قبایل امارات متحده عربی

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۴ توسط Noskhechi (بحث | مشارکت‌ها) (←‏قبیله بنی­یاس[ویرایش | ویرایش مبدأ])
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

قبیله قواسیم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عمد کار افراد این قبیله تجارت بوده چه در دریا و چه در خشکی که باعث قدرت مالی و نظامی آنها در منطقه می­ شد. این قبیله شامل شیخ نشین­ های فعلی رأس­الخیمه و شارجه می­ شوند.

قبیله بنی­یاس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

افراد این قبیله بیشتر به چوپانی و کشاورزی می ­پرداختند و امورات داخلی این کشور معمولاً به دست اینها بوده است. ساکنین ثابت و روستانشین مناطقی که در حال حاضر شیخ نشین­ های ابوظبی و دبی را تشکیل می ­دهد که همچنان مدیریت کلی کشور نیز بدست این دو شیخ نشین بزرگ صورت می­ گیرد.

از قرن هفدهم تا حدود قرن نوزدهم قسمتی از کرانه­ های دریای عمان به کرانه دزدان دریایی شهرت پیدا کرده بود و دلیل آن حضور دزدان دریایی بود که به کشتی­ هایی که از این منطقه عبور می کردند حمله ­ور می­شدند و اقدام به غارت کشتی ­های عبوری می­ نمودند. پس از تسلط انگلستان بر آب راه­ های خلیج فارس و دریای عمان این کشور نیروهای مسلح خود را برای مقابله با دزدان دریایی به کرانه های رأس­الخیمه و سایر بنادر که محل تردد دزدان دریایی بود اعزام کرد. این جنگ­ های خونین و سنگین در ظاهر برای امن نگه داشتن خط دریایی انگلستان صورت گرفته بود اما بعضی از تاریخ دانان نوشته ­اند که هدف انگلستان نشان دادن قدرت خود بر سایر کشورهای اروپایی و بیان تسلط خود بر این مناطق بوده است[۱][۲]

نیز نگاه کنید به

تاریخ دوران میانی کانادا؛ تاریخ دوران میانی لبنان؛ تاریخ دوران میانی تونس؛ تاریخ دوران میانی سنگال؛ دوران امپراطوری تاریخ چین؛ دوره تزاری روسیه؛ تاریخ دوران میانی افغانستان؛ تاریخ دوران میانی سودان؛ تاریخ دوران میانی آرژانتین؛ تاریخ دوران میانی اوکراین؛ تاریخ دوران میانی قطر؛ تاریخ دوران میانی فرانسه؛ تاریخ دوران میانی ساحل عاج؛ تاریخ دوران میانی سوریه؛ تاریخ دوران میانی اردن؛ تاریخ دوران میانی اتیوپی؛ تاریخ امارات متحده عربی؛ تاریخ دوران میانی سیرالئون؛ تاریخ دوران میانی مالی؛ تاریخ دوران میانی زیمبابوه

کتابشناسی

  1. برگرفته ازhttps://fa.wikipedia.org/
  2. کشاورز شکری، عباس، اقبالی، ابوالفضل (1392). آشنایی با امارات متحده عربی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار)