جشن‌ها و سرودها در اسپانیا: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۶

"در اسپانیا جشن‌‌‌هایی وجود دارند که در دنیا معروفند. این جشن‌‌‌ها بازتاب دهنده فرهنگ اسپانیا و ویژگی‌‌های خاص مکانی و منطقه‌ای آن می‌باشند. علوه بر نشان فرهنگی، این جشن‌‌ها چنان در میان مردمان اسپانیا ریشه دوانده‌اند که بخشی از هویت مکان زندگی و شهرشان قلمداد می‌شوند. بسیاری از جشن‌‌‌ها و مراسم‌‌‌ها ریشه در آیین مذهبی دارند. به لحاظ تاریخی مذهب کاتولیک، مذهب اکثریت بوده و نفوذ آن طی سال‌‌ها در بزرگداشت‌‌‌های مذهبی بیشماری به چشم می‌خورد. در عوض مراسم‌‌‌های دیگر ریشه تاریخی دارند. افسانه‌‌‌ها، نبرد‌‌ها، قهرمانی‌‌‌ها،... امروزه در شکل‌‌‌های عامیانه مختلفی یادآوری می‌شوند.

جشن رژه طبل سن سباستین

جشن رژه طبل سن سباستین (1403)، برگرفته از سایت دونوستیافود، قابل بازیابی ازhttps://www.donostiafoods.com/blogs/txokoparatodos/la-tamborrada-de-san-sebastian

در سن سباستین در ماه فوریه هفته‌ای به نام هفته "وحشی " وجود دارد. رژه طبل سن سباستین (Tamborrada)(گیپوس کوآ، پائیس باسکو، اسپانیا) جشنی است که بیستم ژانویه هر سال در روز سن سباستین در این شهر برگزار می‌شود. جشن نیمه شب روز نوزدهم در میدان قانون با برافراشتن پرچم شهر آغاز می‌شود. صد‌‌ها شرکت کننده با 20 الی 50 طبل و 50 تا 100 بشکه در روز بیستم در تمام محله‌‌‌های شهر رژه می‌روند. این رژه را همیشه یک گروه موسیقی همراهی می‌کند.

جشن آدمک‌‌‌های سن خوزه

جشن آدمک‌‌‌های سن خوزه (1403)، برگرفته از سایت اسکیربال، قابل بازیابی از https://www.skirball.org/programs/skirball-puppet-festival

والنسیا سرزمین جشن‌‌‌های با شکوه خیابانی، جشن‌‌‌های پرچم و آتش، موسیقی و بویژه آتش بازی در اشکال گوناگون است. بسیاری از متخصصین آتش بازی اهل والنسیا هستند. در این شهر حتی رژه‌‌‌های مذهبی نیز با عناصر فولکلور و خاص همراهند. مهم‌ترین جشن این شهر که نماد بارز تمام این ویژگی‌‌هاست، جشن آدمک‌‌‌های سن خوزه(Las Fallas de San José) است. در طول چهار روز و شب در خیابان‌‌‌ها و میادین زیادی، تعداد بی‌شماری چهره‌‌‌های کارتونی، دلقک، هنری و غیرهنری به نمایش در می‌آیند که نوعی استقبال از بهار همراه با آتش بازی است.

روز آخر، روز سن خوزه، 19 مارس آن‌‌ها را در آتش‌‌‌هایی بزرگ که یادآور یک مراسم باستانی است می‌سوزانند و به این ترتیب شهر در چهار طرف به آتش کشیده می‌شود.

در طول این یک هفته جشن‌‌‌های دیگری نیز در شهر برگزار می‌شوند مانند رژه لباس‌‌‌های فولکلور زنانه که پرکارترین و زیباترین لباس‌‌‌های اسپانیا هستند، رقص، پرخوری، کارناوال مسابقات گاوبازی و مثل همیشه آتش بازی‌‌‌های فوق العاده.

گاوبازی

جشن گاوبازی در اسپانیا (1403)، برگرفته از سایت تو د بونز، قابل بازیابی ازhttps://tothebone.substack.com/p/the-bullfight

گاو بازی‌‌‌ها جشن‌‌‌های ملی اسپانیا هستند. در فاصله بین مارس تا اکتبر هر یکشنبه و در اکثر جشن‌‌‌های محلی مسابقات گاو بازی برگزار می‌شوند. یک مسابقه، درامی است که سه بازیگر دارد و مقدمه آن مراسم سان و ورود دیدنی شخصیت‌‌‌های اصلی، به جز گاو، به میدان در زمان مقرر است. مسابقه با خروج گاو از طویله شروع می‌شود و سپس ماتادور به بررسی قدرت و هوش گاو با تکان‌‌‌های شنل که یک طرف آن صورتی و طرف دیگر زرد است، می‌پردازد. پیکادور‌‌‌ها یا همان گاوباز‌‌های اسب سوار گاو را با ضربات نیزه ضعیف می‌کنند. در مرحله دوم پرچم داران پرچم‌‌‌های خود را در بدن گاو فرو می‌کنند. سرانجام ماتادور تنها با گاو در میدان می‌ماند و شروع به اذیت کردن گاو با حرکات شنل قرمز برای لحظه موعود می‌کند، لحظه‌ای که گاوباز گاو را با شمشیر می‌کشد. بعد از آن پادو‌‌ها یا خنجرداران برای تمام کردن کار با خنجر ضرباتی به نخاع حیوان وارد می‌کنند. رئیس مسابقه اگر کار گاوباز را بپسندد با دادن یک یا هر دو گوش گاو از او تقدیر می‌کند. دستیاران با قاطر‌‌هاشان گاو مرده را از میدان بیرون می‌برند و خون ریخته شده را از زمین برای مسابقه بعدی پاک می‌کنند.

