تلویزیون در کوبا

از دانشنامه ملل
Television cubana
Television cubana

کوبا در کنار مکزیک، آرژانتین و برزیل جزو اولین کشورهای منطقه آمریکای لاتین و جزایر کارائیب در تولیدات تلویزیونی بشمار می‌روند. ویژگی اصلی رادیو و تلویزیون کوبا بر مبنای آموزش و فرصت‌های برابر آموزشی طراحی شده است، و به همین منظور برنامه‌ها با گرایش به فرهنگ، بازپروری و آموزش تدوین می‌شوند.

بسیاری از نهادها، سازمان‌ها، و اتحادیه‌های کوبا (مانند دانشجویان، کارگران، اعضای پارلمان و حتی نظامیان) دارای رسانه‌های اختصاصی هستند، البته نام تجاری تلویزیون دولتی کوبا «تلویزیون کوبایی» (Television cubana) است، و شبکه‌های ملی کوبا عبارت‌اند از: تله ربلده (Tele Rebelde)، کوبا ویزیون (Cuba Vision)، شبکه آموزش (Canal Educativo)، شبکه آموزش (Canal Educativo) ۲ و مولتی ویزیون (Multivision) .

علاوه بر این شبکه‌ها سایر استان‌ها و شهرهای بزرگ دارای شبکه‌های استانی و محلی هستند، تولیدات این شبکه‌ها شامل برنامه‌های اقتصادی، اجتماعی، سریال، طنز، انیمیشن، مستند و غیره می‌شود. البته این شبکه‌ها برنامه‌های خارجی نیز پخش می‌کنند که معمولا تولیدات کشورهایی چون آمریکا، برزیل و اسپانیا هستند.گاسپار پومارخو (Gaspar Pumarejo) از جمله کسانی است که نقش بسزایی در راه‌اندازی و ترویج تلویزیون در کوبا داشته است.

لازم به ذکر است که قسمتی از مخارج تلویزیون کوبا از طریق تجارت و تبلیغات محصولات تجاری تامین می‌شد. به‌طوری‌که در اواخر دهه ۵۰ یک چهارم اراضی کوبا تحت پوشش شبکه تجاری بودند. سرمایه‌داران کوبا با سرمایه‌گذاری‌های شخصی و کمک‌های مالی آمریکایی‌ها، توانستند بخش عظیمی از تلویزیون را تحت سلطه خود درآورند و به القای سیاست‌ها و اهداف خود بپردازند، ولی با پیروزی انقلاب تغییرات بنیادی در ساختارها، اهداف و سیاست‌ها به‌وجود آمد، و رادیو و تلویزیون از بخش خصوصی خارج شدند و به اموال عمومی پیوستند، و امکان دسترسی به آن‌ها در تمامی کوبا فراهم شد. تلویزیون به‌طور رسمی در تاریخ ۲۴ اکتبر ۱۹۵۰ با کانال ۴ به کوبا رسید. سپس در ۱۱ مارس ۱۹۵۱ نیز کانال ۶ راه‌اندازی می‌شود. مجمع رادیو تلویزیون کوبا اولین مرکزی بود که تلویزین تجاری در کوبا را در ۲۴ اکتبر ۱۹۵۰ باکانال ۴ راه‌اندازی‌کرد. در سال ۱۹۵۷ که حدود ۵۰ کشور دنیا تلویزیون داشتند، در کوبا قدمت این رسانه به ۷ سال می‌رسید.

در زمان باتیستا برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی سانسور بسیاری می‌شد. حتی بعد از حمله فیدل کاسترو به مونکادا (۱۴ مارس ۱۹۵۳)، سانسور شدیدتر شد. در حال حاضر تلویزیون و رادیو در کوبا تحت کنترل موسسه کوبایی رادیو و تلویزیون می‌باشد.

