌های پخش شده در ماه فوریه 1989 خدود 10.6 ساعت آن‌ را تبلیغات تجاری و 27.6 ساعت آن‌ را بنگاه‌های تجاری و غیره بانی شده‌اند و بقیه را تلویزیون تولید یا خریداری کرده است. با کنار گذاشتن تبلیغات تجاری که معمولا به صورت مکرر پخش می‌شود، از مجموع 149 ساعت برنامه، 16 ساعت آن تکراری بوده است.


کانال اول به سه زبان برای سراسر کشور 41 ساعت
غالب برنامه‌های خارجی در سال 1989 به ترتیب از کشورهای [[آمریکا]]، انگلیس، آلمان غربی و [[ژاپن]] خریداری شده است. دیگر کشورهای جهان که زبانشان انگلیسی نیست و فیلم‌هایی که به انگلیس دوبله یا حداقل زیرنویس نشده باشند نمی‌توانند در این بازار رقابتی داشته باشند. کلیه برنامه‌های خارجی اعم از سریال‌ها، برنامه‌های کودکان و غیره پس از بررسی کافی و اعلام نظر مساعد توسط کمیته خرید تلویزیون ، معامله میشوند.


کانال دوم به سه زبان برای کلمبو و حومه 40 ساعت
===== بینندگان تلویزیون =====
تلویزیون [[سریلانکا]] بینندگان خود را بین 2.5 تا 3 میلیون نفر تخمین زده است. طبق بررسی‌های "مرکز ملی مطالعات" در سال 1986، میان رسانه‌های گروهی تلیویزیون در مقایسه با رادیو و [[مطبوعات در سریلانکا|جرائد]]، بیشتر در بین طبقه بالای اجتماعی اقتصادی جامعه شایع است. بررسی‌های مذکور نتیجه گرفته است که فقط 27 درصد افراد نمونه کانال یک و 15 درصد کانال دو (آی . تی. ان) را هر روز تماشا می‌کنند. به ترتیب 48 و 74 درصد مردم به طور کلی کانال یک و دو تلویزیون را تماشا نمی‌کنند.


برنامه های فوق الذکر برنامه هایی بوده اند که ظرف یک هفته پخش شده اند
فقط 11 درصد نمونه‌های مورد مطالعه با درآمدی کمتر از 1000 روپیه در ماه، تماشاگر کانال یک تلویزیون هستند. از این طبقه اجتماعی نمونه 20 درصد را روستائیان و 7 درصد را بی‌سوادان تشکیل میدهند. باتوجه به اینکه روستاها به سرعت زیر پوشش برق قرار میگیرند، پیش‌بینی شده است تا پایان سال 1990، 90 درصد روستاها به شبکه سراسری برق متصل شوند، لذا استفاده از تلویزیون به سرعت افزایش خواهد یافت<ref name=":1" />.


'''أ‌.      اقلیتها و تلویزیون'''
===== آمار و ارقام =====
شمار دستگاه‌های گیرنده تلویزیونی بر طبق محاسبات تخمینی در سال 1985 حدودا 325811 دستگاه برآورد شده است. زمان پخش برنامه‌ها در هر دو کانال تلویزیونی [[سریلانکا]] به شرح ذیل بوده است:


برای تامیل ها واحد جداگانه ای در تلویزیون وجود دارد، آنان در مقایسه با دیگر اقلیتها از امکانات پرسنل و وقت بیشتری برخوردارند. علاوه بر وقتهایی که  ویژه برنامه های فرهنگی و مذهبی تامیل ها در نظر گرفته شده است، هر ماه چند فیلم سینمایی هندی بخصوص به زبان تامیل پخش می شود. فیلم های هندی به دلایلی چون قرابت فرهنگی هندوئیزم و بودیزم، لباس و آداب و رسوم آنان که به هم شبیه اند، بیشتر مورد توجه عموم قرار می گیرد. از قدیم الایام سینهالی ها از طریق تامیل های هموطن خویش تحت تاثیر نفوذ همه جانبه اهالی تامیل نادوی هند بوده اند. تازه باید جذابیت داستانهای هندی، تکنیک هنرپیشه ها، موسیقی، تکنیک فیلمبرداری و فیلمسازی و غیره را به موارد یاد شده افزود. (مظفری, سریلانکا, 1369)
* کانال اول به سه زبان برای سراسر کشور 41 ساعت؛
* کانال دوم به سه زبان برای کلمبو و حومه 40 ساعت؛
* برنامه‌های فوق الذکر برنامه‌هایی بوده اند که ظرف یک هفته پخش شده‌اند.


=====  اقلیت‌ها و تلویزیون =====
برای تامیل‌ها واحد جداگانه‌ای در تلویزیون وجود دارد، آنان در مقایسه با دیگر اقلیت‌ها از امکانات پرسنل و وقت بیشتری برخوردارند. علاوه بر وقت‌هایی که ویژه برنامه‌های فرهنگی و مذهبی تامیل‌ها در نظر گرفته شده است، هر ماه چند فیلم سینمایی هندی بخصوص به زبان تامیل پخش می‌شود. فیلم‌های هندی به دلایلی چون قرابت فرهنگی هندوئیزم و بودیزم، لباس و آداب و رسوم آنان که به هم شبیه‌اند، بیشتر مورد توجه عموم قرار می‌گیرد. از قدیم الایام سینهالی‌ها از طریق تامیل‌های هموطن خویش تحت تاثیر نفوذ همه‌جانبه اهالی تامیل نادوی هند بوده‌اند. تازه باید جذابیت داستان‌های هندی، تکنیک هنرپیشه‌ها، موسیقی، تکنیک فیلمبرداری و فیلمسازی و غیره را به موارد یاد شده افزود<ref name=":1" />.
[[پرونده:Independent Televidion.jpg|بندانگشتی|لوگو بنگاه تلویزیونی مستقل( Independent Televidion Network) ، قابل بازیابی از https://sri-lanka.mom-gmr.org/en/media/detail/outlet/independent-television-network-itn/]]


'''12-3-2.      بنگاه تلویزیونی مستقل Independent Televidion Network'''
===== [[بنگاه تلویزیونی مستقل سریلانکا|بنگاه تلویزیونی مستقل]] =====
بنگاه تلویزیونی مستقل( Independent Televidion Network)"آی. تی.ان"، در آوریل سال 1979 در دوازده مایلی شرق کلمبو افتتاح گردید و منطقه‌ای را به شعاع پنجاه کیلومتر تحت پوشش خود قرار داد. در ژوئیه همین سال دولت کنترل این بنگاه را به دست گرفت و از آن پس زیر نظر دولت به پخش برنامه‌های عمدتا وارداتی به زبان انگلیسی ادامه میدهد.


بنگاه تلویزیونی "آی. تی.ان" در آوریل سال 1979 در دوازده مایلی شرق کلمبو افتتاح گردید و منطقه ای را به شعاع پنجاه کیلومتر تحت پوشش خود قرار داد. در ژوئیه همین سال دولت کنترل این بنگاه را به دست گرفت و از آن پس زیر نظر دولت به پخش برنامه های عمدتا وارداتی به زبان انگلیسی ادامه میدهد.
تا مدت‌ها این تلویزیون استادیو نداشت لذا کل برنامه‌هایش از خارج وارد می‌شد، اما اکنون دارای استدیو و امکانات نسبتا خودکفایی است. برنامه‌های این بنگاه تنها شهر های اطراف کلمبو را تحت پوشش دارد. این بنگاه در تلاش است تا از طریق پخش تبلیغات تجاری و برنامه‌های اهدایی با درآمد خود اجاره میشود.


تا مدتها این تلویزیون استادیو نداشت لذا کل برنامه هایش از خارج وارد می شد، اما اکنون دارای استدیو و امکانات نسبتا خودکفایی است. برنامه های این بنگاه تنها شهر های اطراف کلمبو را تحت پوشش دارد. این بنگاه در تلاش است تا از طریق پخش طبلیغات تجاری و برنامه های اهدایی با درآمد خود اجاره میشود.
===== شبکه های تلویزیونی آنالوگ =====
در جدول زیر شبکه‌های تلویزیونی آنالوگ و زبان و سال تاسیس آن در کشور [[سریلانکا]] نشان داده شده است:


'''12-3-3.      شبکه های تلوزیونی آنالوگ'''
جدول شماره 5. شبکه‌های تلویزیونی آنالوگ در [[سریلانکا]]
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|تاسیس
|تاسیس
خط ۸۴۸: خط ۸۰۰:
|20
|20
|}
|}
''Press reference'', SRI LANKA Press, Media, TV, Radio, Newspapers
سایر شبکه‌های تلویزیونی در کشور [[سریلانکا]] عبارتند از :Press reference, SRI LANKA Press, Media, TV, Radio, Newspapers.
 
===== [[شبکه های ماهواره ای سریلانکا|شبکه تلویزیونی ماهواره‌ای یا شبکه‌های کابلی]] =====
بیش از 30 کانال تلویزیونی و چندین شبکه رادیویی نیز متعلق به بخش خصوصی است. بسیاری از این کانال‌های تلویزیونی ماهواره‌ای و رادیویی در پی بهبود نسبی وضع اقتصاد این کشور فعالیت‌شان را آغاز کردند و اغلب نیز در مشاجرات سیاسی فعالانه مشارکت دارند.


