موسیقی در تاجیکستان

4-10. موسیقی

موسیقی یکی از سنت­های باستانی هنرهای زیبای مردم هنرمند و شاعر پیشه تاجیکستان است. در طول سده ها با ارزنده ترین و شیواترین روش های بدیهه سرایی و بداهه نوازی، گشایش و پژوهش نظری و علمی اش از نسل به نسل، از استاد به شاگرد ادامه یافته است.

گروه موسیقی تاجیک

هنر، استعداد و پیشینه بی­همانند اجراکنندگی، پژوهش نظری پایه های استوار شفاهی و خطی آن را که در هر زمان باهوشان، این هنر باشکل و روش تازه راکامل کرده اند، برای آینده­گان به یادگار گذاشته اند. هر دوره تاریخی، با بزرگ­ترین بداهه نوازان و سرایندگان و دانشمندان در طول تاریخ و فرهنگ تاجیکستان نقش داشته و باز هم آن را غنی­تر کرده است.

به هر حال موسیقی از نعمت­هایی است، که پروردگار بر انسانها ارزانی داشته است. موسیقی روح انسان را می نوازد و او را انسان تر می سازد. هر ملتی برای خود موسیقی ویژه­ای دارد، هر چند که عناصر مشترک را در موسیقی همه مردم کشورها می توان یافت. ساختار موسیقی هر ملت، به سنت های ویژه­ی آن ملت وابسته است.

موسیقی تاجیکها نیز چون ادبیات کلاسیک، پیشینه ای طولانی دارد. برخی آثار خطی و آثار باستانی پیداشده، نشان می­دهد که موسیقی و رقص از دیرباز در نواحی تاجیک­نشین معمول بوده است. در میان نقش و نگارهای پنج­کنت از دوره های هفتم و هشتم میلادی، سازهایی چون عود، نی و ... دیده می شود. ریشه موسیقی کلاسیک تاجیکستان به سنت موسیقی مقامی در ایران باز می گردد. این موسیقی ترکیبی استادانه از سازهای محلی و شعرهای نواحی گوناگون است. پایه گذاری این شیوه موسیقی را به باربد، موسیقی­دان دوران ساسانی(سده 7.م) نسبت داده اند. گر چه موسیقی تاجیکی شاخه ای از موسیقی ایرانی است، اما از نظر آواز و شیوه اجراء با موسیقی امروز ایرانی تفاوت داشته و ویژه مردم تاجیکستان است. موسیقی کلاسیک تاجیکستان شش مقام دارد که پس از نت­نگاری به عنوان موسیقی ملی تاجیک در جهان دانش و هنر بررسی و تأیید گردیده است که آن مقام­ها، عبارتند از راست، بزرگ، نوا، دوگاه، سه گاه و عراق.

این شش مقام دارای 252 لحن یا قطعه اند و به بیان دیگر 252 هوای کلاسیک را در برمی­گیرند. پیش از پیدا شدن نت­نگاری با وجود اینکه در خوارزم برای نگاشتن از نشانه­ها استفاده می­شد، هر شاگرد، مقام را از استادش فرا می گرفت، اما تاجیکان زودتر از سایر مردم آسیای مرکزی و ایران، به گردآوری گوشه­های موسیقی خود پرداختند.

از سال 1886.م گردآوری آهنگ­ها آغاز شد و برای نخستین بار خواننده سرشناس شهر خیوه، «پهلوان نیاز میرزاباشی» ادوار خوارزمی را گردآوری و منظم کرد. نخستین دستاورد او مقام­راست بود، فرزندش «محمدرسول میرزاباشی» تلاش پدر را دنبال کرد و پنج مقام دیگر را گردآوری کرد و آنها را نیز به شیوه اوار خوارزمی نوشت و نوشته های خود را به نام دو مجموعه پرارزش، برای همیشه در تاریخ موسیقی تاجیک به یادگار گذاشته است. یکی از این مجموعه ها «تصنیف» است. تاجیک­ها هر چند نواخته می شود، تصنیف گویند و تصنیف را منظوم یا منثور نامند و تصنیفی که تنها موسیقی­سازی است، «مشکلات» نامیده اند، اما منظوم را بیش تر «نثر» می نامند.

در سال 1923.م اندک اندک آوازه هنر ملت­ها به مسکو رسید. ویکتور الکساندرویچ اوسپینسکی، آهنگ­ساز و موسیقی شناس روسی به بخارا سفر کرد و با هنرمندان تاجیک به گفتگو نشست. در آن زمان استادانی چون میرزا غیاث عبدالغنیف بابا جلال نظیر و میرزا نظرالله تنبوری سلامت حضور داشتند و با یاری اینها، اوسپینسکی نت­نگاری شش مقام را با الفبای نت بین المللی نوشت، که در شهر بخارا به چاپ رسید.

سال­ها گذشت تا موسیقی­دانان تاجیک، چون داملا حلیم صوتی (ابادوف، عبادوف)، حاجی عبدالرحمان تنبوری، عمراف، باباخانف، طاهرجان دولت­زاده، یوسفی، استاد شادیف استاد شرف و باباقول فیض­الله­یف و ... گونه­های ساز و آواز و بخشهای گوناگون شش مقام را گردآوری کردند و در سال 1947.م، بار دیگر استاد باباقول تا سال 1964.م، این مهم را عهده­دار بود. سپس استاد صدرالدین عینی بخش ادبی آن را منظم کرد، پروفسور بلیانف تحلیل علمی آن را به عهده گرفت و پروفسور «ی. آ. برتلس» از لحاظ ادبی شش مقام را بررسی کردن و به سال 1966.م / 1345 ه.ش، چهار جلد از شش مقام به چاپ رسید.

