نژادها و اقوام سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سریلانکا کشوری چند قومی، چند فرهنگی و چند مذهبی است. جمعیت این کشور به لحاظ قومی و گروه‌های اجتماعی از دو نژاد سینهالا (اکثریت) و تامیل (اقلیت) تشکیل شده است. این دو گروه اجتماعی در طول تاریخ تمایل دارند، جدای از یکدیگر در مناطق مختلف کشور زندگی کنند. زبان و مذهب متفاوت این دو گروه قرنها بهانه جدایی طلبی و تنش‌‌های قومی شده است. | |||
سریلانکا کشوری چند قومی، چند فرهنگی و چند مذهبی است | |||
بنا بر سرشماری سال 1991 هجده درصد مردم تامیلها هستند. بعضی از تامیل‌های سریلانکایی امروز از نسل همان کسانی هستند که از جنوب هند به شمال سریلانکا حمله کردند؛ قرنها با سینهالیان جنگیدند و سرانجام مناطق شمال و شرق این کشور را تصرف کردند. تامیلها در قرن پانزده و شانزده میلادی کم و بیش با سینهالی‌ها زندگی مسالمتآمیز را داشتند تا این که به دلیل تبعیضیات شدیدی که اکثریت علیه آنان اعمال میکردند، سال 1958 بار دیگر درگیری‌هایی بین دو قوم پدیدار گشت<ref name=":12">Encyclopedia, A. (1995). | === سینهالی === | ||
بیش از هفتاد درصد [[جمعیت سریلانکا]] سینهالی نژاد هستند. بیشتر سینهالی‌ها در بخش جنوب شرقی کشور زندگی میکنند. تعداد آنها در این مناطق حتی از هفتاد درصد نیز فراتر رفته است. بعضی بر این باورند که سینهالیان از نژاد مردمی هستند که چندین قرن پیش از میلاد از شمال هندوستان وارد جزیره شدند. این مردم مهاجر همچنان به زبان سینهالی محاوراتشان را انجام میدهند و از نظر مذهبی بودایی هستند. اهالی سینهالی منطقه "کندی(Kandy)" (ارتفاعات مرکزی) که خودشان را سینهالی اصیل می دانند، بر این باورند، سینهالیان مناطق پایین تر از نظر فرهنگی تحت تاثیر تحولات صنعتی، تجاری و اجتماعی نوین قرار گرفته و تا حدودی از فرهنگ و اصالت خویش جدا شده‌اند. این گروه اجتماعی آداب، رسوم و حتی قوانین احوال شخصیه(Kandyan Law) ویژه ای برای خود دارند<ref>(Vidyamal, 2009).</ref>. | |||
سینهالی‌های منطقه کَندی، پوستی روشنتر دارند؛ اما دیگر سینهالی‌ها و تامیلها رنگ پوستی تیره دارند و به سختی میتوان میان آنها تفاوت قایل شد؛ هر چند پوست تامیل اندکی از پوست سینهالی‌ها تیره‌تر است. به هر حال یکی از راه‌های شناخت هر کدام از این گروه‌های اجتماعی، اسامی آنان است. اسامی سینهالی معمولا به حرف "هِ" و صدای "آ" تمام میشوند، مانند: "سوگاتاداسا"، "سمودآسه"، "جایواردنه"، "ویجراتنه" و "باندرانایکه"؛ سینهالی‌های پرتغالی نژاد فامیل‌های پرتغالی دارند، مانند دِسیلوا، فرناندو؛ در حالی که اسامی تامیل معمولا به حروفی مثل: "مِ"، "ن"، "یا"، "ای" و یا راجه تمام میشوند، مانند: پیلایه، راماناتان و اما مسلمانان اسامی اسلامی مثل: احمد، محمد و عزیز و مسیحیان و بورگرها اسامی اروپایی دارند<ref name=":1">Encyclopedia, A. (1995). ''Encyclopedia Americana'' (Vol. 25). Encyclopedia Americana Corporation.</ref>. | |||
=== تامیلی === | |||
