نظام حزبی گرجستان: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''احزاب سياسي در گرجستان''' در حال حاضر 79 حزب سياسي داراي مجوز قانوني فعاليت در گرجستان وجود دارند. احزاب در پارلمان گرجستان به دو جناح محافظهكار (Conservative Party of Georgia) و جمهوريخواه (Republican Party of Georgia) تقسيم ميشوند. احزاب عمده گرجستان عبارتند از: ا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
در حال حاضر 79 حزب سیاسی دارای مجوز قانونی فعالیت در [[گرجستان]] وجود دارند. احزاب در پارلمان [[گرجستان]] به دو جناح محافظهکار (Conservative Party of Georgia) و جمهوریخواه (Republican Party of Georgia) تقسیم میشوند. احزاب عمده [[گرجستان]] عبارتند از: | |||
*اتحادیه حرکت ملی (United National Movement) بزرگترین سازمان سیاسی [[گرجستان]] و در دست دارنده قدرت سیاسی فعلی در این کشور است. این حزب در اکتبر 2001 توسط میخائیل ساکاشویلی تأسیس شد. این حزب دارای اهدافی تجدید نظرطلبانه و پیگیر هدف نزدیکی بیشتر به اتحادیه اروپایی و پیوستن به ناتو بود و همزمان خواهان اعاده حاکمیت [[تفلیس]] بر بخشهای جداییطلب [[اوستیای جنوبی]] و [[آبخازیا]] بود. رهبران این حزب گرایش سیاسی خود را لیبرال محافظهکار خوانده و در سپتامبر 2007 این حزب به عنوان عضو ناظر به حزب راست میانه مردمان اروپایی (European People's Party (EPP)) پیوست. در مجموع این حزب را علاوه بر حزبی لیبرال محافظهکار باید حزبی دارای اندیشه ملیگرایی گرجی و غربگرا معرفی کرد. رهبران این حزب میخائیل ساکاشویلی و داوید بارکاردزه (David Bakradze) هستند. | |||
*حزب دموکراتیک [[گرجستان]] یکپارچه (Democratic Movement - United Georgia): رهبر نینو بورجانادزه | |||
احزاب | *حزب جمهوریخواه [[گرجستان]] (Republican Party of Georgia) فعال از 1978، از مخالفان دولت [[گرجستان]]، در مجلس [[گرجستان]] از سال 2008 به بعد نمایندهای ندارد. نمایندگان آن در شورای شهر [[تفلیس]] و مجلس عالی آجارا حضور دارند. رئیس این حزب در حال حاضر داوید اوسوپاشویلی (Davit Usupashvili) است. طرح این حزب دربرگیرنده ایجاد اصلاحات اقتصادی و ایجاد دولتهای محلی خودگردان و سیستم قضایی مستقل و آزاد است. این حزب از گروه احزاب غربگرای [[گرجستان]] است و خواستار پیوستن به ناتو و اتحادیه اروپایی است. | ||
*حزب راست نوین [[گرجستان]] (New Rights Party of Georgia) که همچنین به نام حزب نومحافظهکار (New Conservative Party) با رویکرد حزبی محافظهکار لیبرال است. این حزب عضوی از اتحادیه دموکرات بینالمللی (International Democrat Union) است و خواستار پیوستن به حزب مردمان اروپایی (European People's Party) است. رهبری این حزب در حال حاضر با داوید گامکرلیدزه (Davit Gamkerlidze) است. در 8 دسامبر 2008 حزب راست نوین به ائتلاف با حزب جمهوریخواه [[گرجستان]] برای ایجاد اپوزسیونی جدید دست زد و سپس این دو حزب به «ائتلاف برای [[گرجستان]]» به رهبری ایراکلی آلاسانیا پیوستند. | |||
حزب | *حزب صنعت ناجی [[گرجستان]] است (Industry Will Save Georgia) یک حزب سیاسی محافظهکار در [[گرجستان]] است. این حزب به اپوزسیون راستگرای [[گرجستان]] (Rightist Opposition) تعلق دارد. | ||