مسابقات گاوبازی در سراسر کشور برگزار می‌شوند و معروف‌ترین و رایج‌ترین آن‌‌ها که شهرت بین المللی دارد، مسابقاتی است که در جشن سن فِرمین شهر پامپلونا اجرا می‌شود. اما مسابقات گاوبازی بخشی هستند که در هر جشنی وجود دارند. مسابقه گاوبازی سن فرمین یک هفته طول می‌کشد و روز ششم ژانویه با شلیک سنتی توپ شروع می‌شود. روز بعد نمایش وصف ناپذیر شروع می‌شود. گاو‌‌ها را در خیابان‌‌‌های تنگ پامپلونا ر‌‌ها‌ می‌کنند و جمعیت زیادی از جوانان جلوی آن‌‌ها به سمت "آرانا "می‌دوند. مسابقه عصر هنگام اجرا می‌شود. این صحنه تکان دهنده بازی بین مرگ و زندگی، سنت باستانی و قدرت وصف ناپذیر؛ "همینگوی" را بسیار تحت تاثیر قرار داد. چند روز پیاپی در تمام خیابان‌‌‌های پامپلونا جشن برپاست؛ جوان‌‌‌ها با شلوار و پیراهن سفید و دستمال قرمز در خیابان‌‌‌ها می‌دوند، می‌رقصند، آواز می‌خوانند و شراب محلی می‌نوشند. نمایش‌‌‌ها، رقص‌‌‌ها، رژه‌‌‌ها و گاو‌‌ها قهرمانان مهیج ترین هفته پامپلونا هستند.

جشنواره آوریل

جشنواره آوریل در اسپانیا (1403)،برگرفته از سایت نات جاست توریست، قابل بازیابی ازhttps://notjustatourist.com/top-tips-for-visiting-the-seville-april-fair/

یکی از جشن‌‌‌هایی است که شهرت جهانی داشته و ریشه در جشنواره عمومی دام دارد. با وجودی که این جشن هنوز هم برگزار می‌شود اما قهرمانی داستان به جشنی تفویض شده که امروزه صحنه یک نمایش فولکلور و شادی فوق العاده است. صحنه شامل یک شهر موقتی با تعداد زیادی خانه‌‌‌های کوچک پشمی در خیابان‌‌‌های پوشیده از گِل سفید است که با انواع گل‌‌ها، پرچم‌‌‌های کوچک و فانوس‌‌‌های کاغذی تزیین شده‌اند. این خانه‌‌‌های کوچک متعلق به خانواده‌‌‌ها، گروه دوستان یا انجمن‌‌‌هاست که در اکثر موارد برای اعضا و مهمان‌‌‌ها محدودیت ورود دارند. معمولاً جایی مخصوص برای رقص، بار یا دیدار و ملاقات دارند.

جشن شش روز به طول می‌انجامد و دوشنبه شب، هنگامی که ا‌‌هالی سویا در خانه‌‌‌های کوچکشان برای صرف شام سنتی "ماهی سرخ کرده " دور هم جمع می‌شوند، شروع می‌شود. ساعت 11 شب "مراسم روشنایی" اجرا می‌شود که طی آن تعداد بی‌شماری کمان‌‌‌های چوبی پوشیده از لامپ‌‌‌های رنگی و فانوس‌‌‌های تمام خیابان‌‌‌ها روشن می‌شوند و بدین ترتیب جشن بطور رسمی افتتاح می‌شود. در طول این مدت سویایی‌‌‌ها هر روز برای تماشای نمایش و سان دیدنی اسب‌‌‌ها می‌روند. در این نمایش‌‌‌ها سوارکاران با لباس‌‌‌های محلی زیبایشان، مهارت‌‌‌ها و اسب خود را نشان می‌دهند و زیباترین مهار‌ها ( مهار گاری‌‌‌ها ) فضا را رنگارنگ می‌کنند. تقریباً تمام سویایی‌‌‌ها فارغ از سن‌شان با لباس‌‌‌هاس سنتی فلامنکو خودنمایی می‌کنند. روز با آواز و رقص فلامنکو، خوردن خوراکی‌‌‌های لذیذ و به‌ویژه ژامبون و پنیر کهنه و نوشیدن شراب سفید یا سیب سپری می‌شود. ساعت 5 عصر مهمترین مسابقات گاوبازی سال شروع می‌شود. بعد از یک وقفه کوتاه، برای یک شب طولانی رقص و آواز آماده می‌شوند. تمام این‌‌ها با یک صبحانه سنتی شکلاتی و بامیه که قبل از رفتن به خانه صرف می‌شود، به اتمام می‌رسد.

جشنواره یکشنبه ساعت 11 شب با خاموش کردن چراغ‌‌‌ها و آتش بازی به نشانه پایان یافتن جشنواره آن سال، تمام می‌شود. شادی و رنگ و نور که فقط طی چند هفته برپا و تجربه شده بود، جمع می‌شود و این سرزمین بیابانی در انتظار سال بعد می‌ماند. در ادامه جشنواره، جشنواره‌‌های دیگری در تمام شهر‌‌های ایالت و اطراف آن برگزار می‌شوند که تا سپتامبر به طول می‌کشند. شکل ظاهری تمام این‌‌ها شبیه به هم است تنها تفاوت آن‌‌ها با جشنواره سویا در این است که این بسیار بزرگ‌تر و با شکوه‌تر می‌باشد. بعد از این جشنواره، مراسم خاص سِمانا سانتا شروع می‌شود.

جشن سن ایسیدرو

در مادرید یکی از جشن‌‌‌های دیدنی، جشن سن ایسدرو(San Isidro) است که طی آن مهم‌ترین مسابقات گاوبازی سال برگزار می‌شود. جشن‌‌‌های سن ایسدرو جشن‌‌‌های سالیانه‌ای هستند که در مادرید در اواسط ماه می (حول و حوش 15 می) و در طول یک دوره چند روزه بر پا می‌شوند. معمولاً محل برگزاری آن بطور سنتی در محله سن ایسدرو در کارابانچِل است. این جشن‌‌‌ها که به افتخار قدیس مادرید، سن ایسیدروی کشاورز، برپا می‌شوند به خاطر جشنواره‌‌‌ها ، جشن‌‌‌های شبانه، جاذبه‌‌‌ها و نمایش‌‌‌های سنتی مختلف منحصر به فرد هستند. در فستیوال‌‌‌های سن ایسیدرو به برخی از معروف‌ترین عناصر اشاره می‌شود که به "اصیل گرایی مادریدی" معروفند. این جشن در دشت سن ایسدرو و خیابان‌‌‌های روستایی برگزار می‌شود. 15 هر می‌ رسم است که مادریدی‌‌‌ها برای صرف غذا در این دشت معروف و نوشیدن آب از لوله نمازخانه کوچک کلیسا دور هم جمع می‌شوند.