= '''12-3-4.   شبکه تلوزیونی ماهواره ای یا شبکه های کابلی''' =
جدول شماره 6. شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای یا شبکه‌های کابلی در [[سریلانکا]]
بیش از 30 کانال تلویزیونی و چندین شبکه رادیویی نیز متعلق به بخش خصوصی است. بسیاری از این کانال های تلویزیونی ماهواره ای و رادیویی در پی بهبود نسبی وضع اقتصاد این کشور فعالیت شان را آغاز کردند و اغلب نیز در مشاجرات سیاسی فعالانه مشارکت دارند.
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|اسم
|اسم
خط ۹۶۷: خط ۹۲۱:
|18
|18
|}
|}
''Press reference'', SRI LANKA Press, Media, TV, Radio, Newspapers
===== شبکه‌های تلویزیونی پرداختی =====
شبکه‌های تلویزیونی که در سریلانکا موجود است و مردم در قبال استفاده آن باید هزینه پرداخت کنند عبارتند از:


= '''12-3-5.   شبکه های تلویزیونی پرداختی''' =
جدول شماره 7. شبکه‌های تلویزیونی پرداختی
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|'''نام'''
|'''نام'''
خط ۹۹۶: خط ۹۵۱:
|3
|3
|}
|}
''Press reference'', SRI LANKA Press, Media, TV, Radio, Newspapers
[[پرونده:Ser henri.png|بندانگشتی|سر هوگ کلیفورد(Sir Hugh Clifford) ، قابل بازیابی از https://www.npg.org.uk/collections/search/portrait/mw168716/Sir-Hugh-Charles-Clifford]]
 
= '''12-3-6.   رادیو سریلانکا''' Sri Lanka Broadcasting Corporation =
هنگامیکه پخش صدا به وسیله رادیو در اروپا معمول گردید، عده ای از علاقمندان این کشور در سال 1922 انجمنی به نام "جامعه آماتورهای رادیو" Amateur Radio Society را تشکیل دادند.
 
سازمان تلگراف سیلان با اضافه کردن ابزار لازم به دستگاه فرستنده زیر دریایی آلمانها که بتصرف درآمده بود، توانست یک ایستگاه فرستنده رادیوئی بسازد. از سال 1922 تا 1925 صدای سریلانکا گهگاه و بصورت نامنظم برنامه پخش می کرد.
 
در دسامبر سال 1295 ایستگاه جدیدی با امکانات بیشتر و به شکل سازماندهی شده تر و مرتب تر بوسیله فرماندار انگلیسی حاکم بر این کشور به نام "سر هوگ کلیفورد" Sir Hugh Clifford  رسما افتتاح و شروع به کار نمود.


در آوریل 1289 اولین سخنرانی به زبان سینهالی راجع به بودیزم از رادیو پخش شد. مصوبه شماره 37 سال 1966 رادیو را موظف به تهیه و پخش برنامه های آموزشی، اطلاعاتی اقتصادی و سرگرم کننده نمود. رادیو سریلانکا قسمتی از وزارت اطلاعات کشور و دارای ادارات کل و واحدهای مشروحه زیر میباشد.
=== [[رادیو در سریلانکا|رادیو سریلانکا]] ===
هنگامی که پخش صدا به وسیله رادیو در اروپا معمول گردید، عده‌ای از علاقمندان این کشور در سال 1922 انجمنی به نام "جامعه آماتورهای رادیو" Amateur Radio Society را تشکیل دادند و [[رادیو در سریلانکا|رادیو سریلانکا]] Sri Lanka Broadcasting Corporation شکل گرفت. سازمان تلگراف سیلان با اضافه کردن ابزار لازم به دستگاه فرستنده زیردریایی آلمان‌ها که بتصرف درآمده بود، توانست یک ایستگاه فرستنده رادیوئی بسازد. از سال 1922 تا 1925 صدای [[سریلانکا]] گهگاه و بصورت نامنظم برنامه پخش می‌کرد. در دسامبر سال 1295 ایستگاه جدیدی با امکانات بیشتر و به شکل سازماندهی شده‌تر و مرتب‌تر بوسیله فرماندار انگلیسی حاکم بر این کشور به نام "سر هوگ کلیفورد" Sir Hugh Clifford رسما افتتاح و شروع به کار نمود.


ادراه کل توسعه، برنامه های تامیل زبان، برنامه ای سینهالی زبان، اخبار ، امور مسلمین، تجارت و بازرگانی، تحقیقات، اقتصادی، مهندسی و موسسات آموزشی که تماما زیر نظر مدیر عامل رادیو کار می کنند.
در آوریل 1289 اولین سخنرانی به [[ادبیات سینهالی در سریلانکا|زبان سینهالی]] راجع به بودیزم از رادیو پخش شد. مصوبه شماره 37 سال 1966 رادیو را موظف به تهیه و پخش برنامه‌های آموزشی، اطلاعاتی اقتصادی و سرگرم‌کننده نمود. [[رادیو در سریلانکا|رادیو سریلانکا]] قسمتی از وزارت اطلاعات کشور و دارای ادارات کل و واحدهای مشروحه زیر میباشد. اداره کل توسعه، برنامه‌های تامیل زبان، برنامه ای سینهالی زبان، اخبار ، امور مسلمین، تجارت و بازرگانی، تحقیقات، اقتصادی، مهندسی و موسسات آموزشی که تماما زیر نظر مدیر عامل رادیو کار می‌کنند. با بهبود وضعیت و امکانات رادیوئی کشور، رفته رفته ایستگاه‌های محلی نیز در مناطق دیگر به شرح زیر افتتاح گردید:


با بهبود وضعیت و امکانات رادیوئی کشور ، رفته رفته ایستگاه های محلی نیز در مناطق دیگر به شرح زیر افتتاح گردید.
* 1951 رادیو تجاری و مدارس، با اهداف آموزشی؛
* 1976 ایستگاه "راجا راتا سیوایا Raja Rata Sevaya" در [[شهر آنورادهاپورا]]؛
* 1978 ایستگاه ورزش؛
* 1980 ایستگاه محلی " روهونو سیوایا Ruhunu Sevaya" در شهر ماتارا؛
* 1981 ایستگاه "اف.ام F.M" استدیو به زبان انگلیسی؛
* 1981 ایستگاه مهاولی . این رادیو با کمک یونسکو و Danid برای راهنمایی روستائیان " پروژه مهاولی" تاسیس و مورد بهره‌برداری قرار گرفت؛
* 1983 ایستگاه "ماها نورا سیوایا  Maha Nuwara Sevaya" در شهر کندی آغاز به کار کرد و اکثر برنامه‌هایش به زبان سینهالی و راجع به مذهب بودیزم و فرهنگ سنتی است؛
* 1985 ایستگاه خدمات روستایی؛


1951 رادیو تجاری و مدارس ، با اهداف آموزشی
بودجه مورد نیاز رادیو، قسمتی از طریق پخش تبلیغات تجاری و بقیه توسط دولت تامین می شود. بخش‌های مختلف رادیو به این شهر است:


1976 ایستگاه "راجا راتا سیوایا Raja Rata Sevaya" در [[شهر آنورادهاپورا]]  
==== اداره کل اخبار ====
این اداره مسئول تهیه و پخش اخبارییست که از منابع زیر دریافت می کند: از مرکز استان‌ها، خبرگزاری سریلانکا (لانکا پوآت Lanka Puwath) رویترز، A.F.P، P.T.A  و دیگر منابع غربی. اداره کل خبر به دو واحد داخلی و خارجی تقسیم شده است. بولتن خبری تهیه شده توسط آنان به سه زبان [[ادبیات سینهالی در سریلانکا|سینهالی]]، [[ادبیات تامیل در سریلانکا|تامیل]] و انگلیسی ترجمه و پخش می‌شود.


1978 ایستگاه ورزش
واحد خبر خارجی، بولتن خبری جداگانه‌ای، ویژه شنوندگان خارجی به زبان‌های انگلیسی، سینهالی، تامیل و هندی تهیه و پخش میکند. این واحد آسیا و جنوب شرقی آسیا را تحت پوشش دارد. بیش از 20000 کارگر سریلانکائی شاغل در کشورهای خاورمیانه، شنونده صدای برون مرزی کشورشان هستند.


1980 ایستگاه محلی " روهونو سیوایا Ruhunu Sevaya" در شهر ماتارا
====  اداره کل آموزش ====
برنامه‌های آموزشی شامل آموزش‌های رسمی، کلاسیک و غیر کلاسیک، بوسیله وزارت آموزش و پرورش تهیه می شد و بیست سال این روال ادامه داشت تا اینکه در سال 1951 اداره کلی جداگانه در رادیو تشکیل شد. از آن پس کلیه برنامه‌های فوق الذکر در رادیو تهیه و تنظیم می‌شود.


1981 ایستگاه "اف.ام F.M" استدیو به زبان انگلیسی
==== سرویس برنامه های مسلمانان ====
از سال 1940 هفته‌ای نیم ساعت وقت رادیو برای برنامه‌های ویژه مسلمین در نظر گرفته شد و به تدریج در سال 1957 تا یک ساعت در روز افزایش یافت. برنامه‌های مسلمانان در رادیو را قرائت قرآن، سخنرانی‌های مذهبی، فرهنگی و اجتماعی، معرفی شخصیت‌های مسلمان، اخبار مربوط به مسلمین جهان، سرود، موسیقی، داستان و غیره تشکیل می‌دهد.


1981 ایستگاه مهاولی . این رادیو با کمک یونسکو و Danid برای راهنمایی روستائیان " پروژه مهاولی" تاسیس و مورد بهره برداری قرار گرفت.
در سال 1961 ساعت 9 تا 10 شب و نیم ساعت نیز در صبح وقت ویژه مسلمانان تعیین شد و در سال 1988 وقت آموزش قرآن، برنامه ویژه قضات و نماز جمعه به برنامه‌های مسلمین افزوده شد. اکثر برنامه‌های مسلمانان به [[ادبیات تامیل در سریلانکا|زبان تامیل]] است. رادیو تجاری که اکثر برنامه‌هایش به زبان انگلیسی است، هر هفته 15 دقیقه وقت را به مذاهب اختصاص می‌دهد. رادیوهای انگلیسی زبان کشور، هفته‌ای حدود 2 ساعت، سینهالی زبان حدود 15 ساعت و تامیل زبان حدود 12 ساعت وقت ویژه مذاهب دارند. به طور کلی تامیل‌ها در طول شبانه روز 14 ساعت و مسلمانان 1.5 ساعت برنامه ویژه رادیویی دارند<ref name=":1" />.


1983 ایستگاه "ماها نورا سیوایا  Maha Nuwara Sevaya" در شهر کندی آغاز به کار کرد و اکثر برنامه هایش  به زبان سینهالی و راجع به مذهب بودیزم و فرهنگ سنتی است.  
====  موسسه آموزشی و تحقیقاتی رادیو ====
موسسه آموزش، مجهز به دفاتر اداری، سالن‌های سخنرانی با تجهیزات کافی صدا و تصویر، بوسیله وزارت توسعه برون مرزی انگلستان ساخته شده است. هدف این موسسه آموزش کارکنان رادیو [[سریلانکا]] در زمینه‌های تولید برنامه، تکنیک و اجرا است. این موسسه در سال 1968 به وسیله آقای "استوات واول Stewart Wavell" از رادیو بی بی سی لندن گشایش و مورد بهره برداری قرار گرفت<ref name=":1" />.  


1985 ایستگاه خدمات روستایی
==== کتابخانه رادیو ====
این کتابخانه در زمینه‌های مختلف کتاب برای محققین خود جمع‌آوری کرده است.


بودجه مورد نیاز رادیو ، قسمتی از طریق پخش تبلیغات تجاری و بقیه توسط دولت تامین می شود. بخش های مختلف رادیو به این شهر است:
==== واحد تحقیقات ====
این واحد مسئول تحقیقات و تهیه مطالب برای برنامه‌های مختلف میباشد.


'''أ‌.     اداره کل اخبار:'''
==== شنوندگان ====
در سال 1941 [[رادیو در سریلانکا|رادیو سریلانکا]] حدود 10089 نفر شنونده در سراسر کشور داشت، این رقم در سال 1953 به 455368 شنونده رسید و امروز شنوندگان صدای [[سریلانکا]] بالغ بر 4.5 میلیون نفر ( هر خانواده یک رادیو) تخمین زده میشود. مطالعات وزارت برنامه در سال 1984 نشان می دهد 83 درصد مردم شهر نشین شنونده رادیو هستند. این مطالعات شنوندگان رادیو را بین مردم روستائی و مزارع چای به ترتیب 69 درصد و 68 درصد تخمین زده است. حدود 91 درصد افراد مورد مطالعه بصورت مرتب یا گه‌گاه رادیو گوش میدهند. تحقیقات مرکز ملی مطالعات رسانه‌های گروهی در سال 1986 می‌نویسد: کانال دوم رادیو [[سریلانکا]] شنونده بیشتری دارد. بر پایه نوشته این مرکز 70 درصد مردم روستائی و 45 درصد باسوادان، شنوندگان کانال دوم رادیو هستند. رادیوی مذکور به زبان سینهالی برنامه پخش میکند. این در حالیست که فقط 14 درصد مردم شنونده کانال 1، که آنهم به زبان سینهالی برنامه پخش می‌کند، هستند<ref name=":1" />.


این اداره مسئول تهیه و پخش اخبارییست که از منابع زیر دریافت می کند: از مرکز استانها، خبرگزاری سریلانکا (لانکا پوآت Lanka Puwath) رویتر ، A.F.P، P.T.A  و دیگر منابع غربی.  
تا قبل از سال 2000 میلادی از استودیوهای دولتی تنها تعداد کمی از کانال‌های رادیویی وجود داشت که با سه شرکت خصوصی اجرا می شد، شبکه‌های رادیویی شرکت پخش آسیا، شرکت ارتباطات کلمبو و شرکت پخش ماهاراجا همه به زبان‌های تامیل، سینهالی و انگلیسی برنامه پخش می‌کنند. در سال 2009 بیش از 30 شبکه رادیویی دولتی و خصوصی صاحب ایستگاه رادیویی شدند که در [[سریلانکا]] اداره میشد. جدول زیر لیست رادیوهای فعال را نشان می‌دهد.


اداره کل خبر به دو واحد داخلی و خارجی تقسیم شده است. بولتن خبری تهیه شده توسط آنان به سه زبان سینهالی، تامیل و انگلیسی ترجمه و پخش می شود.
جدول شماره 8. فهرست ایستگاه‌های رادیویی در [[سریلانکا]]
 
واحد خبر خارجی ، بولتن خبری جداگانه ای ، ویژه شنوندگان خارجی به زبانهای انگلیسی، سینهالی، تامیل و هندی تهیه و پخش میکند. این واحد آسیا و جنوب شرقی آسیا را تحت پوشش دارد.
 
بیش از 20000 کارگر سریلانکائی شاغل در کشورهای خاورمیانه، شنونده صدای برون مرزی کشورشان هستند.
 
'''ب‌.  اداره کل آموزش'''
 
برنامه های آموزشی شامل آموزشهای رسمی، کلاسیک و غیر کلاسیک، بوسیله وزارت آموزش و پرورش تهیه میشد و بیست سال این روال ادامه داشت تا اینکه در سال 1951 اداره کلی جداگانه در رادیو تشکیل شد. از آن پس کلیه برنامه های فوق الذکر در رادیو تهیه و تنظیم می شود.
 
'''ب‌.  سرویس برنامه های مسلمانان'''
 
از سال 1940 هفته ای نیم ساعت وقت رادیو برای برنامه های ویژه مسلمین در نظر گرفته شد و به تدریج در سال 1957 تا یک ساعت در روز افزایش یافت. برنامه های مسلمانان در رادیو را قرائت قرآن ، سخنرانیهای مذهبی، فرهنگی و اجتماعی، معرفی شخصیت های مسلمان، اخبار مربوط به مسلمین جهان، سرود، موسیقی ، داستان و غیره تشکیل می دهد.
 
در سال 1961 ساعت 9 تا 10 شب و نیم ساعت نیز در صبح وقت ویژه مسلمانان تعیین شد و در سال 1988 وقت آموزش قرآن، برنامه ویژه قضات و نماز جمعه به برنامه های مسلمین افزوده شد. اکثر برنامه های مسلمانان به زبان تامیل است.
 
رادیو تجاری که اکثر برنامه هایش به زبان انگلیسی است، هر هفته 15 دقیقه وقت را به مذاهب اختصاص می دهد. رادیوهای انگلیسی زبان کشور، هفته ای حدود 2 ساعت، سینهالی زبان حدود 15 ساعت و تامیل زبان حدود 12 ساعت وقت ویژه مذاهب دارند. به طور کلی تامیل ها در طول شبانه روز 14 ساعت و مسلمانان 1.5 ساعت برنامه ویژه رادیویی دارند.
 
(مظفری, سریلانکا, 1369)
 
'''د‌.    موسسه آموزشی و تحقیقاتی رادیو'''
 
موسسه آموزش، مجهز به دفاتر اداری، سالنهای سخنرانی با تجهیزات کافی صدا و تصویر، بوسیله وزارت توسعه برون مرزی انگلستان ساخته شده است. هدف این موسسه آموزش کارکنان رادیو سریلانکا در زمینه های تولید برنامه ، تکنیک و اجرا است. این موسسه در سال 1968 به وسیله آقای "استوات واول Stewart Wavell" از رادیو بی بی سی لندن گشایش و مورد بهره برداری قرار گرفت. (مظفری, سریلانکا, 1369, ص. 190)
 
'''ه‌.    کتابخانه رادیو'''
 
این کتابخانه در زمینه های مختلف کتاب برای محققین خود جمع آوری کرده است.
 
'''و‌.   واحد تحقیقات'''
 
این واحد مسئول تحقیقات و تهیه مطالب برای برنامه های مختلف میباشد.
 