بنا بر سرشماری سال 1991 هجده درصد مردم تامیلها هستند. بعضی از تامیل‌های سریلانکایی امروز از نسل همان کسانی هستند که از جنوب هند به شمال سریلانکا حمله کردند؛ قرنها با سینهالیان جنگیدند و سرانجام مناطق شمال و شرق این کشور را تصرف کردند. تامیلها در قرن پانزده و شانزده میلادی کم و بیش با سینهالی‌ها زندگی مسالمتآمیز را داشتند تا این که به دلیل تبعیضیات شدیدی که اکثریت علیه آنان اعمال میکردند، سال 1958 بار دیگر درگیری‌هایی بین دو قوم پدیدار گشت<ref name=":12">Encyclopedia, A. (1995). Encyclopedia Americana (Vol. 25). Encyclopedia Americana Corporation.</ref>. این تنشها و برخوردها در سال 1983 منجر به جنگ‌های داخلی میان دولت سینهالی و جدایی خواهان (معروف به ببرهای(The Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE))) تامیل گردید<ref name=":2">Vidyamal, S. (2009). Sri Lanka.</ref>. آنها برای تجزیه استان‌های ش[[مالی]] و شرقی (بخش‌های تامیل نشین) و جهت تشکیل کشوری مستقل با نام "تامیل ایلام" به طور علنی وارد جنگ مسلحانه شدند. | |||
زبان این مردم "زبان تامیل" است و پیرو مکتب "هندو" هستند. تامیل ها در مقایسه با سینهالی ها به نظام طبقات اجتماعی (کاست(Caste)) به عنوان بخشی از باورها و ارزش های مذهبی پایبندی بیشتری دارند. تامیل ها نیز دو دسته اند: "تامیل‌های سریلانکایی" که در عصر باستان و قبل از میلاد، از ایالت تامیل نادو هندوستان به این سرزمین مهاجرت کرده‌اند. این گروه غالبا نیروی کار متخصص، حرفه ای و تاجر هستند. دسته دیگر "تامیل‌های هندی(Indian Tamils)" کارگران مهاجری هستند که پس از 1830 میلادی به سریلانکا آمده‌اند. بیشتر آنها بی سواد و به کارگری و انجام کارهای دشوار در مزارع چای مشغولند. دولت سریلانکا این گروه اجتماعی را هندی و دولت هندوستان متقابلا آنان را سریلانکایی میدانند. ناآرامی‌های کشور در قرن بیستم سبب شده بعضی از این گروه مجدداً به هندوستان باز گردند. به همین دلیل است که نسبت به گذشته جمعیت شان کاهش یافته است. درصد کمی از مسیحیان نیز از نظر نژادی و زبانی تامیل هستند<ref name=":12" />. | زبان این مردم "زبان تامیل" است و پیرو مکتب "هندو" هستند. تامیل ها در مقایسه با سینهالی ها به نظام طبقات اجتماعی (کاست(Caste)) به عنوان بخشی از باورها و ارزش های مذهبی پایبندی بیشتری دارند. تامیل ها نیز دو دسته اند: "تامیل‌های سریلانکایی" که در عصر باستان و قبل از میلاد، از ایالت تامیل نادو هندوستان به این سرزمین مهاجرت کرده‌اند. این گروه غالبا نیروی کار متخصص، حرفه ای و تاجر هستند. دسته دیگر "تامیل‌های هندی(Indian Tamils)" کارگران مهاجری هستند که پس از 1830 میلادی به سریلانکا آمده‌اند. بیشتر آنها بی سواد و به کارگری و انجام کارهای دشوار در مزارع چای مشغولند. دولت سریلانکا این گروه اجتماعی را هندی و دولت هندوستان متقابلا آنان را سریلانکایی میدانند. ناآرامی‌های کشور در قرن بیستم سبب شده بعضی از این گروه مجدداً به هندوستان باز گردند. به همین دلیل است که نسبت به گذشته جمعیت شان کاهش یافته است. درصد کمی از مسیحیان نیز از نظر نژادی و زبانی تامیل هستند<ref name=":12" />. | ||