جشن گوجه فرنگی

جشن گوجه فرنگی در اسپانیا (1403)، برگرفته از از سایت توماس کوک، قابل بازیابی ازhttps://www.thomascook.in/blog/international-holidays/fun-and-madness-of-la-tomatina-festival-in-spain/

نزدیک والنسیا محلی است به نام "بونیول "که هر ساله در آخرین چهارشنبه آگوست جشن گوجه فرنگی، بزرگ‌ترین نبرد گوجه فرنگی در دنیا در آنجا برگزار می‌شود. بیش از چهل هزار نفر در این رویداد شرکت می‌کنند و حدود صد تن گوجه فرنگی در آن استفاده می‌شود. در طول یک ساعت هر جنبنده‌ای با گوجه فرنگی بمباران می‌شود. شروع این رسم به سادگی شروع یک شوخی است که چرا که به دعوای بزرگی بر می‌گردد که در سال 1945 در حین رژه "غول‌‌‌ها و کله کاغذی‌‌‌ها" اتفاق افتاد. به نظر می‌رسد که ساکنین اسلحه‌ای بهتر از گوجه‌فرنگی‌‌‌هایی که در غرفه سبزیجات بود، نداشتند. بخش جالب آن این است که این نزاع تبدیل به رویدادی استثایی شده است که هزاران بازدید کننده از کشور‌‌های مختلف برای تماشای آن به اسپانیا می‌آیند."^[۱]

کارناوال

"در ماه فوریه در نقاط مختلف اسپانیا، کارناوال بسیار رایج است و معروف‌ترین آن‌‌ها کارناوال سانتا کروز شهر تِنِریفه و زیباترین آن کارناوال سیتخِس و کادیس می‌باشند. در کادیس همچون بسیاری از مناطق اسپانیایی، مانند جزایر قناری کارناوال برگزار می‌شود. جشنی است مردمی که در آن کادیسی‌‌‌ها با لباس‌‌‌های محلی خود خیابان‌‌‌ها میادین شهر را پر می‌کنند و در رقابتی از نور و سرور و موسیقی و رقص با ماسک و نقاب رژه می‌روند. روز یکشنبه بزرگ‌ترین رژه یا حرکت دسته جمعی برگزار می‌شود.

نبرد شراب

نبرد شراب در اسپانیا (1403)، برگرفته از سایت وی‌آر تیسترز، قابل بازیابی ازhttps://www.wearetasters.com/en/blog/haro-wine-festival/

یکی از جشن‌‌‌های پر طرفدار گردشگر داخلی است که هر ساله در صبح روز بیست و نهم ژوئن، روز جشن سن پدرو، در شهر آروی ایالت لا ریوخای اسپانیا بر پا می‌شود. این جشن شامل خیس کردن دیگر شرکت کننده‌‌‌ها با شراب می‌باشد به حدی که از سر تا پا خیس کاملاً خیس شوند. در شش کیلومتری شمال منطقه آرو در محل "ریسکوس بیلیبیو "واقع در نزدیکی محلی به نام کونچاس برگزار می‌شود.

این محل، محل زندگی و فوت "فلیسِس دِ بیلیبیو "، استاد سن میان در قرن شش است. از آن زمان تا به حال این منطقه مورد بازدید و احترام زیارت کنندگان قرار گرفته است. به نظر می‌رسد برگزاری فستیوال به شکل سازمان یافته آن، با ساخت اولین کلیسای کوچک در ریسکوس در قرن هشتم ایجاد شد.

تغییر شکل فستیوال به چیزی که امروزه به "نبرد شراب "شناخته می‌شود ریشه در عیاشی دارد که موقع نا‌‌هار زائرین پس از شرکت در مراسم عشای ربانی کلیسا انجام می‌دادند. ضیافت همراه با شراب بسیاری بود و مردم را به آواز خواندن و جوک گفتن و پاشیدن مشروب داخل مشک‌‌‌ها ترغیب می‌کرد. البته این مورد پسند همه نبود و به همین خاطر نفوذ و گسترش آن در فستیوال طی سال‌‌ها کم شد به خصوص خانم‌‌‌ها دوست نداشتند لباس‌‌‌هایشان با مشروب لکه دار شود. در سال 1949 پاشیدن شراب به قدری عادی شده بود که برای اولین بار نام "نبرد شراب "روی آن گذاشته شد و با گذشت سال‌‌ها رواج پیدا کرد تا اینکه در جشن فعلی نفوذ یافت و سالانه مردم را نقاط مختلف به خود جذب نمود."^[۲]^[۳]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ برگرفته از: http://www.taringa.net/.../Costumbres-españolas
↑ برگرفته از: https://en.astelus.com/tradiciones-espana/
↑ فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)