حزب | *حزب راه [[گرجستان]] (Georgia's Way) در 11 مارس 2006 تأسیس شد. دبیرکل این حزب وزیر خارجه سابق [[گرجستان]]، سالومه زورابیشویلی (Salome Zourabichvili) است که در اکتبر 2005 توسط نخست وزیر وقت، زوراب ناگائیدلی (Zurab Nogaideli) از کار برکنار شده بود. | ||
سایر احزاب عبارتند از: | |||
• اتحادیه دموکراتیک برای احیا (Democratic Union for Revival)؛ | |||
حزب | • حزب کارگر [[گرجستان]] (Georgian Labour Party)؛ | ||
• جنبش آزادی (Freedom Movement)؛ | |||
• حرکت برای [[گرجستان]] یکپارچه (Movement for United Georgia)؛ | |||
• | • حزب دموکراتیک ملی (National Democratic Party)؛ | ||
• | • پیمان روشنفکران [[گرجستان]] (Intellectuals League of Georgia)؛ | ||
• | • سبزها (Greens)؛ | ||
• | • جبهه مردم (People's Front)؛ | ||
• | • اتحادیه [[حزب کمونیست]] [[گرجستان]] (United Communist Party of Georgia)؛ | ||
• | • حزب کمونیست نوین [[گرجستان]] (New Communist Party of Georgia)<ref>بنیاد مطالعات قفقاز (۱۳۹۲). جامعه و فرهنگ [https://wikimelal.ir/%DA%AF%D8%B1%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 گرجستان]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص109-110.</ref>. | ||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[نظام حزبی روسیه]]؛ [[نظام حزبی تونس]]؛ [[نظام حزبی ژاپن]]؛ [[نظام حزبی کانادا]]؛ [[نظام حزبی کوبا]]؛ [[نظام حزبی لبنان]]؛ [[نظام حزبی مصر]]؛ [[نظام حزبی افغانستان]]؛ [[نظام حزبی سنگال]]؛ [[نظام حزبی سودان]]؛ [[نظام حزبی اردن]]؛ [[نظام حزبی آرژانتین]]؛ [[نظام حزبی فرانسه]]؛ [[نظام حزبی اسپانیا]]؛ [[نظام حزبی سیرالئون]]؛ [[نظام حزبی ساحل عاج]]؛ [[نظام حزبی زیمبابوه]]؛ [[نظام حزبی اوکراین]]؛ [[نظام حزبی اتیوپی]]؛ [[نظام حزبی کشور مالی]]؛ [[نظام همکاری چند حزبی و مشورت سیاسی در چین]]؛ [[نظام حزبی تاجیکستان]]؛ [[نظام حزبی بنگلادش]]؛ [[نظام حزبی قزاقستان]]؛ [[نظام حزبی تایلند]] | |||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
[[رده:احزاب و جریان های سیاسی شاخص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۲
در حال حاضر 79 حزب سیاسی دارای مجوز قانونی فعالیت در گرجستان وجود دارند. احزاب در پارلمان گرجستان به دو جناح محافظهکار (Conservative Party of Georgia) و جمهوریخواه (Republican Party of Georgia) تقسیم میشوند. احزاب عمده گرجستان عبارتند از:
- اتحادیه حرکت ملی (United National Movement) بزرگترین سازمان سیاسی گرجستان و در دست دارنده قدرت سیاسی فعلی در این کشور است. این حزب در اکتبر 2001 توسط میخائیل ساکاشویلی تأسیس شد. این حزب دارای اهدافی تجدید نظرطلبانه و پیگیر هدف نزدیکی بیشتر به اتحادیه اروپایی و پیوستن به ناتو بود و همزمان خواهان اعاده حاکمیت تفلیس بر بخشهای جداییطلب اوستیای جنوبی و آبخازیا بود. رهبران این حزب گرایش سیاسی خود را لیبرال محافظهکار خوانده و در سپتامبر 2007 این حزب به عنوان عضو ناظر به حزب راست میانه مردمان اروپایی (European People's Party (EPP)) پیوست. در مجموع این حزب را علاوه بر حزبی لیبرال محافظهکار باید حزبی دارای اندیشه ملیگرایی گرجی و غربگرا معرفی کرد. رهبران این حزب میخائیل ساکاشویلی و داوید بارکاردزه (David Bakradze) هستند.
- حزب دموکراتیک گرجستان یکپارچه (Democratic Movement - United Georgia): رهبر نینو بورجانادزه
- حزب جمهوریخواه گرجستان (Republican Party of Georgia) فعال از 1978، از مخالفان دولت گرجستان، در مجلس گرجستان از سال 2008 به بعد نمایندهای ندارد. نمایندگان آن در شورای شهر تفلیس و مجلس عالی آجارا حضور دارند. رئیس این حزب در حال حاضر داوید اوسوپاشویلی (Davit Usupashvili) است. طرح این حزب دربرگیرنده ایجاد اصلاحات اقتصادی و ایجاد دولتهای محلی خودگردان و سیستم قضایی مستقل و آزاد است. این حزب از گروه احزاب غربگرای گرجستان است و خواستار پیوستن به ناتو و اتحادیه اروپایی است.
- حزب راست نوین گرجستان (New Rights Party of Georgia) که همچنین به نام حزب نومحافظهکار (New Conservative Party) با رویکرد حزبی محافظهکار لیبرال است. این حزب عضوی از اتحادیه دموکرات بینالمللی (International Democrat Union) است و خواستار پیوستن به حزب مردمان اروپایی (European People's Party) است. رهبری این حزب در حال حاضر با داوید گامکرلیدزه (Davit Gamkerlidze) است. در 8 دسامبر 2008 حزب راست نوین به ائتلاف با حزب جمهوریخواه گرجستان برای ایجاد اپوزسیونی جدید دست زد و سپس این دو حزب به «ائتلاف برای گرجستان» به رهبری ایراکلی آلاسانیا پیوستند.
- حزب صنعت ناجی گرجستان است (Industry Will Save Georgia) یک حزب سیاسی محافظهکار در گرجستان است. این حزب به اپوزسیون راستگرای گرجستان (Rightist Opposition) تعلق دارد.
- حزب راه گرجستان (Georgia's Way) در 11 مارس 2006 تأسیس شد. دبیرکل این حزب وزیر خارجه سابق گرجستان، سالومه زورابیشویلی (Salome Zourabichvili) است که در اکتبر 2005 توسط نخست وزیر وقت، زوراب ناگائیدلی (Zurab Nogaideli) از کار برکنار شده بود.
سایر احزاب عبارتند از:
• اتحادیه دموکراتیک برای احیا (Democratic Union for Revival)؛
• حزب کارگر گرجستان (Georgian Labour Party)؛
• جنبش آزادی (Freedom Movement)؛
• حرکت برای گرجستان یکپارچه (Movement for United Georgia)؛
• حزب دموکراتیک ملی (National Democratic Party)؛
• پیمان روشنفکران گرجستان (Intellectuals League of Georgia)؛
• سبزها (Greens)؛
• جبهه مردم (People's Front)؛
• اتحادیه حزب کمونیست گرجستان (United Communist Party of Georgia)؛
• حزب کمونیست نوین گرجستان (New Communist Party of Georgia)[۱].
نیز نگاه کنید به
نظام حزبی روسیه؛ نظام حزبی تونس؛ نظام حزبی ژاپن؛ نظام حزبی کانادا؛ نظام حزبی کوبا؛ نظام حزبی لبنان؛ نظام حزبی مصر؛ نظام حزبی افغانستان؛ نظام حزبی سنگال؛ نظام حزبی سودان؛ نظام حزبی اردن؛ نظام حزبی آرژانتین؛ نظام حزبی فرانسه؛ نظام حزبی اسپانیا؛ نظام حزبی سیرالئون؛ نظام حزبی ساحل عاج؛ نظام حزبی زیمبابوه؛ نظام حزبی اوکراین؛ نظام حزبی اتیوپی؛ نظام حزبی کشور مالی؛ نظام همکاری چند حزبی و مشورت سیاسی در چین؛ نظام حزبی تاجیکستان؛ نظام حزبی بنگلادش؛ نظام حزبی قزاقستان؛ نظام حزبی تایلند
کتابشناسی
- ↑ بنیاد مطالعات قفقاز (۱۳۹۲). جامعه و فرهنگ گرجستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص109-110.