'''ز‌.    شنوندگان'''
 
در سال 1941 رادیو سریلانکا حدود 10089 نفر شنونده در سراسر کشور داشت ، این رقم در سال 1953 به 455368 شنونده رسید و امروز شنوندگان صدای سریلانکا بالغ بر 4.5 میلیون نفر ( هر خانواده یک رادیو) تخمین زده میشود. مطالعات وزارت برنامه در سال 1984 نشان می دهد 83 درصد مردم شهر نشین شنونده رادیو هستند. این مطالعات شنوندکان رادیو را بین مردم روستائی و مزارع چای به ترتیب 69 درصد و 68 درصد تخمین زده است. حدود 91 درصد افراد مورد مطالعه بصورت مرتب یا گهگاه رادیو گوش میدهند. تحقیقات مرکز ملی مطالعات رسانه های گروهی در سال 1986 می نویسد: کانال دوم رادیو سریلانکا شنونده بیشتری دارد. بر پایه نوشته این مرکز 70 درصد مردم روستائی و 45 درصد باسوادان، شنوندگان کانال دوم رادیو هستند. رادیوی مذکور به زبان سینهالی برنامه پخش میکند. این در حالیست که فقط 14 درصد مردم شنونده کانال 1، که آنهم به زبان سینهالی برنامه پخش می کند، هستند. (مظفری, سریلانکا, 1369, ص. 191)
 
تا قبل از سال 2000 میلادی از استودیوهای دولتی تنها تعداد کمی از کانال های رادیویی وجود داشت که با سه شرکت خصوصی اجرا می شد، شبکه های رادیویی شرکت پخش آسیا ، شرکت ارتباطات کلمبو و شرکت پخش ماهاراجا همه به زبانهای تامیل، سینهالی و انگلیسی برنامه پخش می کنند. در سال 2009 بیش از 30 شبکه رادیویی دولتی و خصوصس صاحب ایستگاه رادیویی شدند که در سریلانکا اداره میشد. جدول زیر لیست رادیوهای فعال را نشان می دهد.
 
= '''12-3-7.   ایستگاه های رادیویی''' =
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|'''ایستگاه  رادیو'''
|ایستگاه  رادیو
|'''فرکانس'''
|فرکانس
|'''زبان'''
|زبان
|'''وضعیت'''
|وضعیت
|-
|-
|CRI SRI LANKA
|CRI SRI LANKA
خط ۱٬۲۹۲: خط ۱٬۲۱۷:
|انگلیسی
|انگلیسی
|فعال
|فعال
|}  
|}
 
== نیز نگاه کنید به ==
 
[[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی آرژانتین]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی اتیوپی]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی زیمبابوه]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی اسپانیا]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی افغانستان]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی اوکراین]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی تایلند]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی تونس]]؛[[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی روسیه]]؛ [[رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی ژاپن]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی کوبا]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی فرانسه]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی مالی]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی ساحل عاج]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی سیرالئون]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی لبنان]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی مصر]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی قطر]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی کانادا]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی سودان]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی گرجستان]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی بنگلادش]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی تاجیکستان]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی قزاقستان]]؛ [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی اردن]]
----[1] - Governmnet Gazette.
 
[2] - Observer.
 
[3] - Lake House.
 
[4] - Swabasa.
 
[5] -Sinhala Jatiya, Lakmini Pahara, Sarasavi and Sandaresa.
 
[6] - Dinamina.
 
[7] - Silumina.
 
[8] - Virakesary.
 
[9] - Lanka Market Research Bureau.
 
[10] - Dinapaty.
 
[11] - Thinakaran.
 
[12] - Davasa.
 
[13] - Dinamina.


[14] - Divaina.
== کتابشناسی ==
<references />


[15] - Sri Lanka Broadcasting Corporation (SLBC)
== منبع اصلی ==
رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار).


[16] - Rupavahini.
== نویسنده مقاله ==
مهدیقلی رکنی
[[رده:رسانه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۰

رسانه در سریلانکا ، قابل بازیابی از https://srilankabrief.org/uk-country-guidelines-for-sri-lanka-media-personal-seeking-asylum/

رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی در کشور سریلانکا شامل جایگاه رسانه در سریلانکا؛ مطبوعات در سریلانکا؛ روزنامه‌های مهم و پرتیراژ سریلانکا؛ نشریات مسلمانان سریلانکا؛ تلویزیون در سریلانکا؛ بنگاه روپاواهینی در سریلانکا؛ بنگاه تلویزیونی مستقل سریلانکا؛ شبکه های ماهواره ای سریلانکا؛ رادیو در سریلانکا؛ خبرگزاری ها و سازمان‌های رسانه ای در سریلانکا و رسانه خبری اینترنتی سریلانکاست.

جایگاه و برنامه های فرهنگی رسانه

رسانه‌های عمومی سریلانکا را می توان با معیارهای قومی، زبانی و مالکیت دسته‌بندی کرد. رسانه‌های خصوصی و دولتی به زبان‌های سینهالی، تامیل و انگلیسی فعالیت دارند[۱]. در این بخش در به اختصار درباره رسانه‌های مکتوب، صوتی و تصویری و فعالان عرصه اینترنت بحث خواهیم کرد:

جرائد

اولین نشریه رسمی و مرتب سریلانکا، از سوی دولت به نام مجله دولت " گاورنمنت گزت(Governmnet Gazette)" در 15 مارس 1802 در زمان حاکمیت انگلیس‌ها انتشار یافت. نخستین نشریه مستقل، هفته نامه "آبزرور(Observer)" بود که از چهارم فوریه 1834 برای مدت‌ها به صورت هفتگی منتشر می‌گردید. این نشریه همچنان به همین نام از سوی کمپانی "لیک هاووس(Lake House)" اکنون به صورت روزانه منتشر می‌شود.

در سال 1882 روزنامه "سیلان تایمز" در گیشه مطبوعات کشور ظاهر گردید. تدریجا روشنفکران و ناسیونالیست‌ها جای خالی نشریاتی که فرهنگ بومی را ترویج کند بیشتر احساس کردند. در سال 1914 آنان حرکت‌هایی علیه انگلیس را آغاز کردند و در همین راستا روزنامه "سواباسا(Swabasa)" که تفکرات ناسیونالیستی را ترویج می‌داد، منتشر گردید و سپس روزنامه هایی چون "سینهالا جاتیا"(Sinhala Jatiya)، " لاکمینی پاهارا "(Lakmini Pahara)، "ساراساوی"(Sarasavi) و "ساندارسا(Sandaresa)" برای مخاطبان سینهالی زبان در جهت تقویت فرهنگ بومی پدیدار گشت. در این زمان دو بنگاه انتشاراتی انگلیس وجود داشت: کمپانی "تایمزسیلان" و کمپانی "لیک هاووس". نشریات کمپانی تایمز سیلان در جهت سیاست‌های حکام انگلیس منتشر می‌شد، اما کمپانی لیک هاووس ماهیتی اصلاح طلبانه و میانه‌رو داشت.

نخستین روزنامه سینهالی زبان "دینامینا(Dinamina)" بود که در سال 1909 در صحنه مطبوعاتی کشور ظاهر و همتای انگلیس زبانش تحت عنوان "سیلان دیلی نیوز" در سال 1918 انتشار یافت. اولین نشریه فرهنگی سینهالی به نام "سیلومینا(Silumina)" از سوی کمپانی "لیک هاووس" در سال 1930 منتشر گردید. همین کمپانی نخستین نشریه روزانه تامیل زبان را که اخبار و گزارش های مربوط به اقلیت تامیل و مسلمانان را پوشش می داد، به نام " ویراکسری(Virakesary)" منتشر می کرد. در سال 1973 سهام خصوصی کمپانی لیک هاووس به نفع دولت مصادره گردید. از آن پس جرائد منتشره از سوی این کمپانی، مواضع دولت را بیان می‌کند.

امروز در سریلانکا حدود بیست روزنامه و چهل و پنج نشریه هفتگی به چاپ می رسد که از این تعداد، یازده روزنامه و سی مجله هفتگی، درآمدی بیش از حد خودکفایی از طریق تبلیغات تجاری و غیره به دست می‌آورند. تحقیقات انجام شده در سال 1986 نشان می‌دهد که از مجموع فروش 41 نوع روزنامه و مجلات هفتگی، هر 220 نسخه نشریه برای 1000 نفر منتشر شده است. بر اساس مطالعات "دفتر تحقیقات بازار معاملات لانکا(Lanka Market Research Bureau)" از مجموع 9305 نفری که مورد سوال قرار گرفتند، 67 درصد آنان یکی از روزنامه‌ها یا هفته‌نامه‌های سینهالی زبان را می‌خوانند. حدود 64 درصد روستائیان و 55 درصد زنان خانه‌دار که درآمدشان کمتر از یک‌هزار روپیه در ماه است، یکی از مجلات سینهالی زبان را می‌خوانند.

بنا به مطالعات این دفتر 70 درصد خوانندگان تحصیلاتشان زیر دیپلم بوده است. این مطالعات فقط در مناطق سینهالی نشین انجام شده است، لذا تنها 6 درصد افراد مورد مطالعه یکی از جرائد تامیل زبان را می‌خواندند. روزنامه‌ها و نشریات سریلانکا صددرصد متاثر از بنگاه‌های خبری و نشریات جهان غرب هستند. شیوه‌ها و سوژه‌های خبری و تبلیغاتی آن‌ها کاملا از جرائد غرب اقتباس می‌شود. پنج قرن حاکمیت پرتغالی‌ها، هلندی‌ها و بالاخره انگلیسی‌ها و درصد بالایی از ارباب جرائد که مسیحی هستند و نسبت به غرب احساس قرابت مذهبی و فرهنگی دارند. این واقعیت نقش غرب را در جرائد این کشور دوچندان کرده است[۲]. مهم‌ترین جراید موجود در سریلانکا به این شرح هستند:

نشریات خبری انگلیسی زبان

  • روزنامه "آیلند"،  تیراژ: 90000 نسخه، روزانه – خصوصی ( خط‌مشی داخلی و خارجی بیشتر به دنبال حوادث جهان غرب است)؛
  • روزنامه " سان"،  تیراژ 40000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: بیشتر به دنبال اخبار و حوادث جهان غرب است)؛
  • روزنامه دیلی میرر؛
  • هفته‌نامه "ساندی آبزرور"، تیراژ 110000 نسخه، هفتگی – خصوصی(خط‌مشی داخلی و خارجی: بیشتر مطالبش بی‌طرفانه، سرگرم‌کننده و برای پرکردن اوقات فراغت مردم است)؛
  • هفته‌نامه "ساندی آیلند"، تیراژ 75000 نسخه، هفتگی – دولتی (خط‌مشی داخلی و خارجی: بیشتر مطالبش بی‌طرفانه، سرگرم‌کننده و برای پرکردن اوقات فراغت مردم است)؛
  • روزنامه "دیلی نیوز"،  تیراژ 75000 نسخه، روزانه – دولتی (خط‌مشی داخلی و خارجی: منعکس‌کننده سیاست دولت – در قبال مناقشات بین‌المللی که در منافع کشور دخالت ندارد).