[1] برگرفته از: http://www.taringa.net/.../Costumbres-españolas

[2] برگرفته از: https://en.astelus.com/tradiciones-espana/

[3] فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''جشن ها و سرودها'''
+"در [[اسپانیا]] جشن‌‌‌هایی وجود دارند که در دنیا معروفند. این جشن‌‌‌ها بازتاب دهنده فرهنگ [[اسپانیا]] و ویژگی‌‌های خاص مکانی و منطقه‌ای آن می‌باشند. علوه بر نشان فرهنگی، این جشن‌‌ها چنان در میان مردمان [[اسپانیا]] ریشه دوانده‌اند که بخشی از هویت مکان زندگی و شهرشان قلمداد می‌شوند. بسیاری از جشن‌‌‌ها و مراسم‌‌‌ها ریشه در آیین مذهبی دارند. به لحاظ تاریخی مذهب کاتولیک، مذهب اکثریت بوده و نفوذ آن طی سال‌‌ها در بزرگداشت‌‌‌های مذهبی بیشماری به چشم می‌خورد. در عوض مراسم‌‌‌های دیگر ریشه تاریخی دارند. افسانه‌‌‌ها، نبرد‌‌ها، قهرمانی‌‌‌ها،... امروزه در شکل‌‌‌های عامیانه مختلفی یادآوری می‌شوند.
-"در [[اسپانیا]] جشن هایی وجود دارند که در دنیا معروفند. این جشن ها بازتاب دهندة فرهنگ اسپانیا و ویژگیهای خاص مکانی و منطقه ای آن می باشند. علوه بر نشان فرهنگی، این جشنها چنان در میان مردمان اسپانیا ریشه دوانده اند که بخشی از هویت مکان زندگی و شهرشان قلمداد می شوند. بسیاری از جشن ها و مراسم ها ریشه در آیین مذهبی دارند. به لحاظ تاریخی مذهب کاتولیک، مذهب اکثریت بوده و نفوذ آن طی سالها در بزرگداشت های مذهبی بیشماری به چشم می خورد. در عوض مراسم های دیگر ریشة تاریخی دارند. افسانه ها، نبردها، قهرمانی ها، ... امروزه در شکل های عامیانة مختلفی یادآوری می شوند.
+=== [[جشن رژه طبل سن سباستین]] ===
+[[پرونده:جشن رژه طبل سن سباستین.jpg|پیوند=https://wikimelal.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D8%AC%D8%B4%D9%86%20%D8%B1%DA%98%D9%87%20%D8%B7%D8%A8%D9%84%20%D8%B3%D9%86%20%D8%B3%D8%A8%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%86.jpg|بندانگشتی|جشن رژه طبل سن سباستین (1403)، برگرفته از سایت دونوستیافود، قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.donostiafoods.com/blogs/txokoparatodos/la-tamborrada-de-san-sebastian|330x330پیکسل]]
+در سن سباستین در ماه فوریه هفته‌ای به نام هفته "وحشی " وجود دارد. [[جشن رژه طبل سن سباستین|رژه طبل سن سباستین]] (Tamborrada)(گیپوس کوآ، پائیس باسکو، [[اسپانیا]]) جشنی است که بیستم ژانویه هر سال در روز سن سباستین در این شهر برگزار می‌شود. جشن نیمه شب روز نوزدهم در میدان قانون با برافراشتن پرچم شهر آغاز می‌شود. صد‌‌ها شرکت کننده با 20 الی 50 طبل و 50 تا 100 بشکه در روز بیستم در تمام محله‌‌‌های شهر رژه می‌روند. این رژه را همیشه یک گروه موسیقی همراهی می‌کند.
-'''1-  جشن رژة طبل سن سباستین)(Tamborrada'''
+=== [[جشن آدمک های سن خوزه|جشن آدمک‌‌‌های سن خوزه]] ===
+[[پرونده:جشن آدمک‌‌‌های سن خوزه.jpg|بندانگشتی|326x326پیکسل|جشن آدمک‌‌‌های سن خوزه (1403)، برگرفته از سایت اسکیربال، قابل بازیابی از https://www.skirball.org/programs/skirball-puppet-festival]]والنسیا سرزمین جشن‌‌‌های با شکوه خیابانی، جشن‌‌‌های پرچم و آتش، موسیقی و بویژه آتش بازی در اشکال گوناگون است. بسیاری از متخصصین آتش بازی اهل والنسیا هستند. در این شهر حتی رژه‌‌‌های مذهبی نیز با عناصر فولکلور و خاص همراهند. مهم‌ترین جشن این شهر که نماد بارز تمام این ویژگی‌‌هاست، [[جشن آدمک های سن خوزه|جشن آدمک‌‌‌های سن خوزه]](Las Fallas de San José) است. در طول چهار روز و شب در خیابان‌‌‌ها و میادین زیادی، تعداد بی‌شماری چهره‌‌‌های کارتونی، دلقک، هنری و غیرهنری به نمایش در می‌آیند که نوعی استقبال از بهار همراه با آتش بازی است.
-در سن سباستین در ماه فوریه هفته ای به نام هفتة " وحشی " وجود دارد. رژة طبل سن سباستین (گیپوس کوآ، پائیس باسکو، اسپانیا) جشنی است که بیستم ژانویه هر سال در روز سن سباستین در این شهر برگزار می شود. جشن نیمة شب روز نوزدهم در میدان قانون با برافراشتن پرچم شهر آغاز می شود. صدها شرکت کننده با 20 الی 50 طبل و 50 تا 100 بشکه در روز بیستم در تمام محله های شهر رژه می روند. این رژه را همیشه یک گروه موسیقی همراهی می کند.
+روز آخر، روز سن خوزه، 19 مارس آن‌‌ها را در آتش‌‌‌هایی بزرگ که یادآور یک مراسم باستانی است می‌سوزانند و به این ترتیب شهر در چهار طرف به آتش کشیده می‌شود.
-'''2-  [[جشن آدمک های سن خوزه]] )Las Fallas de San José('''
+در طول این یک هفته جشن‌‌‌های دیگری نیز در شهر برگزار می‌شوند مانند رژه لباس‌‌‌های فولکلور زنانه که پرکارترین و زیباترین لباس‌‌‌های اسپانیا هستند، رقص، پرخوری، کارناوال مسابقات گاوبازی و مثل همیشه آتش بازی‌‌‌های فوق العاده.