گروه اجتماعی دیگر "بورگر(Burghers)" خوانده میشوند. آنها خود را از نسل مردمان هلندی و پرتغالی و از کارکنان کمپانی هلندی هند شرقی میدانند که با زنان سینهالی ازدواج کردند. بورگرزها به لحاظ فرهنگی خود را اروپایی میدانند، به زبان انگلیسی صحبت میکنند، لباس‌های غربی میپوشند، بیشتر آنها از نظر مذهبی پروتستانت و بعضی کاتولیک هستند. گروه بسیار کوچک در حال انقراضی نیز است در جنگل‌های شرقی به صورت ابتدایی زندگی میکند. این گروه به نام "واد" ها شهرت دارد. این قشر از مردمان اصیل و بومی جزیره هستند <ref name=":12" /> که در کنار سایر گروه‌های اجتماعی دیگر، مجموعاً کمتر از یک درصد جمعیت کشور را تشکیل میدهند <ref name=":2" />. | === بورگر === | ||
گروه اجتماعی دیگر "بورگر(Burghers)" خوانده میشوند. آنها خود را از نسل مردمان هلندی و پرتغالی و از کارکنان کمپانی هلندی هند شرقی میدانند که با زنان سینهالی ازدواج کردند. بورگرزها به لحاظ فرهنگی خود را اروپایی میدانند، به زبان انگلیسی صحبت میکنند، لباس‌های غربی میپوشند، بیشتر آنها از نظر مذهبی پروتستانت و بعضی کاتولیک هستند. گروه بسیار کوچک در حال انقراضی نیز است در جنگل‌های شرقی به صورت ابتدایی زندگی میکند. | |||
این گروه به نام "واد" ها شهرت دارد. این قشر از مردمان اصیل و بومی جزیره هستند <ref name=":12" /> که در کنار سایر گروه‌های اجتماعی دیگر، مجموعاً کمتر از یک درصد جمعیت کشور را تشکیل میدهند <ref name=":2" />. | |||
=== مسلمانان === | |||
مسلمانان سریلانکایی که هشت درصد جمعیت کل کشور هستند، به عنوان یک گروه نژادی و دینی مستقل تلقی میشوند. بیشتر آنان از نژاد تجار اعرابی هستند که به "مورز(Moors)" شهرت دارند و از هفتصد سال تا هزار و چهارصد پیش در سواحل سریلانکا مستقر شدند. زبان این مردم نیز تامیلی است با این تفاوت که تعداد زیادی واژه‌های عربی دارد <ref name=":2" />. تجار مسلمان از قرن هشتم میلادی به مدت هشتصد سال در عرصه تجارت ادویه فعال بودند. این تجار به راحتی با زنان تامیل ازدواج میکردند همین امر باعث شد تا جامعه مسلمان سریلانکا کم کم شکل بگیرد. اکثریت مسلمین در سواحل شرقی کشور متمرکز هستند و در شهرها به تجارت و کسب اشتغال دارند. مسلمانان حتی در مناطق سینهالی نیز به زبان تامیل صحبت میکنند و به آداب و رسوم خویش پایبند هستند. بخش اندکی از جمعیت مسلمانان را مردمی مالایی نژاد تشکیل میدهند که پدرانشان را هلندی ها از 1600 میلادی به بعد در طی چند دهه از اندونزی به این کشور آوردند. بخش کوچک دیگری از مسلمانان نیز افغانی و پاکستانی نژاد هستند. این دو گروه تقریبا در میان سایر مسلمانان هضم شده‌اند <ref name=":12" />.