نشریات تامیل زبان

  • روزنامه " دیناپاتی (Dinapaty)"، تیراژ 30000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: در برابر سیاست‌های دولت بی طرف – در مناقشات بین‌المللی بی‌طرف).
  • روزنامه " تیناکاران (Thinakaran)"، تیراژ 45000 نسخه، روزانه – دولتی (خط‌مشی داخلی و خارجی: منعکس‌کننده سیاست‌های دولت و بیشتر به مسائل مسلمین می‌پردازد، لذا اکثر خوانندگانش را مسلمانان تامیل زبان تشکیل میدهد).
  • روزنامه "میتران"، تیراژ 9000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: بیشتر به مسائل هنری، فرهنگی و مسائل اجتماعی می‌پردازد – در قبال سیاست‌های دولت بی‌طرف است).
  • روزنامه " ویراکسری"، تیراژ 55000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: در مسائل داخلی تقریبا بی‌طرف متمایل به طرفداری از هند است).
نشریات سینهالی زبان
  • روزنامه "داواسا (Davasa)"، تیراژ 45000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: در ارتباط با مسائل بین‌المللی بی‌طرف است).
  • روزنامه "دینا مینا (Dinamina)"، تیراژ 55000 نسخه، روزانه –خصوصی (خط‌مشی داخلی و خارجی: منعکس‌کننده سیاست‌های دولت – در مناقشات و امور بین‌المللی که در منافع کشور دخالت ندارند، بی‌طرف است).
  • روزنامه "دیوائینا(Divaina)"، تیراژ 130000 نسخه، روزانه – داخلی(خط‌مشی داخلی و خارجی: پرتیراژترین نشریه در سریلانکا، مخالف دولت فعلی و بیشتر به‌دنبال حوادث و اخبار جهان غرب است. این روزنامه و روزنامه آیلند از یک کمپانی هستند).
  • لانکادیپا؛
  • لاکبیما .

نشریات مسلمان

مسلمانان سریلانکا روزنامه‌ای متعلق به خود ندارند. از آنجا که غالب مسلمانان تامیل زبان هستند، روزنامه تامیل زبان "ویراکسری" و "تیناکاران" معمولا اخبار مربوط به این جامعه را تحت پوشش خبری خود قرار می‌دهد. معروف‌ترین نشریات مسلمانان ذیلا به طور مختصر معرفی می‌شوند. از آنجایی که این نشریات، موضعی مثبت یا منفی نسبت به انقلاب‌اسلامی ندارند و اخبار مربوط به جمهوری اسلامی ایران را عقیدتی تجزیه و تحلیل می‌کنند، در مقایسه با دیگر روزنامه‌هایی که شرح آنان در این کتاب از نظرتان گذشت، بیشتر توصیف شده‌اند[۲].

  • ماهنامه الاسلام.

این ماهنامه تامیل و انگلیسی زبان است و در سال 1966 به همت آقایان حمزه حنیفه و تی.ام. دین، که از روزنامه‌نگاران روزنامه‌های وابسته به "لیک هاووس" بودند، برای اولین‌بار منتشر شد. خط‌مشی داخلی آن حمایت از حقوق مسلمین و در امور بین‌المللی، در منازعات اعراب و اسرائیل، بنگلادش، پاکستان و هند، از کشورهای اسلامی پشتیبانی میکرد. در سال‌های 73 تا 1979، به دلیل مهاجرت موسسین این نشریه به خارج از کشور انتشار این ماهنامه متوقف شد. در این مدت آقای حمزه حنیفه درهنگ کنگ با نشریه "هنگ کنگ مسلم هرالد" همکاری داشت. وی در سال 1979 به سریلانکا مراجعت کرد و با پشتیبانی افراد جدید که از انقلاب اسلامی ایران حمایت می‌کردند، کار خود را مجددا از سر گرفت.

  • ماهنامه "فامیس".

ماهنامه‌ای به زبان‌های تامیل و انگلیسی، وابسته به تشکیلات "فامیس" (سازمان اسلامی وابسته به کشور لیبی)، در سال 1978 منتشر شد. این ماهنامه در مسائل داخلی، حامی منافع کشور است. از انقلاب اسلامی به عنوان یک انقلاب ضد‌امپریالیسم هواداری می کند.

  • ماهنامه "الحسنات".

نشریه تامیل زبان الحسنات ارگان جماعت اسلامی سریلانکا و از نشریات قدیمی مسلمانان – با تفکراتی وهابی است. تا پیش از موضعگیری اعراب مرتجع علیه انقلاب اسلامی، از انقلاب اسلامی حمایت می‌کرد و همگام با آنان نیز به همان شکل و شدت نسبت به انقلاب دشمنی می‌ورزد.

  • نشریه "الفکر السلامی".

این فصلنامه تامیل زبان، ارگان مدرسه عربی نلیمیه و مروج افکار وهابیت است. الفکر الاسلامی را میتوان دقیقا مانند الحسنات توصیف کرد.

جدول شماره 1. روزنامه‌های خبری ملی

قلمرو نام روزنامه نشریه گرایش زبان
ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

خارجی

Daily Mirror

Daily News

Divaina

Island

Lakbima

Lankadeepa

Sunday Leader

Sunday Observer

Sunday Times

Thinakkural

Uthayan

Virakesari

Tamil Guardian

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

انگلیسی

انگلیسی

سینهالی

انگلیسی

سینهالی

سینهالی

انگلیسی

انگلیسی

انگلیسی

تامیل

تامیل

تامیل

انگلیسی

جدول شماره 2. روزنامه‌ها و رسانه‌های خبری و محلی سریلانکا –کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

جفنا

Daily FT

Daily Mirror

Daily News

Divaina

Island

Lakbima

Lankadeepa

Nation on Sunday

Rivira

Shakthi FM

Sunday Leader

Sunday Observer

Sunday Times

Thinakkural

Virakesari

Uthayan

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

پخش

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

عمومی

انگلیسی

انگلیسی

انگلیسی

سینهالی

انگلیسی

سینهالی

سینهالی

سینهالی

سینهالی

تامیل

انگلیسی

انگلیسی

انگلیسی

تامیل

تامیل

تامیل

رسانه خبری اینترنتی سریلانکا

در کنار این وسایل ارتباطی، فرهنگ استفاده از اینترنت نیز به سرعت درحال رشد است. بسیاری از روزنامه‌ها به صورت آنلاین منتشر می‌شوند و باتوجه به هزینه‌های سنگین توزیع اکثر روزنامه‌ها و جراید هفتگی و ماهانه هزینه‌هایشان را فقط از راه درآمدهای تبلیغاتی تامین می‌کنند[۳].

جدول شماره 3. رسانه‌های ارتباطی و خبری در سریلانکا

مخاطبان نام قلمرو زبان
ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

بین المللی

123 Sri Lanka

Digatha News

Lanka Truth

Lanka World

News 360

On Lanka

Sri Lanka News First

Asian Tribune

Big News Network

Colombo Page

EIN News

Index Mundi

Info Lanka

IRIN

Lanka Academic

Lanka Daily News

Lanka Newspapers

Lanka Page

Lanka Times

Lanka Web

Muslim Guardian

News Now

Our Lanka

Siber News

South Asian Media Net

Sri Lanka Watch

Sri Lankan News

Tamil Eelam

Tamil Net

Top Lanka News

Topix

Yahoo

اینترنت

  اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

اینترنت

انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی انگلیسی

رادیو و تلویزیون سریلانکا

دولت دارای دو شبکه تلویزیونی بزرگ و چندین شبکه رادیویی به زبان سینهالی، تامیل و انگلیسی است که شرکت پخش سریلانکا همگی را اداره می‌کند(Sri Lanka Broadcasting Corporation (SLBC)).

جدول شماره 4. شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی در سریلانکا

قلمرو نوع شبکه مخاطب زبان رسانه
ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ITN

با اولویت خبر

با اولویت خبر

Sirasa

SLBC

Sri Lanka Rupavahini

عمومی

عمومی

عمومی

انگلیسی

انگلیسی

سینهالی

تامیل

انگلیسی

انگلیسی

انگلیسی

تلویزیون

تلویزیون

تلویزیون

تلویزیون

رادیو و تلویزیون

رادیو

تلویزیون

لوگو بنگاه روپاواهینی ، قابل بازیابی از https://www.pngkey.com/detail/u2e6a9e6i1r5t4i1_rupavahini-sri-lanka-rupavahini-logo/

بنگاه روپاواهینی

کارهای ساختمانی، نصب ماشین‌آلات و دستگاه‌های تلویزیونی سریلانکا در سال 1981 توسط ژاپنی‌ها به اتمام رسید. کارکنان اداری، مهندسین و تکنسین‌ها زیر نظر متخصصین ژاپنی آموزش‌های لازم را دیدند. کار بنگاه تلویزیونی دولتی سریلانکا در 25 ژانویه 1982 در مجلس از تصویب گذشت. از اواخر سال 1981 برنامه‌های آزمایشی از تلویزیون پخش میشد تا اینکه در روز 15 فوریه 1982 مراسم افتتاحیه آن با سخنان رئیس جمهور وقت آقای جایاواردانه و سفیر ژاپن در سریلانکا انجام و در شامگاه همین روز برنامه‌های تلویزیون با حضور موبدان بودایی، آغاز گردید.