-والنسیا سرزمین جشن های با شکوه خیابانی، جشن های پرچم و آتش، موسیقی و بویژه آتش بازی در اشکال گوناگون است. بسیاری از متخصصین آتش بازی اهل والنسیا هستند. در این شهر حتی رژه های مذهبی نیز با عناصر فولکلور و خاص همراهند. مهمترین جشن این شهر که نماد بارز تمام این ویژگیهاست، جشن آدمک های سن خوزه است. در طول چهار روز و شب در خیابان ها و میادین زیادی ، تعداد بیشماری چهره های کارتونی، دلقک، هنری و غیر هنری به نمایش در می آیند که نوعی استقبال از بهار همراه با آتش بازی است. روز آخر، روز سن خوزه، 19 مارس آنها را در آتش هایی بزرگ که یادآور یک مراسم باستانی است می سوزانند و به این ترتیب شهر در چهار طرف به آتش کشیده می شود.
+=== گاوبازی ===
+[[پرونده:جشن گاوبازی در اسپانیا.jpg|بندانگشتی|جشن گاوبازی در اسپانیا (1403)، برگرفته از سایت تو د بونز، قابل بازیابی از<nowiki/>https://tothebone.substack.com/p/the-bullfight|440x440پیکسل]]گاو بازی‌‌‌ها جشن‌‌‌های ملی اسپانیا هستند. در فاصله بین مارس تا اکتبر هر یکشنبه و در اکثر جشن‌‌‌های محلی مسابقات گاو بازی برگزار می‌شوند. یک مسابقه، درامی است که سه بازیگر دارد و مقدمه آن مراسم سان و ورود دیدنی شخصیت‌‌‌های اصلی، به جز گاو، به میدان در زمان مقرر است. مسابقه با خروج گاو از طویله شروع می‌شود و سپس ماتادور به بررسی قدرت و هوش گاو با تکان‌‌‌های شنل که یک طرف آن صورتی و طرف دیگر زرد است، می‌پردازد. پیکادور‌‌‌ها یا همان گاوباز‌‌های اسب سوار گاو را با ضربات نیزه ضعیف می‌کنند. در مرحله دوم پرچم داران پرچم‌‌‌های خود را در بدن گاو فرو می‌کنند. سرانجام ماتادور تنها با گاو در میدان می‌ماند و شروع به اذیت کردن گاو با حرکات شنل قرمز برای لحظه موعود می‌کند، لحظه‌ای که گاوباز گاو را با شمشیر می‌کشد. بعد از آن پادو‌‌ها یا خنجرداران برای تمام کردن کار با خنجر ضرباتی به نخاع حیوان وارد می‌کنند. رئیس مسابقه اگر کار گاوباز را بپسندد با دادن یک یا هر دو گوش گاو از او تقدیر می‌کند. دستیاران با قاطر‌‌هاشان گاو مرده را از میدان بیرون می‌برند و خون ریخته شده را از زمین برای مسابقه بعدی پاک می‌کنند.
-در طول این یک هفته جشن های دیگری نیز در شهر برگزار می شوند مانند رژة لباس های فولکلور زنانه که پرکارترین و زیباترین لباس های اسپانیا هستند، رقص، پرخوری، کارناوال مسابقات گاوبازی و مثل همیشه آتش بازی های فوق العاده.
+مسابقات گاوبازی در سراسر کشور برگزار می‌شوند و معروف‌ترین و رایج‌ترین آن‌‌ها که شهرت بین المللی دارد، مسابقاتی است که در جشن سن فِرمین شهر پامپلونا اجرا می‌شود. اما مسابقات گاوبازی بخشی هستند که در هر جشنی وجود دارند. مسابقه گاوبازی سن فرمین یک هفته طول می‌کشد و روز ششم ژانویه با شلیک سنتی توپ شروع می‌شود. روز بعد نمایش وصف ناپذیر شروع می‌شود. گاو‌‌ها را در خیابان‌‌‌های تنگ پامپلونا ر‌‌ها‌ می‌کنند و جمعیت زیادی از جوانان جلوی آن‌‌ها به سمت "آرانا "می‌دوند. مسابقه عصر هنگام اجرا می‌شود. این صحنه تکان دهنده بازی بین مرگ و زندگی، سنت باستانی و قدرت وصف ناپذیر؛ "همینگوی" را بسیار تحت تاثیر قرار داد. چند روز پیاپی در تمام خیابان‌‌‌های پامپلونا جشن برپاست؛ جوان‌‌‌ها با شلوار و پیراهن سفید و دستمال قرمز در خیابان‌‌‌ها می‌دوند، می‌رقصند، آواز می‌خوانند و شراب محلی می‌نوشند. نمایش‌‌‌ها، رقص‌‌‌ها، رژه‌‌‌ها و گاو‌‌ها قهرمانان مهیج ترین هفته پامپلونا هستند.
-'''3-  گاوبازی'''
+=== جشنواره آوریل ===
+[[پرونده:جشنواره آوریل در اسپانیا.jpg|بندانگشتی|341x341پیکسل|جشنواره آوریل در اسپانیا (1403)،برگرفته از سایت نات جاست توریست، قابل بازیابی از<nowiki/>https://notjustatourist.com/top-tips-for-visiting-the-seville-april-fair/]]یکی از جشن‌‌‌هایی است که شهرت جهانی داشته و ریشه در جشنواره عمومی دام دارد. با وجودی که این جشن هنوز هم برگزار می‌شود اما قهرمانی داستان به جشنی تفویض شده که امروزه صحنه یک نمایش فولکلور و شادی فوق العاده است. صحنه شامل یک شهر موقتی با تعداد زیادی خانه‌‌‌های کوچک پشمی در خیابان‌‌‌های پوشیده از گِل سفید است که با انواع گل‌‌ها، پرچم‌‌‌های کوچک و فانوس‌‌‌های کاغذی تزیین شده‌اند. این خانه‌‌‌های کوچک متعلق به خانواده‌‌‌ها، گروه دوستان یا انجمن‌‌‌هاست که در اکثر موارد برای اعضا و مهمان‌‌‌ها محدودیت ورود دارند. معمولاً جایی مخصوص برای رقص، بار یا دیدار و ملاقات دارند.
-گاو بازی ها جشن های ملی اسپانیا هستند. در فاصلة بین مارس تا اکتبر هر یکشنبه و در اکثر جشن های محلی مسابقات گاو بازی برگزار می شوند. یک مسابقه، درامی است که سه بازیگر دارد و مقدمة آن مراسم سان و ورود دیدنی شخصیت های اصلی، به جز گاو، به میدان در زمان مقرر است. مسابقه با خروج گاو از طویله شروع می شود و سپس ماتادور به بررسی قدرت و هوش گاو با تکان های شنل که یک طرف آن صورتی و طرف دیگر زرد است، می پردازد. پیکادور ها یا همان گاوبازهای اسب سوار گاو را با ضربات نیزه ضعیف می کنند. در مرحلة دوم پرچم داران پرچم های خود را در بدن گاو فرو می کنند. سرانجام ماتادور تنها با گاو در میدان می ماند و شروع به اذیت کردن گاو با حرکات شنل قرمز برای لحظة موعود می کند، لحظه ای که گاوباز گاو را با شمشیر می کشد. بعد از آن پادوها یا خنجر داران برای تمام کردن کار با خنجر ضرباتی به نخاع حیوان وارد می کنند. رئیس مسابقه اگر کار گاوباز را بپسندد با دادن یک یا هر دو گوش گاو از او تقدیر می کند. دستیاران با قاطرهاشان گاو مرده را از میدان بیرون می برند و خون ریخته شده را از زمین برای مسابقة بعدی پاک می کنند.