<ref name=":5">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | مسلمانان سریلانکایی که هشت درصد جمعیت کل کشور هستند، به عنوان یک گروه نژادی و دینی مستقل تلقی میشوند. بیشتر آنان از نژاد تجار اعرابی هستند که به "مورز(Moors)" شهرت دارند و از هفتصد سال تا هزار و چهارصد پیش در سواحل سریلانکا مستقر شدند. زبان این مردم نیز تامیلی است با این تفاوت که تعداد زیادی واژه‌های عربی دارد <ref name=":2" />. تجار مسلمان از قرن هشتم میلادی به مدت هشتصد سال در عرصه تجارت ادویه فعال بودند. این تجار به راحتی با زنان تامیل ازدواج میکردند همین امر باعث شد تا جامعه مسلمان سریلانکا کم کم شکل بگیرد. اکثریت مسلمین در سواحل شرقی کشور متمرکز هستند و در شهرها به تجارت و کسب اشتغال دارند. مسلمانان حتی در مناطق سینهالی نیز به زبان تامیل صحبت میکنند و به آداب و رسوم خویش پایبند هستند. بخش اندکی از جمعیت مسلمانان را مردمی مالایی نژاد تشکیل میدهند که پدرانشان را هلندی ها از 1600 میلادی به بعد در طی چند دهه از اندونزی به این کشور آوردند. بخش کوچک دیگری از مسلمانان نیز افغانی و پاکستانی نژاد هستند. این دو گروه تقریبا در میان سایر مسلمانان هضم شده‌اند <ref name=":12" />.<ref name=":5">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[نژادهای آرژانتین]]؛ [[اقوام و نژادهای اردن]]؛ [[نژاد در اسپانیا]]؛ [[نژادها در زیمبابوه]]؛ [[اقوام و نژادهای سودان]]؛ [[نژاد در کوبا | [[اقوام و قبایل مالی]]؛ [[اقوام و قبایل سیرالئون]]؛ [[گروه های قومی اتیوپی]]؛ [[اقوام و قبایل زیمبابوه]]؛ [[گروه های قومی اسپانیا]]؛ [[گروه های قومی قزاقستان]]؛ [[ساختار قومی جمعیت بنگلادش]]؛ [[گروهای قومی و نژادی در تاجیکستان]]؛ [[اقلیت های قومی سوریه]]؛ [[نژادهای آرژانتین]]؛ [[اقوام و نژادهای اردن]]؛ [[نژاد در اسپانیا]]؛ [[نژادها در زیمبابوه]]؛ [[اقوام و نژادهای سودان]]؛ [[نژاد در کوبا]]؛ [[نژاد در ژاپن]]؛ [[نژاد افغانستان]]؛ [[نژاد در سنگال]]؛ [[نژادها و اقوام قزاقستان]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:اقوام و قومیت ها]] | |||
نسخهٔ ۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۹
سریلانکا کشوری چند قومی، چند فرهنگی و چند مذهبی است. جمعیت این کشور به لحاظ قومی و گروه‌های اجتماعی از دو نژاد سینهالا (اکثریت) و تامیل (اقلیت) تشکیل شده است. این دو گروه اجتماعی در طول تاریخ تمایل دارند، جدای از یکدیگر در مناطق مختلف کشور زندگی کنند. زبان و مذهب متفاوت این دو گروه قرنها بهانه جدایی طلبی و تنش‌‌های قومی شده است.
سینهالی
بیش از هفتاد درصد جمعیت سریلانکا سینهالی نژاد هستند. بیشتر سینهالی‌ها در بخش جنوب شرقی کشور زندگی میکنند. تعداد آنها در این مناطق حتی از هفتاد درصد نیز فراتر رفته است. بعضی بر این باورند که سینهالیان از نژاد مردمی هستند که چندین قرن پیش از میلاد از شمال هندوستان وارد جزیره شدند. این مردم مهاجر همچنان به زبان سینهالی محاوراتشان را انجام میدهند و از نظر مذهبی بودایی هستند. اهالی سینهالی منطقه "کندی(Kandy)" (ارتفاعات مرکزی) که خودشان را سینهالی اصیل می دانند، بر این باورند، سینهالیان مناطق پایین تر از نظر فرهنگی تحت تاثیر تحولات صنعتی، تجاری و اجتماعی نوین قرار گرفته و تا حدودی از فرهنگ و اصالت خویش جدا شده‌اند. این گروه اجتماعی آداب، رسوم و حتی قوانین احوال شخصیه(Kandyan Law) ویژه ای برای خود دارند[۱].