تلویزیون جزئی از وزارت کشور شده بود و بنام "روپاواهینی Rupavahini" که در زبان سینهالی به معنی " نمایشگر است"، نامگذاری شد. وقت برنامه‌های آن در آغاز کار از ساعت 6 بعدازظهر تا 10 شب و زبان برنامه‌ها سینهالی، تامیل و انگلیسی بود .هر روز برنامه کودکان در ابتدا و به دنبال آن برنامه‌های جوانان و بزرگسالان پخش می‌شد- سپس تا ساعت 8 شب، وقت باقیمانده با زبان تامیل و از آن پس تا ساعت 9.5 به زبان سینهالی و بعد اخبار به زبان انگلیسی پخش میشد.

علیرغم مباحثات درباره زبان برنامه‌های تلویزیونی، در ابتدای کار بدلیل نداشتن نیروی متخصص، کلیه برنامه‌ها به زبان انگلیسی و وارداتی بود تا اینکه کارکنان کم کم با کمک کارشناسان ژاپنی، کانادایی و آلمانی با امور آشنایی بیشتر پیدا کردند – بگونه ای که تا پایان سال 1982 حدود 55.5 درصد کل برنامه‌های پخش شده، بوسیله کارکنان محلی تولید شده است.

امروز برنامه‌های تلویزیونی از ساعت 4.5 بعدازظهر آغاز و عموما درساعت 10.5 تا 11 شب پایان می‌پذیرد. براساس جدول‌های منتشره داخلی از کار تلویزیون، نمونه برنامه‌های ماه فوریه سال 1989 آن به شرح زیر بوده است:

  • کل برنامه‌های پخش شده در طول ماه:        159.6 ساعت؛
  • برنامه‌های تولید شده در داخل:                72.7 درصد؛
  • برنامه‌های وارداتی:                              26.1 درصد؛
  • برنامه‌های برگردان شده به زبان محلی:      1.1 درصد.

برنامه‌های وارداتی فوق عبارت است از: سریال‌های تلویزیونی 14.3 ساعت، برنامه‌های ورزشی 6.7 ساعت و 47.7 درصد از مجموع برنامه‌های کودکان و نوجوانان به مدت 22.2 ساعت نیز از خارج وارد شده است. برنامه‌های محلی تولید شده در همین ماه مجموعا 119.1 ساعت بوده است که 62.6 درصد آن به زبان سینهالی، 21.8 درصد تامیل و 15.6 درصد به زبان انگلیسی پخش شده است. حدود 48.8 درصد کل برنامه‌های تولید شده در داخل را اخبار زبان‌های محلی تشکیل میدهد. به استثنای وقت‌هایی که صرف پخش اخبار شده، میتوان نتیجه گرفت که وقت زبان انگلیسی تقریبا برابر وقت برنامه‌هایی است که به زبان محلی پخش شده است.

از مجموع 159.6 ساعت برنامه‌های پخش شده در ماه فوریه 1989 خدود 10.6 ساعت آن‌ را تبلیغات تجاری و 27.6 ساعت آن‌ را بنگاه‌های تجاری و غیره بانی شده‌اند و بقیه را تلویزیون تولید یا خریداری کرده است. با کنار گذاشتن تبلیغات تجاری که معمولا به صورت مکرر پخش می‌شود، از مجموع 149 ساعت برنامه، 16 ساعت آن تکراری بوده است.

غالب برنامه‌های خارجی در سال 1989 به ترتیب از کشورهای آمریکا، انگلیس، آلمان غربی و ژاپن خریداری شده است. دیگر کشورهای جهان که زبانشان انگلیسی نیست و فیلم‌هایی که به انگلیس دوبله یا حداقل زیرنویس نشده باشند نمی‌توانند در این بازار رقابتی داشته باشند. کلیه برنامه‌های خارجی اعم از سریال‌ها، برنامه‌های کودکان و غیره پس از بررسی کافی و اعلام نظر مساعد توسط کمیته خرید تلویزیون ، معامله میشوند.

بینندگان تلویزیون

تلویزیون سریلانکا بینندگان خود را بین 2.5 تا 3 میلیون نفر تخمین زده است. طبق بررسی‌های "مرکز ملی مطالعات" در سال 1986، میان رسانه‌های گروهی تلیویزیون در مقایسه با رادیو و جرائد، بیشتر در بین طبقه بالای اجتماعی اقتصادی جامعه شایع است. بررسی‌های مذکور نتیجه گرفته است که فقط 27 درصد افراد نمونه کانال یک و 15 درصد کانال دو (آی . تی. ان) را هر روز تماشا می‌کنند. به ترتیب 48 و 74 درصد مردم به طور کلی کانال یک و دو تلویزیون را تماشا نمی‌کنند.

فقط 11 درصد نمونه‌های مورد مطالعه با درآمدی کمتر از 1000 روپیه در ماه، تماشاگر کانال یک تلویزیون هستند. از این طبقه اجتماعی نمونه 20 درصد را روستائیان و 7 درصد را بی‌سوادان تشکیل میدهند. باتوجه به اینکه روستاها به سرعت زیر پوشش برق قرار میگیرند، پیش‌بینی شده است تا پایان سال 1990، 90 درصد روستاها به شبکه سراسری برق متصل شوند، لذا استفاده از تلویزیون به سرعت افزایش خواهد یافت[۲].

آمار و ارقام

شمار دستگاه‌های گیرنده تلویزیونی بر طبق محاسبات تخمینی در سال 1985 حدودا 325811 دستگاه برآورد شده است. زمان پخش برنامه‌ها در هر دو کانال تلویزیونی سریلانکا به شرح ذیل بوده است:

  • کانال اول به سه زبان برای سراسر کشور 41 ساعت؛
  • کانال دوم به سه زبان برای کلمبو و حومه 40 ساعت؛
  • برنامه‌های فوق الذکر برنامه‌هایی بوده اند که ظرف یک هفته پخش شده‌اند.
 اقلیت‌ها و تلویزیون

برای تامیل‌ها واحد جداگانه‌ای در تلویزیون وجود دارد، آنان در مقایسه با دیگر اقلیت‌ها از امکانات پرسنل و وقت بیشتری برخوردارند. علاوه بر وقت‌هایی که ویژه برنامه‌های فرهنگی و مذهبی تامیل‌ها در نظر گرفته شده است، هر ماه چند فیلم سینمایی هندی بخصوص به زبان تامیل پخش می‌شود. فیلم‌های هندی به دلایلی چون قرابت فرهنگی هندوئیزم و بودیزم، لباس و آداب و رسوم آنان که به هم شبیه‌اند، بیشتر مورد توجه عموم قرار می‌گیرد. از قدیم الایام سینهالی‌ها از طریق تامیل‌های هموطن خویش تحت تاثیر نفوذ همه‌جانبه اهالی تامیل نادوی هند بوده‌اند. تازه باید جذابیت داستان‌های هندی، تکنیک هنرپیشه‌ها، موسیقی، تکنیک فیلمبرداری و فیلمسازی و غیره را به موارد یاد شده افزود[۲].

لوگو بنگاه تلویزیونی مستقل( Independent Televidion Network) ، قابل بازیابی از https://sri-lanka.mom-gmr.org/en/media/detail/outlet/independent-television-network-itn/
بنگاه تلویزیونی مستقل

بنگاه تلویزیونی مستقل( Independent Televidion Network)"آی. تی.ان"، در آوریل سال 1979 در دوازده مایلی شرق کلمبو افتتاح گردید و منطقه‌ای را به شعاع پنجاه کیلومتر تحت پوشش خود قرار داد. در ژوئیه همین سال دولت کنترل این بنگاه را به دست گرفت و از آن پس زیر نظر دولت به پخش برنامه‌های عمدتا وارداتی به زبان انگلیسی ادامه میدهد.

تا مدت‌ها این تلویزیون استادیو نداشت لذا کل برنامه‌هایش از خارج وارد می‌شد، اما اکنون دارای استدیو و امکانات نسبتا خودکفایی است. برنامه‌های این بنگاه تنها شهر های اطراف کلمبو را تحت پوشش دارد. این بنگاه در تلاش است تا از طریق پخش تبلیغات تجاری و برنامه‌های اهدایی با درآمد خود اجاره میشود.