+جشن شش روز به طول می‌انجامد و دوشنبه شب، هنگامی که ا‌‌هالی سویا در خانه‌‌‌های کوچکشان برای صرف شام سنتی "ماهی سرخ کرده " دور هم جمع می‌شوند، شروع می‌شود. ساعت 11 شب "مراسم روشنایی" اجرا می‌شود که طی آن تعداد بی‌شماری کمان‌‌‌های چوبی پوشیده از لامپ‌‌‌های رنگی و فانوس‌‌‌های تمام خیابان‌‌‌ها روشن می‌شوند و بدین ترتیب جشن بطور رسمی افتتاح می‌شود. در طول این مدت سویایی‌‌‌ها هر روز برای تماشای نمایش و سان دیدنی اسب‌‌‌ها می‌روند. در این نمایش‌‌‌ها سوارکاران با لباس‌‌‌های محلی زیبایشان، مهارت‌‌‌ها و اسب خود را نشان می‌دهند و زیباترین مهار‌ها ( مهار گاری‌‌‌ها ) فضا را رنگارنگ می‌کنند. تقریباً تمام سویایی‌‌‌ها فارغ از سن‌شان با لباس‌‌‌هاس سنتی فلامنکو خودنمایی می‌کنند. روز با آواز و رقص فلامنکو، خوردن خوراکی‌‌‌های لذیذ و به‌ویژه ژامبون و پنیر کهنه و نوشیدن شراب سفید یا سیب سپری می‌شود. ساعت 5 عصر مهمترین مسابقات گاوبازی سال شروع می‌شود. بعد از یک وقفه کوتاه، برای یک شب طولانی رقص و آواز آماده می‌شوند. تمام این‌‌ها با یک صبحانه سنتی شکلاتی و بامیه که قبل از رفتن به خانه صرف می‌شود، به اتمام می‌رسد.
-مسابقات گاوبازی در سراسر کشور برگزار می شوند و معروفترین و رایج ترین آنها که شهرت بین المللی دارد، مسابقاتی است که در جشن سن فِرمین شهر پامپلونا اجرا می شود. اما مسابقات گاوبازی بخشی هستند که در هر جشنی وجود دارند. مسابقة گاوبازی سن فرمین یک هفته طول می کشد و روز ششم ژانویه با شلیک سنتی توپ شروع می شود. روز بعد نمایش وصف ناپذیر شروع می شود. گاوها را در خیابان های تنگ پامپلونا رها می کنند و جمعیت زیادی از جوانان جلوی آنها به سمت " آرانا " می دوند. مسابقه عصر هنگام اجرا می شود. این صحنة تکان دهندة بازی بین مرگ و زندگی، سنت باستانی و قدرت وصف ناپذیر؛ " همینگوی " را بسیار تحت تاثیر قرار داد. چند روز پیاپی در تمام خیابان های پامپلونا جشن برپاست؛ جوان ها با شلوار و پیراهن سفید و دستمال قرمز در خیابان ها می دوند، می رقصند،  آواز می خوانند و شراب محلی می نوشند. نمایش ها، رقص ها، رژه ها و گاوها قهرمانان مهیج ترین هفتة پامپلونا هستند.
+جشنواره یکشنبه ساعت 11 شب با خاموش کردن چراغ‌‌‌ها و آتش بازی به نشانه پایان یافتن جشنواره آن سال، تمام می‌شود. شادی و رنگ و نور که فقط طی چند هفته برپا و تجربه شده بود، جمع می‌شود و این سرزمین بیابانی در انتظار سال بعد می‌ماند. در ادامه جشنواره، جشنواره‌‌های دیگری در تمام شهر‌‌های ایالت و اطراف آن برگزار می‌شوند که تا سپتامبر به طول می‌کشند. شکل ظاهری تمام این‌‌ها شبیه به هم است تنها تفاوت آن‌‌ها با جشنواره سویا در این است که این بسیار بزرگ‌تر و با شکوه‌تر می‌باشد. بعد از این جشنواره، مراسم خاص سِمانا سانتا شروع می‌شود.
-'''4-  جشنوارة آوریل'''
+=== جشن سن ایسیدرو ===
+در مادرید یکی از جشن‌‌‌های دیدنی، جشن سن ایسدرو(San Isidro) است که طی آن مهم‌ترین مسابقات گاوبازی سال برگزار می‌شود. جشن‌‌‌های سن ایسدرو جشن‌‌‌های سالیانه‌ای هستند که در مادرید در اواسط ماه می (حول و حوش 15 می) و در طول یک دوره چند روزه بر پا می‌شوند. معمولاً محل برگزاری آن بطور سنتی در محله سن ایسدرو در کارابانچِل است. این جشن‌‌‌ها که به افتخار قدیس مادرید، سن ایسیدروی کشاورز، برپا می‌شوند به خاطر جشنواره‌‌‌ها ، جشن‌‌‌های شبانه، جاذبه‌‌‌ها و نمایش‌‌‌های سنتی مختلف منحصر به فرد هستند. در فستیوال‌‌‌های سن ایسیدرو به برخی از معروف‌ترین عناصر اشاره می‌شود که به "اصیل گرایی مادریدی" معروفند. این جشن در دشت سن ایسدرو و خیابان‌‌‌های روستایی برگزار می‌شود. 15 هر می‌ رسم است که مادریدی‌‌‌ها برای صرف غذا در این دشت معروف و نوشیدن آب از لوله نمازخانه کوچک کلیسا دور هم جمع می‌شوند.
-یکی از جشن هایی است که شهرت جهانی داشته و ریشه در جشنوارة عمومی دام دارد. با وجودیکه این جشن هنوز هم برگزار می شود اما قهرمانی داستان به جشنی تفویض شده که امروزه صحنة یک نمایش فولکلور و شادی فوق العاده است. صحنه شامل یک شهر موقتی با تعداد زیادی خانه های کوچک پشمی در خیابان های پوشیده از گِل سفید است که با انواع گلها، پرچم های کوچک و فانوس های کاغذی تزیین شده اند. این خانه های کوچک متعلق به خانواده ها، گروه دوستان یا انجمن هاست که در اکثر موارد برای اعضا و مهمان ها محدودیت ورود دارند. معمولاً جایی مخصوص برای رقص، بار یا دیدار و ملاقات دارند.
+=== جشن گوجه فرنگی ===