شبکه ملی کوبا عبارت‌اند از:

تله ربلده که همان شبکه ۲ می‌باشد، در تاریخ ۲۲ جولای ۱۹۶۸ افتتاح شد. برنامه‌های اصلی آن پخش سریال و برنامه‌های ورزشی است، لازم به ذکر است که شبکه رسمی پخش مسابقات المپیک نیز می‌باشد. در ضمن دارای برنامه‌های متنوع و سرگرم‌کننده برای تمام افراد، از کودکان تا افراد مسن، می‌باشد. این شبکه در حال حاضر دارای ۱۶ ساعت برنامه در طول روز می‌باشد.

شبکه آموزش: نیز به منظور پخش برنامه‌های متنوعی راه‌اندازی شده است که همان‌طور که از نامش مشخص است برنامه‌های آموزشی و همین‌طور برنامه‌های فرهنگی از این شبکه به‌طور مستمر پخش می‌شود.

کوبا ویزیون که تحت عنوان شبکه ۶ شناخته می‌شود. ۱۸ دسامبر ۱۹۵۰ تاسیس شد و در ۱۱ مارس ۱۹۵۱ آغاز به کار کرد. در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز دارای برنامه‌های متنوع خبری، کودک، موسیقی، آموزشی و فیلم و سریال می‌باشد.

کوبا ویزیون اینترناسیونال (Cuba Vision Internacional) رسانه بین‌الملی کوبا می‌باشد. در تاریخ ۲۶ جولای ۱۹۸۶ آغاز به کار نمود. شبکه‌ای است ۲۴ ساعته که متعلق به موسسه رادیو و تلویزیون کوبا می‌باشد. هدف این شبکه شناساندن واقعیت‌ها، فرهنگ و جامعه کوبا است. در سال ۲۰۰۳ با طرح پخش بین‌المللی برنامه‌های ۲۴ ساعته از طریق ماهواره برای آمریکای شمالی، آمریکای لاتین و کارائیب موافقت گردید. از سال ۲۰۰۵ برنامه‌های آن در اروپا و آفریقای شمالی نیز پخش می‌شود و دو سال پس از آن به آسیا و اقیانوسیه نیز گسترش می‌یابد. برنامه‌های این شبکه شامل بخش‌های متنوع فرهنگی، خبری و سرگرم‌کننده است، علاوه بر پخش تلویزیونی دارای سرویس خبری آنلاین می‌باشد که به وقایع مهمی که در کوبا اتفاق می‌افتد، می‌پردازد.

شبکه آموزشی ۲: در ۹ می ۲۰۰۲ توسط فیدل کاسترو افتتاح شد و برنامه‌های متنوع آموزشی و فرهنگی جهت آموزش مردم کوبا در دستور کار این شبکه قرار گرفته است.

مولتی ویزیون: از آخرین شبکه‌های تلویزیونی کوبا بشمار می‌آید. در تاریخ ۷ جولای ۲۰۰۸ تأسیس شد و در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز برنامه‌های متنوعی از جمله انیمیشن، سریال‌های تلویزیونی به‌ویژه کمدی و مستند دارد[۱].

نیز نگاه کنید به

رادیو و تلویزیون در کانادا؛ تلویزیون در روسیه؛ تلویزیون در افغانستان؛ تلویزیون در تونس؛ تلویزیون در ژاپن؛ تلویزیون در لبنان؛ تلویزیون در مصر؛ تلویزیون در چین؛ تلویزیون در سنگال؛ تلویزیون در آرژانتین؛ تلویزیون در فرانسه؛ تلویزیون در مالی؛ تلویزیون در سودان؛ تلویزیون در ساحل عاج؛ رادیو و تلویزیون در زیمبابوه؛ تلویزیون در اوکراین؛ تلویزیون در اسپانیا؛ تلویزیون در اردن؛ تلویزیون در اتیوپی؛ تلویزیون در سیرالئون؛ تلویزیون در قطر؛ تلویزیون در تایلند

کتابشناسی

  1. حق‌روستا، مریم (1397). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص378-381.