سینهالی‌های منطقه کَندی، پوستی روشنتر دارند؛ اما دیگر سینهالی‌ها و تامیلها رنگ پوستی تیره دارند و به سختی میتوان میان آنها تفاوت قایل شد؛ هر چند پوست تامیل اندکی از پوست سینهالی‌ها تیره‌تر است. به هر حال یکی از راه‌های شناخت هر کدام از این گروه‌های اجتماعی، اسامی آنان است. اسامی سینهالی معمولا به حرف "هِ" و صدای "آ" تمام میشوند، مانند: "سوگاتاداسا"، "سمودآسه"، "جایواردنه"، "ویجراتنه" و "باندرانایکه"؛ سینهالی‌های پرتغالی نژاد فامیل‌های پرتغالی دارند، مانند دِسیلوا، فرناندو؛ در حالی که اسامی تامیل معمولا به حروفی مثل: "مِ"، "ن"، "یا"، "ای" و یا راجه تمام میشوند، مانند: پیلایه، راماناتان و اما مسلمانان اسامی اسلامی مثل: احمد، محمد و عزیز و مسیحیان و بورگرها اسامی اروپایی دارند[۲].
تامیلی
بنا بر سرشماری سال 1991 هجده درصد مردم تامیلها هستند. بعضی از تامیل‌های سریلانکایی امروز از نسل همان کسانی هستند که از جنوب هند به شمال سریلانکا حمله کردند؛ قرنها با سینهالیان جنگیدند و سرانجام مناطق شمال و شرق این کشور را تصرف کردند. تامیلها در قرن پانزده و شانزده میلادی کم و بیش با سینهالی‌ها زندگی مسالمتآمیز را داشتند تا این که به دلیل تبعیضیات شدیدی که اکثریت علیه آنان اعمال میکردند، سال 1958 بار دیگر درگیری‌هایی بین دو قوم پدیدار گشت[۳]. این تنشها و برخوردها در سال 1983 منجر به جنگ‌های داخلی میان دولت سینهالی و جدایی خواهان (معروف به ببرهای(The Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE))) تامیل گردید[۴]. آنها برای تجزیه استان‌های شمالی و شرقی (بخش‌های تامیل نشین) و جهت تشکیل کشوری مستقل با نام "تامیل ایلام" به طور علنی وارد جنگ مسلحانه شدند.
زبان این مردم "زبان تامیل" است و پیرو مکتب "هندو" هستند. تامیل ها در مقایسه با سینهالی ها به نظام طبقات اجتماعی (کاست(Caste)) به عنوان بخشی از باورها و ارزش های مذهبی پایبندی بیشتری دارند. تامیل ها نیز دو دسته اند: "تامیل‌های سریلانکایی" که در عصر باستان و قبل از میلاد، از ایالت تامیل نادو هندوستان به این سرزمین مهاجرت کرده‌اند. این گروه غالبا نیروی کار متخصص، حرفه ای و تاجر هستند. دسته دیگر "تامیل‌های هندی(Indian Tamils)" کارگران مهاجری هستند که پس از 1830 میلادی به سریلانکا آمده‌اند. بیشتر آنها بی سواد و به کارگری و انجام کارهای دشوار در مزارع چای مشغولند. دولت سریلانکا این گروه اجتماعی را هندی و دولت هندوستان متقابلا آنان را سریلانکایی میدانند. ناآرامی‌های کشور در قرن بیستم سبب شده بعضی از این گروه مجدداً به هندوستان باز گردند. به همین دلیل است که نسبت به گذشته جمعیت شان کاهش یافته است. درصد کمی از مسیحیان نیز از نظر نژادی و زبانی تامیل هستند[۳].