+[[پرونده:جشن گوجه فرنگی در اسپانیا.jpg|بندانگشتی|جشن گوجه فرنگی در اسپانیا (1403)، برگرفته از از سایت توماس کوک، قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.thomascook.in/blog/international-holidays/fun-and-madness-of-la-tomatina-festival-in-spain/|330x330پیکسل]]نزدیک والنسیا محلی است به نام "بونیول "که هر ساله در آخرین چهارشنبه آگوست جشن گوجه فرنگی، بزرگ‌ترین نبرد گوجه فرنگی در دنیا در آنجا برگزار می‌شود. بیش از چهل هزار نفر در این رویداد شرکت می‌کنند و حدود صد تن گوجه فرنگی در آن استفاده می‌شود. در طول یک ساعت هر جنبنده‌ای با گوجه فرنگی بمباران می‌شود. شروع این رسم به سادگی شروع یک شوخی است که چرا که به دعوای بزرگی بر می‌گردد که در سال 1945 در حین رژه "غول‌‌‌ها و کله کاغذی‌‌‌ها" اتفاق افتاد. به نظر می‌رسد که ساکنین اسلحه‌ای بهتر از گوجه‌فرنگی‌‌‌هایی که در غرفه سبزیجات بود، نداشتند. بخش جالب آن این است که این نزاع تبدیل به رویدادی استثایی شده است که هزاران بازدید کننده از کشور‌‌های مختلف برای تماشای آن به اسپانیا می‌آیند."<ref>برگرفته از: http://www.taringa.net/.../Costumbres-españolas</ref>
-جشن شش روز به طول می انجامد و دوشنبه شب، هنگامی که اهالی سویا در خانه های کوچکشان برای صرف شام سنتی " ماهی سرخ کرده " دور هم جمع می شوند، شروع می شود. ساعت 11 شب " مراسم روشنایی " اجرا می شود که طی آن تعداد بیشماری کمان های چوبی پوشیده از لامپ های رنگی و فانوس های تمام خیابان ها روشن می شوند و بدین ترتیب جشن بطور رسمی افتتاح می شود. در طول این مدت سویایی ها هر روز برای تماشای نمایش و سان دیدنی اسب ها می روند. در این نمایش ها سوارکاران با لباس های محلی زیبایشان، مهارت ها و اسب خود را نشان می دهند و زیباترین مهارها ( مهار گاری ها ) فضا را رنگارنگ می کنند. تقریباً تمام سویایی ها فارغ ازسنشان با لباس هاس سنتی فلامنکو خودنمایی می کنند. روز با آواز و رقص فلامنکو، خوردن خوراکی های لذیذ و بویژه ژامبون و پنیر کهنه و نوشیدن شراب سفید یا سیب سپری می شود. ساعت 5 عصر مهمترین مسابقات گاوبازی سال شروع می شود. بعد از یک وقفة کوتاه، برای یک شب طولانی رقص و آواز آماده می شوند. تمام اینها با یک صبحانة سنتی شکلاتی و بامیه که قبل از رفتن به خانه صرف می شود، به اتمام می رسد.
+=== کارناوال ===
+"در ماه فوریه در نقاط مختلف اسپانیا، کارناوال بسیار رایج است و معروف‌ترین آن‌‌ها کارناوال سانتا کروز شهر تِنِریفه و زیباترین آن کارناوال سیتخِس و کادیس می‌باشند. در کادیس همچون بسیاری از مناطق اسپانیایی، مانند جزایر قناری کارناوال برگزار می‌شود. جشنی است مردمی که در آن کادیسی‌‌‌ها با لباس‌‌‌های محلی خود خیابان‌‌‌ها میادین شهر را پر می‌کنند و در رقابتی از نور و سرور و موسیقی و رقص با ماسک و نقاب رژه می‌روند. روز یکشنبه بزرگ‌ترین رژه یا حرکت دسته جمعی برگزار می‌شود.
-جشنواره یکشنبه ساعت 11 شب با خاموش کردن چراغ ها و آتش بازی به نشانة پایان یافتن جشنوارة آن سال، تمام می شود. شادی و رنگ و نور که فقط طی چند هفته برپا و تجربه شده بود، جمع می شود و این سرزمین بیابانی در انتظار سال بعد می ماند. در ادامة جشنواره، جشنوارههای دیگری در تمام شهرهای ایالت و اطراف آن برگزار می شوند که تا سپتامبر به طول می کشند. شکل ظاهری تمام اینها شبیه به هم است تنها تفاوت آنها با جشنوارة سویا در این است که این بسیار بزرگتر و با شکوه تر می باشد. بعد از این جشنواره، مراسم خاص سِمانا سانتا شروع می شود.
+=== نبرد شراب ===
+[[پرونده:نبرد شراب در اسپانیا.jpg|بندانگشتی|370x370px|نبرد شراب در اسپانیا (1403)،  برگرفته از سایت وی‌آر تیسترز، قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.wearetasters.com/en/blog/haro-wine-festival/]]یکی از جشن‌‌‌های پر طرفدار گردشگر داخلی است که هر ساله در صبح روز بیست و نهم ژوئن، روز جشن سن پدرو، در شهر آروی ایالت لا ریوخای اسپانیا بر پا می‌شود. این جشن شامل خیس کردن دیگر شرکت کننده‌‌‌ها با شراب می‌باشد به حدی که از سر تا پا خیس کاملاً خیس شوند. در شش کیلومتری شمال منطقه آرو در محل "ریسکوس بیلیبیو "واقع در نزدیکی محلی به نام کونچاس برگزار می‌شود.
-'''5-     جشن سن ایسیدرو (San Isidro)'''
+این محل، محل زندگی و فوت "فلیسِس دِ بیلیبیو "، استاد سن میان در قرن شش است. از آن زمان تا به حال این منطقه مورد بازدید و احترام زیارت کنندگان قرار گرفته است. به نظر می‌رسد برگزاری فستیوال به شکل سازمان یافته آن، با ساخت اولین کلیسای کوچک در ریسکوس در قرن هشتم ایجاد شد.
-در مادرید یکی از جشن های دیدنی، جشن سن ایسدرو است که طی آن مهمترین مسابقات گاوبازی سال برگزار می شود. جشن های سن ایسدرو جشن های سالیانه ای هستند که در مادرید در اواسط ماه می (حول و حوش 15 می) و در طول یک دورة چند روزه بر پا می شوند. معمولاً محل برگزاری آن بطور سنتی در محلة سن ایسدرو در کارابانچِل است. این جشن ها که به افتخار قدیس مادرید، سن ایسیدروی کشاورز، برپا می شوند به خاطر جشنواره ها ، جشن های شبانه، جاذبه ها و نمایش های سنتی مختلف منحصر به فرد هستند. در فستیوال های سن ایسیدرو به برخی از معرف ترین عناصر اشاره می شود که به " اصیل گرایی مادریدی " معروفند. این جشن در دشت سن ایسدرو و خیابان های روستایی برگزار می شود. 15 هر می رسم است که مادریدی ها برای صرف غذا در این دشت معروف و نوشیدن آب از لولة نمازخانة کوچک کلیسا دور هم جمع می شوند.