مقام همان است که در فارسی بدان «پرده» می گویند. این واژه پس از چیرگی عرب­ها جانشین شده و بسیاری از واژگان موجود نیز برای دانستن حاکمان عرب، به عربی بیان و نوشته شده است. امروزه مفهوم واژه مقام/ مقوم، در بخارا، خوارزم، همچنین در نزد اویغورها در بردارنده توالی بخش­های سازی و آوازی است.

اصول خیلی از بخش­های شش مقام نیز از تاریخ طولانی برخوردارند. از جمله اصول ثقیل و خفیف از سده هشتم میلادی، اصول مخمس، فاتحی یا فاتحه ضرب و ضرب­الفتح از سده سیزدهم یا چهاردهم میلادی. بخش­های آوازی شش مقام بخارا و خوارزم عبارتند از ترانه، نقش، فریادف، سواره­اف، عملاتف، صوتف، مستزاد و ساقی نامه، بیشتر این بخشها در منابع قرون وسطی عنوان می شوند. افزون بر این بخش­های دیگری وجود دارند که عنوان­های اصول خود را دارا هستند، مانند اوفر، تلقین، تلقین­چه، قشقرچه و مغول­چه عنوان دیگری که ریشه آن معلوم نیست عبارت از نثر است.  شاید این عنوان نوعی آواز را نشان می دهد.

بخش­های سیکل­سازی شش مقام، عبارتند از تصنیف، ترجیع، نغمه و پیشرو. مقدمه سازی تصنیف در سیکل مقام بخارا اصول غیرقابل تغییر 4/8 را داراست. اصول ترجیع، در مجموع همان اصول تصنیف است، غیر از ترجیع عراق در مقام بخارا که پریود 4/9 را تشکیل می دهد.

موسیقی تاجیکی نیز مانند موسیقی ایرانی به ساعت­های پاسبانی در شب و روز تقسیم می گردیده است. نزد ایرانیان هر پاسبانی سه ساعت بوده، اسیمیون­اف نیز همین باور را در پژوهش­های خود به دست آورده است، می نویسد «در تمام مدت پاسبانی صدای ساز و نوای موسیقی ادامه دارند. در این جشن­ها موسیقی­دانان حرفه­ای و مردمی، به همراهی یکدیگر برنامه اجرا می کنند».

امروز نام مولانوا، آوازخوان و برنا اسحاق­اوا، سراینده شش مقام، آهنگ­سازان زیاداله و طالب شهیدی، اعظم صالحوف و فیروز بهار در سراسر جمهوری و خارج از کشور برای علاقمندان هنر ملی تاجیک آشنا می باشند. تاجیکان اگر بخواهند شخصی را مورد لطف و مهربانی قرار بدهند، او را به شاعر تشبیه می کنند، زیرا آنها خود، مردمانی شاعر طبع­اند. آنان بازماندگان نوابغی چون رودکی، فردوسی، ناصرخسرو، جلال­الدین رومی، سعدی، حافظ، خیام، کمال خجندی، عبدالرحمان جامی و بسیاری از اختران شعر و ادب پارسی- تاجیکی می باشند(افشارسیستانی، 1383: 211 - 207).

1-4-10. اركستر سمفوني مردمي كميتة دولتي تلويزيون و راديوي تاجيكستان

اركستر سمفوني مردمي كميتة دولتي تلويزيون و راديوي تاجيكستان در سال 1938 تأسيس گرديد. بنيانگذاران اركستر نيز آ.س. لينسكي و آ. كمال‌اف بودند.

سالهاي 1941-1957 اركستر در دهكدة ادبيات فرهنگ و هنر تاجيك در شهر مسكو  برنامه­هاي بزگ موسيقي و كنسرتي اجرا نمود.

در سال 1962 اركستر سازهاي مردمي در كميتة دولتي تلويزيون شروع به فعاليت نمود كه در هيأت آن  56 نوازندة ماهر فعاليت داشتند. در اين اركستر از انواع سازهاي موسيقي سنتي مانند غيژك، رُباب، نًي، قوش ني، چنگ، دايره و غيره استفاده مي‌شود.

2-4-10. اركسترسمفوني فيلارموني دولتي تاجيكستان

اين اركستر شامل مجموعه‌اي از هنرمندان نوازنده است كه در سال 1965  در فيلارموني دولتي تاجيكستان  تأسيس گرديد.

نیز نگاه کنید به

موسیقی در زیمبابوه؛ موسیقی در ژاپن؛ موسیقی در روسیه؛ موسیقی در کانادا؛ موسیقی در کوبا؛ موسیقی در لبنان؛ موسیقی در مصر؛ موسیقی در تونس؛ موسیقی در افغانستان؛ موسیقی سنتی چین؛ موسیقی در سنگال؛ موسیقی در فرانسه؛ موسیقی در آرژانتین؛ موسیقی در مالی؛ موسیقی در ساحل عاج؛ موسیقی در تایلند؛ موسیقی در اوکراین؛ موسیقی در اردن؛ موسیقی در اتیوپی؛ موسیقی در سیرالئون؛ موسیقی در قطر؛ موسیقی در بنگلادش؛ موسیقی در سریلانکا؛ موسیقی در گرجستان