بورگر
گروه اجتماعی دیگر "بورگر(Burghers)" خوانده میشوند. آنها خود را از نسل مردمان هلندی و پرتغالی و از کارکنان کمپانی هلندی هند شرقی میدانند که با زنان سینهالی ازدواج کردند. بورگرزها به لحاظ فرهنگی خود را اروپایی میدانند، به زبان انگلیسی صحبت میکنند، لباس‌های غربی میپوشند، بیشتر آنها از نظر مذهبی پروتستانت و بعضی کاتولیک هستند. گروه بسیار کوچک در حال انقراضی نیز است در جنگل‌های شرقی به صورت ابتدایی زندگی میکند.
این گروه به نام "واد" ها شهرت دارد. این قشر از مردمان اصیل و بومی جزیره هستند [۳] که در کنار سایر گروه‌های اجتماعی دیگر، مجموعاً کمتر از یک درصد جمعیت کشور را تشکیل میدهند [۴].
مسلمانان
مسلمانان سریلانکایی که هشت درصد جمعیت کل کشور هستند، به عنوان یک گروه نژادی و دینی مستقل تلقی میشوند. بیشتر آنان از نژاد تجار اعرابی هستند که به "مورز(Moors)" شهرت دارند و از هفتصد سال تا هزار و چهارصد پیش در سواحل سریلانکا مستقر شدند. زبان این مردم نیز تامیلی است با این تفاوت که تعداد زیادی واژه‌های عربی دارد [۴]. تجار مسلمان از قرن هشتم میلادی به مدت هشتصد سال در عرصه تجارت ادویه فعال بودند. این تجار به راحتی با زنان تامیل ازدواج میکردند همین امر باعث شد تا جامعه مسلمان سریلانکا کم کم شکل بگیرد. اکثریت مسلمین در سواحل شرقی کشور متمرکز هستند و در شهرها به تجارت و کسب اشتغال دارند. مسلمانان حتی در مناطق سینهالی نیز به زبان تامیل صحبت میکنند و به آداب و رسوم خویش پایبند هستند. بخش اندکی از جمعیت مسلمانان را مردمی مالایی نژاد تشکیل میدهند که پدرانشان را هلندی ها از 1600 میلادی به بعد در طی چند دهه از اندونزی به این کشور آوردند. بخش کوچک دیگری از مسلمانان نیز افغانی و پاکستانی نژاد هستند. این دو گروه تقریبا در میان سایر مسلمانان هضم شده‌اند [۳].[۵]
نیز نگاه کنید به
اقوام و قبایل مالی؛ اقوام و قبایل سیرالئون؛ گروه های قومی اتیوپی؛ اقوام و قبایل زیمبابوه؛ گروه های قومی اسپانیا؛ گروه های قومی قزاقستان؛ ساختار قومی جمعیت بنگلادش؛ گروهای قومی و نژادی در تاجیکستان؛ اقلیت های قومی سوریه؛ نژادهای آرژانتین؛ اقوام و نژادهای اردن؛ نژاد در اسپانیا؛ نژادها در زیمبابوه؛ اقوام و نژادهای سودان؛ نژاد در کوبا؛ نژاد در ژاپن؛ نژاد افغانستان؛ نژاد در سنگال؛ نژادها و اقوام قزاقستان
کتابشناسی
- ↑ (Vidyamal, 2009).
- ↑ Encyclopedia, A. (1995). Encyclopedia Americana (Vol. 25). Encyclopedia Americana Corporation.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ Encyclopedia, A. (1995). Encyclopedia Americana (Vol. 25). Encyclopedia Americana Corporation.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Vidyamal, S. (2009). Sri Lanka.
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)