هنر تئاتر مدرن چین
علیرغم این که هنر تئاتر سنتی(اپرا) در چین از پیشینهای چند هزار ساله برخوردار است، ولی تئاتر مدرن تنها یک قرن پیش از غرب وارد چین شد.
پس از بازگشت دانشجویان چینی که برای ادامه ی تحصیل به اروپا اعزام شده و در آنجا با هنر تئاتر مدرن آشنا شده بودند، این هنر در اواخر قرن نوزدهم وارد چین شد.
در ابتدای ورود این هنر در اوایل قرن بیستم تا آغاز جنبش ادبی چهارم ماه مه در سال 1919، به هنر نمایش صحنهای«تئاتر جدید فرهنگی (Cultural New Drama)» گفته می شد که همچنان سبک اپرای سنتی چین را داشت، ولی پس از آن جنبههای هنر نمایشی غربی آن بیشتر شد تا به صورت اصلی عرضه گردید و«تئاتر جدید» نام گرفت. از سال 1928، این نوع از هنر نمایشی به«هواجو (Hua Ju)» معروف گشت.[۱]
نیز نگاه کنید به
تئاتر و هنرهای نمایشی زیمبابوه؛ تئاتر و هنرهای نمایشی کانادا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی روسیه؛ تئاتر و هنرهای نمایشی تونس؛ تئاتر و هنرهای نمایشی ژاپن؛ تئاتر و هنرهای نمایشی کوبا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی لبنان؛ تئاتر و هنرهای نمایشی مصر؛ تئاتر و هنرهای نمایشی سنگال؛ تئاتر و هنرهای نمایشی آرژانتین؛ تئاتر و هنرهای نمایشی فرانسه؛ تئاتر و هنرهای نمایشی مالی؛ تئاتر و هنرهای نمایشی ساحل عاج؛ تئاتر و هنرهای نمایشی تایلند؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اوکراین؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اسپانیا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اردن؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اتیوپی؛ تئاتر و هنرهای نمایشی سیرالئون؛ تئاتر و هنرهای نمایشی قطر؛ تئاتر و هنرهای نمایشی تاجیکستان؛ تئاتر و هنرهای نمایشی سریلانکا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی گرجستان؛ تئاتر و هنرهای نمایشی قزاقستان؛ تئاتر و هنرهای نمایشی بنگلادش
کتابشناسی
- ↑ سابقی علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول ص1176