+تغییر شکل فستیوال به چیزی که امروزه به "نبرد شراب "شناخته می‌شود ریشه در عیاشی دارد که موقع نا‌‌هار زائرین پس از شرکت در مراسم عشای ربانی کلیسا انجام می‌دادند. ضیافت همراه با شراب بسیاری بود و مردم را به آواز خواندن و جوک گفتن و پاشیدن مشروب داخل مشک‌‌‌ها ترغیب می‌کرد. البته این مورد پسند همه نبود و به همین خاطر نفوذ و گسترش آن در فستیوال طی سال‌‌ها کم شد به خصوص خانم‌‌‌ها دوست نداشتند لباس‌‌‌هایشان با مشروب لکه دار شود. در سال 1949 پاشیدن شراب به قدری عادی شده بود که برای اولین بار نام "نبرد شراب "روی آن گذاشته شد و با گذشت سال‌‌ها رواج پیدا کرد تا اینکه در جشن فعلی نفوذ یافت و سالانه مردم را نقاط مختلف به خود جذب نمود."<ref>برگرفته از: https://en.astelus.com/tradiciones-espana/</ref><ref>فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)</ref>
-'''6-  جشن گوجه فرنگی'''
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[جشن‌ها و سرودها در ژاپن]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در روسیه]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در کوبا]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در کانادا]]؛ [[جشن ها و مراسم سنتی مصر]]؛ [[جشن ها و فستیوال های چينی]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در تونس]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در سنگال]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در آرژانتین]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در فرانسه]]؛ [[جشن ها و سرودها در مالی]]؛ [[جشن ها و سرودها در ساحل عاج]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در تایلند]]؛ [[جشن ها و سرودها در اردن]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در اتیوپی]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در سیرالئون]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در قطر]]
-نزدیک والنسیا محلی است به نام " بونیول " که هر ساله در آخرین چهارشنبة آگوست جشن گوجه فرنگی، بزرگترین نبرد گوجه فرنگی در دنیا در آنجا برگزار می شود. بیش از چهل هزار نفر در این رویداد شرکت می کنند و حدود صد تن گوجه فرنگی در آن استفاده می شود. در طول یک ساعت هر جنبنده ای با گوجه فرنگی بمباران می شود. شروع این رسم به سادگی شروع یک شوخی است که چرا که به دعوای بزرگی بر می گردد که در سال 1945 در حین رژة " غول ها و کله کاغذی ها " اتفاق افتاد. به نظر می رسد که ساکنین اسلحه ای بهتر از گوجه فرنگی هایی که در غرفة سبزیجات بود، نداشتند. بخش جالب آن این است که این نزاع تبدیل به رویدادی استثایی شده است که هزاران بازدید کننده از کشورهای مختلف برای تماشای آن به اسپانیا می آیند." <sup>6</sup>
+== کتابشناسی ==
-'''7-  کارناوال'''
-"در ماه فوریه در نقاط مختلف اسپانیا، کارناوال بسیار رایج است و معروفترین آنها کارناوال سانتا کروز شهر تِنِریفه و زیباترین آن کارناوال سیتخِس و کادیس می باشند. در کادیس همچون بسیاری از مناطق اسپانیایی، مانند جزایر قناری کارناوال برگزار می شود. جشنی است مردمی که در آن کادیسی ها با لباس های محلی خود خیابان ها  میادین شهر را پر می کنند و در رقابتی از نور و سرور و موسیقی و رقص با ماسک و نقاب رژه می روند. روز یکشنبه بزرگترین رژه یا حرکت دسته جمعی برگزار می شود.
-'''8-  نبرد شراب  '''
-یکی از جشن های پر طرفدار گردشگر داخلی است که هر ساله در صبح روز بیست و نهم ژوئن، روز جشن سن پدرو، در شهر آروی ایالت لا ریوخای اسپانیا بر پا می شود. این جشن شامل خیس کردن دیگر شرکت کننده ها با شراب می باشد به حدی که از سر تا پا خیس کاملاً خیس شوند. در شش کیلومتری شمال منطقة آرو در محل " ریسکوس بیلیبیو " واقع در نزدیکی محلی به نام کونچاس برگزار می شود.
-این محل، محل زندگی و فوت " فلیسِس دِ بیلیبیو "، استاد سن میان در قرن شش است. از آن زمان تا به حال این منطقه مورد بازدید و احترام زیارت کنندگان قرار گرفته است. به نظر می رسد برگزاری فستیوال به شکل سازمان یافتة آن، با ساخت اولین کلیسای کوچک در ریسکوس در قرن هشتم ایجاد شد.
-تغییر شکل فستیوال به چیزی که امروزه به " نبرد شراب " شناخته می شود ریشه در عیاشی دارد که موقع ناهار زائرین پس از شرکت در مراسم عشای ربانی کلیسا انجام می دادند. ضیافت همراه با شراب بسیاری بود و مردم را به آواز خواندن و جوک گفتن و پاشیدن مشروب داخل مشک ها ترغیب می کرد. البته این مورد پسند همه نبود و به همین خاطر نفوذ و گسترش آن در فستیوال طی سالها کم شد به خصوص خانم ها دوست نداشتند لباس هایشان با مشروب لکه دار شود. در سال 1949 پاشیدن شراب به قدری عادی شده بود که برای اولین بار نام " نبرد شراب " روی آن گذاشته شد و با گذشت سالها رواج پیدا کرد تا اینکه در جشن فعلی نفوذ یافت و سالانه مردم را نقاط مختلف به خود جذب نمود." <sup>7</sup>