آشپزی اردنی

از دانشنامه ملل

آشپزی اردنی یک روش سنتی برای آماده‌سازی غذاست که اصالتاً اردنی است. این شیوه طی قرن‌ها تغییرات اجتماعی و سیاسی که ریشه در عصر پارینه سنگی اردن دارند، آغاز شده است. تنوع فراوانی در شیوه‌های پخت غذا در اردن وجود دارد. آشپزی اصیل اردنی شامل پختن، سرخ کردن و کباب کردن همراه سبزی‌ها، گوشت و مرغ است. از دیگر شیوه‌های رایج آشپزی می‌توان به بریان کردن و تهیه غذا با سس‌های ویژه اشاره کرد.

از آنجا که اردن یکی از بزرگ‌ترین تولید‌کنندگان زیتون در دنیاست، روغن زیتون، روغن اصلی آشپزی در اردن است. سبزی‌، سیر، ادویه، پیاز، سُس گوجه فرنگی و لیمو طعم دهنده‌های رایج در غذاهای اردنی‌ها هستند. آشپزی اردنی مجموعه ای برگرفته از غذاهای بیابان‌نشین‌ها، روستاییان، کشورهای سوریه، لبنان و فلسطین است.

غذای ملی اردن، منصف (Mansif) نام دارد که از غذاهای بیابان نشین‌هاست؛ معنای آن در عربی به نصف است که مراد نصف یک بز یا گوسفند است. این غذا مخصوص جشن‌ها و مراسم است. در هنگام سرو آن، داخل یک سینی یک ورق نان پهن می‌کنند. روی آن مقدار زیادی برنج می‌ریزند و روی برنج گوشت گوسفند را قرار می‌دهند و به همراه سس ماست جلوی مهمانان می‌گذارند.

این غذا از نان، گوشت، ماست، برنج، مغزها و ادویه تشکیل شده است و در دیس‌های بزرگ و دایره‌ای صرف می‌شود. در نسخه‌های مدرن، با گوشت مرغ هم طبخ می‌شود، حتی گاهی سیب زمینی و سبزیجات پخته مثل هویج هم در کنارش سرو می‌شود. امروزه برنج و گوشت آن در ظروف جدا سرو می‌شود که همه‌ی این‌ها منصف را از حالت سنتی خود خارج کرده است. صبحانه معمولاً شامل انواع پنیرهای سفید، زیتون‌ها، ترشی سبزیجات و نان‌های تازه پخت به همراه مغز هسته‌ی میوه‌ها، کره و عسل می‌باشد. بهترین گزینه‌ی نوشیدنی به همراه صبحانه چای یا آب‌میوه است.

ناهار برای بسیاری از خانواده‌های اردنی وعده‌ی غذایی اصلی است و معمولاً شامل گوشت و انواع متنوعی از سالادها می‌شود. شام معمولاً کمتر از ناهار است که البته این موضوع برای خانواده و برنامه کاری آن‌ها می تواند متفاوت باشد. جمعیت زیاد فلسطینی‌ها در این کشور باعث رواج غذای مشهور دیگری به نام مقلوبه شده است. این غذا از گوشت، پیاز سرخ کرده و انواع متنوعی از سبزی‌ها تشکیل شده است. کلمه مقلوبه به معنی "وارونه" است و علت این نام گذاری آن است که این غذا در هنگام پخت به‌طور کامل در یک ماهی تابه زیرورو می‌شود.

غذاهای بیابان نشین‌ها

مهم‌ترین بخش غذایی بیابان نشین‌ها را شیر و فراورده‌های شیری گوسفند و بز تشکیل می‌دهد، گرچه میزان نگه‌داری شتر و پرورش آن امروزه کاهش یافته است.

نان بخش مهم دیگری از غذای بیابان نشین‌هاست. آرد نان را از روستاهای نزدیک تهیه می‌کنند. چادر نشین‌ها هم چای و هم قهوه می‌نوشند. قهوه‌ی عربی برگرفته از قهوه‌ی ترکی است. این نوع قهوه بر روی حرارت مستقیم آتش تهیه می‌شود و سه بار به جوش می‌آید تا آماده خوردن شود. پس از صرف غذاهایی چون منصف سه مرتبه قهوه برای مهمانان آورده می‌شود. چای هر روز و پس از هر غذا نوشیده می‌شود و سرو آن مراسم خاصی ندارد. مخلوط شیر و چای برای صبحانه متداول است. در هنگام دم کردن به چای شکر نیز اضافه می‌شود.

غذای روستانشین‌ها

غذاهای روستانشین‌ها مشابه غذاهای کشورهای فلسطین، سوریه، لبنان است؛ سبزیجات، فرآورده‌های شیر، گوشت و حبوبات مصرف می‌شود. ماهی نقش چندانی در غذای آن‌ها ندارد. آن‌ها از زیتون، آب مرکبات، بادام و پسته زیاد تغذیه می‌کنند. در تابستان میوه‌هایی نظیر هندوانه و انگور در دسترس است. در صبحانه چای، آب میوه، انواع پنیر و سبزی خورده می‌شود.

ناهار وعده‌ی مهمی ‌به شمار می‌آید. غذایی به نام مسخن (Musakhin) شامل جوجه به همراه سماق است که روی نان سوری سرو می‌شود. به همراه ناهار معمولاً سالاد خورده می‌شود؛ سالاد‌هایی نظیر سالاد لبنانی تبوله (Tabbuli) که تشکیل شده از بلغور گندم، جعفری، نعنا و پیاز سبز یا سالاد عربی که با گوجه فرنگی، خیار، پیازخرد شده، آب لیمو و روغن زیتون تهیه می‌شود. تحینی(Tahini) (خمیر کنجد و آب لیمو ترش) و تخم مرغ پخته‌ی مزه دار شده با سیر و آب لیمو از چاشنی‌های کنار غذا محسوب می‌شوند. وعده‌ی شام از ناهار سبک تر است. در گذشته شام در سوپی تشکیل شده از مواد غذایی و سبزیجات باقی مانده‌ی ناهار و نان‌های خشک خلاصه می‌شد. اما و با عوض شدن عادت‌های مردم، وعده‌ی شام مفصل‌تر شده است. از ادویه‌های مصرفی غذاهای اردن می‌توان به فلفل سیاه و قرمز، سماق، دارچین، فلفل شیرین، هِل، میخک و تخم گشنیز اشاره کرد[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

غذاهای سنتی ژاپن؛ غذای روسی؛ غذای کانادایی ؛ غذاهای سنتی کوبا؛ غذای سنتی لبنان؛ غذاهای سنتی تونس؛ غذا در افغانستان؛ تنوع غذاهای چینی؛ غذاهای سنتی سنگال؛ غذاهای آرژانتینی؛ غذای فرانسوی؛ غذاهای سنتی مالی؛ غذاهای سنتی ساحل عاج؛ غذا در زیمبابوه؛ غذای تایلندی؛ غذای اوکراینی؛ غذای اسپانیایی؛ غذاهای سنتی اتیوپی؛ غذاهای سنتی سیرالئون؛ غذاهای سنتی در قطر

کتابشناسی

  1. Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310, p. 71-78
  2. لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)