آسیب شناسی اجتماعی در ساحل عاج
یکی از مشکلات اجتماعی به وجود آمده در ساحل عاج، بحث مالکیت زمین است که محصول افزایش جمعیت در مناطق جنگلی است. در واقع پوشش جنگلی و نواحی پوشیده از درخت، بهدلیل بهرهبرداریهای بیرویه، بهمرور کمتر و کمتر شده و این موضوع موجب تنشهایی میان بومیها و افراد غیربومی و خارجی، بر سر تصاحب زمین و بهرهبرداری از آن گردیده است.
این تنشها و نزاعها که در نواحی مختلف گسترده شدهاند، انسجام اجتماعی را تا حدی در معرض تهدید قرار دادهاند. هر چند در اکثر مواقع، این کشمکشها با مداخله مقامات اداری، سیاسی و محلی حل و فصل میشوند؛ اما در این بین، قربانی اصلی همچنان جنگلها و درختان هستند. از طرفی افزایش جمعیت شهری نیز مسائل زیست محیطی فراوانی برای شهرهای ساحل عاج به وجود آورده است؛ به طوری که اقدامات مقامهای دولتی را نیز در امر بهداشت و خدمات عمومی بیاثر ساخته است. ابیجان، پایتخت تجاری کشور که قاعدتاً باید ظاهری آراسته و زیبا داشته باشد، به تعبیری درحال «غرقشدن زیر زباله است». این شهر همچنین با معضل آلودگی هوا و ماندابها روبهروست. این موضوع در سالهای اخیر تا آنجا اهمیت پیدا کرد که در سال 2007، دولت تصمیم به تأسیس وزارتی بهنام «وزارت نظافت شهری» گرفت. این وزارتخانه در شرایطی به وجود آمد که دولت با معضل دیگری نیز در فضای شهری روبهرو بود: مشکل مسکن.
شایان ذکر است در نواحی شهرهای بزرگ، تعداد مسکنهایی که با قیمتی عادلانه عرضه میگردد، بسیار کمتر از تقاضای بازار است. این موضوع، به علاوه شرایط اقتصادی نامناسب مهاجران و جنگ و هجوم آوردن جمعیت قابل توجهی از مناطق درگیر جنگ به سوی مناطق آرامتر، موجب پیدایش حلبی آبادهای بسیار در نواحی شهرهای بزرگ شده است؛ مثلاً حلبیآباد شهر سن پدرو در جنوب غرب ساحل عاج را از بزرگترین حلبیآبادهای جهان میدانند. البته در این زمینه، در دولت الحسن واتارا در سالهای پس از 2011، اقدامات قابل توجهی صورت گرفته است؛ از جمله ساخت شهرکهای مسکونی و اجرای پروژههای بزرگ ساخت مسکن توسط شرکتهای خارجی و ارائه تسهیلات مسکن برای کارمندان دولت. دولت همچنین بسیاری از خانههای ناایمن ساخته شده در حریم رودخانهها را تخریب و جمعیت آنها را در مناطق دیگر ساکن کرده است.
مشکلات مذکور و مسائل دیگر در سایر حوزهها، باعث پیدایش سازمانهای غیردولتی گردیده است. سازمانهای غیردولتی و مردمنهاد یا همان انجییوها، به ویژه از آغاز دهه 90، در شکل گستردهای پدیدار شدند و در حوزههای گوناگون زندگی اجتماعی، شروع به ایفای نقش نمودند: از جمله در آموزش به بیماران مبتلا به ایدز و هپاتیت و حمایت از آنها، کمک به جنگزدگان، حمایت از یتیمان و کودکان خیابان و حمایت از زنانی که علیه آنها خشونتی صورت میگیرد. سازمانهای غیردولتی بینالمللی و نهادهای وابسته به سازمان ملل نیز در این زمینه، کمکهای شایانی را ارائه دادهاند. در ساحل عاج حتی سازمانهای مردمنهادی وجود دارند که در زمینه دفاع از حقوق گروههای همجنسباز تشکیل شدهاند. هرچند فرهنگ عمومی مردم ساحل عاج، چه مسلمان و چه مسیحی، به شدت مخالف مسائل مربوط به همجنسبازی است[۱].
نیز نگاه کنید به
آسیب ها و چالش های اجتماعی در چین؛ آسیب شناسی اجتماعی در ژاپن؛ آسیب شناسی اجتماعی در روسیه؛ خشونت ها و آسیب های خانواده در مصر؛ آسیب شناسی اجتماعی در تونس؛ آسیب شناسی اجتماعی در افغانستان؛ آسیب شناسی اجتماعی در سنگال؛ آسیب شناسی اجتماعی در آرژانتین؛ آسیب شناسی اجتماعی در فرانسه؛ آسیب شناسی اجتماعی در مالی؛ آسیب شناسی اجتماعی در سوریه؛ آسیب شناسی اجتماعی در زیمبابوه؛ آسیب شناسی اجتماعی در اوکراین؛ آسیب شناسی اجتماعی در اسپانیا؛ آسیب شناسی اجتماعی در اردن؛ آسیب شناسی اجتماعی در اتیوپی؛ آسیب شناسی اجتماعی در سیرالئون؛ آسیب شناسی اجتماعی در قطر؛ آسیب شناسی اجتماعی در بنگلادش؛ آسیب شناسی اجتماعی در گرجستان؛ آسیب شناسی اجتماعی در تایلند
کتابشناسی
- ↑ حسینی، روح الله، خان آبادی، سعید(1400). جامعه و فرهنگ ساحل عاج. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص 111-113.