شبکه های تلویزیونی آنالوگ

در جدول زیر شبکه‌های تلویزیونی آنالوگ و زبان و سال تاسیس آن در کشور سریلانکا نشان داده شده است:

جدول شماره 5. شبکه‌های تلویزیونی آنالوگ در سریلانکا

تاسیس زبان مالکیت اسم
1979 سینهالی دولتی آی.تی.ان (شبکه تلوزیونی مستقل)

Independent Television Network (ITN)

1
1982 سینهالی دولتی Sri Lanka Rupavahini Corporation 2
1992 انگلیسی خصوصی شبکه ورزشی ام.تی.وی 3
1993 سینهالی/ انگلیسی خصوصی تی.ان.ال TNL 4
1995 انگلیسی خصوصی ای.تی.وی  ITV 5
1998 سینهالی خصوصی Swarnavahini سوارناواهینی 6
1998 تامیل خصوصی Shakthi TV شاکتی تی وی 7
2000 انگلیسی دولتی Channel Eyeچنا آی 8
2001 سینهالی خصوصی TV Lanka لانکا تی وی 9
2003 انگلیسی خصوصی ART Televisionای.آر.تی 10
2005 سینهالی خصوصی Deranaدرانا 11
2008 تامیل دولتی Max TVمکس تی وی 12
2009 تامیل دولتی Nethra TVنترا تی وی 13
2009 سینهالی خصوصی Siyatha TVسیاتا تی وی 14
2009 تامیل خصوصی Vettri TVوتری تی وی 15
2009 انگلیسی دولتی Prime TVپرایم تی وی 16
2009 تامیل خصوصی
NTVان تی وی
17
2011 انگلیسی خصوصی CCTV News سی سی تی وی  نیوز 18
2011 سینهالی/ انگلیسی خصوصی Carlton Sports Network - CSN 19
2011 سینهالی خصوصی The Buddhist TV بودیست تی وی 20

سایر شبکه‌های تلویزیونی در کشور سریلانکا عبارتند از :Press reference, SRI LANKA Press, Media, TV, Radio, Newspapers.

شبکه تلویزیونی ماهواره‌ای یا شبکه‌های کابلی

بیش از 30 کانال تلویزیونی و چندین شبکه رادیویی نیز متعلق به بخش خصوصی است. بسیاری از این کانال‌های تلویزیونی ماهواره‌ای و رادیویی در پی بهبود نسبی وضع اقتصاد این کشور فعالیت‌شان را آغاز کردند و اغلب نیز در مشاجرات سیاسی فعالانه مشارکت دارند.

جدول شماره 6. شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای یا شبکه‌های کابلی در سریلانکا

اسم مالکیت زبان تاسیس ردیف
Young Asia Television خصوصی سینهالی/تامیل/انگلیسی 1995 1
Srilakvahini خصوصی سینهالی 2006 2
Sri TV خصوصی سینهالی 2006 3
Dhammavahini خصوصی سینهالی 2007 4
The Buddhist خصوصی سینهالی 2007 5
CiTi HiTz خصوصی سینهالی 2007 6
Gospel Vision خصوصی سینهالی/ انگلیسی 2007 7
Channel C خصوصی سینهالی 2008 8
Lakroo/Info TV دولتی سینهالی 2009 9
Heritage TV خصوصی سینهالی 2009 10
DAN Tamiloli خصوصی تامیل 2009 11
TV Neth خصوصی سینهالی 2009 12
One SriLanka خصوصی سینهالی 2009 13
Knowledge TV خصوصی سینهالی 2010 14
TV Dream Music خصوصی سینهالی 2010 15
Nenasa TV خصوصی سینهالی 2010 16
One Six Channel خصوصی سینهالی 2011 17
Swarga TV خصوصی سینهالی/تامیل/انگلیسی 2011 18
شبکه‌های تلویزیونی پرداختی

شبکه‌های تلویزیونی که در سریلانکا موجود است و مردم در قبال استفاده آن باید هزینه پرداخت کنند عبارتند از:

جدول شماره 7. شبکه‌های تلویزیونی پرداختی

نام تکنولوژی تاسیس ردیف
PEO TV پی او تی وی IPTV 2008 1
LBN ال بی ان Cable Television 2000 2
Dialog TVدایالوک تی وی Direct Broadcast Satellite 2005 3
Comet Cable کامت کی بل MMDS 1999 3
سر هوگ کلیفورد(Sir Hugh Clifford) ، قابل بازیابی از https://www.npg.org.uk/collections/search/portrait/mw168716/Sir-Hugh-Charles-Clifford

رادیو سریلانکا

هنگامی که پخش صدا به وسیله رادیو در اروپا معمول گردید، عده‌ای از علاقمندان این کشور در سال 1922 انجمنی به نام "جامعه آماتورهای رادیو" Amateur Radio Society را تشکیل دادند و رادیو سریلانکا Sri Lanka Broadcasting Corporation شکل گرفت. سازمان تلگراف سیلان با اضافه کردن ابزار لازم به دستگاه فرستنده زیردریایی آلمان‌ها که بتصرف درآمده بود، توانست یک ایستگاه فرستنده رادیوئی بسازد. از سال 1922 تا 1925 صدای سریلانکا گهگاه و بصورت نامنظم برنامه پخش می‌کرد. در دسامبر سال 1295 ایستگاه جدیدی با امکانات بیشتر و به شکل سازماندهی شده‌تر و مرتب‌تر بوسیله فرماندار انگلیسی حاکم بر این کشور به نام "سر هوگ کلیفورد" Sir Hugh Clifford رسما افتتاح و شروع به کار نمود.

در آوریل 1289 اولین سخنرانی به زبان سینهالی راجع به بودیزم از رادیو پخش شد. مصوبه شماره 37 سال 1966 رادیو را موظف به تهیه و پخش برنامه‌های آموزشی، اطلاعاتی اقتصادی و سرگرم‌کننده نمود. رادیو سریلانکا قسمتی از وزارت اطلاعات کشور و دارای ادارات کل و واحدهای مشروحه زیر میباشد. اداره کل توسعه، برنامه‌های تامیل زبان، برنامه ای سینهالی زبان، اخبار ، امور مسلمین، تجارت و بازرگانی، تحقیقات، اقتصادی، مهندسی و موسسات آموزشی که تماما زیر نظر مدیر عامل رادیو کار می‌کنند. با بهبود وضعیت و امکانات رادیوئی کشور، رفته رفته ایستگاه‌های محلی نیز در مناطق دیگر به شرح زیر افتتاح گردید:

  • 1951 رادیو تجاری و مدارس، با اهداف آموزشی؛
  • 1976 ایستگاه "راجا راتا سیوایا Raja Rata Sevaya" در شهر آنورادهاپورا؛
  • 1978 ایستگاه ورزش؛
  • 1980 ایستگاه محلی " روهونو سیوایا Ruhunu Sevaya" در شهر ماتارا؛
  • 1981 ایستگاه "اف.ام F.M" استدیو به زبان انگلیسی؛
  • 1981 ایستگاه مهاولی . این رادیو با کمک یونسکو و Danid برای راهنمایی روستائیان " پروژه مهاولی" تاسیس و مورد بهره‌برداری قرار گرفت؛
  • 1983 ایستگاه "ماها نورا سیوایا  Maha Nuwara Sevaya" در شهر کندی آغاز به کار کرد و اکثر برنامه‌هایش به زبان سینهالی و راجع به مذهب بودیزم و فرهنگ سنتی است؛
  • 1985 ایستگاه خدمات روستایی؛

بودجه مورد نیاز رادیو، قسمتی از طریق پخش تبلیغات تجاری و بقیه توسط دولت تامین می شود. بخش‌های مختلف رادیو به این شهر است:

اداره کل اخبار

این اداره مسئول تهیه و پخش اخبارییست که از منابع زیر دریافت می کند: از مرکز استان‌ها، خبرگزاری سریلانکا (لانکا پوآت Lanka Puwath) رویترز، A.F.P، P.T.A  و دیگر منابع غربی. اداره کل خبر به دو واحد داخلی و خارجی تقسیم شده است. بولتن خبری تهیه شده توسط آنان به سه زبان سینهالی، تامیل و انگلیسی ترجمه و پخش می‌شود.

واحد خبر خارجی، بولتن خبری جداگانه‌ای، ویژه شنوندگان خارجی به زبان‌های انگلیسی، سینهالی، تامیل و هندی تهیه و پخش میکند. این واحد آسیا و جنوب شرقی آسیا را تحت پوشش دارد. بیش از 20000 کارگر سریلانکائی شاغل در کشورهای خاورمیانه، شنونده صدای برون مرزی کشورشان هستند.

 اداره کل آموزش

برنامه‌های آموزشی شامل آموزش‌های رسمی، کلاسیک و غیر کلاسیک، بوسیله وزارت آموزش و پرورش تهیه می شد و بیست سال این روال ادامه داشت تا اینکه در سال 1951 اداره کلی جداگانه در رادیو تشکیل شد. از آن پس کلیه برنامه‌های فوق الذکر در رادیو تهیه و تنظیم می‌شود.

سرویس برنامه های مسلمانان

از سال 1940 هفته‌ای نیم ساعت وقت رادیو برای برنامه‌های ویژه مسلمین در نظر گرفته شد و به تدریج در سال 1957 تا یک ساعت در روز افزایش یافت. برنامه‌های مسلمانان در رادیو را قرائت قرآن، سخنرانی‌های مذهبی، فرهنگی و اجتماعی، معرفی شخصیت‌های مسلمان، اخبار مربوط به مسلمین جهان، سرود، موسیقی، داستان و غیره تشکیل می‌دهد.

در سال 1961 ساعت 9 تا 10 شب و نیم ساعت نیز در صبح وقت ویژه مسلمانان تعیین شد و در سال 1988 وقت آموزش قرآن، برنامه ویژه قضات و نماز جمعه به برنامه‌های مسلمین افزوده شد. اکثر برنامه‌های مسلمانان به زبان تامیل است. رادیو تجاری که اکثر برنامه‌هایش به زبان انگلیسی است، هر هفته 15 دقیقه وقت را به مذاهب اختصاص می‌دهد. رادیوهای انگلیسی زبان کشور، هفته‌ای حدود 2 ساعت، سینهالی زبان حدود 15 ساعت و تامیل زبان حدود 12 ساعت وقت ویژه مذاهب دارند. به طور کلی تامیل‌ها در طول شبانه روز 14 ساعت و مسلمانان 1.5 ساعت برنامه ویژه رادیویی دارند[۲].

 موسسه آموزشی و تحقیقاتی رادیو

موسسه آموزش، مجهز به دفاتر اداری، سالن‌های سخنرانی با تجهیزات کافی صدا و تصویر، بوسیله وزارت توسعه برون مرزی انگلستان ساخته شده است. هدف این موسسه آموزش کارکنان رادیو سریلانکا در زمینه‌های تولید برنامه، تکنیک و اجرا است. این موسسه در سال 1968 به وسیله آقای "استوات واول Stewart Wavell" از رادیو بی بی سی لندن گشایش و مورد بهره برداری قرار گرفت[۲].

کتابخانه رادیو

این کتابخانه در زمینه‌های مختلف کتاب برای محققین خود جمع‌آوری کرده است.

واحد تحقیقات

این واحد مسئول تحقیقات و تهیه مطالب برای برنامه‌های مختلف میباشد.

شنوندگان

در سال 1941 رادیو سریلانکا حدود 10089 نفر شنونده در سراسر کشور داشت، این رقم در سال 1953 به 455368 شنونده رسید و امروز شنوندگان صدای سریلانکا بالغ بر 4.5 میلیون نفر ( هر خانواده یک رادیو) تخمین زده میشود. مطالعات وزارت برنامه در سال 1984 نشان می دهد 83 درصد مردم شهر نشین شنونده رادیو هستند. این مطالعات شنوندگان رادیو را بین مردم روستائی و مزارع چای به ترتیب 69 درصد و 68 درصد تخمین زده است. حدود 91 درصد افراد مورد مطالعه بصورت مرتب یا گه‌گاه رادیو گوش میدهند. تحقیقات مرکز ملی مطالعات رسانه‌های گروهی در سال 1986 می‌نویسد: کانال دوم رادیو سریلانکا شنونده بیشتری دارد. بر پایه نوشته این مرکز 70 درصد مردم روستائی و 45 درصد باسوادان، شنوندگان کانال دوم رادیو هستند. رادیوی مذکور به زبان سینهالی برنامه پخش میکند. این در حالیست که فقط 14 درصد مردم شنونده کانال 1، که آنهم به زبان سینهالی برنامه پخش می‌کند، هستند[۲].

تا قبل از سال 2000 میلادی از استودیوهای دولتی تنها تعداد کمی از کانال‌های رادیویی وجود داشت که با سه شرکت خصوصی اجرا می شد، شبکه‌های رادیویی شرکت پخش آسیا، شرکت ارتباطات کلمبو و شرکت پخش ماهاراجا همه به زبان‌های تامیل، سینهالی و انگلیسی برنامه پخش می‌کنند. در سال 2009 بیش از 30 شبکه رادیویی دولتی و خصوصی صاحب ایستگاه رادیویی شدند که در سریلانکا اداره میشد. جدول زیر لیست رادیوهای فعال را نشان می‌دهد.

جدول شماره 8. فهرست ایستگاه‌های رادیویی در سریلانکا

ایستگاه رادیو فرکانس زبان وضعیت
CRI SRI LANKA 102.0MHz سینهالی،تامیل، انگلیسی و چینی فعال
FM Derana 92.4MHz, 94.5MHz, 95.8MHz, 94.7MHz, 99.2MHz, 102.3 MHz سینهالی فعال
FM Frey 104.0 Mhz Colombo 93.5 Mhz تامیل آزمایشی
E FM 100.4MHz, 93.2MHz, 95.8MHz, 99.2MHz, 102.3 MHz انگلیسی فعال
Everlasting Radio 97 MHz انگلیسی فعال
Gold FM 99.9MHz, 94.7MHz, 102.7MHz, 104.2MHz انگلیسی فعال
Hiru FM 94.7MHz, 95.3MHz, 96.7MHz, 107.0MHz سینهالی فعال
Isira FM 88.0MHz, 89.0Mhz, 93.7MHz, 93.9MHz, 97.2MHz سینهالی فعال
Kiss FM 89.8 MHz انگلیسی فعال
Kirula FM 93.6 MHz سینهالی فعال
Lak FM 92.0 MHz,93.3 MHz, 100.1 MHz, 100.2 MHz سینهالی فعال
Lakhanda 97.6MHz, 87.9MHz, 88.5MHz سینهالی فعال
Lite FM 89.2MHz, 98.2MHz, 92.5 MHz, 90 MHz انگلیسی فعال
Max Radio 90.6MHz سینهالی فعال
Neth FM 93.9 MHz, 95.0 MHz, 100.4 MHz, 105.4 MHz, 105.9 MHz سینهالی فعال
Ran FM 91.5 MHz, 95.0 MHz, 101.3 MHz, 102.2 MHz سینهالی فعال
Rangiri Sri Lanka 91.7 MHz, 96.7 MHz, 98.1 MHz, 107.2 MHz سینهالی فعال
Real Radio 87.8 MHz, 93.9 MHz, 106.7 MHz انگلیسی فعال
Rhythm FM (formerly Asura FM) 87.6 MHz, 95.6 MHz, 100.7 MHz سینهالی فعال
Seth FM 101.5 MHz سینهالی فعال
Shakthi FM 103.8MHz, 105.1MHz, 91.2MHz, 91.5MHz تامیل فعال
Shree FM 99MHz, 99.3MHz, 93.2MHz, 98.8MHz, 95.8MHz سینهالی فعال
Sinha FM (formerly Youth Radio) 107.9 MHz, 100.7 MHz, 104.4 MHz, 102.9 MHz سینهالی فعال
SLBC - City FM 91.2 MHz, 92.2 MHz, 87.6 MHz سینهالی فعال
SLBC - English National Service 95.6 MHz, 96.4 MHz, 96.4 MHz, 98.4 MHz, 99.6 MHz, 100.2 MHz انگلیسی فعال
SLBC - Sinhala National Service (Swadeshiya Sevaya) 90.3 MHz, 90.3 MHz, 97.0 MHz, 98.3 MHz, 99.6 MHz, 102.0 MHz, 107.6 MHz سینهالی فعال
SLBC - Sinhala Commercial Service (Velanda Sevaya) 93.3FM, 106.9FM, 92.7FM سینهالی فعال
SLBC - Tamil National Service 94.2 MHz, 98.8 MHz, 101.3 MHz, 102.0 MHz, 102.4 MHz, 103.5 MHz, 104.8 MHz تامیل فعال
SLBC - Tamil Commercial Service (Thendral) 92.2 MHz, 92.8 MHz, 94.2 MHz, 104.5 MHz, 104.8 MHz, 105.6 MHz, 105.6 MHz, 107.9 MHz تامیل فعال
SLBC - Vidula Children's Service 102.6 MHz سینهالی،تامیل، انگلیسی فعال
Sirasa FM 106.6MHz, 88.8MHz, 106.5MHz, 106.2MHz, 101.7MHz سینهالی فعال
Siyatha FM 90.9MHz, , 98.6MHz سینهالی فعال
Sooriyan FM 103.2MHz, 97.3MHz, 93MHz, 97.9MHz تامیل فعال
Sun Fm 98.8MHz انگلیسی فعال
TNL Radio 101.7 MHz, 87.9 MHz انگلیسی فعال
The Budhhist 104.5 MHz سینهالی، انگلیسی فعال
V FM 100.4 MHz, 104.0 MHz, 107.6 MHz سینهالی فعال
Vasantham FM 102.4 MHz تامیل فعال
VIP Radio (Formerly Sath FM) 103.6 MHz, 103.6 MHz, 103.6 MHz سینهالی فعال
Vettri FM 99.6 MHz, 101.5 MHz, 106.1 MHz تامیل فعال
Y FM 92.6 MHz, 101.3MHz, 91.2MHz, 99.1MHZ انگلیسی فعال
Yes FM 88.2 MHz, 88.2 MHz, 89.5 MHz, 101.0 MHz انگلیسی فعال
Your Radio 88.3 MHz  (Davies) انگلیسی فعال

نیز نگاه کنید به

رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی آرژانتین؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی اتیوپی؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی زیمبابوه؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی اسپانیا؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی افغانستان؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی اوکراین؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی تایلند؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی تونس؛رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی روسیه؛ رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی ژاپن؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی کوبا؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی فرانسه؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی مالی؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی ساحل عاج؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی سیرالئون؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی لبنان؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی مصر؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی قطر؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی کانادا؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی سودان؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی گرجستان؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی بنگلادش؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی تاجیکستان؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی قزاقستان؛ رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی اردن

کتابشناسی

  1. ↑ (Country profile: Sri Lanka, 2011)
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ مظفری, م. (1369). سریلانکا. کتابخانه مرکزی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی.
  3. ↑ Country profile: Sri Lanka. ( 2011). BBC News.

منبع اصلی

رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).

نویسنده مقاله

مهدیقلی رکنی

برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=رسانه‌ها_و_وسائل_ارتباط_جمعی_سریلانکا&oldid=82349»